-
1 διατελεω
(fut. διατελέσω - атт. διατελῶ)1) доводить до конца, совершать, осуществлять(χάριν Eur.; ἐπείπερ ἠρξάμην, διατελέσαι βούλομαι Xen.)
2) продолжать оставатьсяδιατελεῦσι ἐόντες ἐλεύθεροι Her. — они продолжают оставаться свободными;
διατέλει ὥσπερ ἤρξω Plat. — продолжай, как начал;δι΄ ὅλης τῆς ἡμέρας δ. μέχρι δυσμῶν Arst. — длиться весь день до заката;ἀδύνατον γενόμενόν ποτε ἄφθαρτόν τι διατελεῖν Arst. — невозможно, чтобы когда-л. возникшее оставалось непреходящим;καὴ τοῖς ἄλλοις ἀεί τι πράττων ἀγαθὸν διετέλει Plut. — он и остальным всегда делал добро3) проводить жизнь, жить, существовать(ἀλύπως Plat.; ἀσφαλέστατος διατελεῖ Thuc.)
διατετελεκὼς τὰ ἐν τοῖς ἐφήβοις δέκα ἔτη Xen. — пробыв в эфебах десять лет;οἱ διατελοῦντες μετ΄ ἀλλήλων διὰ βίου Plat. — всегда ведущие совместную жизнь;