-
1 ποδι
-
2 πόδι
τό1) нога;τρέμουν τα πόδια μου — у меня ноги подкашиваются;
δεν στέκεται στα πόδία του — он на ногах не стоит;
2) лапа (животного], лапка, ножка (насекомого и т, п.);3) ножка (мебели); 4) фут (мера длины);§ παίρνω πόδι — уходить, увольняться;
δίνω πόδι — прогонять, выгонять;
πατώ πόδι — требовать, настаивать;
τό βάζω στα πόδία — бежать со всех ног, без оглядки, уносить ноги;
μου κόπηκαν τα πόδία μου — быть без ног (от усталости);
είμαι με το 'ένα πόδι στον τάφο — стоять одной ногой в могиле;
δεν θα ξαναπατήσω το πόδι μου εδώ — моей ноги здесь больше не будет;
με τα πόδία — пешком;
παρά πόδία! — воен, к ноге!;
του έβαλα τα δυό του πόδια σ' 2να παπούτσι — он у меня в руках;
στο πόδι — а) на ногах;
είμαι στο πόδι από το πρωΐ — я с утра на ногах;
πέρασα την αρρώστια στο πόδι — я перенёс болезнь на ногах; — б) на ноги;
μας σήκωσε όλους στο πόδι — он поднял нас всех на ноги; — в) стоя, на ходу;
τρώγω (πίνω) στο πόδι — я ем (пью) на ходу;
έλειωσα στα πόδία μου — я валюсь с ног (от усталости);
я еле ноги волочу (от болезни);πέφτω στα πόδία — падать на колени, молить,
умолять;αφήνω στο πόδι μου κάποιον — оставлять вместо себя кого-л.;
με πόδια και με χέρια — ногами и руками, всеми средствами;
γράφει με τα πόδια — а) он пишет, как курица лапой; — б) он пишет левой ногой, он бумагу марает (о литераторе)
-
3 πόδι
[поди] ουσ. о. нога,Λεξικό Ελληνικά-ρωσική νέα (Греческо-русский новый словарь) > πόδι
-
4 πόδι
[поди] ουσ ο нога. -
5 πους
ποδός ὅ (acc. у Aesop. ποῦν; gen. dual. ποδοῖν - эп. ποδοῖϊν; dat. pl. ποσί - эп. ποσσί и πόδεσσι)1) нога, тж. ступняπόδα τιθέναι Arph. — шагать, идти;
ἐς πόδας ἐκ κεφαλῆς, ἐκ κεφαλῆς ἐς πόδας ἄκρους Hom., ἀπὸ τᾶς κεφαλᾶς ποτὴ τὼ πόδε Theocr., ἐκ τῶν ποδῶν ἐς τέν κεφαλήν Arph. и ἐς κορυφέν ἐκ ποδός Anth. — с головы до ног, перен. с начала до конца;πόδεσσι νικᾶν Hom. и ποσσὴ, κρατεῖν Pind. — выйти победителем из состязания в беге;ὡς ποδῶν εἶχον τάχιστα Her., ὡς ἔχει ποδῶν Plat. и ὅπως ποδῶν Aesch., тж. ἀμφοῖν ποδοῖν Arph. — со всех ног, во всю прыть;μολὼν ποδί Eur. — прийдя;οἱ ἀφ΄ ἡσύχου ποδός Eur. — ведущие спокойную жизнь;τὰ πρὸ τῶν ποδῶν Xen., πρὸ ποδῶν Plat., τὰ πρὸς ποσίν Soph. и τὰ πρὸ τοῖν ποδοῖν Luc. — непосредственно данное;ὅ ἐν ποσί Her. — первый встречный;τὰ ἐν ποσί и τὰ παρὰ πόδα(ς) Soph., Plat., Luc. — обыденные (вещи) или настоящее, непосредственно наличное;παρὰ πόδα Plat. — внезапно, сразу;παρὰ πόδας Polyb. — тотчас же, тут же или в тот же момент;πὰρ ποδί Pind. — тотчас же;τῇ κατὰ πόδας ἡμέρᾳ Polyb. — на следующий день;ἐκ ποδῶν ( чаще ἐκποδὼν) εἶναι Her. — быть вдали;ἐπὴ πόδα ἀνάγειν или ἀναχωρεῖν Xen. — отступать лицом к противнику;ὑπὲρ τὸν πόδα εἶναι Luc. — быть не по ноге, перен. быть чрезмерным;περὴ πόδα Luc. — по ноге, впору, перен. подстать;καὴ χειρὴ καὴ ποδί Aeschin. — и рукой, и ногой, т.е. всеми средствами2) лапа, когтиἐν πόδεσσιν πέλειαν ἔχων Hom. — (ястреб), держащий в когтях голубя
3) щупальце (полипа) Hes.4) подножие, подошва(Ἴδης Hom.)
