-
1 ὁμοίωμα
ὁμοίωμα, ατος, τό (ὁμοιόω; Pla., Parm. 132d; 133d, Phdr. 250b; Ps.-Aristot., Int. 1, 16a, 7f; SIG 669, 52; PFay 106, 20; LXX; En 31:2; Just., D. 94, 3).① state of having common experiences, likeness (ἐν ὁμ. τυγχάνειν ‘liken’ Theoph. Ant. 2, 16 [p. 140, 12]) οὗ (Χριστοῦ) καὶ κατὰ τὸ ὁμοίωμα ἡμᾶς … οὕτως ἐγερεῖ ὁ πατὴρ αὐτοῦ in accordance with whose likeness (=just as God raised him) his Father will also raise us in this way ITr 9:2. This is prob. the place for Ro 6:5 εἰ σύμφυτοι γεγόναμεν τῷ ὁμοιώματι τ. θανάτου αὐτοῦ if we have been united (i.e. αὐτῷ with him; cp. vs. 4 συνετάφημεν αὐτῷ) in the likeness of his death (=in the same death that he died); but s. PGächter, ZKT 54, 1930, 88–92; OKuss, D. Römerbr. I, ’63, 301. On the syntax, B-D-F §194, 2; Rob. 528. ἁμαρτάνειν ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι τῆς παραβάσεως Ἀδάμ sin in the likeness of Adam’s transgression (=just as Adam did, who transgressed one of God’s express commands) 5:14.—Abstr. for concr. τὰ ὁμοιώματα = τὰ ὅμοια: ὸ̔ς ἃν τὰ ὁμοιώματα ποιῇ τοῖς ἔθνεσιν whoever does things similar to (the deeds of) the gentiles = acts as the gentiles do Hm 4, 1, 9. περὶ τοιούτων τινῶν ὁμοιωμάτων πονηρῶν (thoughts) about any other wicked things similar to these 4, 1, 1.—ἐν τίνι ὁμοιώματι παραβάλωμεν αὐτήν; with what corresponding thing can we compare it? Mk 4:30 v.l.② state of being similar in appearance, image, formⓐ image, copy (Dt 4:16ff; 1 Km 6:5; 4 Km 16:10; 1 Macc 3:48; Just., D. 94, 3) ὁμοίωμα εἰκόνος φθαρτοῦ ἀνθρώπου (s. εἰκών 3; pleonasm as Maximus Tyr. 27, 3c εἰς μορφῆς εἶδος) Ro 1:23 (cp. Ps 105:20).ⓑ form, appearance (schol. on Apollon. Rhod. 4, 825–31a ὁμ. κ. πρόσωπον γυναικός=figure and face of a woman; Dt 4:12; Josh 22:28; Ezk 1:16; Jos., Ant. 8, 195; Hippol., Ref. 5, 19, 20; 7, 28, 3) τὰ ὁμοιώματα τῶν ἀκρίδων ὅμοια (v.l. ὅμοιοι) ἵπποις the locusts resembled horses in appearance Rv 9:7.③ There is no general agreement on the mng. in two related passages in which Paul uses our word in speaking of Christ’s earthly life. The expressions ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων (P46, Marcion, Orig.: ἀνθρώπου) Phil 2:7 and ἐν ὁμοιώματι σαρκὸς ἁμαρτίας Ro 8:3 could mean that the Lord in his earthly ministry possessed a completely human form and that his physical body was capable of sinning as human bodies are, or that he had the form of a human being and was looked upon as such (cp. En 31:2 ἐν ὁμ. w. gen.