-
61 προσράναις
προσρά̱ναις, προσραίνωAbh.Berl. Akad.aor part act masc nom /voc sg (epic doric aeolic)προσρά̱ναις, προσραίνωAbh.Berl. Akad.aor opt act 2nd sg (epic doric aeolic) -
62 φάναις
φά̱ναις, φαίνωA ren.aor part act masc nom /voc sg (doric aeolic)φά̱ναις, φαίνωA ren.aor opt act 2nd sg (doric) -
63 Naias
Nāias, adis, f. u. öfter Nāis, idis u. idos, Akk. Plur. idas, f. (Ναϊάς u. Ναΐς, die Schwimmende), I) die Wasser-, Flußnymphe, Najade, Aegle Naiadum pulcherrima, Verg.: Nais Amalthea, Ov. – attribut., puellae od. sorores Naides, Verg. u. Ov. – poet., das Wasser, Naida Bacchus amat, Tibull. 3, 6, 57. – II) übtr., jede Nymphe (Nerëide, Hamadryade), Ov. met. 1, 691 u.a. – Dav. Nāicus, a, um, von den Najaden ausgehend, der Najaden, Naica dona, Prop. 2, 32, 40. – / Dat. Plur. Naiasin, Catull. 64, 287 nach Haupts evidenter Verbesserung.
-
64 Flußnymphe
Flußnymphe, Nāis, ĭdis,f. (Ναΐς). – Nāias, ădis,f. (Ναϊάς) – die Flußnymphen, puellae (sorores) Naiades. – Flußpferd, hippopotamus (ἱπποπόταμος). – Flußsand, arena fluviatica. – glarĕa (Kies). – Flußtier, animal fluviaticum. – Flußufer, ripa fluminis od. amnis; im Zshg. gew. bl. ripa (Ggstz. litus, Meeresufer). – Flußwasser, aqua fluminis (das Wasser im Flusse, Ggstz. aqua maris). – aqua ex flumine hausta od. bl. aqua ex flumine (das Wasser aus dem Flusse). – aqua profluens. flumen vivum (fließendes Wasser, Ggstz. fons putealis).
-
65 Wassernymphe
Wassernymphe, Nāis (Ναΐς); Nāias (Nαϊἀς).
-
66 νύμφη
νύμφη, ἡ, voc. bei Hom. auch νύμφα, s. oben (vgl. nubo), 1) die Braut, weil diese aus dem elterlichen Hause verhüllt dem Bräutigam zugeführt wurde; νύμφας δ' ἐκ ϑαλάμων δαΐδων ὕπο λαμπομενάων ἠγίνεον ἀνὰ ἄστυ, Il. 18, 492; ἐϑρέφϑην βασιλεῦσι νύμφη, Eur. Hec. 352, öfter; Her. 4, 172; νύμφην ἀγαγέσϑαι, Ar. Plut. 592; neben νυμφίος, Plat. Legg. VI, 783 e; Rep. V, 459 e; auch die jungvermählte Ehefrau, νεογάμου νύμφης δίκην, Aesch. Ag. 1152; Soph. Ant. 792 O. R. 1407; Eur. Phoen. 138 Alc. 746; Theocr. 17, 129. Auch Eurykleia nennt die Penelope, die viel jünger als sie selbst ist, νύμφα φίλη, Od. 4, 743. – Uebh. das heirathsfähige Mädchen im mannbaren Alter, Il. 9, 560, Hes. Th. 298 u. sp. D. – In Prosa ist das Wort in dieser ganzen Bdtg selten. – Im N. T. auch der Ggstz der πενϑερά, die Schwiegertochter, vgl. Poll. 3, 32. – 2) die Nymphe, eine weibliche Gottheit von niederm Range; Hom., der sie auch ϑεαὶ Νύμφαι, Il. 24, 615 (vgl. Hes. Th. 130), u. κοῦραι Νύμφαι, Od. 6, 122 nennt, u. Folgde. Sie bezeichnen die in den Quellen, den Bäumen, den Auen u. Bergen sich äußernde u. lebendig schaffende Naturkraft, wohnen in Hainen, auf Auen und Wiesen, an Quellen, Il. 20, 8. 