-
1 αγωγιμος
21) могущий быть перевезенным, поддающийся перевозкеτρισσῶν ἁμαξῶν ὡς ἀγώγιμον βάρος Eur. — тяжесть, для перевозки которой нужно три подводы;
τὸ σιδηροῦν (νόμισμα) ἀγώγιμον οὐκ ἦν πρὸς τοὺς ἄλλους Ἕλληνας Plut. — железная монета (Ликурга) не могла вывозиться в другие греческие государства, т.е. не имела там хождения2) юр. подлежащий задержанию и выдаче(φυγάδες Xen.; φεύγοντες Plut.)
3) податливый, склонный(πρὸς ἡδονάς Plut.)
ἀ. τοῖς δεομένοις Plut. — уступчивый по отношению к просителям -
2 αλαλαζω
(ᾰλᾰλ)(fut. ἀλαλάξομαι)
1) издавать боевой клич Pind., Xen., Plut.νίκην ἀλαλάξαι Soph. — издать победный крик
2) испускать крик, кричатьχαίροντες ἀλαλάζοντες Eur. — с ликующими криками;
ἀλαλάξαντες καὴ φεύγοντες Plut. — с криком обратившись в бегство3) ( о звуках) раздаваться(ψαλμὸς ἀλαλάζει Aesch.; κύμβαλον ἀλαλάζον NT.)
-
3 αληπτος
21) неприступный, неодолимый(νησιῶται Thuc.; πέτρα Plut.)
2) неуловимый(φεύγοντες Plut.)
3) непостижимый(αἰσθήσει, λογισμῷ Plut.)
-
4 διεκθεω
мчаться напролом, прорываться(φεύγοντες καὴ διεκθέοντες Plut.; ἄχρι τῆς γῆς διεκθέων κεραυνός Arst.)
-
5 φευγω
(fut. φεύξομαι и φευξοῦμαι, aor. 2 ἔφῠγον, pf. πέφευγα; part. pf. pass. со знач. act. πεφυγμένος)1) бежать, убегать(ἐκ πολέμοιο Hom.; ἀπὸ τῶν τειχῶν Xen.; ἐνθένδε ἐκεῖσε φ. Plat.)
φ. φυγὰς αἰσχράς Plat. — позорно бежать;φ. φυγῇ τι Plat. — бежать во всю прыть от чего-л.;φ. πατρίδα Hom., Xen., ἐκ τῆς πατρίδος Xen. и τέν ἑαυτοῦ Thuc. — бежать из отечества, быть в изгнании (см. 4)2) избегать, ускользать(ἔκ τινος Hom., Soph., τινός Soph. и τι Hom., Xen., Plat.)
πόλεμον πεφευγότες ἠδὲ θάλασσαν Hom. — ускользнувшие от опасностей войны и моря:ὃς φεύγων προφύγῃ κακόν Hom. — тот, кому удалось бы избежать несчастья;ξενικοῖσι νομαίοισι χρᾶσθαι φ. Her. — чуждаться иноземных обычаев;ξυγγενέσθαι τινὴ φ. Plat. — сторониться кого-л.;φ. κοινωνεῖν τινι περί τι Plat. — уклоняться от беседы с кем-л. о чем-л.3) выскальзывать, выпадать(ἐκ χειρῶν Hom.)
ποῖόν σε ἕπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων ; Hom. — что за слово выскользнуло из твоих уст? (досл. за ограду твоих зубов?)4) бежать из отечества, отправляться в изгнание Hom.φυγέειν ἐξ ΄Αθηνέων Her. — быть изгнанным из Афин;
οἱ φεύγοντες Thuc., Xen. — изгнанники;φ. ὑπὸ τοῦ δήμου Xen. — быть приговоренным к изгнанию всенародным голосованием;5) юр. быть привлекаемым к ответственностиὁ φεύγων Arph. — обвиняемый, ответчик;
φεύγων τε καὴ διώκων Plat. — ответчик и истец;φ. γραφήν или δίκην Plat. — быть привлеченным к судебной ответственности;6) искупать изгнанием(φόνον τινός Eur.)
