Τιτάνων/el

См. также в других словарях:

• Τιτάνων — Τίτανος a white earth fem gen pl Τῑτά̱νων , Τιτάν the Titans masc gen pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• τιτάνων — τίτανος a white earth fem gen pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• Φιλιππίνες — Επίσημη ονομασία: Δημοκρατία των Φιλιππινών Συντομευμένη ονομασία: Φιλιππίνες Εκταση: 300.000 τ.χλμ. Πληθυσμός: 84.525.639 (2002) Πρωτεύουσα: ΜανίλαΚράτος της νοτιοανατολικής Ασίας. Βρίσκεται ανατολικά του Βιετνάμ και βρέχεται από τη νότια Σινική …   Dictionary of Greek

• PALAESTINS — provincia Syriae Arabiae contermina. Herodot. tota n Syriam vocat Palaestinam. In ea quinque civita tes continebantur, Gaza, Ascalon, Gath, Accaron, et Azotus. Vide Plin. l. 5. c. 20 et l. 6. c. 27. Alii terram Sanctam vocant, in Galilaeam ad… …   Hofmann J. Lexicon universale

• VALLIS Rephaim — in Iudaea, iuxta Hierosolymam sita erat, versus Occidentem. Eusebio Κοιλὰς Τιτάνων, et hinc Coelas Titanorum Hieronymo, Id enim Iosuae c. 15. v. 8. et c. 18. v. 16. non obscure innuitur. Inde versus Austrum extensa, Bethlehemum usque pertingebat …   Hofmann J. Lexicon universale

• Στυξ — υγός, η / Στύξ, ΝΑ, και Στύγο Ν μυθ. 1. φοβερός ποταμός που διαρρέει τον Κάτω Κόσμο και τόν συγκρατεί και στού οποίου τα νερά οι θεοί έδιναν απαράβατους όρκους 2. (στον Όμ. και κυρίως στην Οδύσσεια) ο χώρος περιπλάνησης τών σκιών τών νεκρών… …   Dictionary of Greek

• Τίταια — Θνητή σύζυγος του Ουρανού στην αρχαία ελληνική μυθολογία. Είχε 18 γιους και 7 θυγατέρες (Τιτάνες και Τιτανίδες). Μετά τον θάνατό της θεοποιήθηκε με το όνομα Γαία. Φημιζόταν για τα φιλάνθρωπα αισθήματα και τη φρόνησή της. * * * η, ΝΑ μυθ. μία από… …   Dictionary of Greek

• Τιτάνια — (I) η, Ν αστρον. ο τρίτος κατά σειρά δορυφόρος τού πλανήτη Ουρανού. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. titania (< νεολατ. titania < titanium < Τιτάν)). (II) τὰ, Α [Τιτᾱνες] εορτή προς τιμή τών Τιτάνων …   Dictionary of Greek

• Τιτανίδα — η / Τιτανίς, ίδος, ἡ, ΝΜΑ, και ιων. τ. Τιτηνίς Α μυθ. καθεμιά από τις αδελφές ή τις συζύγους τών Τιτάνων («Τιτανὶς Θέμις», Αισχύλ.) αρχ. (κατά τον Ησύχ.) α) «Τιτανὶς γῆ ἤτοι πᾱσα ἡ γῆ [ἤ] ἡ [Ἀττικὴ] ἀπὸ τῶν κατεχόντων» β) «Τιτανίδα τὴν Εὔβοιαν».… …   Dictionary of Greek

• ιαπετικός — ή, ό 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον Ιαπετό, μυθικό πρόγονο τού ανθρώπινου γένους, γιο τού Ουρανού και τής Γαίας και βασιλιά τών Τιτάνων 2. γλωσσ. φρ. «ιαπετικές γλώσσες» οι ινδοευρωπαϊκές γλώσσες. [ΕΤΥΜΟΛ. < Ιαπετός + κατάλ. ικος. Η λ.… …   Dictionary of Greek

• κατακλυσμός — Η πλημμύρα που πιστεύεται ότι κατέκλυσε την επιφάνεια της Γης κατά τους προϊστορικούς χρόνους, την οποία αφηγείται η Παλαιά Διαθήκη και άλλες 68 εξωβιβλικές πηγές, από τις οποίες 5 προέρχονται από τους λαούς της Αμερικής, 36 από την Ευρώπη, 13… …   Dictionary of Greek