-
1 σεμνος
31) окруженный почитанием, свято чтимый, священный(Ἀπόλλων Aesch.; τὸ ὄνομα Soph.)
σεμναὴ (θεαί) Aesch., Eur., Arph., Thuc. = Ἐρινύες2) посвященный богам, святой(δόμος Pind.; ἔργα Aesch.)
3) возвышенный, высокий, важный, величавый(πράγματα Arph.; λόγοι Arst.)
οἱ σεμνότατοι ἐν ταῖς πόλεσιν Plat. — наиболее высокопоставленные граждане;ἐν θρόνῳ σεμνῷ σεμνὸν θωκέειν Her. — важно восседать на важном седалище4) великолепный, торжественный, пышный(ἱμάτια Arph.; ταφή Xen.)
5) важничающий, гордый, надменный, высокомерный(ἔπη Soph.)
6) благочестивый NT. - см. тж. σεμνόν См. σεμνον
См. также в других словарях:
σεμνός — ή, ό / σεμνός, ή, όν, ΝΜΑ σοβαρός, ευπρεπής, κόσμιος (α. «είναι σεμνός και συνετός νέος» β. «διακόνους ὡσαύτως σεμνούς, μὴ διλόγους», ΚΔ) νεοελλ. 1. συνεσταλμένος, ντροπαλός 2. συνετός, μετριόφρονας μσν. νέος, νεαρός, μικρός (ἅμα τῆς ἑαυτοῡ… … Dictionary of Greek