-
1 καταβιοω
(fut. καταβιώσομαι, aor. 1 κατεβίωσα, aor. 2 κατεβίων)(тж. κ. τὸν βίον Plat.)
1) проводить жизнь, жить(ἡδέως Plat.; μεθ΄ ἡσυχίας Plut.)
2) оканчивать свою жизнь(περὴ Ῥόδον σοφιστεύων κατεβίωσε, sc. Αἰσχίνης Plut.)
-
2 καταβιόω
A , laterκατεβίωσα Plb.12.28.6
, Plu.Dem.24:— pass one's life, l. c., cf. R. 578c, Ph.1.627: c. part., κ. ξενιτεύων, σοφιστεύων, Plb.l.c., Plu. l.c.;κ. διώξαντες ἕτερον ἢ καὶ φυγόντες ὑφ' ἑτέρου Phld.Rh.2.166
S.;κ. γεωργοῦντες Str.13.4.10
.2 bring one's life to an end, die,λέγεται ἄρτιος καταβιῶναι καὶ τὰς αἰσθήσεις ἡβῶν Philostr.VS1.9.3
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καταβιόω
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Русский