Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ē-māno

  • 1 mano

    māno, āre, āvi, ātum - intr. - [st1]1 [-] couler, ruisseler, dégoutter.    - tepidae manant ex arbore guttae, Ov. M. 10.500: des gouttes tièdes coulent de l'arbre.    - manat ex omni corpore sudor, Enn.: la sueur coule sur tout son corps.    - Herculis simulacrum multo sudore manavit, Cic. Div. 1: la statue d'Hercule fut toute ruisselante de sueur. [st1]2 [-] se répandre, se propager, circuler, émaner.    - manat tota urbe rumor, Liv. 2.49: la nouvelle se répand dans toute la ville.    - aër, qui per maria manat, Cic.: l'air qui circule sur la mer.    - nec varii cessant sonitus manare per auras, Lucr. 6: et des bruits variés ne cessent de se répandre dans les airs.    - manavit non solum per Italiam, verum etiam transcendit Alpes, Cic. Cat. 4: (ce mal) se propagea en Italie et franchit même les Alpes.    - fidei nomen manat longius, Cic.: le mot fides a un sens plus étendu. [st1]3 [-] naître de, sortir de, provenir de; s'échapper de, être oublié.    - multa a luna manant, Cic.: la lune a beaucoup d'influence (sur les corps).    - manantia, n. plur. (= τὰ ῥεύματα), Plin.: suintement (des plaies).    - peccata ex vitiis manant, Cic.: les fautes naissent des vices.    - a quo haec omnis, quae est de vita et de moribus, philosophia manavit, Cic. Tusc. 3: (Socrate) de qui provient toute cette philosophie relative à la conduite et aux moeurs.    - omne supervacuum pleno de pectore manat, Hor. A. P. 337: tout le superflu s'échappe entièrement de l'esprit. - tr. - [st1]4 [-] faire couler, distiller, verser.    - manare poetica mella, Hor. Ep. 1, 19, 44: distiller le miel de la poésie (être poète).    - lacrimas marmora manant, Ov. M. 6.312: le marbre verse des larmes.
    * * *
    māno, āre, āvi, ātum - intr. - [st1]1 [-] couler, ruisseler, dégoutter.    - tepidae manant ex arbore guttae, Ov. M. 10.500: des gouttes tièdes coulent de l'arbre.    - manat ex omni corpore sudor, Enn.: la sueur coule sur tout son corps.    - Herculis simulacrum multo sudore manavit, Cic. Div. 1: la statue d'Hercule fut toute ruisselante de sueur. [st1]2 [-] se répandre, se propager, circuler, émaner.    - manat tota urbe rumor, Liv. 2.49: la nouvelle se répand dans toute la ville.    - aër, qui per maria manat, Cic.: l'air qui circule sur la mer.    - nec varii cessant sonitus manare per auras, Lucr. 6: et des bruits variés ne cessent de se répandre dans les airs.    - manavit non solum per Italiam, verum etiam transcendit Alpes, Cic. Cat. 4: (ce mal) se propagea en Italie et franchit même les Alpes.    - fidei nomen manat longius, Cic.: le mot fides a un sens plus étendu. [st1]3 [-] naître de, sortir de, provenir de; s'échapper de, être oublié.    - multa a luna manant, Cic.: la lune a beaucoup d'influence (sur les corps).    - manantia, n. plur. (= τὰ ῥεύματα), Plin.: suintement (des plaies).    - peccata ex vitiis manant, Cic.: les fautes naissent des vices.    - a quo haec omnis, quae est de vita et de moribus, philosophia manavit, Cic. Tusc. 3: (Socrate) de qui provient toute cette philosophie relative à la conduite et aux moeurs.    - omne supervacuum pleno de pectore manat, Hor. A. P. 337: tout le superflu s'échappe entièrement de l'esprit. - tr. - [st1]4 [-] faire couler, distiller, verser.    - manare poetica mella, Hor. Ep. 1, 19, 44: distiller le miel de la poésie (être poète).    - lacrimas marmora manant, Ov. M. 6.312: le marbre verse des larmes.
    * * *
        Mano, manas, manare. Sortir.
    \
        Manare, Couler, Fluer.
    \
        Sudor ad imos manabat talos. Horat. Sortoit, Couloit.
    \
        Manat e fontibus. Cic. Sort et coule.
    \
        Manabant omnibus gaudio lachrymae. Liu. Les larmes sortoyent à touts de joye.
    \
        Gelidus toto manabat corpore sudor. Virg. Sortoit, Couloit.
    \
        Manat cruore culter. Liuius. Le sang decoule et distille du cousteau.
    \
        Manat sudore. Liu. Il jecte hors une sueur, Il sue.
    \
        Manat picem haec arbor. Plin. Jecte hors et degoutte de la poix.
    \
        Latius manabit haec ratio. Cic. S'espandera et servira à plusieurs autres choses.
    \
        Tristis a Mutina fama manauit. Cic. Mauvaises nouvelles sont venues de, etc.
    \
        Manat tota vrbe rumor. Liu. Le bruit s'espand, et se seme, ou va par toute la ville.
    \
        Quum serperet in vrbe infinitum malum, idque manaret in dies latius, etc. Cic. Croissoit de plus en plus.
    \
        Manantia vlcera. Plin. Qui croissent et gaignent tousjours.

