-
1 ουταω
(part. med.-pass. οὐτάμενος) поражать, ранить(τινὰ χαλκῷ Hom.)
οὐ. κατ΄ ἀσπίδα Hom. — ударить (копьем) в щит;κεῖται οὐτηθείς Hom. — он лежит раненый, пораженный насмерть;οὐταμένη ὠτειλή Hom. — нанесенная рана - см. тж. οὐτάζω -
2 ουταζω
разить, поражать, ранить(τινὰ χεῖρα и τινὰ κατ΄ οὖς Hom.)
ἕλκος τινὰ οὐ. Hom. — нанести кому-л. рану;στῆθος μέσον οὐ. δουρί Hom. — поразить в самую грудь копьем - см. тж. οὐτάω
См. также в других словарях:
ουτάω — οὐτάω και οὔτημι και οὐτάζω (Α) 1. χτυπώ με όπλο, τραυματίζω (α. «πολλοὶ δ οὐτάζοντο κατὰ χρόα νηλέι χαλκῷ» Ομ. Ιλ. β. «οὖτα δὲ δουρὶ παρ ὀμφαλόν», Ομ. Ιλ.) 2. χτυπώ με το χέρι και τραυματίζω («Κύπριδα μὲν πρῶτα σχεδὸν οὔτασε χεῑρ ἐπὶ καρπῷ», Ομ … Dictionary of Greek