Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

ściana+szczytowa

  • 1 szczytowy

    прил.
    • высший
    • пиковый
    * * *
    szczytow|y
    1. верхний, вершинный, верхушечный;
    2. высший, предельный, максимальный;

    punkt \szczytowy а) высшая точка;

    б) перен. кульминационный пункт;

    \szczytowyе osiągnięcie высшее (величайшее) достижение;

    3. архит. торцовый;
    \szczytowyа ściana торцовая стена
    +

    1. wierzchołkowy 2. najwyższy

    * * *
    1) ве́рхний, верши́нный, верху́шечный
    2) вы́сший, преде́льный, максима́льный

    punkt szczytowy — 1) вы́сшая то́чка; 2) перен. кульминацио́нный пункт

    szczytowe osiągnięcie — вы́сшее (велича́йшее) достиже́ние

    3) архит. торцо́вый

    szczytowa ściana — торцо́вая стена́

    Syn:
    wierzchołkowy 1), najwyższy 2)

    Słownik polsko-rosyjski > szczytowy

См. также в других словарях:

  • ściana — ż IV, CMs. ściananie; lm D. ścianaan 1. «pionowa płaszczyzna ograniczająca lub przedzielająca wnętrze budynku, zrobiona z cegły, betonu, drewna itp.» Ściana zewnętrzna, frontowa, boczna. Ściana pomalowana, pokryta tapetą. Odrapana, spękana ściana …   Słownik języka polskiego

  • ściana — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. ściananie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pionowa płaszczyzna, stanowiąca zwykle element konstrukcyjny jakiegoś budynku, wytyczająca granicę tego budynku albo oddzielająca,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • półkoszek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. półkoszekszka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jedna z dwu części uplecionego z wikliny kosza, wyściełających wnętrze wozu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wóz z półkoszkami. Oprzeć się o… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • szczytowy — 1. «znajdujący się na szczycie, na wierzchu, w górnej części czegoś, wierzchołkowy; dotyczący szczytu budynku, portalu, stołu itp.» Szczytowa strefa gór. Szczytowa ściana budynku. Szczytowe okienko domu. Szczytowa część płuca. Pączek, pęd… …   Słownik języka polskiego

  • sklepienie — n I 1. rzecz. od sklepić. 2. lm D. sklepienieeń «konstrukcja budowlana wykonana najczęściej z kamienia naturalnego, sztucznego lub z cegły, o przekroju krzywoliniowym, służąca do przykrycia określonej przestrzeni budynku» ∆ Sklepienie kolebkowe,… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»