-
1 οὐπώποτε
-
2 πω
πω, ion. κω, enklit. Partikel, noch, je, irgend; gewöhnlich bei Hom. u. Hes.; bei Pind. immer nach einer Negation, οὔπω, μήπω, οὐδέπω, μηδέπω, noch nicht, die oben angeführt sind, wie οὐπώποτε, οὐδεπώποτε. – Ohne Verneinung in Fragen, die nur ein anderer Ausdruck für eine Negation sind; Soph. O. R. 1130; πόλις ἀφισταμένη τίς πω τούτῳ ἐπεχείρησε, welche irgend abtrünnige Stadt, Thuc. 3, 45. – Es ist ursprünglich dor. = που, und wurde nach den VLL. von den Doriern, bes. den Siciliern auch für πόϑεν gebraucht; πῶ τις ὄνον ὠνασῆται; Sophron bei E. M., wovon soll man einen Esel kaufen? Vgl. πώμαλα.
-
3 κρήγυος
κρήγυος, ον, gut, nützlich, ersprießlich; οὐπώποτέ μοι τὸ κρήγυον εἶπας Il. 1, 106, wie Plat. Alc. I, 111 e οὐδὲ κρήγυοι διδάσκαλοί εἰσι τούτων. – Bei Theocr. 20, 19, ποιμένες εἴπατέ μοι τὸ κρήγυον, = das Wahre; Ἔρως πορϑεῖς με τὸ κρήγυον Archi. 1 (V, 58); παρ' οἴνῳ κρήγυος Damaget. 12 (VII, 355). – Adv. κρηγύως, Perictyone bei Stob. Flor. 83, 19. – Die Ableitung ist dunkel, vgl. Buttmann Lexil. I p. 25 u. II p. 267.
-
4 δια-λείπω
δια-λείπω, 1) dazwischen lassen; διελέλειπτο, ein Zwischenraum, Her. 8, 40. 41; bes. χρόνον, Zeit dazwischen verstreichen lassen; διαλιπὼν χρόνον αὖϑις ὡρμᾶτο ἰέναι. nach Verlauf einiger Zeit, Plat. Theag. 129 b; vgl. Phaed. 117 e Rep. X, 617 c: ἐνιαυτὸν διαλιπὼν ἕκαστος λει τουργεῖ, nach einem Jahre, Dem. 20, 8; vgl. Her. 3, 157; χρόνον οὐδένα διαλιπόντες, d. i. sogleich, Pol. 5, 107, 6. Bei Hdn. 7, 8, 22 auch μιᾶς ἡμέρας διαλιπών; – πυρετὸς διαλείπων, Wechselfieber, Hippocr.; – c. partic., unterlassen, aufhören, οὐπώποτε διέλιπον καὶ ζητῶν καὶ μανϑάνων Xen. Apol. 16, ich unterließ nie zu forschen; οὐδένα διαλέλοιπα χρόνον διαβαλλόμενος, d. i. ich bin stets verläumdet worden, Isocr. 12, 5. – 2) intrans., dazwischen sein, liegen; διαλιπούσης ἡμέρας, nach einem Tage, Thuc. 3, 74; διαλιπόντων τριῶν ἐτῶν 1, 112; διαλιπούσας τὰς ὁλκάδας ὅσον δύο πλέϑρα ἀπ' ἀλλήλων 7, 38; πίτυες διαλείπουσαι, auseinanderstehende, Xen. An. 4, 7, 6; τὸ διαλεῖπον, der Zwischenraum, An. 4. 8, 13, u. so auch Sp.
-
5 οὐδε-πώ-ποτε
-
6 διαλείπω
δια-λείπω, (1) dazwischen lassen; διελέλειπτο, ein Zwischenraum; bes. χρόνον, Zeit dazwischen verstreichen lassen; διαλιπὼν χρόνον αὖϑις ὡρμᾶτο ἰέναι. nach Verlauf einiger Zeit; ἐνιαυτὸν διαλιπὼν ἕκαστος λει τουργεῖ, nach einem Jahre; πυρετὸς διαλείπων, Wechselfieber; c. partic., unterlassen, aufhören; οὐπώποτε διέλιπον καὶ ζητῶν καὶ μανϑάνων, ich unterließ nie zu forschen; οὐδένα διαλέλοιπα χρόνον διαβαλλόμενος, d. i. ich bin stets verleumdet worden. (2) intrans., dazwischen sein, liegen; διαλιπούσης ἡμέρας, nach einem Tage; πίτυες διαλείπουσαι, auseinanderstehende; τὸ διαλεῖπον, der Zwischenraum
См. также в других словарях:
οὐπώποτε — never yet ai any time indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οὐπώποθ' — οὐπώποτε , οὐπώποτε never yet ai any time indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οὐπώποτ' — οὐπώποτε , οὐπώποτε never yet ai any time indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μηπώποτε — οὐπώποτε never yet ai any time indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ου πώποτε — οὐ πώποτε ή οὐπώποτε (ΑΜ, Α δωρ. τ. οὐπώποκα) επίρρ. καμιά φορά ώς τώρα («οὐ πώποτ εἶπον», Αισχύλ.) … Dictionary of Greek
ουπώποκα — οὐπώκοκα (Α) (δωρ. τ.) βλ. ουπώποτε … Dictionary of Greek
μηπώποτ' — μηπώποτε , οὐπώποτε never yet ai any time indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)