-
1 παιδ-
-
2 παίδ'
-
3 παῖδ'
-
4 παιδ'
παιδί, παῖςchild: masc /fem dat sg -
5 παίδ'
παιδί, παῖςchild: masc /fem dat sg -
6 παιδ-αγωγός
παιδ-αγωγός, Knaben führend, geleitend; ὁ παιδ., eigtl. der Sklave, der die Kinder aus dem Hause der Eltern in die Schule oder in das Gymnasium u. wieder nach Hause zurückführte, Her. 8, 75; Plat. Lys. 208 c 223 a Conv. 183 c; so auch Eur. Ion 725 El. 287. Uebh. Aufseher, Erzieher der Knaben; so heißt Phönix, ὁ τοῦ Ἀχιλλέως παιδαγωγός, Plat. Rep. III, 390 e; neben διδάσκαλος, Legg. VII, 808 e, u. neben ἡγεμών, Rep. V, 467 d; Plut. Alex. 5 vrbdt τροφεῖς καὶ παιδαγωγοὶ καὶ διδάσκαλοι. – Uebh. Leiter, Lehrer, βασιλείας, Plut. Arat. 5, der auch den Fabius Max. den παιδαγωγός des Hannibal nennt, Fab. Max. 5.
-
7 παιδ-αγωγεῖον
παιδ-αγωγεῖον, τό, der Aufenthalt eines παιδαγωγός, Schule; τὸ παιδ. κορῶν, Dem. 18, 258; Plut. Pomp. 6; vgl. Poll. 4, 41.
-
8 παιδ-εραστικός
παιδ-εραστικός, ή, όν, die Knabenliebe betreffend, τὰ παιδεραστικὰ συνεισόμεναι, Luc. de dom. 4.
-
9 παιδ-εραστέω
παιδ-εραστέω, ein παιδεραστής sein, Knaben lieben, Plat. Conv. 192 a Phaedr. 249 a u. Sp., wie Plut. Sol. 1; von der Rhea, Luc. D. D. 12, 1; von einer Gans, Plut. sol. an. 18.
-
10 παιδ-εραστία
παιδ-εραστία, ἡ, Knabenliebe, Plat. Conv. 181 c, gew. im schlimmen Sinne, Knabenschänderei.
-
11 παιδ-εραστής
παιδ-εραστής, ὁ, der Knaben liebt, Knabenliebhaber, Plat. Conv. 192 b; gew. im schlimmen Sinne, Knabenschänder, Ar. Ach. 264 u. Sp., wie Luc. Vit. auct. 15. Auch vom Delphin, Ath. XIII, 606 e.
-
12 παιδ-εράστρια
παιδ-εράστρια, ἡ, Knabenliebhaberinn, Ath. XIII, 601 b.
-
13 παιδ-αγρέται
παιδ-αγρέται, οἱ, = ἱππαγρέται in Lacedämon, Hesych., s. Ruhnk, ad Tim. p. 150.
-
14 παιδ-αγωγικός
παιδ-αγωγικός, ή, όν, den παιδαγωγός betreffend, zur Erziehung gehörig, geschickt, Plut. u. a. Sp., ἡ παιδαγωγική, die Erziehungskunst. – Uebh. pflegend, τῇ παιδαγωγικῇ τῶν νοσημάτων, Plat. Rep. III, 406 a. – Auch adv., Plut. ad. et am. discr. 49 im Ggstz von φιλικῶς.
-
15 παιδ-αγωγέω
παιδ-αγωγέω, ein παιδαγωγός sein, Knaben leiten, erziehen u. übh. unterrichten, unterweisen; γέρων γέροντα παιδαγωγήσω σ' ἐγώ, Eur. Bacch. 193; Heracl. 729; Plat. Theaet. 167 c; παιδὸς ἑνὸς ἢ καὶ χοροῦ παιδαγωγηϑέντος, Legg. I, 641 b; leiten, συμποσίου ὀρϑῶς παιδαγωγηϑέντος, ibd.; vgl. Plut. Cleomen. 14, der es, wie Luc., oft übtr. braucht, πεπαιδαγωγημένος ἀκροᾶσϑαι γυναικῶν, Anton. 10; kom. αὐτὸν ἡ δίκελλα πεπαιδαγώγηκεν, Luc. Tim. 13; – geleiten, auf dem Fuße folgen, ἐπαιδαγώγουν ὅπῃ ᾔεσαν, Plat. Rep. X, 600 e, vgl. Alc. I, 135 d, wo auch παιδαγωγήσομαι für fut. pass. steht.
