αἱ+ἐπανατέλλουσαι+φάλαγγες+ἐκ+τοῦ+χάρακος

ἐπ-ανα-τέλλω, poet. ἐπαντ., auch Her. 2, 142 ἐπαντεῖλαι; auf-, hervorgehen lassen, erheben; ποδὸς ἴχνος ἐπαντέλλων Eur. Phoen. 103. – Gew. intr., sich erheben, aufgehen, ἡλίου ἐπανατέλλοντος Her. 3, 84; ἐπανατεταλκέτω Arist. Meteor. 3, 5; Sp., αἱ ἐπανατέλλουσαι φάλαγγες ἐκ τοῦ χάρακος Plut. Aemil. Paul. 18; – ἐπαντέλλων χρόνος, von der, Zukunft, Pind. Ol. 8, 28; εὐνῆς ἐπαντείλασα, sich erhebend vom Lager, Aesch. Ag. 27, vgl. Ch. 280 u. Opp. Cyn. 2, 563 (aber 2, 97 sagt er transit. ἔκ τε μέσον κέρας αἰνὸν ἐπαντέλλουσι μετώπου).