-
1 δικάζω
δικάζω ιδίκη), fut. δικάσω, z. B. Ar. Equ. 1089; ion. δικῶ, Her. 1, 97; perf. δεδικακέναι u. pass. δεδικάσϑαι Heraclid. bei Ath. XII, 517 b; – 1) richten, Recht sprechen; absolut, Od. 11, 547; Pind. Ol. 2, 65; Her. 1, 96 u. Folgde; τινί, z. B. Τρωσί τε καὶ Δαναοῖσι δικαζέτω, über die Troer u. Danaer entscheiden, Il. 8, 431; ἐς μέσον ἀμφοτέροισι δικάσσατε, sprecht beiden unparteiisch Recht, 23, 574, vgl. Scholl. Aristonic.; Her. 2, 137; Plat. Legg. VI, 761 e; δίκην δικάζειν, einen Proceß entscheiden, einen Richterspruch fällen, Her. 7, 124; δίκην ἄδικον 5, 25; τινί, 3, 31; δίκας Xen. Mem. 3, 5, 10; πάντα Cyr. 1, 2, 14; u. wo δίκην zu ergänzen, δικάζουσι καὶ ἐγκλήματος Xen. Cyr. 1, 2, 7; εὐϑύνας Dem. 19, 132; γραφάς Lycurg. 7; ἀγῶνα Din. 1, 46; ähnl. φυγήν τινι, Verbannung zuerkennen, Aesch. Ag. 1421; τὸ αὐτὸ ἐκείνοις περὶ τῆς καταψηφίσεως δικάζετε Antiph. 1, 3; pass., αἱ δίκαι δικασϑεῖσαι Plat. Criton. 50 b; vgl. ὁποτέρων δ' ἂν δικασϑῇ εἶναι τὴν ἀποικίαν Thuc. 1, 28; οἱ δικασϑέντες, die Gerichteten, Verurtheilten, Plat. Rep. VIII, 558 a. Aber οἱ δικαζόμενοι, die Angeklagten, Xen. Mem. 1, 2, 51; vgl. αἰσχρὰς δίκας δεδίκασμαι Lys. 21, 18; Arist. rhet. 2, 23. – Uebh. = einen entscheidenden Ausspruch thun, κρυπτάδια φρονέοντα δικαζέμεν Il. 1, 542; dah. = bestimmen; δίκας διδόναι, ἃς Ἀϑη ναῖοι ἂν αὐτοὶ δικάσωσι Her. 6, 139; vom Orakel, 1. 84. Aehnl. αὐτὸς ἑαυτῷ ἐδίκασεν, er bestimmte sich, Dem. 43, 5; ἐδίκασα ἐγὼ τούτῳ καὶ οὗτος ἐμοί, wir kamen in den Bestimmungen überein, 48, 8; vgl. 33. – 2) Med., sich Recht sprechen lassen, vor Gericht streiten, processiren; Od. 11, 545. 12, 440; in Prosa, Her. 1, 96; Thuc. 1, 77; πρός τινα, 3, 44; gew. τινί, mit Jemandem, Is. 5, 1; τινὶ περί τινος, Dem. 33, 25; auch ἐδεδίκαστο ἄν μοι τῆς ἐγγύης 27, wie κακηγορίας δικάζεσϑαι Lys. 10, 2, um Schmähreden; τῆς οἰκίας τοῖς ἔχουσι 17, 5; ἀργυρίου, um Geld, 49, 43; φόνου 9, 44; auch δίκην τινί, 55, 31; vgl. Xen. Mem. 3, 5, 16. – Il. 23, 579 εἰ δ' ἄγ' ἐγὼν αὐτὸς δικάσω erklärt man unrichtig = med., es heißt; ich werde selbst richterlich entscheiden, will selbst Richter sein, wie Il. 18, 506 ἀμοιβηδὶς δὲ δίκαζον, die Alten sprachen abwechselnd, einer nach dem andern Recht. Auch Eur. Or. 580 soll φόνον δικάζων »vor Gericht vertheidigen« sein.
-
2 δικάζω
δικάζω ( ιδίκη), (1) richten, Recht sprechen; ἐς μέσον ἀμφοτέροισι δικάσσατε, sprecht beiden unparteiisch Recht; δίκην δικάζειν, einen Prozess entscheiden, einen Richterspruch fällen; ähnl. φυγήν τινι, Verbannung zuerkennen; οἱ δικασϑέντες, die Gerichteten, Verurteilten. Aber οἱ δικαζόμενοι, die Angeklagten. Übh. = einen entscheidenden Ausspruch tun; dah. = bestimmen; vom Orakel; ἐδίκασα ἐγὼ τούτῳ καὶ οὗτος ἐμοί, wir kamen in den Bestimmungen überein. (2) sich Recht sprechen lassen, vor Gericht streiten, prozessieren; gew. τινί, mit j-m; εἰ δ' ἄγ' ἐγὼν αὐτὸς δικάσω, ich werde selbst richterlich entscheiden, will selbst Richter sein; ἀμοιβηδὶς δὲ δίκαζον, die Alten sprachen abwechselnd, einer nach dem andern Recht; φόνον δικάζων, vor Gericht verteidigen -
3 προς-δικάζω
προς-δικάζω, als Richter zusprechen, zuerkennen, τινί, D. Hal. 11, 52; im pass. Dem. 37, 32, αὐτὸς δυοῖν ταλάντοιν προςδικάζεται.
