-
1 Κύν'
Κυνέ, Κυνόςmasc voc sg -
2 κύν'
κύνα, κύωνdog: masc /fem acc sgκύνε, κύωνdog: masc /fem nom /voc /acc dualκύναι, κυνέηdog's skin: fem nom /voc pl (attic)κύνε, ψευδοκύωνsham Cynic: masc voc sg -
3 κυν-άγχη
κυν-άγχη, ἡ, Hundebräune, eine Entzündung der Athmungsorgane, wobei der Kranke die Zunge herausstreckt, vgl. συνάγχη. – Bei Rhian. 8 (VI, 34) ἐπαυχένιος κυν., Hundehalsband, wie Leon. Tar. 34 (VI, 35) ἀγωγαῖος κυν.
-
4 κυν-αυγής
-
5 κυν-ηγέσιον
κυν-ηγέσιον, τό, das Jagen, die Jagd; Eur. Hipp. 214; κυνηγέσια ἐπιτηδεύειν, Plat. Legg. VI, 763 b; καὶ ϑῆραι Rep. III, 412 b; ἐξιέναι ἐπὶ τὸ κυνηγέσιον, Xen. Cyn. 6, 11; öfter bei Sp., meist im plur.; bei Her. 1, 36, τὸ κυν. πᾶν συμπέμψω, das ganze Jagdgefolge, der Jagdzug, die Jäger u. Hunde; vgl. Xen. Crn. 10, 4; Arist. H. A. 8, 5 nennt auch die gemeinsam auf Raub ausgehenden Haufen von Wölfen κυνηγέσια. – Das Jagdrevier, Xen. Cyn. 7, 11; anch der Fang auf der Jagd, die Jagdbeute, 6, 12. – Uebertr., ἀπὸ κυνηγεσίου τοῦ περὶ τὴν Ἀλκιβιάδου ὥραν Plat. Prot. init., vgl. Lach. 194 b.
-
6 κυν-ο ῦχος
κυν-ο ῦχος, ὁ, 1) Hundehalter, Hundeseil, Leon. Tar. 11 (VI, 298); auch κλοιὸς κυν., Hundehalsband, Philp. 8 (ot, 107). – 2) ein Sack od. Ränzel von Hundsfell, Xen. Cyn. 2, 9; VLL.
-
7 κυν-άνθρωπος
κυν-άνθρωπος, ὁ, der Hundemensch, auch ἡ κυν. νόσος, eine Krankheit. S. λυκάνϑρωπος.
-
8 κυν-υλαγμός
κυν-υλαγμός, ὁ, Hundegebell; Stesichor. beim Schol. Il. 21, 575.
-
9 κυν-όζολον
κυν-όζολον, τό (ὄζω), ein Kraut, Hundestank, Diosc.
-
10 κυν-όδων
-
11 κυν-όδους
-
12 κυν-αγχικός
κυν-αγχικός, ή, όν, an der κυνάγχη leidend, Sp.
-
13 κυν-αγωγός
κυν-αγωγός, Hundeführer, Wächter u. Leiter der Jagdhunde, Xen. Cyn. 9, 2; Poll. 5, 17.
-
14 κυν-αμολγός
κυν-αμολγός, Hunde melkend, s. nom. pr.
-
15 κυν-αλώπηξ
κυν-αλώπηξ, εκος, ὁ, Hundesuchs, Bastard von Hund u. Fuchs, bes. eine lakonische Hundeart. Bei Ar. Equ. 1062. 1068, wie Luc. Peregrin. 30 ein Schimpfwort, = ein tückischer u. listiger Mensch.
-
16 κυν-οφθαλμίζομαι
κυν-οφθαλμίζομαι, mit Hundeaugen, unverschämt ansehen, B. A. p. 48, 31.
-
17 κυν-ηγός
-
18 κυν-ηγετικός
κυν-ηγετικός, ή, όν, jägerisch, zum Jäger oder zur Jagd gehörig; ἵππος, Jagdpferd, Plut. Fab. 20; ϑέατρον, zu Thierhetzen, D. C. 43, 22; in der Jagd erfahren, Plat. Euthvphr. 13 a; ἡ κυνηγετική, die Jagdkunst, Jägerei, ibid.; – ὁ κυνηγετικός, sc. λόγος, ein Buch über die Jägerei, wie wir eins von Xenophon haben; – τὰ κυνηγετικά, Gedicht von der Jägerei, wie das des Oppian. – Adv., Poll. 5, 9.
