-
1 πυρπολος
-
2 θαλαμηπολος
Iἥ1) горничная, служанка Aesch.δαῖέ οἱ πῦρ γρηῢς Ἀπειραίη, θ. Εὐρυμέδουσα Hom. — развела ей (Навсикае) огонь старуха (вывезенная) из Эпира, служанка Эвримедуса
2) жрица Кибелы Anth.IIὅ1) супругπαῖς καὴ πατέρ θ. Soph. — сын-супруг и отец-супруг ( об Эдипе)
2) страж женских покоев, евнух Plut.3) жрец Кибелы Anth.
См. также в других словарях:
πυρπόλος — και πυρίπολος, ον, Α 1. αυτός που καταστρέφει, που αφανίζει κάτι με τη φωτιά («ὅν Ζεὺς κεραυνῷ πυρπόλῳ καταιθαλοῑ», Ευρ.) 2. (με παθ. σημ.) ο ερημωμένος από τη φωτιά. [ΕΤΥΜΟΛ. < πῦρ + πόλος (< πέλομαι), βλ. λ. πυρπολώ] … Dictionary of Greek
Liste griechischer Wortstämme in deutschen Fremdwörtern — Griechische Wortstämme sind im Deutschen überwiegend in Fachausdrücken zu finden, die entweder direkt dem Griechischen entstammen oder Neubildungen sind. Von einer begrenzten Anzahl dieser Wortstämme wurden und werden zahlreiche wissenschaftliche … Deutsch Wikipedia