-
4 προ-κατα-δικάζω
προ-κατα-δικάζω, vorher (vor der Untersuchung) verurtheilen, Dinarch. bei Poll. 8, 24 im pass.
-
5 προ-δικάζω
προ-δικάζω, vorher richten (?).
-
6 παρα-δικάζω
παρα-δικάζω, falsch richten, Sp.
-
7 συγ-κατα-δικάζω
συγ-κατα-δικάζω, mit verurtheilen, Sp.
-
8 συν-δικάζω
συν-δικάζω, mitrichten; Ζεύς σοι τάδε συνδικάσει, Eur. Med. 157; Plat. Legg. VI, 768 b; Lys. 30, 14.
-
9 κατα-δικάζω
κατα-δικάζω, einen Richterspruch wider Einen fällen, durch den Richterspruch verurtheilen; absol., ἡ ἀρχὴ ἡ καταδικάσασα Plat. Legg. XII, 958 c; Xen. An. 5, 8, 21; mit dem gen. der Person u. dem accus. der Sache, ἐπειδὴ σεωϋτοῦ καταδικάζεις ϑάνατον Her. 1, 45; Sp., δίκην αὐτοῦ κατεδίκασαν ἱεροσυλίας Pol. 23, 2, 7; c. inf., ἀποϑανεῖν Luc. V. H. 1, 29; pass., καταδικασϑείς Plat. Legg. XII, 958 c; ἀκρίτους καταδεδικάσϑαι Luc. Calumn. 8; ἐπὶ φόνῳ καταδικασϑείς D. Sic. 4, 76; ϑάνατον καταδικασϑείς D. Cass. 68, 1; ϑανάτῳ Plut. inst. lac. g. E.; D. Sic. 1, 77 u. A.; vgl. Lob. zu Phryn. 475. – Das med. wird vom Kläger gebraucht, verurtheilen lassen (zu seinen Gunsten), den Proceß gewinnen, τινός, gegen Jem., Plat. Legg. IX, 857 a; Lys. 17, 3; Thuc. 5, 49; κατεδικάσατο ἐμοῦ ἀδίκως Dem. 47, 18; δίκην ἐμπορικὴν καταδικασάμενός τινος 21, 176; χρημάτων τινός Paus. 6, 3, 7. – Καταδικαστέον, man muß verurtheilen, Clem. Al.
-
10 δια-δικάζω
δια-δικάζω, einen Proceß als Richter entscheiden; absol., Andoc. 1, 28; Plat. Rep. X, 614 c; τὰς κρίσεις Legg. IX, 876 b; Xen. Ath. 3, 4; vgl. Plat. Legg. VI, 764 b, μέχρι ἑκατὸν δραχμῶν, erkennen auf eine Geldstrafe. – Med., sich einen Proceß entscheiden lassen, d. h. ihn führen, περί τινος, Plat. Legg. XI, 926 d; Conv. 175 e; Din. 2, 1, τινί; öfter Dem.; sich richten lassen, Plat. Phaedr. 113 d; Xen. Hell. 5, 3, 10; – D. L. 1, 74 braucht διαδικασϑῆναι = διαδικάσασϑαι.
-
11 ἀπο-δικάζω
ἀπο-δικάζω, lossprechen, ἔργῳ τι, Ggstz καταδικάζω Antiph. 6, 47; Arist. pol. 2, 5, 9.
-
12 ἀνα-δικάζω
-
13 ἐπι-δικάζω
ἐπι-δικάζω, gerichtlich zusprechen, vom Richter, bes. eine Erbschaft, ἐπεδίκασεν ὁ ἄρχων τοῖς ἀντιδίκοις τὸν κλῆρον Dem. 48, 26; daher παρὰ τοῦ ἐπιδεδικασμένου καὶ ἔχοντος τὸν κλῆρον, dem die Erbschaft zugesprochen worden, 43, 7; ἐπιδικασϑεῖσα, die Einem zugesprochene Erbinn, Is. 6, 14; D. Sic. 12, 18. – Med. eine Sache vor Gericht zum Spruche bringen, Plat. Legg. IX, 874 a; bes. sich eine Erbschaft zusprechen lassen, τοῦ κλήρου Dem. 43, 3; Andoc. 3, 41; Is. oft; τῆς οὐσίας Isocr. 19, 3; auch τῆς ἐπικλήρου, eine reiche Erbtochter, Dem. 43, 55; γυναικός Andoc. 1, 119. Vgl. Herm. Staatsalterth. §. 121, 5 Meier u. Schömann Att. Proceß S. 462. – Uebh. wornach trachten, Arist. Eth. 2, 7; ἀνδρός Schol. Ar. Nubb. 40.