5) ножка, подставка(οἱ πόδες τῶν κλινῶν Xen.)
6) конец, край(ἀσκοῦ Eur., Plut.)
7) парусный канат, шкот Hom.χαλᾶν πόδα Eur. и ἐνδοῦναι τοῦ ποδός Luc. — ослабить канат
8) предполож. кормило, руль(νηός Hom.)
10) стих. стопа Arph. etc. -
6 πατώ
(ε), πατάω 1. μετ.1) ступать, становиться ногой, наступать;πατώ στη γη — ступать на землю;
με πάτησες (τό πόδι) ты наступил мне на ногу;πρόσεχε πού πατάς смотри, куда ступаешь; 2) топтать, мять, приминать;πατώ τό χορτάρι — топтать траву;
3) утаптывать, уминать; набивать, напихивать;πατώ τό χώμα (χιόνι) — утаптывать землю (снег);
πάτησε τον καπνό στο τσιμπούκι он набил трубку табаком;πάτα καλά τα ρούχα μέσα στο μπαούλο утрамбуй хорошенько вещи в чемодане; 4) мять, давить, выжимать; топтать (виноград и т. п.); 5) нажимать, надавливать;πατώ τό κουμπί — нажимать на кнопку;
6) давить, раздавливать, убивать;τον πάτησε το τραίνο он попал под поезд; 7) совершать налёт, ограбление;πατώ τό μαγαζί — ограбить магазин;
§ πατώ πόδι — топать ногой, требовать, настаивать;
πατείς με πατώ σε — давка, толкотня;
τον πάτησα στον κάλο или του πάτησα τον κάλο я наступил ему на любимую мозоль, я его задел за живое;δεν πατει ρόδα εδώ — здесь не проедешь на машине;
πατώ τον όρκο μου — нарушать клятву;
πάτησε λίγο το πουκάμισο погладь рубашку;του πάτησε ξύλο (или γροθιές) он его здорово избил; του πάτησε κατσάδα (βρισίδι) он ему задал головомойку, он его как следует отчитал; πάτησα φαΐ γιά πέντε νομάτους я поел за пятерых; πάτησα δουλειά (φαΐ) με την ψυχή μου я потрудился на славу; я вкалывал будь здоров (я наелся до отвала);με πατάει το παπούτσι — ботинок давит, жмёт;
2. αμετ.1) часто посещать, захаживать;δεν πατάει στο θέατρο — он редко ходит в театр;
2) быстро ходить, бежать;3) доставать до дна ногами;§ πατώ γερά ( — или σταθερά) — стоять устойчиво, не шататься;
δεν πατώ — не переступать порог, не бывать где-л., не ходить куда-л.;
δεν πατεί χάμου — он высокомерен;
δεν πατας καλά — ты нехорошо себя ведёшь;
πατώ στα κάρβουνα — сидеть как на углях, как на иголках;
πάτησες στην πίττα ты сел в лужу;ακολουθώ (или βαδίζω) την πεπατημένην идти по проторённой дорожке -
7 αδειμαντος
21) безбоязненный, неустрашимый(παῖς Pind.)
οὐκ ἀ. ἑαυτοῦ Aesch. — боящийся за себя;ὅστις ἦλθ΄ ἀδειμάντῳ ποδί Eur. — который бесстрашно прошел2) не внушающий страха, безопасный(οἰκία Luc.)
