-
21 rąb|ać2
impf (rąbię) Ⅰ vt 1. (ciąć, ścinać) to chop [drewno]; to chop [sth] down [drzewa, las]; to hew [węgiel]; to hack [mięso]- rąbać drewno na opał to chop firewood- pieniek do rąbania drewna a chopping block ⇒ porąbać2. (wycinać) to cut [otwór, przejście]- rąbać stopnie w lodzie to cut steps in the ice- rąbać tunel w skale to cut a tunnel through the rock ⇒ wyrąbać3. pot. (zjadać) to nosh pot. [obiad, czekoladki] ⇒ wrąbać 4. pot. (grać) to bang away pot.- rąbać na pianinie to bang away on the piano5. wulg. to bang wulg. [kobietę] Ⅱ rąbać się wulg. rąbać się z kimś to bang sb wulg.■ gdzie drwa rąbią, tam wióry lecą przysł. ≈ you can’t make an omelette without breaking eggs przysł.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rąb|ać2
-
22 tęż|eć
impf (tężeję, tężał, tężeli) vi książk. 1. (zastygać, ścinać się) to set, to congeal- galaretka tężeje w lodówce the jelly sets in the fridge ⇒ stężeć2. (drętwieć, nieruchomieć) to stiffen- w złości tężały jej rysy her face froze with anger ⇒ stężeć3. (wzmagać się) to increase, to grow stronger- mróz tężał z godziny na godzinę the frost hardened by the hour ⇒ stężećThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tęż|eć
-
23 ż|ąć
impf (żnę, żęła, żęli) v refl. (ścinać zboże) to reap ⇒ zżąćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ż|ąć
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ścinać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ścinaćam, ścinaća, ścinaćają, ścinaćany {{/stl 8}}– ściąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, zetnę, zetnie, zetnij, ściął, ścięli, ścięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o czymś, co… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ścinać – ściąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}krew w żyłach {{/stl 13}}{{stl 7}} powodować wielki wstrząs uczuciowy, przerażenie, grozę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opowieści uchodźców ścinały krew w żyłach. Widok miejsca zbrodni ściął mu krew w żyłach. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ścinać się – ściąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o cieczach, substancjach płynnych: przechodzić w stan stały; krzepnąć, zestalać się, tężeć, zamarzać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Galaretka już prawie się ścięła. Jest tak zimno, że woda … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ścinać – ściąć zakręt [drogę] — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jechać nieprzepisowo, po najkrótszej linii, na zakręcie wjeżdżając na przeciwny pas jezdni : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kierowca ściął zakręt i spowodował zderzenie czołowe. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ścinać — 1. Ból, przerażenie, widok czegoś itp. ścina twarz «ból, przerażenie, widok czegoś itp., powodując silny wstrząs uczuciowy, sprawia, że twarz nieruchomieje»: Nagle – przerażenie ścina jej twarz: fotel jedzie ku niagarskiej przepaści. M. Wańkowicz … Słownik frazeologiczny
ścinać — → ściąć … Słownik języka polskiego
ścinać się — Krew komuś ścina się zob. krew 13 … Słownik frazeologiczny
ciąć — ndk Xc, tnę, tniesz, tnij, ciął, cięła, cięli, cięty 1. «dzielić jednolitą całość na części, oddzielać coś od jednolitej całości, np. ostrym narzędziem; krajać, ścinać, rozcinać, wycinać» Ciąć materiał nożyczkami. Ciąć bandaż w kawałki, na… … Słownik języka polskiego
ściąć — dk Xc, zetnę, zetniesz, zetnij, ściął, ścięła, ścięli, ścięty ścinać ndk I, ścinam, ścinasz, ścinają, ścinaj, ścinał, ścinany 1. «oddzielić coś od podstawy, całości, usunąć coś skądś za pomocą ostrego narzędzia» Ściąć trawę, gałęzie. Ściąć las.… … Słownik języka polskiego
kosić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, koszę, kosićsi, koś, koszony {{/stl 8}}– skosić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ścinać zboże, trawę, zielonki kosą lub przy użyciu maszyny : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cieniować — ndk IV, cieniowaćniuję, cieniowaćniujesz, cieniowaćniuj, cieniowaćował, cieniowaćowany 1. «w malarstwie, grafice i innych dziedzinach operujących barwami: uwydatniać, uplastyczniać szczegóły za pomocą mocniejszych barw, odcieni, cieni, różnej… … Słownik języka polskiego