-
21 edoceo
ē-dŏcĕo, cŭi, ctum, 2, v. a., to teach thoroughly; to instruct, inform, apprise one of any thing (class.; for syn. cf.: doceo, perdoceo, erudio, praecipio, instituo). —With acc. pers. and rei:II.eadem haec intus edocebo, quae ego scio, Stratippoclem,
Plaut. Ep. 5, 1, 56; so id. Trin. 2, 2, 91; Sall. C. 16, 1; Liv. 1, 20; Plin. Pan. 26 al.; cf. in the pass.:Cicero per legatos cuncta edoctus,
Sall. C. 45, 1; Liv. 25, 40; Tac. A. 13, 47; Luc. 1, 587; and with acc. pers. and inf.:Etruscam Edocuit gentem casus aperire futuros,
Ov. M. 15, 559; cf. in the pass.:edoctus tandem deos esse,
Liv. 29, 18.— With acc. pers. and rel. clause:quos ille edocuerat, quae dici vellet,
Caes. B. G. 7, 38, 4; so id. B. C. 3, 108, 2; cf. in the pass.:ante edocti, quae interrogati pronuntiarent,
id. B. G. 7, 20, 10; Liv. 32, 26:eadem fere quae Volturcius de paratis incendiis senatum edocet (Kritz. docet),
Sall. C. 48, 4:ab Evandro edocti,
Liv. 32, 26; cf.:tot cladibus edocti,
id. 30, 37; and:in qua (disciplina) edoctus esset,
id. 24, 4:aliquid,
Plaut. Truc. 1, 1, 3:omnia ordine,
Liv. 24, 24.— With interrog. clause:quid fieri velit, edocet,
Caes. B. G. 3, 18, 2; 7, 19, 4; Liv. 37, 25; cf. Ter. Ph. 3, 3, 7; and with obj. acc. and inf., Verg. A. 8, 13:ut edoceas, ut res se habet,
Plaut. Trin. 3, 3, 20.—With acc. pers. and subj. clause:Phanium edocebo, Ne quid vereatur Phormionem,
Ter. Ph. 5, 2, 17.—Transf., of abstract subjects:fama Punici belli satis edocuerat, viam tantum Alpes esse,
Liv. 27, 39: edocuit tamen ratio... ut videremus, etc., * Cic. Tusc. 3, 33, 80.—Hence, * ēdŏcenter, adv., instructively:scriptum est,
Gell. 16, 8, 3. -
22 ad
I 1. praep. cum acc.1) к, на, до (epistula ad aliquem, mittere aliquid ad aliquem, venire ad Pompeji castra C; reverti ad aliquem Cs)spectare ad orientem solem Cs — смотреть на восток (т. е. находиться на востоке)2) близ, на, у, приad me C — у меня (дома)ad (sc. aedes) Apollinis C — в храме Аполлонаremanere ad urbem (esse ad portas) C — находиться у ворот Рима (о римск. полководцах, которые, как таковые, не имели права входить в город)cenare ad aliquem AG — обедать у кого-л.ad lunae lumina O или ad lunam V, H — при лунном сиянии2.1) околоad vesperam C — к вечеру, под вечерad lucem C — к рассвету2) до, на, вad exiguum( breve) tempus C, PM — на короткое время3) через, спустя3.1) в, числомad numerum Cs, C — в количестве, численностью, но тж. Cs в установленном количестве2) около, почти3) сверх, помимоad veteres exercitūs duae legiones scriptae L — в дополнение к прежним войскам (были) набраны ещё два легионаad hoc, ad haec и ad id L, Sl etc. — сверх (э)того4) доad nummum C или ad assem H — до (последней) копейки4.цель, назначениеad homines juvandos, tutandos et conservandos C — для того, чтобы помогать людям, оберегать и спасать ихesse ad aliquid Pl etc. — служить для чего-л.ad speciem Cs — для видуad hoc, ut... L, — с тем, чтобы...5.ad exemplum Pl etc. — по примеруad voluntatem C — по воле, по желанию6.nomina ad aliquid Q грам. — относительные словаut unum ad decem, ita decem ad centum Q — как 1 (относится) к 10, так 10 — к 100scuta ad amplitudinem corporum parum lata L — щиты недостаточно широкие по сравнению с размерами телаad cetera L — в прочих отношениях, в остальном7.причина, поводad tempus C — смотря по обстоятельствам, но тж. C, L на время, временно и в надлежащее время8.vertier (= verti) ad lapidem Lcr — превратиться в камень9.ad istam faciem Pl — такой же внешности или такого же рода10. II1) направленности ( ad-duco)2) начинательности ( ad-amo)3) дополнительности ( ad-doceo)4) присоединения, придачи (ad-do, ad-hibeo) -
