środek

См. также в других словарях:

• środek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. środekdka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce usytuowane centralnie względem otaczających je obiektów, które tworzą koło lub przypominają koło; punkt centralny, centrum :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• środek — m III, D. środekdka, N. środekdkiem; lm M. środekdki 1. «miejsce mniej więcej jednakowo oddalone od końców przedmiotu, od krawędzi określonej powierzchni; część środkowa przedmiotu, powierzchni, punkt centralny, centrum; część środkowa odcinka… …   Słownik języka polskiego

• środek — 1. Państwo Środka «Chiny»: Władze chińskie dopięły swego: Tybet uznano w zasadzie za wewnętrzną sprawę Państwa Środka. Polityka 21/2000. 2. Złoty środek «pośredni stopień między dwiema skrajnościami, rozwiązanie kompromisowe»: Prawdziwą… …   Słownik frazeologiczny

• środek lokomocji — {{/stl 13}}{{stl 7}} urządzenie techniczne umożliwiające przenoszenie z miejsca na miejsce osób i towarów; środek transportu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Samolot należy do najszybszych i najbezpieczniejszych środków lokomocji. Powietrzne, naziemne… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• złoty środek — {{/stl 13}}{{stl 7}} umiarkowana, pośrednia możliwość, przeciwieństwo skrajności; umiar, kompromis : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grunt to znaleźć, odkryć, wybrać złoty środek. Szukał złotego środka w wychowaniu dziecka. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ciężkość — Środek, punkt ciężkości «rzecz najważniejsza, istota czegoś; punkt centralny, centrum, ośrodek czegoś»: (...) od początku 1919 r. punkt ciężkości działań dyplomacji polskiej wyraźnie zaczął się przesuwać do Paryża, gdzie rozpoczynała obrady… …   Słownik frazeologiczny

• koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… …   Słownik języka polskiego

• kwas — m IV, D. u, Ms. kwassie; lm M. y 1. «substancja kwaśna; kwaśny smak; kojarzący się z tym smakiem zapach» Kwas kapuściany, naturalny. Czuć kwas. Czuć kwasem. ∆ Kwas chlebowy «musujący napój chłodzący przyrządzony z osłodzonej wody z dodatkiem… …   Słownik języka polskiego

• równik — m III, D. a, N. równikkiem; lm M. i «teoretyczna linia przecięcia powierzchni kuli ziemskiej płaszczyzną prostopadłą do osi ziemskiej i przechodzącą przez środek Ziemi; jest największym równoleżnikiem, dzieli Ziemię na półkulę północną i… …   Słownik języka polskiego

• sól — ż V, DCMs. soli; lm M. sole, D. soli, N. solami 1. «skała osadowa pochodzenia chemicznego składająca się głównie z halitu; bezbarwny, przezroczysty minerał powstający wskutek odparowywania płytkich zatok morskich i słonych jezior; używana głównie …   Słownik języka polskiego

• woda — ż IV, CMs. wodzie; lm D. wód 1. «tlenek wodoru, ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie; niezbędny składnik organizmów żywych» Brudna, czysta, mętna, przezroczysta woda. Ciepła, gorąca, zimna woda. Woda pitna,… …   Słownik języka polskiego