    Dictionarium latinogallicum > mano

  • 2 mano

    mano mano, avi, atum, are течь, литься

    Латинско-русский словарь > mano

  • 3 mano

    mano mano, avi, atum, are литься, струиться

    Латинско-русский словарь > mano

  • 4 mano

    māno, āvī, ātum, āre
    1) течь, литься, струиться (fons manat H; manantes lacrimas extergere Pt)
    2) изливать, струить, проливать (mella H; lacrimas O)
    3) проистекать, происходить ( peccata manant ex vitiis C)
    4) распространяться (mălum manavit per Italiam C; rumor manavit totā urbe L)
    5) улетучиваться, забываться ( pleno de pectore H)

    Латинско-русский словарь > mano

  • 5 mano

    māno, āvī, ātum, āre (verwandt mit madeo), I) intr. fließen, rinnen, A) v. Feuchtigkeiten, tum tumido manat ex omni corpore sudor, Enn. ann. 418: fons nigra sub ilice manat, Ov. (vgl. bildl., T. Livius lacteo eloquentiae fonte manans, Hieron. epist. 53, 1): non semper imbres nubibus hispidos manant in agros, Hor.: alvei manantes per latera et fluctu superurgente, triefend durch die Seiten hindurch (indem die Fugen der Wände nachgelassen hatten, Lecke entstanden waren) und indem das Wasser über Bord schlug, Tac. ann. 2, 23: certatim patribus plebique manare gaudio lacrimae, Liv.: diu flevit manantibusque adhuc lacrimis... inquit, Curt.: manantibus gaudio lacrimis, Curt.: lacrimae, quae erumpunt dolore aut laetitiā manant, Quint.: licet illi plurima manet lacrima, Hor. – man. alqā re = von etwas fließen, triefen, Herculis simulacrum multo sudore manavit, Cic.: culter manans cruore, Liv. Vgl. Drak. Liv. 1, 59, 1 (viele Beispiele). – neutr. plur. subst., manantia (= τὰ ῥεύματα), die Ausflüsse, das Nässen, ulcerum man., Plin. 23, 18: u. bl. manantia nässende Geschwüre, Plin. 26, 139. – B) von der Luft u. anderen Dingen, fließen, strömen, sich fließend od. strömend ausbreiten, 1) eig.: aër, qui per maria manat, Cic.: multa a luna manant, Cic.: sonitus manare per auras, Lucr. – 2) übtr.: a) aus etw. fließen = herrühren, entstehen, peccata ex vitiis manant, Cic.: honestas manat a partibus quattuor, Cic.: a Socrate haec omnis philosophia manavit, Cic. – b) sich ausbreiten, sich verbreiten, malum manavit per Italiam, Cic.: fidei nomen manat longius, hat einen weiten Umfang, -Begriff, Cic.: rumor manat totā urbe od. per compita, Liv. u. Hor.: sequitur tertia (pars philosophiae), quae per omnes partes sapientiae manat et funditur (und sich erstreckt), Cic. – c) entfließen, entrinnen = entfallen, vergessen werden, omne supervacuum pleno de pectore manat, Hor. de art. poët. 337. – II) tr. = fließen lassen, ausströmen od. ausströmen lassen, von sich geben (vgl. Schmid Hor. ep. 1, 19, 44. Heinsius Ov. met. 6, 312. Muncker Hyg. fab. 9. p. 33), suco picem resinamque (v. Bäumen), Plin.: sudorem purpureum (v. einem Edelstein), Plin.: longam salivam (v. den Lippen), Iuven.: lacrimas, Tr. vergießen (v. einem Marmorbilde), Ov. – im Bilde, fidis enim manare poëtica mella te solum, du allein seiest ein wahrer Dichter, Hor. ep. 1, 19, 44.