23 addoceo
ad-doceo, docuī, doctum, ēreучить (ещё), наставлять (a. artes H) -
24 condoceo
con-doceo, (cuī), ctum, ēreучить, обучать, упражнять, приучать Pl, Aug -
25 dedoceo
dē-doceo, —, —, ēreотучать, заставлять забыть (d. aliquem geometriam C)onus dedocendi gravius ac prius est quam docendi Q — задача отучить (от дурного) труднее и важнее, чем задача научить (полезному) -
26 docilis
-
27 doctor
ōrism [ doceo ]учитель (Plato, Xenocratis d. C); преподаватель (sapientiae C; liberalium artium Su); в средние века преим. учитель богословия, причём наиболее выдающимся присваивались особые эпитетыD. gentium — Paulusquattuor Doctores — Ambrosius, Augustinus, Gregorius I и Hieronymus. Seraphicus — BonaventuraD. Angelicus — Thomas AquinasD. Mirabilis — Roger BaconD. Subtilis — Duns Scotus и пр. -
28 doctrina
doctrīna, ae f. [ doceo ]1) учение (Graecis doctrinis eruditus C); наука ( animos doctrinā excolere C)2) обучениеdoctrinam alicujus habere Just — обучать кого-л.3) учёность, образованность (homo omni virtute et doctrinā ornatissimus C; doctrinā aliquem superare C) -
29 doctus
1. a, umpart. pf. к doceo2. adj.1) учёный, образованный, просвещённый (vir, homo C)2) знающий, сведущий (et Graecis litteris et Latinis Sl, C; sermones utriusque linguae H; linguā utrāque M и utriusque linguae Aug; nec minus Graece quam Latine Su; ex disciplinis Stoicorum C; artis alicujus Cld; sagittas tendere H и sagittarum AV) -
30 documentum
ī n. [ doceo ]1) поучение, пример, образец (habere aliquem sibi d. C); предостерегающий пример, назидание, урок, предостережениеd. periculi L — предостережение от опасности2) свидетельство, доказательство (virtutis, prudentiae C)d. fidei dare L — доказать (свою) верностьesse d. adversus aliquid T — свидетельствовать против чего-л -
31 edoceo
ē-doceo, cuī, ctum, ēre1) выучивать, учить, обучать (aliquem aliquid Pl, Sl)2) подробно рассказывать, уведомлять, извещать ( aliquem de aliquā re Just); сообщить (omnia ordine L; e. praecepta parentis V) -
32 perdoceo
per-doceo, cuī, ctum, ēreосновательно преподавать, хорошо учить (artes omnes Pl; res difficilis ad perdocendum C); ясно показывать, обучать (aliquem aliquid fieri Lcr) -
33 praedoceo
prae-doceo, (docuī), doctum, ēreнаперёд учить, заранее наставлять, предварительно указывать ( praedoctus ab aliquo Sl)praedoctus esto PM — знай, имей в виду -
34 prodoceo
prō-doceo, (cuī, ctum), ēreучить, поучать, проповедовать H -
35 subdoceo
sub-doceo, —, —, ēreучить в качестве заместителя или помощника ( aliquem C); быть учителем в помощь ( alicui Aug) -
36 addoceo
ad-doceo, ēre, noch dazu-, noch weiter lehren, (ebrietas) addocet artes, lehrt noch mehr Künste, macht uns erfindsam, Hor. ep. 1, 5, 18.