=‘similar to’, ‘looking like’; Aesop, Fab. 140 H. of Hermes ὁμοιωθεὶς ἀνθρώπῳ), but without losing his identity as a divine being even in this world. In the light of what Paul says about Jesus in general it is prob. that he uses our word to bring out both that Jesus in his earthly career was similar to sinful humans and yet not totally like them (s. JWeiss, Das Urchristentum1917, 376ff; cp. FGillman, CBQ 49, ’87, 597–604).—S. the lit. on ἁρπαγμός.—DELG s.v. ὅμοιο. M-M. EDNT. TW. Sv. -
2 ομοίωμα
-
3 ὁμοίωμα
-
4 ὁμοίωμα
-ατος + τό N 3 12-5-17-4-3=41 Ex 20,4; Dt 4,12.15.16(bis)expression, representation of a reality (general sense); likeness Ex 20,4; image, copy Dt 4,16; form, appearance Dt 4,12*Ct 1,11 ὁμοιώματα images-תארי forms of, appearances of for MT תורי rows of, strings of ornaments ofCf. BICKERMAN 1986 248(n.7); DOGNIEZ 1992 137.138; VANNI 1977 321-345.431-470; →NIDNTT; TWNT -
5 ὁμοίωμα
A likeness, image, Pl.Phdr. 250a, Arist.Rh. 1356a31 (v.l. ὁμοία), Epicur.Ep.1p.10U., Nat.11.6 : pl., Pl.Phdr. 250b, Sph. 266d, al. ; ἐξ ὁμοιώματος in accordance with the practice in similar cases, by analogy, OGI669.52 (Egypt, i A. D.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὁμοίωμα
-
6 εἰκών
εἰκών, όνος, ἡ (Aeschyl., Hdt.+; loanw. in rabb.)① an object shaped to resemble the form or appearance of someth., likeness, portrait (cp. Did., Gen. 82, 6) of the emperor’s head on a coin (so Artem. 4, 31; of an emperor’s image Jos., Bell. 2, 169; 194, Ant. 19, 185; cp. AcThom 112 [Aa II/2, 223, 19]; s. DShotter, Gods, Emperors, and Coins: Greece and Rome, 2d ser. 26, ’79, 48–57) Mt 22:20; Mk 12:16; Lk 20:24. Of an image of a god (Diod S 2, 8, 7 [Zeus]; Appian, Mithrid. 117 §575 θεῶν εἰκόνες; Lucian, Sacr. 11; 2 Ch 33:7; Is 40:19; Just., A I, 55, 7; Ath. 18, 1; s. TPodella, Das Lichtkleid ’96, esp. 83–88) Rv 13:14f; 14:9, 11; 15:2; 16:2; 19:20; 20:4.② that which has the same form as someth. else (not a crafted object as in 1 above), living image, fig. ext. of 1 εἰκὼν τοῦ θεοῦ (ἄνθρωπος πλάσμα καὶ εἰκὼν αὐτοῦ [God] Theoph. Ant. 1, 4 [p. 64, 17]; w. ὁμοίωσις Did., Gen. 56, 28) of a man (cp. Mitt-Wilck. I/2, 109, 11 [III B.C.] Philopator as εἰκὼν τοῦ Διός; Rosetta Stone=OGI 90, 3 [196 B.C.] Ptolemy V as εἰκὼν ζῶσα τοῦ Διός, cp. APF 1, 1901, 483, 11; Plut., Themist. 125 [27, 4]; Lucian, Pro Imag. 28 εἰκόνα θεοῦ τ. ἄνθρωπον εἶναι; Diog. L. 6, 51 τ. ἀγαθοὺς ἄνδρας θεῶν εἰκόνας εἶναι; Sextus 190; Herm. Wr. 1, 12 al.; Apuleius as image of God, Rtzst., Mysterienrel.3 43; JHehn, Zum Terminus ‘Bild Gottes’: ESachau Festschr. 