    lateinisch-deutsches > mano

  • 6 mano

    māno, āvī, ātum, āre (verwandt mit madeo), I) intr. fließen, rinnen, A) v. Feuchtigkeiten, tum tumido manat ex omni corpore sudor, Enn. ann. 418: fons nigra sub ilice manat, Ov. (vgl. bildl., T. Livius lacteo eloquentiae fonte manans, Hieron. epist. 53, 1): non semper imbres nubibus hispidos manant in agros, Hor.: alvei manantes per latera et fluctu superurgente, triefend durch die Seiten hindurch (indem die Fugen der Wände nachgelassen hatten, Lecke entstanden waren) und indem das Wasser über Bord schlug, Tac. ann. 2, 23: certatim patribus plebique manare gaudio lacrimae, Liv.: diu flevit manantibusque adhuc lacrimis... inquit, Curt.: manantibus gaudio lacrimis, Curt.: lacrimae, quae erumpunt dolore aut laetitiā manant, Quint.: licet illi plurima manet lacrima, Hor. – man. alqā re = von etwas fließen, triefen, Herculis simulacrum multo sudore manavit, Cic.: culter manans cruore, Liv. Vgl. Drak. Liv. 1, 59, 1 (viele Beispiele). – neutr. plur. subst., manantia (= τὰ ῥεύματα), die Ausflüsse, das Nässen, ulcerum man., Plin. 23, 18: u. bl. manantia nässende Geschwüre, Plin. 26, 139. – B) von der Luft u. anderen Dingen, fließen, strömen, sich fließend od. strömend ausbreiten, 1) eig.: aër, qui per maria manat, Cic.: multa a luna manant, Cic.: sonitus manare per auras, Lucr. – 2) übtr.: a) aus etw. fließen = herrühren, entstehen, peccata
    ————
    ex vitiis manant, Cic.: honestas manat a partibus quattuor, Cic.: a Socrate haec omnis philosophia manavit, Cic. – b) sich ausbreiten, sich verbreiten, malum manavit per Italiam, Cic.: fidei nomen manat longius, hat einen weiten Umfang, -Begriff, Cic.: rumor manat totā urbe od. per compita, Liv. u. Hor.: sequitur tertia (pars philosophiae), quae per omnes partes sapientiae manat et funditur (und sich erstreckt), Cic. – c) entfließen, entrinnen = entfallen, vergessen werden, omne supervacuum pleno de pectore manat, Hor. de art. poët. 337. – II) tr. = fließen lassen, ausströmen od. ausströmen lassen, von sich geben (vgl. Schmid Hor. ep. 1, 19, 44. Heinsius Ov. met. 6, 312. Muncker Hyg. fab. 9. p. 33), suco picem resinamque (v. Bäumen), Plin.: sudorem purpureum (v. einem Edelstein), Plin.: longam salivam (v. den Lippen), Iuven.: lacrimas, Tr. vergießen (v. einem Marmorbilde), Ov. – im Bilde, fidis enim manare poëtica mella te solum, du allein seiest ein wahrer Dichter, Hor. ep. 1, 19, 44.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > mano