-
8 αμιλλαομαι
(ᾰμ) (aor. ἡμιλλήθην - поздн. ἡμιλλησάμην)1) состязаться, соперничать, спорить, бороться(τινι Her., Eur. и πρός τινα Eur.; τι Plat., τινι Eur., Plat.; περί τινι Pind., ἐπί и πρός τι Plat., περί τινος Luc., ὑπέρ τινος Polyb.): (τὰ) ἁμιλληθέντα Eur. предметы спора; ἁμιλληθείς (pass. = act.) τινι Eur., Thuc.; поспорив(ший) с кем-л.
2) устремляться, стремиться(ἐπί τι Xen., πρός τι Plat., Arst. и ὑπέρ τινος Polyb., Plut.)
γέροντι ἁ. ποδί Eur. — спешить старческой походкой;ἁ. τὰς τιμὰς ὑπερβάλλεσθαι Plut. — стремиться стяжать себе почести;ἁ. γόον Eur. — возопить3) отстаивать, защищатьἁ. τι βίῳ Eur. — отстаивать что-л., не щадя жизни;
τῷ δικαίῳ ἁ. λόγον Eur. — говорить в защиту справедливости -
9 ατρεκης
21) истинный, подлинный, настоящий(αἷμα Hom.; ἀλάθεια Pind.; δόξα Eur.; ἐπιστήμη Polyb.)
2) уверенный, твердый(ἀτρεκέϊ ποδί Pind.)
3) точный(ἀριθμός Her.)
4) ревностный, усердный(βιότου ἐπιτηδεύσεις Eur.)
-
10 εγκατακρουω
(среди кого-л.) отбивать такт, топатьἐ. χορείαν ποδί τισι Arph. — плясать в чьём-л. кругу
-
11 ελαφρος
3, редко Pind. 21) легкий (по весу), легковесный(λᾶας Hom.; τὸ μὲν βαρύ, τὸ δ΄ ἐλαφρόν Plat.)
2) легкий, проворный, подвижный, резвый(ποσσί Hom. и ποδί Aesch.; πούς Arst.)
3) бодрый(ἡλικία Xen.; οἱ ἐλαφρότατοι τῶν ὁπλιτῶν Plut.)
4) легковооруженный5) легкий, нетрудныйἐλαφρόν (ἐστιν) παραινεῖν Aesch. — давать советы легко;οὐκ ἐν ἐλαφρῷ εἶναι Theocr. — быть трудным, тягостным6) (= εὔπεπτος См. ευπεπτος) легкий, удобоваримый(βρώματα καὴ πόματα Plut.)
7) легкий, несильный(λύσσα Aesch.; ἀτυχήματα Arst.)
8) небольшой, незначительный(πόλεις, ποταμός Polyb.)
9) маловажныйἐν ἐλαφρῷ ποιεῖσθαί τι Her. — не придавать чему-л. большого значения
10) ласковый, кроткий(ἐ. καὴ εὐήθης Plat.; ἐλαφρότατος καὴ μετριώτατος Isocr.)
11) легкомысленный, ветреный(πλῆθος Polyb.)
12) (на что-л.) скорый(ἐν τῷ κολάζειν Plut.)
13) умеющий, искусный(εἴρειν στεφάνους Pind.)
-
12 εξαλυσκω
(fut. ἐξαλύξω, aor. ἐξήλυξα)1) убегать(φῶτας κακούργους ποδί Eur.)
ἐξαλύξας οἴχεται Aesch. — он спасается бегством2) избегать, спасаться(τύχας Eur.)
-
13 επαλλασσω
атт. ἐπαλλάττω1) чередовать, перемежатьπολέμοιο πεῖραρ ἐ. Hom. — воевать с переменным успехом;
ἐ. ἅλματα Xen. — менять направление прыжков;ἐ. τοὺς ὀδόντας Arst. — иметь перемежающиеся зубы ( когда верхние зубы входят в промежутки между нижними и наоборот)2) скрещиватьἐπηλλαγμένα ἴχνια Xen. — перекрещивающиеся следы;
ποὺς ἐπαλλαχθεὴς ποδί Eur. — скрестив ноги, т.е. (сражаясь) нога к ноге, врукопашную;ἐπηλλαγμέναις δι΄ ἀλλήλων ταῖς χερσί Plut. — со скрещенными (на груди) руками3) перепутывать, перемешивать(ποιεῖν τοὺς λόγους ἐ. Arst.)