1915, 36–52) 1 Cor 11:7 (on the gradation here cp. Herm. Wr. 11, 15a); of Christ (Helios as εἰκών of deity: Pla., Rep. 509; Proclus, Hymni 1, 33f [Orphica p. 277 Abel]; Herm. Wr. 11, 15; Stob. I 293, 21=454, 1ff Sc.; Hierocles 1, 418: the rest of the gods are εἰκόνες of the primeval god.—The Logos: Philo, Conf. Ling. 97; 147. Wisdom: Wsd 7:26) 2 Cor 4:4; Col 1:15 (εἰ. τοῦ θεοῦ ἐστιν ὁ υἱὸς αὐτοῦ ὁ μονογενής Did., Gen. 58, 3; cp. εἰκὼν γὰρ τοῦ … θεοῦ ὁ λόγος ἐστὶ αὐτοῦ Orig., C. Cels. 4, 85, 24.—EPreuschen, ZNW 18, 1918, 243).—εἰ. τοῦ χοϊκοῦ, τοῦ ἐπουρανίου image of the earthly, heavenly (human being) 1 Cor 15:49. (See SMcCasland, The Image of God Acc. to Paul: JBL 69, ’50, 85–100). The image corresponds to its original (cp. ὁμοίωμα 2ab; Doxopatres [XI A.D.]: Rhet. Gr. II 160, 1 εἰ. καὶ ὁμοίωμα διαφέρει; Mel., P. 36, 245 διὰ τῆς τυπικῆς εἰκόνος; 38, 262 τοῦ μέλλοντος ἐν αὐτῷ τὴν εἰκόνα βλέπεις and oft. in typological exegesis of the OT).③ that which represents someth. else in terms of basic form and features, form, appearance (Istros [III B.C.]: no. 334 Fgm. 53 Jac. ἀνθρωποειδὴς εἰκών=a human figure; Artem. 1, 35 p. 36, 5 τὸ πρόσωπον κ. τὴν εἰκόνα=the face and the form; Ps.-Callisth. 2, 27; Hierocles 20, 465: to his followers Pythagoras has θείαν εἰκόνα=the appearance of a god; Cleopatra ln. 154 ἐτελειώθη ἡ εἰκὼν σώματι κ. ψυχῇ κ. πνεύματι; Herm. Wr. 1, 12 of the first human being, the son of the πατὴρ πάντων: τὴν τοῦ πατρὸς εἰκόνα ἔχων; 5, 6; En 106:10) ὁμοίωμα εἰκόνος φθαρτοῦ ἀνθρώπου the likeness of mortal human form Ro 1:23 (MHooker, NTS 6, ’60, 297–306). συμμόρφους τῆς εἰ. τοῦ υἱοῦ conformed to the appearance of his Son 8:29; cp. 2 Cor 3:18; εἰ. τ. πραγμάτων form of things in contrast to their σκιά Hb 10:1.—The infl. of Gen 1:26f is very strong (κατʼ εἰκόνα θεοῦ; TestNapht 2:5; Tat. 12, 1 al.; Just., A I, 63, 16 εἰκόνος ἀσωμάτου. See AStruker, D. Gottesebenbildlichkeit d. Menschen in d. christl. Lit d. zwei erst. Jahrh. 1913). Humans made by God ἐκ τῆς ἰδίας εἰ. in God’s own form Dg 10:2; cp. τῆς ἑαυτοῦ εἰ. χαρακτήρ 1 Cl 33:4; cp. vs. 5; B 5:5; 6:12. Gen 1:27 also infl. Col 3:10: the new human is made new κατʼ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν. (Philo, Leg. All. 3, 96, in Platonic fashion, expresses the thought that first of all an image proceeded fr. God, which, in turn, served as a model for humans; against this view s. FEltester, Eikon im NT, ’58, 157).—EKäsemann, Leib u. Leib Christi: Beiträge zur Hist. Theol. 9, ’33, 81–88, 147–50; J Bover, ‘Imaginis’ notio apud B. Paulum: Biblica 4, 1923, 174–79; HWillms, Εἰκών I ’35; ESelwyn, Image, Fact and Faith: NTS 1, ’55, 235–47; GLadner, RAC IV, ’59, 771–86 (lit.); JJervell, Imago Dei (Genesis, late Judaism, Gnosis, NT) FRLANT no. 58, ’60; KPrümm, Verbum Domini 40, ’62, 232–57 (Paul); ELarsson, Christus als Vorbild, ’62.—DELG s.v. ἔοικα. M-M. EDNT. TW. Spicq. Sv. -
