-
41 prorepo
prō-rēpo, rēpsī, rēptum, ere1) выползать ( e cavis terrae PM)2) показываться, прорастать ( pampinus prorepsit e duro Coi)3) пробираться, прокрадываться (ad aliquid PJ, Sen) -
42 repens
-
43 repsi
rēpsī pf. к repo -
44 reptilis
rēptilis, e [ repo ]ползучий, ползающий (cochleae Sid; animalia Boët) -
45 repto
rēpto, āvī, ātum, āre [intens. к repo ]1) ползать, пресмыкаться ( serpens reptavit placĭdo tractu Cld)2) медленно передвигаться, с трудом ходить (r. fame AG; velut in tenebris Amm)3) переползать (ager reptatus, sc. ab angue St) или переплывать (amnis reptatus Achilli Cld) -
46 subrepo
sub-rēpo, rēpsī, rēptum, ereподползать ( sub tabulas C); подкрадываться (s. moenia urbis H; ne pro vero falsa subrepant Sen); незаметно подкатываться ( subrepit vinea muris Lcn); прокрадываться, вползать ( terror subrepit pectora Sil)s. alicui C — застигать кого-л. врасплох -
47 derepo
dē-rēpo, rēpsī, ere, herabkriechen, -schleichen, ibi (v. Pers.), Apul. met. 4, 7: ad hominum fana (v. den Göttern), Varro sat. Men. 115: ad cubile saetosae suis (v. der Katze), Phaedr. 2, 4, 12: in quandam cistulam, Apul. met. 9, 40: ursi arborem (an dem B.) aversi derepunt, Plin. 8, 130.
-
48 dumetum
dūmētum, ī, n. (dumus; vgl. Prisc. 4, 12), ein mit dicht verwachsenem Gesträuch bedeckter, mit Gestrüpp bewachsener Ort, die wilde Hecke, das Dickicht, Cic. u.a.: Ggstz., culta et dumeta, Col. – im Bilde, exstirpa silvosa dumeta avaritiae, Augustin. conf. 13, 19. – gew. v. undurchdringlichen, d.i. unverständlichen u. daher schwer zu widerlegenden Behauptungen, cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et Stoicorum dumeta compellimus? Cic.: in dumeta correpere (s. cor-rēpo), Cic.
-
49 erepo
ē-rēpo, rēpsī, rēptum, ere, I) intr.: A) heraus-, hervorkriechen, -schleichen, v. Tieren, sub terra, Plaut.: ex maceria, Varro: a cubili (v. Schlangen), Sen. – v. Menschen, e ruinis domus, Sen. – übtr., in capite eius subito veluti cornua erepserunt, Val. Max.: pecunia quoque circum paupertatem plurimum morae habet, dum ex illa erepat, herauskommt, Sen. – B) emporkriechen, -klimmen, -klettern, per aspera (Klippen am Meeresufer), Sen.: a tergo insulae per aspera et devia ad alqm, Suet.: in sociam puppim, Lucan.: in editas sublimitates, Amm.: ad uxorem, sich hinauf (in ihr Zimmer) schleppen, Spart. – übtr., v. Lebl., per obliquas erepit porticus arces, zieht sich empor, Stat. silv. 2, 2, 30. – II) tr.: A) durchkriechen, agrum, Iuven. 6, 526. – B) erklimmen, erklettern, montes, quos numquam erepsemus (= erepsissemus), Hor. sat. 1, 5, 79. – / Plusquamperf. erepisset, Spart. Car. 3, 7 P. (al. erepsisset).
-
50 funerepus
fūnerēpus, ī, m. (funis u. repo) = σχοινοβάτης, der Seiltänzer, Apul. flor. 5 u. 18 in.
-
51 introrepo
intrō-rēpo, ere, hineinkriechen, Apul. met. 2, 25.