φυλάττεσθ-αι μή πῃ ὅ λόγος ἐπαλλαχθῇ Xen. — следить, чтобы рассуждение не запуталось4) перемежаться, чередоваться(ὀδόντες ἐπαλλάττοντες Arst.)
5) досл. перемещаться, переходить, перен. подходить вплотную, граничить(πρὸς τέν βασιλείαν, Arst.)
τῷ γένει τῶν ἰχθύων Arst. — быть близким к рыбам -
14 επεμβαινω
(fut. ἐπεμβήσομαι)1) (тж. ἐ. πόδα Eur.) ступать, вступать, входить(οὐδοῦ Hom.; χθονός Soph.; εἰς πάτραν Eur.; Νεῖλον Theocr.)
2) подниматься, всходить(πύργοις Aesch.; ἑδραίαν ῥάχιν, ἐλάτην ὑψαύχενα Eur.)
ἐ. δοίφρου Hes. — садиться на колесницу3) садиться на корабль Dem.4) перен. наступать, попирать(ἐχθροῖσι ποδί Soph. и τῷ ἐχθρῷ Plut.)
κατ΄ ἐμοῦ μᾶλλον ἐπεμβάσει Soph. — (этим) ты меня еще больше оскорбишь5) наносить ущерб, причинять вред(τῷ καιρῷ τινος Dem.; τῇ τύχῃ τινός Plut.)
-
15 επιβαινω
(fut. ἐπιβήσομαι, aor. ἐπέβην, pf. ἐπιβέβηκα; для перех. значений: fut. ἐπιβήσω, aor. ἐπέβησα)1) входить, вступать(γαίης Λωτοφάγων Hom.; Σπαρτιάτιδος χθονός Eur.; γῆν καὴ ἔθνος Her.; γῆς Arst.; τῶν ἱερῶν Lys., Plat.)
ἐ. τῶν οὔρων Her. и τῶν ὅρων τῆς χώρας Plat. — переступать пределы, нарушать границы страны2) (на)ступать(τοῖς ποσίν Arst. и τῷ ποδί Plut.)
ἐ. τὸν δεξιὸν πόδα τινί Luc. — наступить правой ногой на что-л.;ἐ. ῥυθμῷ πρὸς αὐλόν Plut. — двигаться в такт звукам свирели3) вторгаться(τῆς Λακωνικῆς ἐπὴ πολέμῳ Xen.; Αἰγύπτου τε καὴ Λιβύης Plat.; ἐπὴ τέν ἱερὰν χώραν Dem.; τῇ ικελίᾳ и εἰς Βοιωτίαν Diod.)
4) в(о)сходить, подниматься, взбираться(πύργων Hom.; τείχεος, ἀντίπυργον πέτραν Eur.; ταῖς ἀλλήλων ναυσίν Thuc.)
5) подниматься, т.е. ложиться(εὐνῆς Hom.; λέκτρων Aesch.; λεχέων Eur.)
ἐπιβὰς πυρῆς Hom. — будучи возложен на костер6) подниматься, т.е. садиться(ἵππων, δίφρου Hom.; νῶθ΄ ἵππων Hes.; νεῶν Hom., Eur.; τεθρίππων Eur.; ἐπὴ νεώς Her.; ἐπὴ τῶν ἵππων Plut.)
7) доходить, достигать(πόληος Hom.; ἄχρι Μιλήτου Luc.; εἰς τὸν Ὠκεανόν Plut.; τετταράκοντα ἐτῶν Plat.)
8) достигать, обретать(ἐϋφροσύνης Hom.; τιμῆς Hes.; δόξης Soph.; σοφίας Plat.)
ἀναιδείης ἐ. Hom. — стать бессовестным9) восставать(τῷ Ἀσσυρίῳ Xen.; τοῖς ἀρίστοις Plut.)
