-
1 κοῖλος
κοῖλος, η, ον пустой, полый -
2 κοιλος
I.31) выдолбленный, пустой, полый(κέρας Arst.)
κοῖλον δόρυ Hom. — выдолбленное дерево;κ. λόχος Hom. — засада в полости (деревянного коня), т.е. Троянский конь;Κωρυκὴς πέτρα κοίλη Aesch. — Корикская пещера;κοίλη φλέψ Eur. — полая вена2) с раздутым кузовом, широкобокий(ναῦς Hom., Xen., Dem.)
3) находящийся в полостиκοίλη ναῦς Her. или κοῖλον σκάφος Her. — трюм корабля
4) находящийся в глубине или защищенный, укрытыйκοίλη ὁδός Hom. — дорога в лощине, ложбина, ущелье;
κ. λιμήν Her. — внутренняя часть бухты;κ. ποταμός Thuc. — река в крутых берегах, Polyb. река с пониженным уровнем воды5) окруженный горами, лежащий среди гор(Λακεδαίμων Her.; Ἄργος Soph.)
6) имеющий углубление7) вместительный, емкий, просторный, глубокий(σπέος, κάπετος Hom.; νάρθηξ Hes.; ζύγαστρον, κρατήρ Soph.; ἀγγήϊα Her.)
8) пустой, пустующий или опустевший(δέμνια Soph.)
9) вздувшийся, взволнованный(θάλασσα Polyb.)
10) пустотелый, т.е. переработанный в сосуды(ἄργυρος Arst.; χρυσός Luc.). - см. тж. κοῖλον и κοίλη
II.3Anacr. = κοῖλος См. κοιλος -
3 κοίλος
οίλη, ο[ν]1) полый; пустотелый; 2) впалый, вдавленный, вогнутый -
4 κοῖλος
3 вогнутый
- χεὶπ κοίλη -
5 κοίλος
[килос] εκ. впалыйΛεξικό Ελληνικά-ρωσική νέα (Греческо-русский новый словарь) > κοίλος
-
6 κοίλος
[килос] επ впалый. -
7 κοιλο-
-
8 διακοιλος
-
9 εγκοιλος
-
10 ενεσθιω
(только aor. 2 ἐνέφαγον - inf. ἐμφαγεῖν) (в чём-л.) есть, кушать Xen., Plut.χρυσὸς κοῖλος ἐμφαγεῖν τινι Luc. — золотая посуда для чьей-л. трапезы
-
11 ισοκοιλος
-
12 κρατηρ
эп.-ион. κρητήρ - ῆρος ὅ1) кратер, сосуд для смешивания вина с водой ( из которого разбавленное вино разливалось в чаши)κρητῆρα κεράσσασθαι Hom. и κρατῆρα κεράσαι Plat., Dem. — разбавить вино в кратере
2) чаша для вина(πίνειν κρατῆρας Hom.)
κρητῆρα στήσασθαι ἐλεύθερον Hom. — поставить чашу свободы, т.е. пить в честь освобождения города от осады3) чаша, сосуд ( вообще)(κρατῆρες πλέῳ γάλακτος Eur.)
κ. κακῶν Aesch. — чаша бедствий4) (тж. κοῖλος κ. Soph.) впадина, котловина Plat.5) кратер вулкана(οἱ ἐν Αἴτνῃ κρατῆρες Arst.)
-
13 λοχος
ὅ1) засадаκοῖλος λ. Hom. — полая засада, т.е. деревянный конь ахейцев;
2) люди, устроившие засаду, отряд в засаде(λ. ξιφήρης Eur.)
3) лох, отряд ( весьма различной численности)ἓξ λόχοι ἀνὰ ἑκατὸν ἄνδρας Xen., но — у персов - ὅ λ. ἦν ἕκαστος εἰκοσιτέτταρες Xen., у лакедемонян - ἐν ἑκάστῳ λόχῳ πέντη κοστύες ἦσαν τέσσαρες, καὴ ἐν τῇ πεντηκοστύϊ ἐνωμοτίαι τέσσαρες Thuc.
4) (у римлян, лат. centuria) центурия Plut.6) сборище, сонм(παρθένων, γυναικῶν Aesch.)
7) стая, стадо(ἐλάφων Anth.)
