-
1 świecić
глаг.• блеснуть• блестеть• блистать• засиять• лосниться• озарять• осветить• освещать• просветить• сверкать• светить• светиться• сиять* * *świec|ić\świecićę несов. 1. светить;2. (błyszczeć) блестеть, сверкать;● \świecić dziurami (łatami) ходить в дырявой (заплатанной) одежде; \świecić oczami (oczyma) сгорать от стыда, стыдиться; \świecić przykładem служить примером; \świecić pustkami зиять пустотой, быть пустым
* * *świecę несов.1) свети́ть2) ( błyszczeć) блесте́ть, сверка́ть•- świecić łatami
- świecić oczami
- świecić oczyma
- świecić przykładem -
2 święcić
глаг.• блеснуть• блестеть• блистать• засиять• лосниться• озарять• осветить• освещать• просветить• сверкать• светить• светиться• сиять* * *świec|ić\świecićę несов. 1. светить;2. (błyszczeć) блестеть, сверкать;● \świecić dziurami (łatami) ходить в дырявой (заплатанной) одежде; \świecić oczami (oczyma) сгорать от стыда, стыдиться; \świecić przykładem служить примером; \świecić pustkami зиять пустотой, быть пустым
* * *święcę, święcony несов.1) пра́здноватьświęcić zwycięstwo — пра́здновать (торжествова́ть) побе́ду
2) церк. святи́ть, освяща́тьświęcić wodę — освяща́ть во́ду
•- święcić sukcesy
- święcić sukcesSyn: -
3 świecić
(-cę, -cisz); imp -ć; vi(wysyłać światło: o lampie, słońcu) to shine; ( lśnić) to gleam, to shine* * *ipf.1. (= promieniować) shine.2. (= oświetlać) light; świecić oczami za kogoś blush for sb, take the rap; świecić przykładem be a shining example.3. (= błyszczeć) gleam; (= lśnić) shine; (= połyskiwać) glisten; (= migotać) sparkle; księżyc/słońce świeci the moon/the sun is shining.4. (= jaśnieć, bieleć) be visible, show; świecić pustkami be half- l. almost empty; świecić golizną pot. wear scanty clothes.ipf.1. (= promieniować) shine; lampa się świeci the lamp is on.2. (= błyszczeć) gleam; (= lśnić) shine; (= połyskiwać) glisten; (= migotać) sparkle; oczy się komuś świecą do kogoś/czegoś sb is looking avidly at sb/sth; nie wszystko złoto, co się świeci all that glitters is not gold, all is not gold that glitters.3. (= jaśnieć, bieleć) be visible, show.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > świecić
-
4 świecić
świecić [ɕfjɛʨ̑iʨ̑]I. vi2) ( błyszczeć) papier: glänzen, leuchten3) \świecić golizną ( pot) seine Nacktheit zur Schau tragen\świecić pustkami leer sein, leer stehen\świecić przykładem mit gutem Beispiel vorangehen, sich +akk beispielhaft verhaltenII. vr2) ( błyszczeć) cera: glänzen\świecić się hell seinw jego oknie świeciło się do północy in seinem Fenster brannte bis Mitternacht [das] Licht -
5 świecić
świecić (-cę) słońce, księżyc scheinen; lampa, latarnia leuchten, scheinen;dom świecił pustkami das Haus war leer und verlassen;półki świecą pustkami die (Waren)Regale sind völlig leer;świecić przykładem mit gutem Beispiel vorangehen;świecić się twarz, oczy glänzen; światło brennen;w jednym oknie jeszcze się świeciło (światło) in einem Fenster brannte noch (das) Licht;dlaczego w kuchni się świeci (światło)? wieso brennt in der Küche das Licht? -
6 święcić
(-cę, -cisz); imp -ć; vi(wysyłać światło: o lampie, słońcu) to shine; ( lśnić) to gleam, to shine* * *ipf.1. rel. consecrate.2. lit. (= świętować) celebrate.3. enjoy; święcić triumfy enjoy (great) success.ipf.1. (= dziać się) be in the wind; coś tu się święci there's something cooking l. in the wind.2. (= być obchodzonym) be celebrated.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > święcić
-
7 święcić
święcić triumfy Triumphe feiern;czuć, co się święci fam. den Braten riechen;coś się święci fam. etwas braut sich zusammen -
8 święcić
-
9 święcić
-
10 świecić
-
11 świecić
