-
1 λυκος
(ῠ) ὅ1) волк(ἥ λ. волчица) (πολιός, κρατερῶνυξ, ὀρέστερος, ὠμοφάγος Hom.; κοιλογάστωρ Aesch.)
λύκον ἰδεῖν погов. Plat. — увидеть волка, т.е. онеметь;λ. οἶν ὑμεναιοῖ погов. Arph. — волк сочетается с овцой и λύκοι ἄρν΄ ἀγαπῶσιν погов. Plat. волки относятся с любовью к ягнятам ( о невозможном);λύκου βίον ζῆν Polyb. — жить волчьей жизнью, т.е. грабежом;λύκοι ἐν ἐνδύμασι προβάτων погов. NT. — волки в овечьих шкурах2) «волк» ( разновидность галки) Arst.3) «волк» ( вид паука) Arst.4) удила для норовистых лошадей, мундштук Plut.5) перен. хищник, т.е. совратитель, распутник Anth.
См. также в других словарях:
λύκος — I (Βοτ.). Κοινή ονομασία του φυτικού γένους Orobanche της οικογένειας των οροβαγχιδών. Τα φυτά αυτά, που είναι γνωστά και με την κοινή ονομασία λυκόχορτα, είναι δικοτυλήδονα φυτά που αναπτύσσονται ως παράσιτα. Έχουν παχύ, σαρκώδη βλαστό, χωρίς… … Dictionary of Greek