-
52 obrepo
ob-rēpo, rēpsī, rēptum, ere, herzukriechen, -schleichen, I) eig., beschleichen, überraschen, absol., Tibull. 1, 9 (8), 59. Flor. 4, 10, 2: Gallos in obsidione Capitolii obrepentes per ardua depulerat, Gell. 17, 21, 24. – mit Dat., feles obrepunt avibus, Plin.: Cratippus inscientibus nobis obrepit, Cic. fil. in Cic. ep. – II) übtr.: A) heranschleichen, überraschen, überrumpeln, überfallen, mors obrepit interim, Plaut.: obrepsit dies, Cic.: ad honores, sich Ehrenstellen erschleichen, Cic.: nullae imagines obrepunt in animos dormientium extrinsecus, Cic.: operi longo fas est obrepere somnum, Hor.: senectus adulescentiae obrepit, Cic.: vitia nobis sub virtutum nomine obrepunt, Sen.: mit Acc. (s. Brix Plaut. trin. 61), tu me imprudentem obrepseris, Plaut.: tacitum te obrepet fames, Plaut. – unpers., ignoratione obreptum est (geschah es unvermerkt), ut sacrificantibus nobis eam secum mater inferret, Cypr. de laps. 25. – B) übertölpeln = hintergehen, täuschen, obrepsisse videtur Servio falsa... significatio, Gell. 6, 12, 4. – unpers., oft bei den ICt., zB. licet obreptum fuerit praetori, Thryphon. dig. 26, 7, 55. § 4. – / Vulg. Nbf. obripo, wovon obripit, Ven. Fort. vit. S. Mart. 4, 5: obripiat, Ven. Fort. app. 23, 19.
-
53 obripo
obripo, s. ob-rēpo.
-
54 perrepo
per-rēpo, rēpsī, rēptum, ere, I) intr. hinkriechen, -schleichen, ad praesaepia, Colum.: in aliena compluvia, Colum. – übtr., paulatim deinde ludicra ars ad saturarum modos perrepsit, ging allmählich über zu usw., Val. Max. 2, 4, 4. – II) tr. hinkriechen über od. auf usw., tellurem genibus, hinrutschen über usw. (als Büßender), Tibull. 1, 2, 85 (87) (bei Sen. de vit. beat. 27, 1 genibus per viam repere).
-
55 prorepo
prō-rēpo, rēpsī, rēptum, ere, I) hervorkriechen, hervorschleichen, a) eig., v. leb. Wesen, cochleae prorepunt e cavis terrae, Plin.: cum prorepserunt primis animalia terris, von der ersten Entstehung des Menschengeschlechtes, Hor.: non usquam prorepit (v. der Ameise), Hor. – b) übtr., v. Lebl., prorepunt balsama ligno, Claud.: bes. v. hervortreibenden Gewächsen, Knospen, pampinus prorepsit e duro, Colum.: oculi prorepentes (am Weinstocke), Colum. – II) fort-, hinkriechen, hinschleichen, a) eig., v. leb. Wesen, ad solarium proximum, Suet.: ad conspectum alcis quasi ad salutem sanitatemque (v. Kranken), Plin. pan. – b) übtr., v. Lebl.: α) weiter kriechen, v. Gewächsen, prorepserint radices, Colum. – β) sich erstrecken, sich ausdehnen, nervus prorepit, Colum. – γ) fortkriechen, v. Flüssigkeiten, umor lente prorepit, fließt langsam ab, Colum.
-
56 reptilis
rēptilis, e (repo), wer, was kriechen kann, kriechend, cochleae, Sidon. epist. 8, 12, 6: animal (Ggstz. animal volatile, natabile), Boëth. in Cic. top. 3. § 30–32. p. 332, 2 B.: animalia, Firm. math. 2, 12. p. 26 ed. Bas. – Oft subst., rēptile, is, n., das kriechende Tier, das Gewürm, Ambros. de Noë et arca 25, 90. Vulg. genes. 1, 20 u. 25 a.: Abl. reptile, Ven. Fortun. vit. S. Mart. 4, 286: Plur., Augustin. de gen. ad litt. § 44. Vulg. genes. 1, 24 u. 7, 21 a.: Ggstz. volucres et pisces, Vulg. 3. regg. 4, 33.
-
57 reptio
-
58 repto
rēpto, āvī, ātum, āre (Intens. v. repo), I) intr. kriechen, schleichen, a) eig., v. Menschen, Plaut. u. Sen. rhet.: von Tieren, Gell. – b) übtr., v. langsam od. lässig Einhergehenden, Lucr. u. Hor.: per limitem, Plin. ep. – v. Gewächsen, Plin. – II) tr. etw. bekriechen; nur im Partic. Perf. Pass., ager reptatus (sc. ab angue), Stat.: teneroque reptatus amnis Achilli, Claud.
-
59 reptus
rēptus, ī, m. (repo), in der Vulgärspr. = reno, die Wildschur, Isid. orig. 19, 23, 4.