См. также в других словарях:
φεύγοντες — φεύγω flee pres part act masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
бѣгати — БѢГА|ТИ (232), Ю, ѤТЬ гл. 1.Бежать, передвигаться бегом: Римлѩнинъ же нѣкыи ѡ(т) коньникъ нарочитыи... гонѩ на кони, въсхытивъ нѣкоѥго оуношю ѡ(т) соупротивныхъ бѣгающю крѣпка тѣломь и въѡроужена, за шию имъ и преклонивъ ѥго коню бѣгающю… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
бѣгаѥмыи — (2*) прич. страд. наст. к бѣгати в 3 знач.: тогда бѣ вещь бѣгаѥма. величьства ради власти. нынѩ же въскачюще на вещь пища ради. (οἱ τὸ πρᾶγμα φεύγοντες) ПНЧ XIV, 94б; в роли с.: ни ѡ(т)вратишисѩ акы неч(с)тоты и акы скверны. и ˫ако иного нѣчто… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
έναυλος — (I) ἔναυλος, ο και ἔναυλον, το (Α) 1. κοίτη χειμάρρου, χαράδρα, κοίλωμα απ όπου ρέει χείμαρρος («τάχα κεν φεύγοντες ἐναύλους πλήσειαν νεκύων», Ομ. Ιλ.) 2. χείμαρρος 3. κατοικία, τόπος διαμονής, ενδιαίτημα. (II) η, ο (AM ἔναυλος, ον) 1. (για φωνή … Dictionary of Greek
κόρυμβος — Το ακρότατο σημείο βουνού καθώς και πλοίου (ακροστόλιο)· επίσης, ο γυναικείος κότσος. (Αστρον.) Βλ. λ. άπηξ. (Βοταν.) Ένας από τους τύπους των βοτρυωδών (μονοποδιακών) ταξιανθιών των φυτών, όπου οι μίσχοι των χαμηλότερων στον βλαστό λουλουδιών ή… … Dictionary of Greek
πρόσγειος — ο / πρόσγειος, ον, ΝΑ, θηλ. και εια, Ν, δωρ. τ. ποτίγειος, ον, Α 1. (για τη σελήνη, τους πλανήτες κ.ά. ουράνια αντικείμενα) αυτός που βρίσκεται κοντά στη γη («προσγειότατος ἡμῑν ὁ καρκίνος», Πορφ.) 2. αυτός που βρίσκεται ή γίνεται κοντά στο… … Dictionary of Greek
πόρος — I Νησί του Σαρωνικού κόλπου, απέναντι από την Τροιζηνία, από ένα σημείο της οποίας η απόσταση μέχρι τον Πόρο είναι μόλις λίγα μέτρα. Ο Π. έχει έκταση 31 τ. χλμ. και πρωτεύουσα του είναι ο ομώνυμος παράλιος οικισμός (υψόμ. 20 μ.). Ανήκει στην… … Dictionary of Greek
υπομένω — ὑπομένω, ΝΜΑ [μένω] κάνω υπομονή, δείχνω εγκαρτέρηοτ|, υποφέρω ή ανέχομαι κάτι (α. «οι Έλληνες στρατιώτες που πολέμησαν στη Μικρά Ασία υπέμειναν πολλές κακουχίες» β. «δούλειον ζυγὸν ὑπομένειν», Πλάτ.) αρχ. 1. μένω πίσω («οἱ δ ἅμα πάντες… … Dictionary of Greek
φεύγω — ΝΜΑ, και φεόγω Α 1. τρέπομαι σε φυγή, απομακρύνομαι γρήγορα κυρίως από φόβο ή επειδή μέ καταδιώκουν (α. «μόλις τόν είδε με το πιστόλι έφυγε» β. «βῆ φεύγων ἐπὶ πόντου», Ομ. Ιλ.) 2. αναχωρώ (α. «έφυγαν για ταξίδι τού μέλιτος» β. «Κῡρος μὲν τέθνηκεν … Dictionary of Greek