-
1 slepý náboj
-
2 nabój
сущ.• гильза• патрон* * *nab|ój♂, Р. \nabójoju, мн. Р. \nabójoi/\nabójojów 1. патрон;ostry, ślepy \nabój боевой, холостой патрон;
2. физ. тех. заряд+2. ładunek (elektryczny)
* * *м, Р naboju, мн Р naboi / nabojów1) патро́нostry, ślepy nabój — боево́й, холосто́й патро́н
2) физ., тех. заря́дSyn: -
3 nabój
m 1. uzbr., górn. патрон 2. hutn., odl. колоша, завалка nabój ostry uzbr. боевой патрон nabój ślepy uzbr. холостой патронKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > nabój
-
4 ślepak
♂ 1. воен. холостой патрон;2. разг. слепой, слепец; 3. зоол. златоглазик+1. ślepy nabój 2. ślepiec Ślepaw|y, \ślepaki подслеповатый
* * *м1) воен. холосто́й патро́н2) разг. слепо́й, слепе́ц3) зоол. златогла́зикSyn:ślepy nabój 1), ślepiec 2) -
5 Platzpatrone
Platzpatrone f ślepy nabój -
6 ładunek
сущ.• бремя• груз• заряд• кладь• нагрузка• ноша• погрузка• расход• тягость• тяжесть• фрахт* * *ładun|ek♂, Р. \ładunekku 1. груз;2. заряд; \ładunek ostry (ślepy) боевой (холостой) заряд+2. nabój
* * *м, Р ładunku1) груз2) заря́дładunek ostry (ślepy) — боево́й (холосто́й) заря́д
Syn:nabój 2)
См. также в других словарях:
ślepy nabój — {{/stl 13}}{{stl 7}} nabój bez pocisku lub z pociskiem rozrywającym się zaraz po wylocie z lufy, pozorując strzał, używany na ćwiczeniach, do oddawania salw honorowych itp. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nabój — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. nabójboju; lm D. nabójboi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} amunicja w broni palnej złożona z zamkniętego w osłonie materiału wybuchowego, spłonki i pocisku : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ślepy — ślepi 1. «pozbawiony wzroku, nie mogący widzieć» Ślepe kocięta, szczenięta. Ślepy na jedno oko, na oba oczy. ∆ druk. Ślepy materiał (zecerski) → justunek ∆ ekon. Ślepy kosztorys «kosztorys stosowany przy przetargach, zawierający jedynie opis i… … Słownik języka polskiego
nabój — m I, D. nabójboju; lm M. nabójboje, D. nabójboi a. nabójbojów 1. «jednostka amunicji broni palnej składająca się z materiału wybuchowego, osłony (np. łuski), spłonki (w broni strzeleckiej) lub zapłonnika (w broni artyleryjskiej) i pocisku» Nabój… … Słownik języka polskiego
ślepak — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} owad z rzędu muchówek, które żywią się krwią zwierząt, szczególnie dokuczliwy w upalne dni lata, kiedy atakuje bydło i ludzi; bąk {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ślepak… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ładunek — m III, D. ładuneknku, N. ładuneknkiem; lm M. ładuneknki 1. «towar ładowany na różnego rodzaju środki transportowe, jak samochody, wagony itp.» Ładunek węgla, zboża. Zrzucić, zabrać ładunek. Jechać z ładunkiem. 2. «materiał wybuchowy znajdujący… … Słownik języka polskiego