-
1 κῆρ
κῆρ, κῆρος, τό, zsgzgn aus κέαρ, das Herz, bei Hom. die einzig vorkommende Form, bezeichnet bes. den Sitz des Wollens u. Begehrens; ἄλλα δέ οἱ κῆρ ὥρμαινε φρεσὶν ᾗσιν Od. 18, 343, vgl. 7, 82; μετὰ σὸν καὶ ἐμὸν κῆρ, nach deinem u. meinem Herzen, Sinne, Il. 15, 52; es bezeichnet dah. die Leidenschaft der Liebe u. des Hasses, πέρι κῆρι φιλεῖν, von Herzen lieben, 13, 206 u. öfter, ὅν τε Ζεὺς κῆρι φιλήσῃ 9, 117, ὅτ' ἄν τοι ἀπέχϑωνται πέρι κῆρι 4, 53; des Zornes, τότε δὴ πέρι κῆρι Ποσειδάων ἐχολώϑη 13, 206; der Freude, ϑαλέων ἐμπλησάμενος κῆρ 22, 504, vgl. 19, 319; der Trauer, ἥ τε μοι αἰεὶ ἐνὶ στήϑεσσι φίλον κῆρ τείρει Od. 1, 341; φϑινύϑεσκε φίλον κῆρ 1, 491, oft ἀχνύμενος κῆρ; des Muthes u. der Furcht, Πατροκλῆος λάσιον κῆρ Il. 16, 554, wie 2, 851; auch vom Löwen, τοῦ δ' οὔ ποτε κυδάλιμον κῆρ ταρβεῖ 12, 45. – Seltener vom Verstande, als gleichbedeutend mit νόος verbunden, Il. 15, 52. Neben den schon erwähnten Vrbdgn κῆρ ἐν στήϑεσσι u. φρεσίν auch ἐν ϑυμῷ, Il. 6, 532. – Κηρόϑι, s. unten. – Bei Pind. u. einzeln bei den Tragg. findet sich die uncontrahirte Form κέαρ, s. oben.
-
2 κήρ
κήρ, κηρός, ἡ, 1) die Todesgöttinn, die Göttinn des Sterbens, bes. beim gewaltsamen Tode, die den Griechen schrecklich erscheint, während der Todesgott, Θάνατος, unter einem freundlichen Bilde dargestellt wird; Todesgeschick, Hom., sowohl sing. als plur.; sie erscheint mit der Ἔρις u. dem Κυδοιμός auf dem Schlachtfelde in blutgetränktem Gewande, die Verwundeten u. Sterbenden herumzerrend, Il. 18, 535. Nach Il. 23, 79 ist dem, der gewaltsames Todes sterben soll, schon bei der Geburt eine eigene Κήρ zugetheilt, die ihn zur bestimmten Zeit ereilt; nur Achilles hat zwei Keren, Todesloose, zwischen denen ihm zu wählen gestattet war, 9, 411. Μυρίαι, 12, 326, denn es giebt unzählig viel Keren der einzelnen Menschen oder viel verschiedene Todesarten. Κῆρες Ἀχαιῶν, Τρώων, 8, 73. Die einzelne Κήρ heißt μέλαινα, ὀλοή, κακή; auch Κῆρες ϑανάτοιο. – Uebh. Unglück u. Verderben; so das Verderben, das die Angel unter die Fische bringt, Il. 24, 82. – Bei Hes. Th. 217. 220 erscheinen die Keren als Rache- od. Strasgöttinnen, wie Aesch. Spt. 1047 vrbdt ὦ μεγάλαυχοι καὶ φϑερσιγενεῖς Κῆρες Ἐρινύες (759 aber ist es die Sphinx); ἀναπλάκητοι Soph. O. R. 472; Ταρτάρου Eur. Herc. Fur. 870, vgl. El. 1252. – Später übh. Unglücksgöttinn. – 2) als Appellativum, das Todesgeschick, der Tod; τὸ δέ τοι κὴρ εἴδεται εἶναι Il. 1, 228, das dünkt dir der Tod zu sein; u. so ist es auch wohl in den Vrbdgn φόνον καὶ κῆρα φέρειν, ϑάνατον καὶ κῆρα φυγεῖν zu nehmen, wo es bei Wolf noch immer groß geschrieben ist; μέλαιναν κῆρ' ἐπ ' ὄμμασιν βαλών Eur. Phoen. 957. – Verderben; βαρεῖα μὲν κὴρ τὸ μὴ πυϑέσϑαι Aesch. Ag. 199; vgl. Soph. Tr. 133; auch von der Krankheit des Philoktet, νοσῶν ἀνὴρ κῶλον παλαιᾷ κηρί Phil. 42, vgl. 1151; Schmach, Tr. 454. Auch in Prosa, τοῖς πλείστοις τῶν καλῶν οἷον κῆρες ἐπιπεφύκασιν Plat. Legg. XI, 937 d; Tim. Locr. 95 b ἀκήρατος τῶν ἐκτὸς κηρῶν καὶ τῶν ἐντός; Sp., wie Plut. Anton. 2; καὶ ἆται D. Hal. 8, 61; so auch A., ganz allgemein, auch in sittlicher Beziehung, Fehler, Unvollkommenheit; διὰ τὸ πολλὰς καὶ ποικίλας αὐτῇ συνειςάγεσϑαι κῆρας 8. Emp. adv. eth. 180.
