-
1 стирать
глаг.• czyścić• myć• obcierać• obmywać• obmyć• ocierać• odkurzać• prać• przemywać• przemyć• skreślać• skreślić• umywać• umyć• usuwać• wycierać• wykasować• wykreślić• wymazać• wymazywać• wyprać• wytrzeć• zacierać• zetrzeć• zmazać• zmazywać• zmywać• zmyć• znosić• ścierać* * *( кожу) obcierać, prać, ścierać, zacierać, zmazywać -
2 clash
[klæʃ] 1. n(fight, disagreement) starcie nt; (of beliefs, cultures, styles) zderzenie nt; (of events, appointments) nałożenie się nt; ( of weapons) szczęk m; ( of cymbals) brzęk m2. vigangs, political opponents ścierać się (zetrzeć się perf); beliefs kolidować (ze sobą); colours, styles kłócić się (ze sobą); two events, appointments kolidować, nakładać się (nałożyć się perf) (na siebie); weapons szczękać (zaszczękać perf); cymbals brzękać (brzęknąć perf)* * *[klæʃ] 1. noun1) (a loud noise, like eg swords striking together: the clash of metal on metal.) szczęk2) (a serious disagreement or difference: a clash of personalities.) konflikt3) (a battle: a clash between opposing armies.) starcie4) ((of two or more things) an act of interfering with each other because of happening at the same time: a clash between classes.) kolizja2. verb1) (to strike together noisily: The cymbals clashed.) dźwięczeć2) (to fight (in battle): The two armies clashed at the mouth of the valley.) ścierać się3) (to disagree violently: They clashed over wages.) kłócić się4) (to interfere (with something or each other) because of happening at the same time: The two lectures clash.) kolidować5) ((of colours) to appear unpleasant when placed together: The (colour of the) jacket clashes with the (colour of the) skirt.) gryźć się, kłócić się -
3 выскабливать
-
4 вытирать
глаг.• golnąć• obcierać• obetrzeć• ocierać• suszyć• usuwać• wycierać• wykasować• wymazać• wymazywać• wytrzeć• zetrzeć• zmazać• ścierać* * *ocierać, osuszać, ucierać, wycierać -
5 вычеркнуть
глаг.• anulować• kasować• przekreślać• przekreślić• skasować• skreślać• skreślić• usuwać• wycierać• wykasować• wykreślić• wymazać• wymazywać• zlikwidować• zmazać• znosić• ścierać* * *pokreślić, skreślić, wykreślić -
6 затирать
-
7 ликвидировать
глаг.• eliminować• likwidować• polikwidować• upłynnić• usuwać• wyabstrahować• wycierać• wyeliminować• wytrzeć• zetrzeć• zlikwidować• ścierać* * *kasować, likwidować, skasować, umarzać, umorzyć, zlikwidować, znieść, znosić -
8 обтирать
глаг.• obcierać• obetrzeć• ocierać• wycierać• ścierać* * *ocierać, obcierać -
9 сражаться
глаг.• bić• borykać• mocować• szamotać• walczyć• zmagać• zwalczyć* * *bić się, ścierać się, walczyć -
10 сталкиваться
stykać się, ścierać się, zderzać się -
11 стереть
глаг.• kasować• obcierać• obetrzeć• ocierać• podcierać• pościerać• przekreślać• przekreślić• usuwać• wycierać• wykasować• wymazać• wymazywać• wytrzeć• zetrzeć• zmazać• ścierać* * *( кожу) obetrzeć, (резинкой и т. п.) wymazać, zatrzeć, zetrzeć, zmazać -
12 стираться
( być pranym) prać się, ścierać się, zacierać się -
13 схватываться
brać się za bary, ścierać się, zwierać się -
14 удалять
глаг.• kasować• likwidować• obcinać• obciąć• oddalać• oddalić• skasować• skracać• skreślać• uchylać• usuwać• wycierać• wydalać• wydalić• wyganiać• wygnać• wykasować• wykreślić• wymazać• wymazywać• wyniszczyć• wypędzać• wypędzić• wysiedlać• wytępić• zdejmować• zdjąć• zmazać• zmniejszać• zwalniać• zwolnić• ścierać* * *oddalać, wydalać, (воду и т. п.) ściągać, usuwać, wywabiać -
15 уничтожать