  • 7 mānō

        mānō āvī, —, āre    [MAD-], to flow, run, trickle, drop, drip: toto manabat corpore sudor, V.: manant ex arbore guttae, O.: lacrima, H.— To be drenched, flow, drip, overflow: simulacrum multo sudore manavit: signa Lanuvi cruore manavere, L.: manantia labra salivā, Iu.— To give out, shed, pour forth, distil: lacrimas marmora manant, O.: fidis poëtica mella, distil poetic honey, H.— To flow, extend, be diffused, spread: aër, qui per maria manat: multa ab eā (lunā) manant.—Fig., to extend, be diffused, spread, get abroad: cum malum manaret in dies latius: manat totā urbe rumor, L.: manat per compita rumor, H.— To flow, spring, arise, proceed, emanate, take origin, originate: ex uno fonte omnia scelera manare: ab Aristippo Cyrenaica philosophia manavit.— To escape, be forgotten: Omne supervacuum pleno de pectore manat, H.
    * * *
    manare, manavi, manatus V
    flow, pour; be shed; be wet; spring

    Latin-English dictionary > mānō

  • 8 mano

    māno, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [prob. for mad-no; Sanscr. madas, drunkenness; Gr. madaros, flowing; cf.: madeo, madidus; also Gr. manos], to flow, run, trickle, drop, distil, etc.
    I.
    Lit.
    (α).
    Neutr.: manat omni corpore sudor, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 399); cf.:

    manat item nobis e toto corpore sudor,

    Lucr. 6, 944:

    gelidus toto manabat corpore sudor,

    Verg. A. 3, 175:

    tepidae manant ex arbore guttae,

    Ov. M. 10, 500:

    fons manat,

    id. ib. 9, 664:

    cruor,

    id. ib. 13, 887:

    lacrima,

    Hor. Ep. 1, 17, 59:

    sanies,

    id. C. 3, 11, 19:

    Herculis simulacrum multo sudore manavit,

    dripped with much sweat, Cic. Div. 1, 34, 74:

    signa Lanuvii cruore manavere,

    dripped with gore, Liv. 23, 31, 15:

    cultrum ex volnere extractum manante cruore prae se tenens,

    Liv. 1, 59, 1:

    alvei manantes per latera et fluctu superurgente,

    leaking through the joints of the side, Tac. A. 2, 23:

    longā manantia labra salivā,

    Juv. 6, 623.—
    (β).
    Act., to give out, shed, pour forth:

    Indica gemma in attritu sudorem purpureum manat,

    gives out, Plin. 37, 10, 61, § 170:

    lacrimas marmora manant,

    Ov. M. 6, 312.— Poet.: fidis enim manare poëtica mella Te solum, to distil poetic honey, i. e. to be a poet, Hor. Ep. 1, 19, 44.—
    B.
    Transf., of things not fluid, to flow, diffuse or extend itself, to spread:

    aër, qui per maria manat,

    Cic. N. D. 1, 15, 40:

    sonitus per aures,

    Lucr. 6, 927:

    multa a luna manant, et fluunt,

    Cic. N. D. 2, 19, 50:

    manat dies ab oriente,

    Varr. L. L. 6, § 4 Müll.: manare solem antiqui dicebant, cum solis orientis radii splendorem jacere coepissent, Paul. ex Fest. p. 158 Müll.—
    II.
    Trop., to diffuse or extend itself, to spread, get abroad:

    cum malum manaret in dies latius,

    daily spreads farther, Cic. Phil. 1, 2, 5; cf.:

    malum manavit per Italiam,

    id. Cat. 4, 3, 6:

    manat tota urbe rumor,

    Liv. 2, 49:

    manat et funditur disserendi ratio per omnes partis sapientiae,

    Cic. Tusc. 5, 25, 72:

    cum tristis a Mutina fama manaret,

    id. Phil. 4, 6, 15:

    nomen usque ad Pythagorae manavit aetatem,

    id. ib. 5, 3, 8:

    fidei bonae nomen manat latissime,

    id. Off. 3, 17, 70:

    manavit ea benignitas ex urbe etiam in castra,

    Liv. 24, 18.—
    B.
    Esp., to flow, spring, arise, proceed, emanate, have its origin, originate from any thing:

    peccata ex vitiis manant,

    Cic. Par. 3, 1, 22:

    omnis honestas manat a partibus quattuor,

    id. Off. 1, 43, 152:

    ab Aristippo Cyrenaica philosophia manavit,

    id. de Or. 3, 17, 62:

    unde omnia manant, videre,

    id. ib. 3, 2, 27.—
    C.
    To escape, be forgotten:

    omne supervacuum pleno de pectore manat,

    Hor. A. P. 337.

    Lewis & Short latin dictionary > mano

  • 9 mano

    to flow

    Latin-English dictionary of medieval > mano

  • 10 mano

    , manavi, manatum, manare 1
      течь, капать

    Dictionary Latin-Russian new > mano

  • 11 dē-mānō

        dē-mānō —, —, āre,    to flow down, glide down, Ct.

    Latin-English dictionary > dē-mānō

  • 12 dī-mānō

        dī-mānō āvī, —, āre,     to spread abroad: ad existimationem hominum latius.

    Latin-English dictionary > dī-mānō

  • 13 ē-mānō

        ē-mānō āvī, ātus, āre,     to flow out: fons unde emanat aquaï: ex quo fonte virus emanat, Cu.— Fig., to spring out, arise, proceed, emanate: alio ex fonte praeceptores emanaverunt.—To spread abroad, extend: mala latius. — To become known, come out: oratio in volgus: indicia coniurationis Romam emanarunt, L.: quae suspicio inde emanavit, quod, etc., L.: multis indiciis, fratrem ne adsurrexisse quidem, L.

    Latin-English dictionary > ē-mānō

  • 14 per-mānō

        per-mānō āvī, —, āre.    to flow to, penetrate, reach: sucus permanat ad iecur: (venenum) in omnis partīs corporis.—Fig., to penetrate, reach, extend to: ne ad patrem hoc permanet, reach the ears of, T.: macula permanat ad animum: uno auctore ad plures, Cs.

    Latin-English dictionary > per-mānō

  • 15 Manus in mano

    Latin Quotes (Latin to English) > Manus in mano

  • 16 dimano

    dī-māno, āvī, āre (dis u. mano), auseinander fließen, sich ausbreiten, bildl., meus hic forensis labor vitaeque ratio dimanavit ad existimationem hominum paulo latius commendatione ac iudicio meorum, haben im weitern Kreise überall mir die Achtung der Welt (des Publikums) gewonnen, Cic. Cael. 6. – / Oft Variante von demano, w.s.

    lateinisch-deutsches > dimano

  • 17 manalis

    [st1]1 [-] mānālis, e [mano]: Varr. d'où l'eau coule, qui donne de l'eau.    - manalis fons, P.-Fest.: source d'eau vive (qui coule toujours).    - manalis lapis, Fest.: rocher pluvial (qu'on déplaçait pour faire venir la pluie). [st1]2 [-] mānālis, e [manes]: Fest. des Mânes.    - manalis lapis, Fest.: la porte des Mânes (par où ils remontaient sur terre.).
    * * *
    [st1]1 [-] mānālis, e [mano]: Varr. d'où l'eau coule, qui donne de l'eau.    - manalis fons, P.-Fest.: source d'eau vive (qui coule toujours).    - manalis lapis, Fest.: rocher pluvial (qu'on déplaçait pour faire venir la pluie). [st1]2 [-] mānālis, e [manes]: Fest. des Mânes.    - manalis lapis, Fest.: la porte des Mânes (par où ils remontaient sur terre.).
    * * *
        Manalis, pen. prod. Adiect. vt Manalis fons. D'ont l'eaue sort continuellement sans tarir.
    \
        Manalis lapis. Fest. De laquelle il sort de l'eaue.