-
3 Κήρ
Κήρ, ἡ, [dialect] Aeol. [full] Κᾶρ Alc. (v. infr.), gen. Κηρός, acc. Κῆρα; [dialect] Dor.pl. [full] Κᾶρες Hipparch. ap. Stob.4.34.8 (A v.l. Κῆρες), but sg. κήρ Trag.in lyr. (v. infr.):— the goddess of death or doom,Κὴρ.. Θανάτοιο Od.11.171
, etc.;Κῆρες.. Θανάτοιο Il.2.834
, etc.; ἐν δ' Ἔρις ἐν δὲ Κυδοιμὸς ὁμίλεον ἐν δ' ὀλοὴ K.Il.18.535; ἐμὲ μὲν K.ἀμφέχανε στυγερή, ἥ περ λάχε γιγνόμενόν περ 23.79
; διχθάδιαι Κῆρες, of Achilles, 9.411;Κῆρες μυρίαι 12.326
; Κῆρες Ἀχαιῶν, Τρώων, 8.73, 74; K.νηλεόποινοι Hes.Th. 217
; K. (anap.); K.ἀναπλάκητοι S.OT 472
(lyr.), cf.Tr. 133 (lyr.), Pi.Fr. 277, E.El. 1252, HF 870 (troch.); ἁρπαξάνδρα K., of the Sphinx, A.Th. 777 (lyr.): prov., θύραζε Κῆρες (v.l. Κᾶρες) , οὐκ ἔνι (v.l. ἔτ') Ἀνθεστήρια, of those who want the same always, Zen. 4.33, Suid. s.v. θύραζε.II as Appellat., doom, death, esp. when violent, rarely without personal sense in Hom., τὸ δέ τοι κὴρ εἴδεται εἶναι that seems to thee to be death, Il.1.228;κῆρ' ἀλεείνων 3.32
, al.;φόνον καὶ κ. φέροντες 2.352
, al.: freq. later,ὐπὰ κᾶρι.. διννάεντ' Ἀχέροντ' ἐπέραισε Alc.Supp.7.7
; .2 νοσῶν παλαιᾷ κηρί plague, disease, S.Ph.42, cf. 1166 (lyr.): in a general sense, βαρεῖα μὲν κ. τὸ μὴ πιθέσθαι grievous ruin it were not to obey, A.Ag. 206 (lyr.); ἐλευθέρῳ ψευδεῖ καλεῖσθαι κ. πρόσεστιν οὐ καλή an unseemly disgrace, S.Tr. 454.3 pl.sts. in Prose, blemishes, defects, [τοῖς καλοῖς] κ. ἐπιπεφύκασιν Pl.Lg. 937d
; [τόποι] ἰδίας ἔχουσι κῆρας Thphr.CP5.10.4
;κ. σύμφυτοι D.H.2.3
, cf. 8.61;ἁμαρτίαι καὶ κ. Plu.Cim.2
;σῶμα ἀκήρατον τῶν ἐκτὸς κ. Ti.Locr. 95b
, cf. Ph.1.368, al.: rarely sg.,συνήθειαν ὥσπερ τινὰ κ. Plu.Ant.2
, cf.Ph.1.440. (Perh. cogn. with κεραΐζω.) -
4 κήρ
κήρ, κηρόςGrammatical information: f.Meaning: `death, doom', often personified `goddess or demon of death' (Il.), in plur. `types of death, accidents'; see Nilsson Gr. Rel. 1, 222ff., v. Wilamowitz Glaube 1, 271ff.Compounds: Compp. z. B. κηρεσσι-φόρητος `by the Keres driven (into death)' (Q 527; Schwyzer 446, Pfister Würzb. Jb. 3, 406f.), κηρι-τρεφεῖς `brought up for death' ( ἄνθρωποι, Hes. Op. 418), κηρο-τρόφος `feeding death, deadly' ( ὄφις, Nic. Th. 192); ἐπί-κηρος `fallen to death' (Hp., Arist., hell.); also ἀ-κήρ-ατος with ἀκηράσιος and ἀ-κήρ-ιος `unharmed', s. 1. ἀκήρατος and Sommer Nominalkomp. 152.Derivatives: κηρέσιον ὀλέθριον, νοσηρόν H. (after θεσπέσιος); κηραίνω `damage, destroy' (A. Supp. 999, Ph.; after πημαίνω), κηρόομαι `be injured' (EM).