глаг.• anulować• burzyć• demolować• dziesiątkować• eksterminować• eliminować• kasować• kruszyć• likwidować• miażdżyć• niszczyć• pochłaniać• pożerać• pożreć• przytłaczać• rozbijać• rozgnieść• rozwalać• skasować• spustoszyć• trzebić• tępić• tłumić• uchylać• unicestwiać• unicestwić• unieważniać• unieważnić• usuwać• uśmiercać• wyabstrahować• wycierać• wyeliminować• wykorzeniać• wykreślić• wymazać• wyniszczyć• wytrzeć• wytępić• zacierać• zburzyć• zdziesiątkować• zetrzeć• zgniatać• zgnieść• zgładzić• zmiażdżyć• zniszczyć• zniweczyć• znosić• ścierać* * *burzyć, druzgotać, kruszyć, miażdżyć, likwidować, niszczyć, ( wyniszczać) przetrzebiać, unicestwiać, trzebić, wyniszczać, wytępiać, zwalczać -
16 утирать
глаг.• obcierać• obetrzeć• ocierać• wycierać• ścierać* * *osuszać, obcierać, ucierać уст. -
17 стирати
styratyдієсл.1) kasować (np. nagranie, dokument na dysku) (напр. запис, документ з диска)2) ścierać (kurz, dysk) -
18 стиратися
styratysiaдієсл. -
19 abnutzen
vtzuży(wa)ć; techn. ścierać -
20 abreiben
* vtścierać, zetrzeć
См. также в других словарях:
ścierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ścieraćam, ścieraća, ścieraćają, ścieraćany {{/stl 8}}– zetrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, ścieraćtrę, ścieraćtrze, ścieraćtrzyj, starł, starli, starty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ścierać — → zetrzeć … Słownik języka polskiego
zetrzeć — dk XI, zetrzećtrę, zetrzećtrzesz, zetrzećtrzyj, starł, starty, starłszy ścierać ndk I, zetrzećam, zetrzećasz, zetrzećają, zetrzećaj, zetrzećał, zetrzećany 1. «usunąć z czegoś zewnętrzną warstwę przez pocieranie czymś twardym, szorstkim,… … Słownik języka polskiego
cegiełkować — ndk IV, cegiełkowaćkuję, cegiełkowaćkujesz, cegiełkowaćkuj, cegiełkowaćował, cegiełkowaćowany «czyścić, ścierać coś cegłą» Cegiełkować pokład jachtu … Słownik języka polskiego
krzyżować — ndk IV, krzyżowaćżuję, krzyżowaćżujesz, krzyżowaćżuj, krzyżowaćował, krzyżowaćowany 1. «układać coś na krzyż» Krzyżować nogi, ręce. ◊ Krzyżować szpady, szable a) «mierzyć się z kimś w walce na szpady, szable» b) «ścierać się z kimś w ostrej,… … Słownik języka polskiego
kurz — m II, D. u; lm M. e, D. ów «pył powstały ze sproszkowanych ziarenek piasku, ziemi, z cząsteczek różnych ciał, unoszący się w powietrzu i osiadający na powierzchni przedmiotów» Obłoki, tumany kurzu. Warstwa kurzu. Ścierka do kurzu. Ścierać,… … Słownik języka polskiego
mazać — ndk IX, mażę, mażesz, maż, mazaćał, mazaćany maznąć dk Va, mazaćnę, maźniesz, maźnij, mazaćnął, mazaćnęła, mazaćnęli, maźnięty, mazaćnąwszy 1. «pokrywać coś, smarować, brudzić jakąś substancją mazistą» Mazać ręce smarem. Mazać szyby wapnem. 2.… … Słownik języka polskiego
piłować — ndk IV, piłowaćłuję, piłowaćłujesz, piłowaćłuj, piłowaćował, piłowaćowany 1. «rznąć, przecinać coś piłą lub piłką» Piłować deski, belki. przen. a) «źle grać na jakimś instrumencie (smyczkowym); grać ciągle ten sam utwór» Piłował skrzypce.… … Słownik języka polskiego
spojrzenie — n I 1. rzecz. od spojrzeć. 2. lm D. spojrzenieeń «wzrok w chwili patrzenia; wzrok, oczy zwrócone, skierowane na kogoś, na coś; rzut oka» Czułe, czarujące, łaskawe, powłóczyste, zalotne spojrzenie. Bezradne, błagalne, pytające, współczujące… … Słownik języka polskiego
szminka — ż III, CMs. szminkance; lm D. szminkanek «kosmetyk składający się głównie z tłustego kremu i barwnika, używany do charakteryzacji przez aktorów; pomadka do malowania warg» Jaskrawa szminka. Nakładać, ścierać szminkę. Pociągnąć wargi szminką.… … Słownik języka polskiego
ś- — «postać fonetyczna przedrostka s (z ) przed zmiękczonym c, np.: ściąć, ściemnieć, ścierać, ścierpnąć, ściskać, ściszyć» … Słownik języka polskiego
