-
1 ποινή
1) châtiment2) peine -
2 poena
poena, ae, f. [st2]1 [-] peine (légale); peine, châtiment. [st2]2 [-] compensation, amende. [st2]3 [-] peine, douleur, souffrance, tourment. - [gr]gr. ποινή. - poenas dare: donner des compensations, être puni. - poenas pendere (dependere, luere, solvere): expier.* * *poena, ae, f. [st2]1 [-] peine (légale); peine, châtiment. [st2]2 [-] compensation, amende. [st2]3 [-] peine, douleur, souffrance, tourment. - [gr]gr. ποινή. - poenas dare: donner des compensations, être puni. - poenas pendere (dependere, luere, solvere): expier.* * *Afficere poena. Cicero. Punir.\Capere poenas. Sallust. Prendre peine.\Capere poenas verborum. Ouidius. Punir aucun pour son mal parler.\Capere poenam in hostem. Curtius. Punir son ennemi, Se venger de son ennemi.\Committere poenam. Quintil. Faire chose, ou ne faire pas, pour raison de quoy on encourt une peine pecuniaire.\Consurgere in poenam. Plinius. S'eslever contre aucun pour le punir.\Dependere poenas. Cic. Satisfaire par quelque peine à une faulte qu'on a faicte, Payer une faulte par punition.\Dare poenas. Cic. Estre puni.\Crudeles poenas dare. Virgil. Estre cruellement puni.\Morte dare poenas alicui. Ouid. Estre tué par luy.\Effugere poenam. Cic. Eviter une punition.\Ire in poenas. Ouid. Punir.\Exoluere aliquem poena. Tacit. Delivrer.\Expendere poenas alicui. Cic. Estre puni de luy.\Expetere domestici sanguinis poenam. Cic. Venger, ou pourchasser la vengeance de la mort de son frere.\Poenam hanc maternae temeritatis tulit, vt, etc. Cic. Il endura ceste peine, etc.\Frangere poenas. Lucret. Addoulcir et mitiger la peine.\Cupiditatis ac saeuitiae poenas luere. Sueton. Estre puni de sa convoitise.\Mouere poenas immeritas. Claud. Punir sans cause et à tort.\Pendere poenas. Cic. Estre puni.\Persequi poenas alicuius. Cic. Le venger.\Persoluere poenas sceleris. Cicero. Payer les peines deues à ses meschancetez, Estre puni.\Hortatur vt contumeliarum in Imperatorem cum suo auxilio poenas petat. Sallust. Qu'il punisse ou venge les oultrages dicts contre l'Empereur.\Magnas poenas praecepit. Sil. Il s'est grandement vengé de ses ennemis avant qu'estre prins par eulx.\Reddere poenas. Sallust. Estre puni de pareille punition qu'on a puni les autres.\Non in eo cui facta est iniuria, sed in iis qui fecerunt, sceleris ac conscientiae poena remansit. Cic. La peine qu'ils ont de se sentir coulpables, leur est demeuree.\Repetere poenas parricidii ab aliquo. Cic. Luy faire comparoir et payer le meurtre qu'il a faict de son pere.\Veterum malorum poenas sancire aliquibus. Stat. Leur establir et ordonner les punitions de leurs vieulx pechez.\Soluere poenas. Ouid. Estre puni.\Subire poenam. Cic. Estre puni.\In poenas non satis vnus eris. Ouid. Tu ne fourniras pas à porter les peines et punitions.\Poena falsarum et corruptarum literarum, Romae grauis est. Cic. On punist griefvement à Rome ceulx qui, etc.\Sumere merentes poenas. Virgil. Punir.\Sceleratas poenas sumere. Virgilius. Punir aucun pour sa meschanceté.\Sustinere poenam. Cic. Endurer et porter la punition.
См. также в других словарях:
Ποινῇ — Ποινή bloodmoney fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ποινή — bloodmoney fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ποινή — bloodmoney fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ποινή — Στο νεότερο ποινικό δίκαιο, π. είναι η στέρηση ή η μείωση ενός έννομου αγαθού, την οποία επιβάλλει το κράτος, με δικαστική απόφαση, σε ένα άτομο, επειδή διέπραξε ένα αδίκημα για το οποίο ο νόμος προβλέπει την επιβολή αυτής της στέρησης. Το πρώτο… … Dictionary of Greek
ποινῇ — ποινάομαι avenge oneself on pres subj mp 2nd sg (doric) ποινάομαι avenge oneself on pres ind mp 2nd sg (doric) ποινάομαι avenge oneself on pres subj mp 2nd sg (epic ionic) ποινάομαι avenge oneself on pres ind mp 2nd sg (epic ionic) ποινάω pres… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ποινή — η κολασμός, τιμωρία για πράξη παράνομη: Στους υπαλλήλους επιβάλλονται και πειθαρχικές ποινές … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
θανατική ποινή — (Νομ.). Η εσχάτη των ποινών στο δικαιοδοτικό σύστημα, που επιβάλλεται σε ιδιαίτερες κακουργηματικές πράξεις. Στη χώρα μας, η θ.π., αν και είχε καταργηθεί πολύ νωρίτερα στην πράξη, τελικά με το άρθρο 1 παράγραφος 12β του ν. 2207/94 καταργήθηκε και … Dictionary of Greek
αειφυγία — Ποινή μόνιμης εξορίας στην αρχαία Ελλάδα, που επιβαλλόταν από τον Άρειο Πάγο σε όσους διέπρατταν σοβαρά αδικήματα του κοινού δικαίου και ιδίως φόνο ή τραύματα με προμελέτη, ασέβεια, επιβουλή της ζωής του συζύγου από τη γυναίκα κλπ. Η ποινή, που… … Dictionary of Greek
Ποιναῖς — Ποινή bloodmoney fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ποιναῖς — ποινή bloodmoney fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ποιναῖσι — Ποινή bloodmoney fem dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