8) разрешение от бремени, роды(γυναικῶν λόχους ἐφορεύειν Aesch.)
-
14 μεσοκοιλος
-
15 χρυσος
ὅ (один раз у Pind. ῠ) тж. перен. золотоχ. ἄπεφθος Her. — очищенное золото;
χ. λευκός Her. — белое золото, т.е. сплав золота и серебра;χ. κοῖλος Luc. — золотая посуда;ἐν χρυσῷ πίνειν Luc. — пить из золотых чаш;χρυσὸν περιχεύειν τινί Hom. — покрывать что-л. слоем золота;χρυσὸν ἔδυνε περὴ χροΐ Hom. — он надел золотые доспехи;χ. ἐπῶν Arph. — золотые слова, т.е. радостные вести;ὥστε χρυσὸν ἀποδεῖξαι Ῥωμαίοις τὰ τοῦ πολέμου κακά Plut. — (действия Цинны и Мария были таковы), что (даже) бедствия войны показались римлянам сладкими
См. также в других словарях:
κοῖλος — κόιλος hollow masc nom sg κοῖλος hollow masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κοίλος — η, ο(ν) (AM κοῑλος, η, ον) 1. αυτός που το εσωτερικό του είναι κενό, ο κούφιος 2. (για σκεύος ή τόπο) αυτός που έχει βαθουλωμένη επιφάνεια σε κάποιο σημείο, αυτός που εισέχει, ο βαθουλός (α. «κοίλο κάτοπτρο» β. «κοίλο έδαφος») 3. το ουδ. ως ουσ.… … Dictionary of Greek
κοίλος — η, ο 1. αυτός που έχει το εσωτερικό του άδειο, κούφιος. 2. βαθουλωτός: Το κάτοπτρο είναι κοίλο. 3. το ουδ., κοίλο ως ουσ., βαθούλωμα: Τραυματίστηκε στο κοίλο της παλάμης … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
κοιλότερον — κόιλος hollow adverbial comp κόιλος hollow masc acc comp sg κόιλος hollow neut nom/voc/acc comp sg κοῑλότερον , κοῖλος hollow adverbial comp κοῑλότερον , κοῖλος hollow masc acc comp sg κοῑλότερον , κοῖλος hollow neut nom/voc/acc comp sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κοιλοτάτων — κόιλος hollow fem gen superl pl κόιλος hollow masc/neut gen superl pl κοῑλοτάτων , κοῖλος hollow fem gen superl pl κοῑλοτάτων , κοῖλος hollow masc/neut gen superl pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κοιλοτέρων — κόιλος hollow fem gen comp pl κόιλος hollow masc/neut gen comp pl κοῑλοτέρων , κοῖλος hollow fem gen comp pl κοῑλοτέρων , κοῖλος hollow masc/neut gen comp pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κοιλότατα — κόιλος hollow adverbial superl κόιλος hollow neut nom/voc/acc superl pl κοῑλότατα , κοῖλος hollow adverbial superl κοῑλότατα , κοῖλος hollow neut nom/voc/acc superl pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κοιλότατον — κόιλος hollow masc acc superl sg κόιλος hollow neut nom/voc/acc superl sg κοῑλότατον , κοῖλος hollow masc acc superl sg κοῑλότατον , κοῖλος hollow neut nom/voc/acc superl sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κοῖλον — κόιλος hollow masc acc sg κόιλος hollow neut nom/voc/acc sg κοῖλος hollow masc acc sg κοῖλος hollow neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κοίλω — κόιλος hollow masc/neut nom/voc/acc dual κόιλος hollow masc/neut gen sg (doric aeolic) κοί̱λω , κοῖλος hollow masc/neut nom/voc/acc dual κοί̱λω , κοῖλος hollow masc/neut gen sg (doric aeolic) κοιλόω hollow out pres imperat act 2nd sg (doric… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κοίλων — κόιλος hollow fem gen pl κόιλος hollow masc/neut gen pl κοί̱λων , κοῖλος hollow fem gen pl κοί̱λων , κοῖλος hollow masc/neut gen pl κοιλόω hollow out imperf ind act 3rd pl (doric aeolic) κοιλόω hollow out imperf ind act 1st sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)