-
37 an
an, Coni. (vgl. griech. ἄν), auch mit ne verstärkt in anne, leitet das »zweite« Glied eines disjunktiven Satzes ein, in dem einer sein eigenes unentschiedenes Urteil »zweifelnd« oder »fragend« so ausspricht, daß er von einem andern die Entscheidung erwartet od. erbittet, wie unser oder, oder ob, I) in disjunktiven Zweifelsätzen, nach allen Verben, die Zweifel, Ungewißheit u. dgl. ausdrücken, wie dubito, dubium od. incertum est, nescio etc., refert, interest, auch video, scio, doceo, disco usw., u. zwar: 1) bei vollständiger Disjunktion: a) einem mit utrum, utrumne, auch ne, od. absol. vorangestellten Gliede als Gegensatz folgend, desinite dubitare, utrum... an, Cic.: utrum... an..., incertus sum, Ter.: incertum est, ne (enklit.)... an... anne, Verg.: ut nescias, utrum... an..., Cic.: quid refert, utrum... an..., Varr. – honestumne factu sit an turpe, dubitant, Cic.: refert etiam qui audiant, senatus an populus an iudices, Cic. – dah. b) in zusammengezogener Rede, ohne ein Verbum des Zweifels u. dgl., gleichs. fragend, oder vielleicht, oder etwa auch, ohne Partikel beim ersten Glied u. auch ohne Einfluß auf das Verbum (s. Piderit Cic. Brut. 89. Heräus Tac. hist. 1, 7, 9), Cn. Octavius est, an Cn. Cornelius quidam, Cic.: non plus duobus an tribus mensibus, Cic.: u. so ter an quater, Apul. apol. 43: septem an octo, Plin. ep. 6, 13, 5. – u. so c) wie sive, mit diesem sogar wechselnd, wo man, seiner Sache nicht gewiß, auch nicht zu entscheiden wagt, wenigstens es für gleichgültig hält, oder, quod sit, an non, nihil analogiam commovet, Varr. LL.: sive fatali vecordiā, an... ratus, Tac.: iure an iniuriā, Liv. 2, 54, 7.
Häufig 2) elliptisch, so daß durch den auf das zweite Glied gelegten Nachdruck das erste, leicht zu ergänzende gleichsam übersehen u. ausgelassen ist, ob nicht; so zunächst a) in der Redensart dubito an (durch alle Personen u. Tempora), u. die Formel haud scio an od. nescio an, als höflicher, bescheidener Ausdruck der subjektiven Überzeugung, wie unser: ich bezweifle, ich weiß nicht recht, ob nicht, d.i. ich glaube fast, ich vermute, daß usw., od. mit noch größerer Zurückhaltung dubitem od. dubitaverim an, haud sciam an, ich möchte bezweifeln, wüßte nicht, ob nicht, d.i. ich möchte fast glauben, annehmen, vermuten, daß usw. (vgl. Klotz Cic. Tusc. 3, 55 u. 4, 50); dah. oft = vielleicht, vermutlich, wahrscheinlich, doch wohl, meines Erachtens u. dgl., dubito an hunc primum omnium ponam, Nep. – tamenne dubitemus, an ei nos etiam cum periculo venditemus, Cic. – haud scio an satis sit, eum, qui lacessiverit, iniuriae suae paenitēre, Cic.: vir sapientissimus atque haud scio an omnium praestantissimus, Cic.: id quod haud sciam an tu primus ostenderis, Cic.: haud scio anne uxorem ducat, Ter.: haud sciam anne super omnes homines impenso labore eam quaesissem, Apul.: extremum illud est, quod nescio an tu primum putes, Cic.: nescio an modum excesserint, Liv. – / Von selbst ergibt sich, daß die Verneinung des von dubito an u. haud scio an od. nescio an abhängigen Satzes durch non u. (nach den beiden letztern) durch ne... quidem, nullus, nemo, nihil, numquam, minus etc. ausgedrückt werden muß, dubitet an turpe non sit, Cic.: quod haud scio an non possis, Cic.: haud scio an ne opus quidem sit, Cic.: meā sententiā haud scio an nulla beatior esse possit, Cic.: haud scio an minus hoc vobis probaturus sim, Cic. – ebenso b) übh. bei Verben des Zweifelns, Nichtwissens u. dgl., moriendum enim certe est, et id incertum, an eo ipso die, ob nicht an usw., Cic.: dubium an quaesitā, morte, zweifelhaft, ob nicht, d.i. vielleicht freiwilligen Todes, Tac.
