Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

λαιμός

  • 1 λαιμος

         λαιμός
        I
        ὅ
        1) тж. pl. горло, глотка Hom., Eur., Arph., Luc.
        2) горлышко, шейка
        

    (κύτους Anth.)

        II
        3
        Men. = λαμυρός См. λαμυρος

    Древнегреческо-русский словарь > λαιμος

  • 2 λαιμός

    ο
    1) шея; 2) горло, глотка;

    μου πονεί ο λαιμός (μου) — у меня болит горло;

    με γαργαλάει ο λαιμός — или κάτι μού γαργαλάει το λαιμό — у меня першит в горле;

    3) ворот, воротник; горловина (платья);
    4) горлышко (бутылки и т.п.); 5) перешеек, узкая полоса земли (между озёр);

    § βγάζω το λαιμό μου να σε φωνάζω — а) надсаживаться, звать, кричать до хрипоты; — б) охрипнуть от крика;

    δεν πάει να κόψει το λαιμό του — он и пальцем не пошевельнёт; — ему ни до чего нет дела; — а ему хоть трава не расти;

    πιάνω απ' το λαιμό — а) схватить за горло; — б) перен. взять за горло;

    βάζω το μαχαίρι στο λαιμό — пристать с ножом к горлу;

    παίρνω κάποιον στο λαιμό μου — подводить кого-л.;

    τον πήρα στο λαιμό μου — я его подвёл; — он пострадал из-за меня;

    μου κάθεται στο λαιμό — он у меня стоит поперёк горла;

    ως το λαιμό — до отказа, по горло

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > λαιμός

  • 3 λαιμός

    [лэмос] ουσ. а. шея.

    Λεξικό Ελληνικά-ρωσική νέα (Греческо-русский новый словарь) > λαιμός

  • 4 λαιμός

    [лэмос] ουσ α шея.

    Эллино-русский словарь > λαιμός

  • 5 αμετροποτης

        2
        безмерно пьющий
        

    (λαιμός Anth.)

    Древнегреческо-русский словарь > αμετροποτης

  • 6 ερευγομαι

        1) изрыгать, издергать
        ἐρεύγετο οἰνοβαρείων Hom. (Киклопа) вырвало, так как он перегрузился вином;
        ἠϊόνες βοόωσιν ἐρευγομένης ἁλὸς ἔξω Hom. — берега оглашаются шумом (от) извергающегося наружу моря, т.е. от набегающих волн

        2) извергаться
        3) (только в aor. 2 ἤρῠγον) взреветь
        

    (ἤρυγεν ὡς ὅτε ταῦρος Hom.; βαθὺς ἤρυγε λαιμός Theocr.)

    Древнегреческо-русский словарь > ερευγομαι

  • 7 γαργαλίζω

    μετ.
    1) щекотать;

    με γαργαλίζει ο λαιμός — у меня першит в горле;

    2) вызывать, возбуждать (аппетит, чувство, желание и т. п.);
    3) побуждать, склонить, подбивать (на что-л.); 4) απρόσ. подмывает;

    με γαργαλίζει να... — мена подмывает...;

    γαργαλίζομαι — быть охваченным желанием;

    γαργαλίζομαι από την ελπίδα να... — питать надежду на...

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > γαργαλίζω

  • 8 κλείνω

    (αόρ. έκλεισα, αόρ. (ε)κλείστηκα и εκλείσθην, μετχ. πρκ. (κε)κλεισμένος) 1. μετ.
    1) закрывать (что-л, открытое); затворить, запирать (дверь, окно и т. п.); 2) затыкать, заделывать (дыру); 3) закрывать, сжимать, смыкать (рот, глаза); 4) закрывать, выключать (свет, воду, газ и т. п.); 5) перекрывать (дорогу и т. п.); τα χιόνια έχουν κλείσει τό χωριό снегопад отрезал деревню от мира; 6) перен. закрывать; ликвидировать; прекращать, заканчивать;

    κλείνω μαγαζί (εργοστάσιο) — закрывать магазин (предприятие);

    κλείνω τό λογαριασμό — закрывать счёт (в банке и т. п.);

    κλείν την συζήτηση — закончить дискуссию;

    7) договариваться (о чём-л.); заключать (мир и т. п.);

    κλείν συμφωνία — заключать договор;

    κλείνω ραντεβού — договариваться о свидании;

    8) помещать (куда-л.); запирать (где-л.); заключать, заточать (в тюрьму);
    κλείσε τη γούνα στη ντουλάπα повесь шубу в шкаф; τον έκλεισαν στη φυλακή его заключили в тюрьму, под стражу;

    κλείνω στο φρενοκομείο — поместить в психиатрическую больницу;

    § κλείνω τα μάτια μου — умирать;

    κλείνω τό μάτι — подмаргивать;

    του κλείνω το στόμα — затыкать кому-л. рот, заставлять замолчать;

    του έκλεισα την πόρτα μου закрыть перед кем-л. дверь своего дома, перестать принимать кого-л. у себя;

    κλείνω την παρένθεση (τα εισαγωγικά) — закрывать скобки (кавычки);

    κλείνω εξω ( — или όξω, απόξω) — оставить на улице (кого-л.);

    δεν έκλεισα μάτι я не сомкнул глаз, я совсем не спал;
    2. αμετ. 1) закрываться, запираться;

    η πόρτα κλείνει με συρτή — дверь запирается на засов;

    κλείνουν τα μάτια μου από τη νύστα — глаза закрываются от желания спать;

    2) закрываться, ликвидироваться;
    έκλεισε το θέατρο театр закрылся; 3) исполняться (о времени);

    κλείνουν πέντε χρόνια από τότε πού... — исполнилось пять лет с тех пор как...;