10) ( о животных) покрывать(τὸ и ἐπὴ τὸ θῆλυ Arst.; ταῖς ἵπποις Luc.)
11) ( о несчастьях) обрушиваться, поражать(τινά, τι и πρός τινα Soph.)
12) сажать, приказывать сесть(τινὰ ἵππων Hom.)
13) приводить(τινὰ πάτρης Hom.; ψαμάθων Λὐλίδος Eur.; ἀρχαίας εὐαμερίας Pind.)
ἐϋκλείης ἐ. Hom. — возвеличивать славой, прославлять;ἐ. τινὰ ἀοιδῆς Hes. — обучить кого-л. пению14) выводить, уводить15) класть, укладывать(τινὰ τῆς σοροῦ Luc.)
-
16 ζευκτος
-
17 μαλκιω
-
18 μεταψαιρω
-
19 ξυμβαινω
(fut. συμβήσομαι, aor. 2 συνέβην, pf. συμβέβηκα; pass.: aor. συνεβάθην, pf. συμβέβασμαι)1) сдвигать ногиσυμβεβηκώς Xen. — со сдвинутыми ногами
2) сходиться, собиратьсяσυμβῆναι ποδί Soph. — сойтись (для боя);
ἐκ τῆς μάχης συμβῆναι Xen. — собраться после боя3) сближаться, вступать в отношенияοὐδαμοῦ συμβέβηκέν μοι Eur. — ничего общего у меня с ним нет;
Ἀθηναίοισιν οὐ συνέβαιν΄ Αἰσχύλος Arph. — Эсхил держался вдали от афинян4) присоединяться, добавляться(τοῖσδε κακοῖς Eur.)
5) сходиться (на чём-л), заключать условие, договариваться(πρός τινα или τινι Thuc.)
ξυμβῆναί τι и περί τινος Thuc. — договориться о чем-л.;λόγοις συμβάς Eur. — договорившись (только) на словах;ξ. καθ΄ ὁμολογίαν Thuc. — приходить к соглашению;οὐδὲν ξυμβάντων Thuc. — не прийдя ни к какому соглашению6) согласовываться, соответствовать, совпадатьσ. τινι Her., Lys.; — соответствовать чему-л., согласовываться с чем-л.;
εἰς ταὐτὸ σ. τινί Aesch. — совершенно точно совпадать с чем-л.7) случаться, приключаться, происходить, складываться(καλῶς Eur.)
αἴ μοι συμβαίνουσ΄ ἆται Eur. — приключившиеся со мной несчастья;Ὀλυμπιάδα ἀνελέσθαι συνέβη αὐτῷ Her. — ему довелось одержать победу на Олимпийских состязаниях;συνέβη βαστάζεσθαι αὐτόν NT. — его пришлось нести на руках;τὰ συμβαίνοντα и τὰ συμβάντα Xen., τὰ συμβεβηκότα Isocr., NT.; — (случайные) обстоятельства, события;8) удаваться, выходитьἢν ξυμβῇ ἥ πεῖρα Thuc. — если бы попытка удалась;
εἴ μοι ξυμβαίνει τοῦτο ; Plat. — выйдет ли у меня это?;χρησμοὴ συμβαίνουσι Arph. — предсказания складываются благоприятно;ξυνέβη αὐτοῖς ἥ τῶν Λακεδαιμονίων κακοπραγία Thuc. — им оказалось на руку бедственное положение лакедемонян9) становиться, оказываться(ταῦτα λαμπρὰ συμβαίνει Soph.)
χαλεπὸν σ. τινί Plat. — оказываться тяжелым для кого-л.;ὀρθῶς ἥ φήμη συνέβαινε ἐλθοῦσα Her. — дошедший слух оказался верным10) получаться, следовать, вытекатьτοῦτο συμβαίνει Plat. — выходит так;
ἐξ ἀμφοτέρων συμβαίνει Plat. — из обоих положений следует (что)11) наступать, приходить, являться(εἰ καιρὸς συμβαίνοι Xen.)
τῶν (εἱμαρμένων) ναμέρτεια συμβαίνει Soph. — обнаруживается истинность предсказаний12) ( о числах) доходить, достигать, составлять(σ. οὐ πλέον ἢ εἰς δώδεκα Xen.)