7 ομοίωμ'
-
8 ὁμοίωμ'
-
9 ομοιωμάτων
-
10 ὁμοιωμάτων
-
11 ομοιώμασι
-
12 ὁμοιώμασι
-
13 ομοιώμασιν
-
14 ὁμοιώμασιν
-
15 ομοιώματα
-
16 ὁμοιώματα
-
17 ομοιώματι
-
18 ὁμοιώματι
-
19 ομοιώματος
-
20 ὁμοιώματος
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ὁμοίωμα — likeness neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ομοίωμα — το (ΑΜ ὁμοίωμα) [ομοιώ] κατασκεύασμα όμοιο με ένα πρότυπο, απεικόνισμα, εικόνα («τὰ δὲ ἄλλα τούτοις ἐοικέναι καὶ εἶναι ὁμοιώματα», Πλάτ.) νεοελλ. φρ. «ομοίωμα ανθρώπου» (σκωπτικώς) άνθρωπος που στερείται τών φυσικών ή ηθικών ιδιοτήτων οι οποίες… … Dictionary of Greek
ομοίωμα — το, ατος 1. κατασκεύασμα που μοιάζει ολότελα με το πρότυπο (άγαλμα, εικόνα κτλ.). 2. φρ., «oμοίωμα ανθρώπου», αυτός που έχει τη μορφή ανθρώπου, αλλά που του λείπουν πολλά ανθρώπινα χαρίσματα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
είδωλο — Ομοίωμα θεότητας, το οποίο γίνεται αντικείμενο λατρείας. Στην ιστορία των θρησκειών ο όρος αυτός προσέλαβε ιδιαίτερη σημασία για να υποδηλώσει τα λατρευτικά αντικείμενα κάθε πολυθεϊστικής θρησκείας. Η έννοια αυτή, που αργότερα έγινε παραδεκτή και … Dictionary of Greek
φαλλός — Ομοίωμα του αντρικού μορίου, που οι αρχαίοι Έλληνες το θεωρούσαν σύμβολο γονιμότητας. Το χρησιμοποιούσαν στις διονυσιακές και βακχικές πομπές, και το κατασκεύαζαν από ξύλο συκιάς, πηλό ή δέρμα. Στην αρχαία Αθήνα, μια γιορτή που είχε καθαρά… … Dictionary of Greek
ιθύφαλλος — Ομοίωμα του ανδρικού γεννητικού μορίου, που έφεραν οι θιασώτες στα Μεγάλα Διονύσια ως σύμβολο της γονιμότητας και της αναπαραγωγής και ως ευχή για τον πολλαπλασιασμό των κατοίκων της πόλης. Στη γιορτή των Θεσμοφορίων, κατά την τέλεση δημόσιων… … Dictionary of Greek
ὁμοίωμ' — ὁμοίωμα , ὁμοίωμα likeness neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παλλάδιον — Ομοίωμα οπλισμένης θεότητας, κυρίως της Παλλάδας Αθηνάς, το οποίο, όπως πίστευαν οι αρχαίοι, προστάτευε την πόλη στην οποία ανήκε. Περίφημο ήταν το π. της Τροίας, που άρπαξαν από την πόλη ο Οδυσσέας και ο Διομήδης. Το π. είχε τη μορφή ξοάνου και… … Dictionary of Greek
ὁμοιωμάτων — ὁμοίωμα likeness neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁμοιώμασι — ὁμοίωμα likeness neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁμοιώμασιν — ὁμοίωμα likeness neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