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: A root noun, which has been derived from κεραΐζω; Sanskrit and Celtic have a root aorist (s. on κεραΐζω); so κήρ would prop. be an agent noun "the destroyer". The disyll. root however, is a problem: we would expect *κηρας (cf. γῆρας \< *ǵērh₂-s). Problematic is further the long vowel α in Alc. ( κᾶρι B 6 A 7) and Alcm. ( κᾶρα Fr. 56; trad. κάραν), PGr. *κά̄ρ (cf. κάρ θάνατος H.). Also καριῶσαι ἀποκτεῖναι and ἐκαρίωσας ἀπέκτεινας H. have α which will have been long (there is no evidence for short α. Then we have the old Attic saying θύραζε Κᾶρες, οὑκ ἔτ' Άνθεστήρια. That Κᾶρες meant `Carians', i.e. `slaves' is clearly an aetological story invented to explain the α. See also Brunel PPh. 41 (1967) 81-104.) Opposed to κᾶρι, κᾶρα in Alc. and Alcm. stand κῆρες and κήρ both in Pi. Fr. 277 and in the choral songs of the tragedy. The suggestion of an ablauting paradigm κήρ, *κᾰρός (not retained in ἐν καρὸς αἴσῃ, s. καρός) with a secondary nom. *κά̄ρ (Ehrlich Sprachgesch. 9f.) cannot be maintained. The conclusion is that the long α is original; the η is simply the IA development of the long α (which was spread over a larger area). The word, then, is Pre-Greek, as may be expected for such an archaic idea: there is no IE root *kār-. Beekes, xxx, 200x, ppp - ppp. Lee Glotta 39 (1961) 191-207 and Ramat Arch. glottol. it. 50 (1965) 137ff. derive the word from κείρω, which is hardly probable.Page in Frisk: 1,842-843Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κήρ
-
5 κηρ'
κῆρα, κήρthe goddess of death: fem acc sgκῆρε, κήρthe goddess of death: fem nom /voc /acc dualκῆρε, κήρthe goddess of death: fem acc dualκῆραι, κήραcera: fem nom /voc plκῆρι, κῆρheart: neut dat sg -
6 κῆρ'
κῆρα, κήρthe goddess of death: fem acc sgκῆρε, κήρthe goddess of death: fem nom /voc /acc dualκῆρε, κήρthe goddess of death: fem acc dualκῆραι, κήραcera: fem nom /voc plκῆρι, κῆρheart: neut dat sg -
7 κῆρ
κῆρ, τό, perh.[var] contr.from κέαρ (sed v. infr.); Hom. always κῆρ, dat. κῆρι, Adv. κηρόθι (q.v.); Trag.always κέαρ (no other case):—A heart,κῆρ γηθεῖ ἐνὶ στήθεσσι Il.14.139
;κ. ἄχνυται ἐν θυμῷ 6.523
, cf. 7.428;ἄλλα δέ οἱ κ. ὅρμαινε φρεσὶν ᾗσιν Od.18.344
, cf. 7.82;τῶ κε.. αἶψα μεταστρέψειε νόον μετὰ σὸν καὶ ἐμὸν κ. Il.15.52
;θαλέων ἐμπλησάμενος κ. 22.504
, cf. 19.319; τοῦ δ' οὔ ποτε κυδάλιμον κ. ταρβεῖ, of a boar or lion, 12.45: dat. κῆρι as Adv., with all the heart, heartily,ὅν τε Ζεὺς κῆρι φιλήσῃ 9.117
: mostly strengthd., περὶ κ. φιλεῖν περὶ Adv., either exceedingly or throughout) 13.430;περὶ κ... τιμᾶν τινα Od.5.36
, etc.;ἀπέχθωνται περὶ κ. Il.4.53
;περὶ κ... ἐχολώθη 13.206
; νεμεσσῶμαι π. κῆρι ib. 119; for λάσιον κ. v. λάσιος; later κῆρ ἄσᾳ βόρηται dub. in Sapph.Supp.25.18;ἐμὸν κέαρ οὐ γεύεται ὕμνων Pi.I.5(4).20
, cf. N. 7.102, B.16.108, etc.;κέαρ ἀπαράμυθον A.Pr. 187
(lyr.); ἠλγύνθην, ἠχθέσθην κέαρ, ib. 247, 392, etc.; paratrag.,τὸ κέαρ ηὐφράνθην Ar. Ach.5
. (With nom. κῆρ cf. OPruss. seyr, Arm. sirt, 'heart', I.-E. [kcirc ]ērd- (cf. καρδία) ; κέαρ is perh. a later formation on the analogy of ἔαρ: ἦρ.) -
8 κηρ
-
9 κῆρ
-
10 κήρ
