-
1 πατηρ
gen. πατρός, эп. πᾰτέρος ὅ (voc. πάτερ, acc. πατέρα; pl.: πατέρες, dat. πατράσι)1) отец(π. Ζεύς Hom.; χρόνος ὅ πάντων π. Pind.)
πατρὸς π. Hom. — дед с отцовской стороны;τὰ πρὸς πατέρα Her. — с отцовской стороны2) pl. οἱ πατέρες родители Plat., Diod.3) pl. (пра)отцы, предкиμέ γένος πατέρων αἰσχυνέμεν Hom. — не позорить рода предков;
ἐξ ἔτι πατρῶν Hom. — из поколения в поколение4) создатель, творец, автор(δημιουργὸς π. τε ἔργων Plat.)
π. τοῦ λόγου Plat. — автор предложения5) (в почтительном обращении, к пожилым людям) отецξεῖνε πάτερ! Hom. — почтенный странник!
6) капитал(τόκοι, τοῦ πατρὸς ἔκγονοι Plat.)
См. также в других словарях:
πατήρ — ο, ΝΜΑ, και πατέρας, ΝΜ 1. ο γεννήτορας, ο γονιός, ο γονέας (α. «τού πατέρα σου, όταν έρθεις, δε θα βρεις παρά τον τάφο», Σολωμ. β. «ἐπῆγεν ὁ πατέρας της εἰς κάποιον ταξίδι», Διγ. Ακρ. γ. «τοῡδε κεκλῆσθαι πατρός», Σοφ.) 2. φρ. «Πάτερ ημών» η… … Dictionary of Greek