-
1 καναχέω
καναχέω, Geräusch machen, schallen, tönen; κανάχησε δὲ χαλκός Od. 19, 469; καναχοῦσι πηγαί Cratin. bei Schol. Ar. Equ. 523; Ap. Rh. 4, 907 Ὀρφεὺς μέλος κανάχησεν, ließ ein Lied ertönen.
См. также в других словарях:
καναχοῦσι — καναχέω rang pres part act masc/neut dat pl (attic epic doric) καναχέω rang pres ind act 3rd pl (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)