-
60 serpo
serpo, serpsī, ere (Wz. *serp, kriechen, altind. sárpāti, schleicht, kriecht, griech. ερπω), kriechen, schleichen, I) eig. u. übtr.: a) eig., von Tieren (dagegen repo auch von kriechenden od. langsam gehenden Menschen), quaedam bestiae serpentes, quaedam gradientes, Cic.: s. per humum, Ov.: imā humo, Ov.: in platanum, Ov.: serpentia secla ferarum, d.i. Schlangen, Lucr. – tr. bekriechen, cum insula nullo serpatur angue, Solin. 22, 10 (8). – b) übtr., v. langsam oder unvermerkt sich fortbewegenden Ggstdn., tacitis quia leniter undis placidus per vada serpis, dich hinschlängelst (v. Fluß Cydnus), Tibull.: et (Ister) tectis in mare serpit aquis, Ov.: vitis serpens multiplici lapsu et erratico, Cic.: flamma per continua serpens, Liv.: serpunt rami in terram, Plin.: serpunt radices inter se, Plin.: si ulcus latius atque altius serpit, Cels.: somno serpentes Plin. – II) bildl.: A) im allg., vom Dichter niederer Dichtungsart: serpit humi tutus, Hor. de art. poët. 28. – B) insbes., kriechen, schleichen, sich unvermerkt ausbreiten, fortwuchern, per membra senectus serpit, Lucr.: neque enim serpit, sed volat in optimum statum res publica, Cic.: serpit nescio quo modo per omnium vitas amicitia, Cic.: si paulatim haec consuetudo serpere ac prodire coeperit, Cic.: hoc malum obscure serpens, Liv.: serpet hoc malum longius quam putatis, Cic.: ne latius serperet res, Liv.: ne pestis ad plures serperet, Iustin.: quam facile serpat iniuria et peccandi consuetudo, videte, Cic.: serpit hic rumor, man raunt sich hier allenthalben ins Ohr, m. folg. direkt. Rede, Cic.: serpit fama per coloniam, Plin. ep.: serpit cura altius, Plin. – v. Pers., serpere occulte coepisti, im stillen weiter um dich zu greifen, Cic. de or. 2, 203. – / Konj. serpiat, Itala (Cant.) Act. apost. 4, 17: archaist. Konjunktiv Perf. serpsit, Paul. ex Fest. 349, 6.
См. также в других словарях:
Repo! The Genetic Opera — Données clés Réalisation Darren Lynn Bousman Pour plus de détails, voir Fiche technique et Distribution Repo ! The Genetic Opera est un film opéra rock dirigé par … Wikipédia en Français
Repo! The genetic opera — Réalisation Darren Lynn Bousman Musique Darren Smith Terrance Zdunich Production Darren Lynn Bousman Yoshiki Hayashi Société de distribution Lionsgate Twisted Pictures Budget $8.5 million [US] … Wikipédia en Français
Repo! the Genetic Opera — Réalisation Darren Lynn Bousman Musique Darren Smith Terrance Zdunich Production Darren Lynn Bousman Yoshiki Hayashi Société de distribution Lionsgate Twisted Pictures Budget $8.5 million [US] … Wikipédia en Français
Repo Men — ou Les repreneurs Données clés Titre québécois Les repreneurs Titre original Repo Men Réalisation Miguel Sapochnik Scénario Eric Garcia, Garrett Lerner Acteurs principaux Jude Law … Wikipédia en Français
Repo! The genetic opera — Saltar a navegación, búsqueda Repo! The Genetic Opera Título Repo! The Genetic Opera Ficha técnica Dirección Darren Lynn Boussman Producción Darren Lynn Boussman Mark Burg Oren Koules Peter Block Yoshiki … Wikipedia Español
Repo! The Genetic Opera — Saltar a navegación, búsqueda Repo! The Genetic Opera. Título Repo! La Opera Genética Ficha técnica Dirección Darren Lynn Bousman Guión Darren Smith Terrance Zdunich … Wikipedia Español
Repo — may refer to:* Repurchase agreement, a financial instrument * The repossession of collateral for a defaulted loan * A Software repository, a stockpile of software assets such as binaries and source code available on the internet * Repo! The… … Wikipedia
Repo — ist die englische Abkürzung für Rückkaufvereinbarung die Abkürzung für Reponie die Abkürzung für Repositorium der Film Repo! The Genetic Opera des Regisseurs Darren Lynn Bousman der Familienname von Matti Repo, finnischer lutherischer Bischof im… … Deutsch Wikipedia
repo — re·po / rē ˌpō/ n pl repos 1: repurchase agreement 2: repossession Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster … Law dictionary
Repo Rate — is the rate at which the banks can borrow money from a central bank of the country in order to avoid scarcity of funds.For eg, whenever the banks have any shortage of funds they can borrow it from Reserve Bank of India (RBI). Thus Repo rate is… … Wikipedia
repo agreement — Repo is short for a repurchase agreement or a sale and repurchase agreement where one party sells a security to another party for cash and agrees to repurchase it on a specified date for a specified price. The interest rate implied from this… … Law dictionary