-
19 κυν-ηγετέω
κυν-ηγετέω, ein Jäger sein, jagen; Ar. Equ. 1382; Plat. Legg. VII, 824; ὗς ἀγρίους κυνηγετεὶν Aesch. 3, 255, wie Pol. 31, 22, 3. – Dah. = aufspüren, ausspähen, verfolgen, τινά, Aesch. Prom. 572; κυνηγετοῦντα καὶ μετρούμενον ἴχνη τὰ κείνου Soph. Ai. 5; τέκνων διωγμόν Eur. Herc. Fur. 896; Sp., wie Plut. Crass. 4.
-
20 κυν-ηγητήρ
κυν-ηγητήρ, ῆρος, ὁ, = κυνηγέτης, Jäger, Maneth. 4, 337.
См. также в других словарях:
κυν(ο)- — (AM κυν[ο] ) α συνθετικό λέξεων τής Ελληνικής που ανάγεται στη λ. κύων, κυνός «σκύλος» και σημαίνει ότι αυτό που δηλώνεται από το β συνθετικό αναφέρεται στους σκύλους (κυνομαχώ, κυνοειδής, κυνοκλόπος) το κυν(ο) απαντά συχνά σε ονομασίες φυτών… … Dictionary of Greek
Κύν' — Κυνέ , Κυνός masc voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κύν' — κύνα , κύων dog masc/fem acc sg κύνε , κύων dog masc/fem nom/voc/acc dual κύναι , κυνέη dog s skin fem nom/voc pl (attic) κύνε , ψευδοκύων sham Cynic masc voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
CANIS Pastoritius — cui pecoris custodia commissa, occurrit Iobi c. 30. v. 1. Quorum patres non dignabar ponere cum canibus ovium mearum. Namque iam tum in usus fuit, ut canes feris a grege arcendis adhiberentur. Itaque huiusmodi canum frequens mentio est, apud… … Hofmann J. Lexicon universale
CANIS — I. CANIS Arabiae Felicis fluv. Ptol. II. CANIS Ordo equestris a Buchardo IV. ex Montmorantia famil. primo Galliae Barone, institutus; qui pace cum Philippo I. vel Ludov. fil. eius potius, a quo arce quâdam exutus erat, quod Adrianum Abbatem S.… … Hofmann J. Lexicon universale
CATELLI — in tricliniaribus apud Veteres deliciis fuisse leguntur, apud Matthaeum, ubi de muliere Chananaea, c. 15. v. 27. et indicant scalpturae antiquorum marmorum, apud F. Ursinum, Appendic. ad Ciaccon. de Tricilin. Et quia nobiles Matronae inprimis… … Hofmann J. Lexicon universale
HYACINTHUS Flos — lugubres notas foliis praefert, et ex duplici fabula funus ostentat: altera, quae sanguine Aiacis florem asserit editum, cuius et nomen foliis inscriptum praefert, venis, quae per illum discurrunt, linearum ductu literas illas αἲ αἲ… … Hofmann J. Lexicon universale
SIRIUS — I. SIRIUS Thebanorum in Aegypto Regum, iuxta Eratosthenem, undecimus, dictus quasi γ῾ιὸς κόῤῤης, Silius genae; alias Α᾿βάσκαντος, cui nemo invidet: excepit Anoyphen, regnavit ann. 18. ac successorem habuit Chnubum Gneurum, vide Ioh. Marshamum Can … Hofmann J. Lexicon universale
κυνοδέσμη — κυνοδέσμη, ἡ, ή κυνοδέσμιον, τὸ (Α) δέρμα με το οποίο οι χορευτές έδεναν την πόσθη («ᾦ δέ τὴν πόσθην ἀπεδοῡντο, τοῡτον τὸν δεσμὸν κυνοδέσμιον ὠνόμαζον», Πολυδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < κυν(ο)* + δέσμη (< δεσμός < δέω), πρβλ. μονο δέσμη, στηθο δέσμη … Dictionary of Greek
κυνολύγματε — ή κυνολολύγματε (Α) κλητ. προσφώνηση τής Σελήνης. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. κυνολύγματε (τ. κλητ. από άχρ. όν. κυνολύγματος) < κυν(ο) * + λυγμός, ενώ ο τ. κυνολολύγματε < κυν(ο) * + ὀλολυγμός)] … Dictionary of Greek
k̂u̯on-, k̂un- — k̂u̯on , k̂un English meaning: dog (*animal with a strong sense of smell) Deutsche Übersetzung: “Hund” Grammatical information: originally nom. sg. k̂uu̯ō(n), gen. k̂unós Material: O.Ind. svü and s(u)vü “dog”, gen. sunas,… … Proto-Indo-European etymological dictionary