    Dictionarium latinogallicum > manalis

  • 18 dimano

    dī-māno, āvī, āre (dis u. mano), auseinander fließen, sich ausbreiten, bildl., meus hic forensis labor vitaeque ratio dimanavit ad existimationem hominum paulo latius commendatione ac iudicio meorum, haben im weitern Kreise überall mir die Achtung der Welt (des Publikums) gewonnen, Cic. Cael. 6. – Oft Variante von demano, w.s.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dimano

  • 19 demano

    dē-māno, āvī, ātum, āre
    1) течь, струиться Ctl, AG
    2) перен. проистекать ( ex eodem fonte Ambr)

    Латинско-русский словарь > demano

  • 20 dimano

    dī-māno, āvī, —, āre
    растекаться, разливаться, перен. распространяться, шириться C

    Латинско-русский словарь > dimano

См. также в других словарях:

  • mano — sustantivo femenino 1. Última parte del brazo de las personas comprendida entre la muñeca y la punta de los dedos: El carnicero se ha hecho un corte en la mano. Siempre vas con las manos en los bolsillos. Eva tiene unas manos muy finas. taladro… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • mano — s.f. [lat. manus us ] (pl. le mani ; pop. region. le mane, con un sing. mana ; ant. e dial. le mano ). 1. a. (anat.) [organo prensile e tattile dell uomo posto all estremità degli arti superiori: il dorso della m. ; m. tozze ] ▶◀ ⇑ estremità.… …   Enciclopedia Italiana

  • mano — mano, a manos llenas expr. gran cantidad, mucho. ❙ «...según él cuenta, ha tirado el dinero a manos llenas con las mujeres, el vino y el juego...» José Gutiérrez Solana, Madrid callejero, Obra literaria, II. ❙ «Ha recibido en herencia muchos… …   Diccionario del Argot "El Sohez"

  • Mano Negra (wrestler) — Mano Negra Ring name(s) Mano Negra Sangre Blanca I Billed height 1.78 m (5 ft 10 in)[1] Billed weight 95 kg (210 lb) …   Wikipedia

  • Mano Solo — (gebürtig: Emmanuel Cabut ; * 24. April 1963 in Châlons sur Marne; † 10. Januar 2010 in Paris) war ein französischer Sänger. Biografie Als Sohn des Comiczeichners und Karikaturisten Cabu und von Isabelle Monin, Mitgründerin des Magazins La Gueule …   Deutsch Wikipedia

  • Mano négra — Mano Negra  Ne doit pas être confondu avec La Mano Negra. Mano Negra Pays d’origine  France …   Wikipédia en Français

  • Mano — may refer to: Contents 1 People 2 Places 3 Words and phrases 4 Other Uses People Mano people, an ethnic group in Liberia …   Wikipedia

  • Mano a mano — Saltar a navegación, búsqueda Even Stevens Título Mano a Mano Género Comedia Creado por Matt Dearborn Reparto Christy Carlson Romano como Ren Stevens Shia LaBeouf como Louis Stevens …   Wikipedia Español

  • Mano (singer) — Mano Birth name Nagoor Babu Born October 26, 1965 (1965 10 26) (age 46) Vijayawada, India Genres playback singing, carnatic music …   Wikipedia

  • Mano Mano — is the empty hand component of the Filipino martial arts, Arnis De Mano/Eskrima.The word mano is the Spanish word for hand and refers to the empty (unarmed) techniques used in the Filipino martial arts, the movements of which are directly… …   Wikipedia

  • Mano Negra — was a music band in France, during 1987–1995, fronted by Manu Chao. The band, founded in 1987 by Chao, his brother Antoine, and his cousin Santiago Casariego in Paris, France, was very influential in Europe during the early 1990s. Although it… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»