-
14 ἐκ-δικάζω
ἐκ-δικάζω, 1) rächen; Eur. Suppl. 154; φόνον 1218. – 2) einen Rechtshandel zu Ende führen, ihn entscheiden, vom Richter gesagt, Lys. 17, 3, wie Xen. Ath. 3, 2; vgl. Ar. Equ. 50; komisch Eccl. 984; pass., δίκαι ἐκδικασϑεῖσαι Plat. Legg. XII, 958 a. – Das med. bei Harpocr. erkl.: ἀνάδικον ἐκπρᾶξαι διὰ τὸ δικάσασϑαι.
-
15 ὑπερ-δικάζω
ὑπερ-δικάζω, vor Gericht für Einen sprechen, ihn vertheidigen, τινός; – rächen; LXX.
-
16 ὑπο-δικάζω
ὑπο-δικάζω, verurtheilen, ϑανάτῳ, zum Tode, Nicet.
-
17 μυστικός
μυστικός, geheimnißvoll, mystisch, bes. die Eingeweihten oder die Geheimnißlehren der Mysterien betreffend; τέλος, Aesch. frg. 398; μυστικὴ χοῖρος, Ar. Ach. 729; μυστικὸς ἴακχος, Her. 8, 65; τὰ μυστικά, = μυστήρια, Thuc. 6, 28. – Adv., δικάζω, Poll. 8, 123.
-
18 δικᾶν
-
19 ἀναδικάζω
ἀνα-δικάζω, sein Urteil abändern; einen Rechtshandel von neuem anfangen -
20 ἀποδικάζω
- 1
- 2
См. также в других словарях:
δικάζω — Bis Acc. pres subj act 1st sg δικάζω Bis Acc. pres ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δικάζω — δικάζω, δίκασα βλ. πίν. 35 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
δικάζω — (AM δικάζω) 1. κρίνω, αποφασίζω ως δικαστής ή ένορκος για την ενοχή κάποιου 2. κρίνω ως δικαστής τις διαφορές, αποφασίζω για κάτι που αμφισβητείται 3. εκδίδω καταδικαστική απόφαση, ορίζω ποινή μσν. μέσ. 1. λογομαχώ, διαφωνώ 2. συζητώ 3. σκέφτομαι … Dictionary of Greek
δικάζω — δίκασα, δικάστηκα, δικασμένος 1. κρίνω κάποιον ως δικαστής, βγάζω απόφαση κρίσης: Όλοι κάποια μέρα θα δικαστούμε για τα έργα της ζωής μας. 2. καταδικάζω κάποιον: Δικάστηκε σε πενταετή φυλάκιση … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
δεδικασμένα — δικάζω Bis Acc. perf part mp neut nom/voc/acc pl δεδικασμένᾱ , δικάζω Bis Acc. perf part mp fem nom/voc/acc dual δεδικασμένᾱ , δικάζω Bis Acc. perf part mp fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δικάζεσθε — δικάζω Bis Acc. pres imperat mp 2nd pl δικάζω Bis Acc. pres ind mp 2nd pl δικάζω Bis Acc. imperf ind mp 2nd pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δικάζετε — δικάζω Bis Acc. pres imperat act 2nd pl δικάζω Bis Acc. pres ind act 2nd pl δικάζω Bis Acc. imperf ind act 2nd pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δικάζῃ — δικάζω Bis Acc. pres subj mp 2nd sg δικάζω Bis Acc. pres ind mp 2nd sg δικάζω Bis Acc. pres subj act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δικάσουσι — δικάζω Bis Acc. aor subj act 3rd pl (epic) δικάζω Bis Acc. fut part act masc/neut dat pl (attic epic doric ionic) δικάζω Bis Acc. fut ind act 3rd pl (attic epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δικάσουσιν — δικάζω Bis Acc. aor subj act 3rd pl (epic) δικάζω Bis Acc. fut part act masc/neut dat pl (attic epic doric ionic) δικάζω Bis Acc. fut ind act 3rd pl (attic epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δικάσσει — δικάζω Bis Acc. aor subj act 3rd sg (epic) δικάζω Bis Acc. fut ind mid 2nd sg (epic) δικάζω Bis Acc. fut ind act 3rd sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)