9, Νύμφη Νηΐς, Najade, Quellnymphe, auch Ναΐς, Νηϊάς (s. d. W.), Νύμφαι ὀρεστιάδες, Bergnymphen, Il. 6, 420, vgl. Hes. Th. 130, später ὀρεάδες (w. m. s.), Νύμφαι ἀγρονόμοι, Od. 6, 105, in Bäumen, δρυάδες u. ἁμαδρυάδες. Hom. nennt sie Töchter des ägishaltenden Zeus. Nymphen sind Gespielinnen der Artemis, Od. 6, 105, u. 10, 350 Dienerinnen der Kirke, entsprossen aus Quellen, Hainen und Strömen; sie erscheinen neben den Strömen in der allgemeinen Götterversammlung Il. 20, 8; ihnen sind Grotten (Tropfsteinhöhlen, worin sie webend u. wirkend gedacht werden) heilig, Od. 13, 104. 17, 211. – Bes. sind sie auch die Göttinnen begeisternder Quellen, deren Wasser durch die aufsteigenden Dünste prophetisch begeistert, daher sowohl der Begeisterte, Verzückte, der Dichter, als der Wahnsinnige, Verrückte νυμφόληπτος heißt, vgl. das lat. lymphatus, lymphaticus. – Nach H. h. Ven. 258 u. Hes. bei Strab. X p. 471 lebten sie zwar lange, waren aber nicht unsterblich; ihr Leben ist an den naturkörper, dessen Leben sie eigentlich darstellen, geknüpft, die Dryade stirbt mit ihrem Baum, vgl. Voß Virg. Ecl. 10, 63. – Die Lyder nannten nach Schol. Theocr. 7, 91 auch die Musen so. – Bei Arist. H. A. 5, 19. 23 heißt die Bienenbrut mit noch unausgebildeten Flügeln νύμφαι; vgl. Poll. 7, 148. – Auch die geflügelten (männlichen) Ameisen, Artemid. 2, 3. 6, Hesych. – Die sich öffnende Rosenknospe, τῶν ῥόδων αἱ μεμυκυῖαι κάλυκες, VLL., u. nach Suid. πάντων τῶν καρπῶν αἱ ἐκφύσεις. – Die Spitze der Pflugschaar, Poll. 1, 252. – Auch = κλειτορίς u. μύρτον, Poll. 2, 174 u. sp. Medic. – Das Grübchen im Kinn, Poll. 2, 90. Bei Ath. V, 197 a Nischen in der Mauer.
-
67 μαχαιρο-μαχέω
μαχαιρο-μαχέω, mit dem Säbel kämpfen, ξυλί. ναις ἐσκυτωμέναις μαχαίραις, von Uebungen der Rekruten, Pol. 10, 20, 3.
-
68 νᾱϊάς
-
69 επινισσομαι
1) (по чему-л.) проходить, протекатьἐ. πεδίων Soph. — протекать по равнинам
2) проплывать(ἔνθα καλὰ Ναῖς ἐπινίσσεται Theocr.)
-
70 Ναιας
-
71 Ασιαναίς
-
72 Ἀσιαναῖς
-
73 Καρίναις
Κᾱρί̱ναις, ΚαρίνηCarian woman: fem dat pl -
74 αξίναις
-
75 ἀξίναις
-
76 δωτίναις
δωτί̱ναις, δωτίνηgift: fem dat pl -
77 δίναις
δί̱ναις, δίνηwhirlpool: fem dat pl -
78 ηρωίναις
-
79 ἡρωίναις
-
80 μαναίς
См. также в других словарях:
Ναίς — Naiad fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ναΐς — (II) Ναΐς και ιων. τ. Νηΐς, ἡ (Α) η Ναϊάδα. [ΕΤΥΜΟΛ. < νάω «ρέω» + κατάλ. ίς, πρβλ. Δανα ΐς (βλ. και Ναϊάδα)] … Dictionary of Greek
ναΐς — (I) η ζωολ. βλ. ναϊάς … Dictionary of Greek
Ναί — Ναίς Naiad fem voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ναίδα — Ναίς Naiad fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ναίδας — Ναίς Naiad fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ναίδες — Ναίς Naiad fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ναίδι — Ναίς Naiad fem dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ναίδος — Ναίς Naiad fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ναίδων — Ναίς Naiad fem gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ναίν — Ναίς Naiad fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)