-
16 παιδ-αγωγία
παιδ-αγωγία, ἡ, das Führen eines Knaben, das Amt des παιδαγωγός, Erziehen, Unterrichten, auch Pflege, Eur. Or. 883; Plat. Tim. 89 d Rep. VI, 491 e u. öfter bei Sp., wie Plut., z. B. Alex. 5, φεύγων τὸ παιδαγωγίας ὄνομα τροφεὺς 'Αλεξάνδρου καὶ καϑηγητὴς καλούμενος; auch von Pflanzen, Pflege, Zucht, de educ. puer. i. A.
-
17 παιδ-αγώγησις
παιδ-αγώγησις, ἡ, das Leiten eines Knaben, Erziehen, Clem. Al.
-
18 παιδ-αγώγημα
παιδ-αγώγημα, τό, die Weise, das Verfahren des Pädagogen, Erziehung, Clem. Al.
-
19 παιδ-οπιπης
παιδ-οπιπης, ὁ, nach Knaben gaffend, = παιδεραστής, Alexis bei Ath. XIII, 563 e. Vgl. παρϑενοπίπης.
-
20 παιδ-ουργός
παιδ-ουργός, Kinder zeugend, Sp.
См. также в других словарях:
παιδ' — παιδί , παῖς child masc/fem dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παῖδ' — παῖδα , παῖς child masc/fem acc sg παῖδε , παῖς child masc/fem nom/voc/acc dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παίδ' — παιδί , παῖς child masc/fem dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
-ιος — ια, ιο(ν) η κατάλ. ιος (μαζί με τις επαυξημένες μορφές της) είναι μία από τις παραγωγικότερες τής ελλ. γλώσσας καθ όλη τη διάρκεια τής ιστορίας της. Συγκεκριμένα, μαρτυρούνται συνολικά 2.996 λέξεις σε ιος, εκ τών οποίων 295 είναι κοινές, 2.261… … Dictionary of Greek
αμνός — ο (Α ἀμνὸς) (θηλ. Α ἀμνὰς και ἀμνὴ και ἀμνίς, Ν αμνάδα) 1. το νεογνό τού προβάτου, αρνί, αρνάκι 2. φρ. «ο αμνός τού Θεού» ο Χριστός μσν. το ύφασμα τού επιταφίου, όπου εικονίζεται το σώμα τού Χριστού αρχ. 1. ανόητος, κουτός 2. άκακος, πράος,… … Dictionary of Greek
κανάρι — το καναρίνι*. [ΕΤΥΜΟΛ. < κανάριον* με σίγηση τής άτονης τελευταίας συλλαβής (πρβλ. παιδ ίον > παιδ ί)] … Dictionary of Greek
Diminutive — In language structure, a diminutive,[1] or diminutive form (abbreviated dim), is a formation of a word used to convey a slight degree of the root meaning, smallness of the object or quality named, encapsulation, intimacy, or endearment.[2][3] It… … Wikipedia
Pedant — A pedant, or pædant, is a person who is overly concerned with formalism and precision, or who makes a show of learning . The corresponding (obsolete) female noun is pedantess. EtymologyThe English language word pedant comes from the French pédant … Wikipedia
Ped- — Peda , pedi , and pedo are prefixes that comes from the Greek prefix “παίδ ”(pais) commonly meaning boysMarguerite Johnson,Terry Ryan: Sexuality in Greek and Roman Society and Literature: A Sourcebook, p.110] as well as children Liddell and Scott … Wikipedia
Pederasty — Not to be confused with Pedophilia. Pederasty or paederasty ( /ˈpɛ … Wikipedia
Jupiter und Antiope — Antoine Watteau: Jupiter und Antiope, um 1714 1719 Jupiter und Antiope ist der Titel sowie das Thema von Gemälden der Historienmalerei unterschiedlicher Künstler. Es basiert auf der aus dem antiken Griechenland stammenden Geschichte der… … Deutsch Wikipedia