1. brille2. briller3. lamper4. luire5. luirez6. reluire7. éclairer -
12 święcić
1. bénir2. célébrer3. fêter4. sanctifier5. solenniser -
13 świecić
1 dealraigh 2 las 3 lasair 4 loinnir 5 maide 6 scairt 7 solas 8 súil -
14 świecić
ndriçojshkëlqej -
15 świecić
aydınlatmak; parlamak -
16 świecić
1. світити;2. горіти -
17 święcić
1. святити; посвячувати;2. святкувати -
18 świecić
1 kinang2 kislap3 linaw4 liwanag5 mahinà6 pakislapin7 sindihan8 ílaw -
19 święcić
italagá -
20 świecić
lowurdy; nur; öwüşgin; pürs; röwşen; şöhle; ýagtylyk; ýalpyldy; ýeňil; yşyk; ýylpyldy
См. также в других словарях:
święcić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, święcićcę, święcićci, święć, święcićcony {{/stl 8}}– poświęcić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rel. {{/stl 8}}{{stl 7}} nadawać czemuś charakter sakralny; czynić coś świętym, wolnym od mocy złych duchów, wykonując … Langenscheidt Polski wyjaśnień
święcić — triumfy, sukcesy «odnosić szczególne sukcesy, być szczególnie docenianym, popularnym»: Polscy śpiewacy święcili ostatnio triumfy na zagranicznych scenach operowych. Kul 366/1969 … Słownik frazeologiczny
świecić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, świecićcę, świecićci, świeć {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być źródłem światła; wysyłać lub odbijać promieniowanie świetlne, światło, błyszczeć, lśnić, połyskiwać : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świecić — ndk VIa, świecićcę, świecićcisz, świeć, świecićcił 1. «być źródłem światła, wysyłać światło; promieniować światłem, blaskiem» Latarnia, lampa, żarówka świeci. Słońce świeci. Gwiazdy świecą. 2. «oświetlać coś (czymś); palić światło, np. lampę, dla … Słownik języka polskiego
święcić — ndk VIa, święcićcę, święcićcisz, święć, święcićcił, święcićcony 1. «obchodzić jako święto; czcić jakiś dzień uroczysty; świętować» Święcić jubileusz. Święcić rocznicę zwycięstwa. Święcić dzień czyichś urodzin. ◊ Święcić czyjąś pamięć «czcić… … Słownik języka polskiego
świecić — 1. pot. Świecić cerami, łatami, dziurami «mieć podarte, połatane ubranie, buty»: Był wychudzony, ubrany w wysmarowaną panterkę i świecące dziurami spodnie. M. Nurowska, Czyściec. 2. pot. Świecić gołym ciałem, golizną, posp. gołym tyłkiem… … Słownik frazeologiczny
świecić oczami — {{/stl 13}}{{stl 8}}{za kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} musieć przyjmować zarzuty lub usprawiedliwiać się, tłumaczyć się zamiast kogoś innego; ukrywać czyjeś przewinienie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tuż po siódmej dyrektor pytał, gdzie jesteś, i musiałem… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świecić się — {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co świecić w zn. 1., 2.{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}oczy świecą się [zaświeciły się] {{/stl 7}}{{stl 8}}{komuś} {do kogoś, do czegoś} {{/stl 8}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
święcić tryumfy — {{/stl 13}}{{stl 7}} odnosić sukcesy, zwycięstwa, osiągać powodzenie; tryumfować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Święcić tryumfy na kortach tenisowych. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świecić przykładem — {{/stl 13}}{{stl 7}} stanowić wzór dla innych, zachowywać się, postępować nienagannie, wzorowo : {{/stl 7}}{{stl 10}}W szkole świecił przykładem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świecić pustkami — {{/stl 13}}{{stl 7}} być całkowicie pustym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z powodu złej pogody nadmorskie pensjonaty świecą pustkami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień