-
1 ευνις
III1) лишенный, лишившийся(υἱῶν, ψυχῆς τε καὴ αἰῶνος Hom.; πατρός Aesch.; ὀφθαλμῶν Anth.)
2) лишившийся детей(Περσίδες Aesch.)
-
2 ψυχη
дор. ψῡχά (ᾱ) ἥ [ср. ψῦχος]1) дыхание, преимущ. дух, душа, сознаниеψυχῆς τε καὴ αἰῶνος εὖνις Hom. — бездыханный и безжизненный;
μητρὸς ψ. κατατεθνηυίης Hom. — душа умершей матери;τὸν ἔλιπε ψ. Hom. — душа (жизнь) покинула его, но тж. он лишился сознания;τὰ πάθη τῆς ψυχῆς Arst. — душевные состояния;ὅλῃ τῇ ψυχῇ и ἐκ τῆς ψυχῆς Xen. и ἀπὸ τῆς ψυχῆς Luc. — из (от) глубины души;εἷς ἀνέρ καὴ μία ψ. Polyb. — один единственный человек;ἀπ΄ ὀρθῆς καὴ δικαίας καὴ ἀδιαφθόρου τῆς ψυχῆς Dem. — по чистой совести;τῷ ἥ ψ. σῖτον οὐ προσίετο Xen. — душа его не принимала пищи, т.е. ему не хотелось есть;ψ. ἀναπαύεται Xen. — наступает насыщение2) жизнь(περὴ φυχῆς μάχεσθαι Hom.)
περὴ ψυχῆς διά τινα κινδυνεύειν Thuc. — рисковать жизнью за кого-л.;ψυχέν παραιτέεσθαι Her. — просить о пощаде;τέν ψυχέν τοῦ παιδός ζημιοῦσθαι Her. — поплатиться жизнью (своего) сына;τῆς ψυχῆς πρίασθαι ὥστε … Xen. — заплатить жизнью за то, чтобы …;ποινέν τῆς ψυχῆς τινος ἀνελέσθαι Her. — взять выкуп за чьё-л. убийство;πᾶσιν ἀνθρώποις ἄρ΄ ἦν ψ. τέκνα Eur. — ведь всем людям дети (дороги как) жизнь3) душевные свойства, характер, нрав(ἵππου Xen., Plat.)
ψυχέν οὐκ ἄκρος Her. — малодушный4) настроение, чувстваτίν΄ οἴεσθ΄ αὐτέν ψυχέν ἕξειν, ὅταν …;
Dem. — что она, полагаете вы, почувствует, когда …?5) описательно в знач. существо, личность, человек ( часто в переводе опускается)πᾶσα ψ. NT. — всякий (человек);
ἥ ἐμέ ψ. Soph. — я (лично);ψυχῆς Ὀρέστου λοιπόν Soph. — то, что осталось от Ореста;ψυχέν διδόναι ἡδονῇ Aesch. — предаться наслаждению;θηρίων τὰς ψυχὰς ἡμεροῦν Isocr. — приручать животных;ψυχαὴ πολλαί Arph. — много людей, многие;ὦ ἀγαθέ καὴ πιστέ ψ.! Xen. — о, мой милый!6) бабочка, мотылек Arst., Plut.
См. также в других словарях:
εὖνις — 1 reft of nom sg εὖνις 1 reft of masc/fem nom sg εὖνις 2 bedfellow fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εύνις — (I) εὖνις, ιδος και ιος, ὁ, ἡ (Α) 1. αυτός που έχει στερηθεί από κάποιον ή κάτι, που τού λείπει κάποιος, ο έρημος («ὅς μ υἱῶν... εὖνιν ἔθηκε», Ομ. Ιλ.) 2. αυτός που δεν έχει παιδιά, ο στερημένος από τέκνα. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Παράλ. τ.… … Dictionary of Greek
εὔνιδα — εὖνις 1 reft of neut nom/voc/acc pl εὖνις 1 reft of masc/fem acc sg εὔ̱νιδα , εὖνις 2 bedfellow fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὔνιδος — εὖνις 1 reft of gen sg εὖνις 1 reft of masc/fem gen sg εὔ̱νιδος , εὖνις 2 bedfellow fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὔνισιν — εὖνις 1 reft of dat pl εὖνις 1 reft of masc/fem dat pl εὔ̱νισιν , εὖνις 2 bedfellow fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὖνι — εὖνις 1 reft of voc sg εὖνις 1 reft of masc/fem voc sg εὖνις 2 bedfellow fem voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὔνιδας — εὖνις 1 reft of masc/fem acc pl εὔ̱νιδας , εὖνις 2 bedfellow fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὔνιδες — εὖνις 1 reft of masc/fem nom/voc pl εὔ̱νιδες , εὖνις 2 bedfellow fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὖνιν — εὖνις 1 reft of masc/fem acc sg εὖνις 2 bedfellow fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ευνή — η (Α εὐνή, επικ. γεν. εν. και πληθ. εὐνῆφι, εὐνῆφιν) νεοελλ. ναυτ. μικρή άγκυρα τών ναρκών από σκυροκονίαμα ή από χυτοσίδηρο αρχ. 1. ο τόπος όπου κοιμάται κάποιος, το κρεβάτι, η κλίνη («ἔβη εἰς εὐνήν», Ομ. Οδ.) 2. το στρώμα (α. «λέχος πόρσυνε καὶ … Dictionary of Greek
ούνιος — οὔνιος (Α) (κατά τον Ησύχ.) «εὖνις, δρομεύς, κλέπτης». [ΕΤΥΜΟΛ. βλ. λ. ούνει] … Dictionary of Greek