κήρ, κηρός, ἡ, (1) die Todesgöttinn, die Göttinn des Sterbens, bes. beim gewaltsamen Tode, die den Griechen schrecklich erscheint, während der Todesgott, Θάνατος, unter einem freundlichen Bilde dargestellt wird; Todesgeschick; sie erscheint mit der Ἔρις u. dem Κυδοιμός auf dem Schlachtfelde in blutgetränktem Gewande, die Verwundeten u. Sterbenden herumzerrend. Es ist dem, der gewaltsames Todes sterben soll, schon bei der Geburt eine eigene Κήρ zugeteilt, die ihn zur bestimmten Zeit ereilt; nur Achilles hat zwei Keren, Todesloose, zwischen denen ihm zu wählen gestattet war. Μυρίαι, denn es gibt unzählig viel Keren der einzelnen Menschen oder viel verschiedene Todesarten. Die einzelne Κήρ heißt μέλαινα, ὀλοή, κακή; auch Κῆρες ϑανάτοιο. Übh. Unglück u. Verderben; so das Verderben, das die Angel unter die Fische bringt. Es erscheinen die Keren als Rache- od. Strafgöttinnen. Später übh. Unglücksgöttinn. (2) als Appellativum, das Todesgeschick, der Tod; τὸ δέ τοι κὴρ εἴδεται εἶναι, das dünkt dir der Tod zu sein. Verderben; auch von der Krankheit des Philoktet; Schmach; auch in sittlicher Beziehung, Fehler, Unvollkommenheit -
11 Κηρ'
Κῆρα, Κήρthe goddess of death: fem acc sgΚῆρε, Κήρthe goddess of death: fem nom /voc /acc dual -
12 Κῆρ'
Κῆρα, Κήρthe goddess of death: fem acc sgΚῆρε, Κήρthe goddess of death: fem nom /voc /acc dual -
13 Κῆρ
Κῆρ, Κηρός ( κείρω): the angel of death, any form of death personified, hence κῆρες θανάτοιο, fates of death, μυρίαι, Il. 12.326, ξ 2, Il. 2.302. Immediately upon the birth, the Moira or Aisa was determined for the life, and the κῆρ for the death (cf. Il. 9.411, where the choice of a twofold destiny is offered to Achilles; the passage also shows that the Κῆρ impels to destruction, cf. κηρεσσιφόρητος). When the time of death for the special favorites of Zeus approaches, he weighs the fortunes of combatants, e. g. Patroclus and Sarpēdon, Achilles and Hector. (See cut, representing Hermes discharging this function.) Freq. joined w. θάνατος, Od. 2.283; φόνος, δ 2, Od. 2.165; hence w. adj. μέλαινα, Il. 21.66; like θάνατος, Il. 16.687; often = death, Il. 11.360, , Ε , Il. 9.411; symbol of hate, Il. 1.228.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > Κῆρ
-
14 κῆρ
κῆρ, κῆρος, τό, das Herz; bezeichnet bes. den Sitz des Wollens u. Begehrens; μετὰ σὸν καὶ ἐμὸν κῆρ, nach deinem u. meinem Herzen, Sinne; es bezeichnet dah. die Leidenschaft der Liebe u. des Hasses, πέρι κῆρι φιλεῖν, von Herzen lieben; des Zornes; der Freude; der Trauer; des Mutes u. der Furcht; auch vom Löwen. Seltener vom Verstande, als gleichbedeutend mit νόος verbunden -
15 Κηρ
Κηρός ἥ Кера (богиня насильственной смерти, погибели, рокового конца - в отличие от Θάνατος)τίς νύ σε Κ. ἐδάμασσε θανάτοιο ; Hom. — какой смертельный удар тебя сразил?;