    4) заключаться (о договоре и т. п.);
    § έκλεισε η πληγή рана зарубцевалась; ξκλεισε η φωνή μου (или ο λαιμός μου) голос у меня сел, я охрип; σήμεροι το δολλάριο στο χρηματιστήριο εκ- λεισε στα τριακόσια сегодня на бирже курс доллара подскочил до трёхсот

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > κλείνω

  • 9 λεπτός

    η, ό[ν]
    1) тонкий, не толстый;

    λεπτόν ΰφασμα — тонкая ткань;

    λεπτός λαιμός — тонкая шея;

    λεπτή μέση — тонкая талия;

    λεπτά δάκτυλα — тонкие пальцы;

    λεπτό το σώμα — тонкое, стройное тело;

    λεπτό στρώμα — тонкий слой;

    λεπτή ζάχαρη — мелкий сахар;

    2) перен. тонкий, изысканный, утончённый; изощрённый;

    λεπτа χαρακτηριστικά — тонкие черты (лица);

    λεπτή μυρωδιά — тонкий запах;

    λεπτό άρωμα — тонкий аромат;

    λεπτή γεύση — нежный (на) вкус (о продукте);

    λεπτή όσφρηση — тонкое обоняние;

    λεπτο γούστο — хороший, тонкий вкус;

    λεπτ υπαινιγμός — тонкий намёк;

    λεπτή ειρωνεία — тонкая насмешка;

    λεπτό χιούμορ (πνεύμα) — тонкий юмор (ум);

    λεπτή δουλειά — тонкая работа;

    λεπτό πράγμα — изящная вещь;

    λεπτές διαφορές — тонкие различия;

    3) нежный, хрупкий, слабый;

    λεπτόν άνθος — нежный цветок;

    λεπτό ποτήρι — хрупкий стакан;

    λεπτο παιδί — хрупкий, слабый ребёнок;

    λεπτο στομάχι — нежный желудок;

    4) тонкий, нежный; сладкозвучный;

    λεπτή φωνή — тонкий или нежный голос;

    5) тактичный, деликатный;

    λεπτός ανθρωπος — деликатный человек;

    άνθρωπος λεπτός στούς τρόπους — человек с тонкими манерами;

    6) тощий, неплодородный (о земле);

    § λεπτό ζήτημα — деликатный вопрос;

    λεπτόν έντερον анат.тонкая кишка

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > λεπτός

См. также в других словарях:

  • λαιμός — throat masc nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • λαιμός — (Ανατ.). Το κυλινδρικό τμήμα του ανθρώπινου σώματος που ενώνει το κεφάλι με τον θώρακα. Ο σκελετός του αποτελείται από τους αυχενικούς σπονδύλους. Περιλαμβάνει πολλούς μυς και σημαντικές ανατομικές δομές, όπως τον λάρυγγα, το άνω μέρος της… …   Dictionary of Greek

  • λαιμός — ο πληθ. οι λαιμοί και τα λαιμά 1. το τμήμα του σώματος ανάμεσα στο κεφάλι και το στήθος: Φορούσε ένα μενταγιόν στο λαιμό. 2. ο πληθ., τα λαιμά η ασθένεια του λαιμού, αμυγδαλίτιδα, φαρυγγίτιδα κτλ.: Υποφέρει από τα λαιμά της. 3. φρ., «Τον πήρα στο …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • λαιμούς — λαιμός throat masc acc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • λαιμόν — λαιμός throat masc acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • λαιμώ — λαιμός throat masc nom/voc/acc dual …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • αυχένας — I (Γεωγρ.). Όρος με πολλά συνώνυμα (που κάποτε αποτελούν τοπικούς ιδιωματισμούς: διάσελο, δερβένι κλπ.), ο οποίος χαρακτηρίζει ένα χαμηλό σημείο κορυφογραμμής ανάμεσα σε δύο υψώματα. Μέσω αυτών προσδιορίζονται μεταξύ άλλων και τα διάφορα τμήματα… …   Dictionary of Greek

  • κίνα — Επίσημη ονομασία: Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας Έκταση: 9.596.960 τ. χλμ. Πληθυσμός: 1.284.303.705 κάτ. (2002) Πρωτεύουσα: Πεκίνο ή Μπεϊτζίνγκ (6.619.000 κάτ. το 2003)Κράτος της ανατολικής Ασίας. Συνορεύει στα Β με τη Μογγολία και τη Ρωσία, στα ΒΑ… …   Dictionary of Greek

  • σφάραγος — Α 1. (κατά τον Ησύχ.) «βρόγχος, τράχηλος, λαιμός, ψόφος» 2. φάρυγγας. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. σφάραγος με σημ. «ψόφος» συνδέεται με το ρ. σφαραγοῦμαι* και έχει σχηματιστεί μτγν. πιθ. από το σύνθ. σε σφάραγος (πρβλ. ασφάραγος (II), ἐρισφάραγος), κατά το… …   Dictionary of Greek

  • τράχηλος — Οικισμός (υψόμ. 10 μ.), στην πρώην επαρχία Κισσάμου, του νομού Χανίων. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Γραμβούσης. * * * ο, ΝΜΑ, και δωρ. τ. τράχαλος και ετερόκλιτος τ. πληθ. τράχηλα τὰ, Α 1. το στενό και κυλινδρικό τμήμα τού σώματος το οποίο… …   Dictionary of Greek

  • ασφάραγος — (I) ἀσφάραγος, ο (Α) φάρυγγας, λαιμός. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Η ακριβής σημασία της λ. οδηγεί στη σύνδεσή της με τη λ. φάρυγξ, ενώ ο παράλληλος τ. σφάραγος προέκυψε ίσως από παρετυμολογική επίδραση του ρ. σφαραγούμαι «τρίζω, εξογκώνομαι,… …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»