-
20 ξυμμετρος
21) соразмерный, подходящий, соответствующийσ. τῷ ποδί Eur. — как раз по ноге;
σ. τοῖς νῦν λεγομένοις Isocr. — соответствующий настоящей теме;ἥ χώρα πρὸς τέν τῶν πεζῇ δρόμων ἄσκησιν σ. Plat. — местность, подходящая для пеших переходов;ξ. ὡς κλύειν Soph. — он на таком расстоянии, что услышит;σ. δ΄ ἀφίκετο Eur. — он пришел кстати2) складный, хорошо сшитый(χιτώνιον Plut.)
3) одинакового возраста, ровесник(τινι Soph.)
4) весьма сходный, похожий(τινι Aesch.)
5) имеющий общую меру, соизмеримый(αἱ γραμμαί Arst.)
ξ. τινι Plat. — имеющий общую меру с чем-л.6) умеренный(στέγη Xen.)
τὰ σώματα τοῖς συμμέτροις πόνοις αὔξεσθαι πέφυκε Isocr. — тело обычно развивается умеренным трудом7) правильный, истинный(ἔπος Aesch.)
См. также в других словарях:
πόδι — Στον άνθρωπο, είναι το κατώτερο μέρος του κάτω άκρου το οποίο αποτελείται από ένα σκελετό 26 οστών, που ενώνονται μεταξύ τους με μια σειρά αρθρώσεων, από τις οποίες οι σπουδαιότερες από λειτουργική άποψη είναι η αστραγαλοπτερνική άρθρωση, μεταξύ… … Dictionary of Greek
πόδι — το 1. άκρο σώματος ανθρώπου ή ζώου, αλλ. ποδάρι. 2. μέτρο μήκους περίπου 0,33 μ.: Το αεροπλάνο πετά σε ύψος τρεις χιλιάδες πόδια … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ποδί — ποδίς shoe. fem voc sg πούς foot masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πόδι' — πόδια , πόδιον foot neut nom/voc/acc pl πόδιαι , ποδία fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Καὶ χειρὶ καὶ ποδὶ βοηθεῖ. — καὶ χειρὶ καὶ ποδὶ βοηθεῖ. См. Руками и ногами упираться … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
παρά ποδί — Α (κατά τον Ησύχ.) «παρὰ τοῑς ποσί» … Dictionary of Greek
πους (πόδι) — Μονάδα μήκους· ρωμαϊκός = 0,296 μ., παρισινός = 0,3248 μ., αγγλικός, ρωσικός, αμερικανικός 0,304 μ … Dictionary of Greek
ποδ' — ποδί , ποδίς shoe. fem voc sg ποδί , πούς foot masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πους — Όρος που δηλώνει τη μετρική μονάδα των ελληνικών και λατινικών στίχων. Διακρίνουμε στους π. μία άρση (ισχυρή συλλαβή, συνήθως μακρά, στην οποία πέφτει ο ρυθμικός τόνος) και μία θέση (ασθενή συλλαβή). Η βραχεία συλλαβή (υ) υπολογιζόταν ως μετρική… … Dictionary of Greek
αθλητισμός — Η επίδοση στα αθλήματα, η εκγύμναση του σώματος. Με μια ειδικότερη έννοια, ο όρος αναφέρεται σε ένα σύνολο αθλημάτων, που ξεκινούν από τις φυσικές σωματικές ασκήσεις του ανθρώπου (βάδισμα, τρέξιμο, άλματα, ρίψεις). Αρχικά, ήταν η συστηματική… … Dictionary of Greek
παπούτσι και υπόδημα — Αντικείμενο που σκεπάζει και προστατεύει το πόδι. Οι Αιγύπτιοι, όπως και οι Φοίνικες και οι Εβραίοι, χρησιμοποιούσαν σανδάλια και παντόφλες από φύλλα φοίνικα και πάπυρου και σπάνια από δέρμα· οι Ασσύριοι προτιμούσαν τα πολύ ελαφρά σανδάλια που τα … Dictionary of Greek