łożyska

См. также в других словарях:

• wałeczek — m III, D. wałeczekczka, N. wałeczekczkiem; lm M. wałeczekczki «mały wałek przedmiot o różnym przeznaczeniu, także: element maszyny, urządzenia» Włosy uczesane w wałeczek wokół głowy. ∆ techn. Wałeczek łożyska «element toczny łożyska tocznego,… …   Słownik języka polskiego

• gniazdo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. gnieździe {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} schronienie naturalne lub budowane przez zwierzęta, głównie ptaki i owady, z różnych materiałów (np. traw, sitowia), zamieszkiwane przez… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kulka — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. kulkalce; lm D. kulkalek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedmiot niewielkich rozmiarów lub grudka jakiejś substancji mająca kształt kuli lub doń zbliżony : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bezłożyskowiec — m II, DB. bezłożyskowiecwca; lm M. bezłożyskowiecwce, D. bezłożyskowiecwców zool. bezłożyskowce «dwie podgromady ssaków stekowce i torbacze, charakteryzujące się brakiem łożyska lub jego bardzo pierwotnym rozwojem, przeciwstawiane łożyskowcom» …   Słownik języka polskiego

• bieżnia — ż I, DCMs. bieżniani; lm D. bieżniani 1. «pas okalający płytę boiska sportowego przystosowany do biegów» Bieżnia tartanowa. Bieżnia do biegów na 3000 m z przeszkodami. 2. techn. «powierzchnia łożyska, po której toczą się elementy toczne» 3.… …   Słownik języka polskiego

• cenogeneza — ż IV, CMs. cenogenezazie, blm biol. «w teorii postępu biologicznego: powstanie u zarodka cechy przystosowawczej, mającej znaczenie dla organizmu tylko w czasie jego rozwoju embrionalnego, np. powstanie błon płodowych, pępowiny, łożyska» ‹gr. +… …   Słownik języka polskiego

• dotrzeć — dk XI, dotrzećtrę, dotrzećtrzesz, dotrzećtrzyj, dotrzećtarł, dotrzećtarty docierać ndk I, dotrzećam, dotrzećasz, dotrzećają, dotrzećaj, dotrzećał, dotrzećany 1. «utrzeć dodatkową ilość czegoś, utrzeć coś do końca» Trzeba dotrzeć chrzanu, bo… …   Słownik języka polskiego

• dwułożyskowy — «mający dwa łożyska» …   Słownik języka polskiego

• folga — ż III, CMs. folgaldze, blm 1. przestarz. «ulga, odpoczynek, wytchnienie; pobłażanie» dziś żywe we fraz.: Dać folgę sobie, czemuś «dać upust czemuś, pozwolić sobie na coś» 2. rzad. «luz w osadzaniu czegoś, np. osi łożyska» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• kamień — m I, D. kamieńenia; lm M. kamieńenie, D. kamieńeni 1. «bryła skalna, zwykle twarda, spoista i ciężka; niewielki odłamek takiej bryły; w górnictwie: urobek skały płonnej» Kamień polny, przydrożny, narzutowy. Kamienie nadbrzeżne. Posąg wykuty w… …   Słownik języka polskiego

• kosmówkowy — ∆ med. Nabłoniak kosmówkowy «nowotwór złośliwy powstający w macicy, jajniku lub jajowodzie na skutek rozrostu nowotworowego pozostałych po porodzie resztek łożyska; kosmówczak» …   Słownik języka polskiego