ἐν δ΄ Ἔρις, ἐν δὲ Κυδοιμὸς ὁμίλεον, ἐν δ΄ ὀλοέ Κ. Hom. — посреди (бойцов двух станов) рыщут Раздор, Смятение и Гибель;преимущ. pl. ὦ φθερσιγενεῖς Κῆρες Ἐρινύες! Aesch. — о, губительные Керы-Эринии!;Κῆρας ἀνακαλῶν τὰς Ταρτάρου Eur. — призывая Кер (из) Тартара -
16 Κήρ
Κήρthe goddess of death: fem nom sg -
17 κήρ
κήρthe goddess of death: fem nom sg -
18 Κήρ
Κήρ (ἡ) (cf. ἀκήρατος.) a fiend of death. Κῆρες ὀλβοθρέμμονες μεριμναμάτων ἀλεγεινῶν ( Κᾶρες coni. Schr.) fr. 277 ad fr. 223. -
19 κῆρ
κῆρ, κῆρος: heart, Il. 16.481; then in wider signification, as the seat of understanding, will, and emotion, thus answering approximately to Eng. ‘heart’; hence (ἐν)φρεσίν, ἐνὶ στήθεσσιν, ἐν θῦμῷ, Il. 6.523, ‘within me’; ( περὶ) κῆρι, ‘at heart exceedingly,’ ‘most heartily,’ Od. 5.36 ; κηρόθι μᾶλλον, ‘still more in heart,’ Od. 17.458; also used periphrastically like μένος, βίη, etc., Il. 2.851, cf. Il. 1.395.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κῆρ
-
20 κῆρ
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κῆρ
См. также в других словарях:
κῆρ — heart neut voc sg κῆρ heart neut acc sg κῆρ heart neut nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Κήρ — the goddess of death fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κήρ — the goddess of death fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κηρ — (I) κήρ, κηρός, αιολ. τ. κάρ, ή, δωρ. πληθ. κάρες (Α) 1. ως κύριο όν. Κήρ η θεά τού θανάτου, ιδίως τού βίαιου, ή τού ολέθρου («δειναὶ δὲ κῆρες σ αἱ κυνώπιδες θεαί», Ευρ.) 2. ως προσηγ. θάνατος, ιδίως βίαιος ή, γενικά, συμφορά, καταστροφή (α.… … Dictionary of Greek
κῆρ' — κῆρα , κήρ the goddess of death fem acc sg κῆρε , κήρ the goddess of death fem nom/voc/acc dual κῆρε , κήρ the goddess of death fem acc dual κῆραι , κήρα cera fem nom/voc pl κῆρι , κῆρ heart neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Κῆρ' — Κῆρα , Κήρ the goddess of death fem acc sg Κῆρε , Κήρ the goddess of death fem nom/voc/acc dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κέαρ — κῆρ heart neut voc sg κῆρ heart neut acc sg κῆρ heart neut nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κῆρε — κήρ the goddess of death fem nom/voc/acc dual κήρ the goddess of death fem acc dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
КЕР, КЕРА — •Κήρ, олицетворение смертной участи и отдельных видов смерти (поэтому часто Κη̃ρες), в противоположность Θάνατος, который представляет собою смерть вообще. Это слово … Реальный словарь классических древностей
Кер — • Κήρ, олицетворение смертной участи и отдельных видов смерти (поэтому часто Κη̃ρες), в противоположность Θάνατος, который представляет собою смерть вообще. Это слово, колеблясь между нарицательным значением и олицетворением, редко… … Реальный словарь классических древностей
κεάριον — κῆρ heart neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)