3) ohne Rücksicht auf den disjunktiven Sinn auch (aber nie bei Cicero, sehr häufig in nachaug. Prosa) übh. zweifelnd, wie num, ob, u. mit Hinneigung zur Verneinung, dubito an idem tibi quod tunc mihi suadeam, Plin. ep.: quis scit an adiciant hodiernae crastina summae tempora di superi? Hor.: u. wiederholt, ob... ob, hunc tu ignorantem an sedeat putas scire, an vivat, an videat, an otiosus sit, Sen. – bes. nescio an im Munde des Zweifelnden mehr das Unwahrscheinliche andeutend, ich weiß nicht, ob, d.h. ich glaube nicht wohl, daß usw.; vielleicht nicht, schwerlich, nescio an tibi gratius opportuniusque acciderit, Caecin. in Cic. ep.: an profecturus sim, nescio, Sen.
II) in disjunktiven Fragesätzen: 1) bei vollständiger Doppelfrage, zunächst a) bei wirklicher Unentschiedenheit des Fragenden für das eine od. das andere, einem mit utrum, utrumne, ne od. absol. vorangestellten Satze folgend, α) in direkter Frage, oder, utrum ea vestra an nostra culpa est? Cic.: utrum praedicemne an taceam? Ter.: Romamne veniam, an hic maneam, an Arpinum fugiam? Cic.: domum paternamne anne ad Peliae filias? Enn. fr.: dicam huic, an non dicam? Ter.: roger, anne rogem? Ov. – β) in indirekter Frage, oder ob, oder, id utrum Romano more locutus sit, an quo modo Stoici dicunt, postea videro, Cic.: quid mihi quaeram, sanus sim anne insaniam! Ter.: quaerendum, utrum una species et longitudo sit earum, anne plures, Cic. (u. so öfter bei Cicero mit anne, s. Matthiä Cic. de imp. Pomp. 57). – b) bei vorgefaßter Entscheidung für das eine od. das andere, u. zwar: α) für Bejahung des ersten mit non od. ne vorangestellten Gliedes, non manum abstines, an tibi iam mavis cerebrum dispergam hic? Ter.: quid hoc intellextin, an nondum etiam ne hoc quidem? Ter.: me certiorem facias, P. Crassus vivone patre suo mortuus sit, ut ego meminisse videor, an post? ob nicht... oder, Cic. – β) für Bejahung des zweiten Gliedes, wo dann die mindere Wahrscheinlichkeit des ersten durch num, auch ne angedeutet wird, num Homerum, num Hesiodum etc.... coëgit in suis studiis obmutescere senectus? an in omnibus his studiorum agitatio vitae aequalis fuit? Cic.: unum illud nescio, gratulerne tibi, an timeam? Cic. – c) an non od. annon, oder nicht, wie mit Wiederholung, so auch mit Auslassung des Verbums vom ersten Glied, wo wahre Disjunktion oder gar Hinneigung zur Bejahung des zweiten Gliedes stattfindet, in direkter Frage, parebis legibus, annon? Varr. fr.: pater eius rediit, annon? Ter.: num tabulas habet, annon? Cic. – u. in indirekter, utrum sit an non voltis? Plaut.: utrum saluber locus esset, annon? Varr. 2) elliptisch, so daß bloß die Gegenfrage mit an ausgesprochen, das erste, sich leicht aus dem Zusammenhange ergänzende Glied aber ausgelassen wird (nie bei einfacher direkter Frage), u. zwar: a) wenn man im Sinne des andern, also mit einer Art Ironie od. mit Staunen fragt u. deshalb Verneinung erwartet, oder, oder vielmehr, oder wohl gar, oder etwa? (wo man im eigenen Sinne mit num od. ne fragen würde), an id ioco dixisti? oder hast du etwa im Scherz gesprochen? Plaut.: an abiit iam a milite? Ter.: an etiam id dubium est? Cic.: an putas? Cic.: anne est intus Pamphilus? Ter.: anne oportuit? Plaut. – dah. an non ( nicht annon) mit bejahender Kraft (wie wenn man im eigenen Sinne mit nonne fragen würde), quo fretus sim? an non dixi esse hoc futurum? oder habe ich nicht gesagt? Ter.: an haec ab eo non dicuntur? Cic. – bes. b) wenn man das Gegenteil wünscht oder voraussetzt u. sich wundern würde, wenn es bejaht werden sollte, doch nicht gar? denn? (dah. auch neben den Ausrufen eho, amabo, obsecro), an abiit? er ging doch nicht gar? Plaut.: an scis? verstehst denn du es? Plaut.: an censes, nihil inter nos convenire? Cic.: anne exlex solus vives? Varr. fr. – c) wenn man zur Widerlegung fremder oder Begründung eigener Ansicht einen anerkannt wahren allgemeinen Satz fragend hinstellt, od. auch einen bestrittenen Fall durch einen ähnlichen unbestreitbaren ( argumentum a minore ad maius) erweisen will (nicht selten verstärkt durch vero, s. Wunder Cic. Planc. 17, 41), oder aber, oder (vgl. die Auslgg. zu Cic. Cat. 1, 1, 3), quae tandem id ars non habet? earum dico artium, quae coniecturā continentur et sunt opinabiles. An medicina ars non putanda est? Cic.: an Scythes Anacharsis potuit pro nihilo pecuniam ducere? nostrates philosophi facere non potuerunt? Cic.: quid enim refert utrum propter oves an propter aves fructus capias? Anne dulcior est fructus ex bubulo pecore... quam ex apibus? Varr. – d) übh. wenn man die entgegengesetzte Meinung abweisen od. die eigene als unbestreitbar darstellen will, wo wir gern die Frage mit aber... denn eröffnen, istoc es melior. An quid est olim homini salute melius? Plaut.: an potest quis dubitare, quin etc.? oder aber kann jemand zweifeln, daß usw.? Cic.: o pater, anne aliquas ad caelum hinc ire putandumst sublimis animas iterumque ad tarda reverti corpora? Verg. – e) oft nach einer andern Frage, der man etwas als seine Vermutung entgegenstellt, oder, oder etwa, quid dixisti pessuma? an mentita es? Ter.: sed quid Curio? an illam orationem non legit? Cic.: quomodo...? an... anne... an...? Cic. Balb. 54. – dah. auch f) im bejahenden Sinne, den man im eigenen Namen u. ohne Rücksicht auf fremde Meinung durch nonne andeuten würde, oder... nicht? denn nicht? nicht etwa? bes. im Ggstz. zu einer vorangegangenen Frage, an, qui perperam insanire me aiunt, ipsi insaniunt? Plaut.: quidnam beneficio provocati facere debemus? an imitari fertiles agros etc., Cic.
Endlich 3) nachaug. (um übh. bl. Ungewißheit auszudrücken) auch in einfacher indirekter Frage = num, ob, ut exspectaret, an ibi iam Pompeius esset, Liv. epit.: in obscuro est, an didiceris, Plin. ep.: tria sine dubio spectanda sunt: an sit, quid sit, quale sit, Quint.: consuluit, an etc., Curt.
-
38 condoceo
-
39 condoctior
condoctior, s. con-doceo.
-
40 dedoceo
dē-doceo, ēre, jmd. etwas verlernen od. sich abgewöhnen lassen, einer Sache entwöhnen, jmd. durch Belehrung von seiner (irrigen) Ansicht abbringen, jmd. eines Bessern belehren u. dgl. (Ggstz. docere u. discere), onus dedocendi gravius ac prius quam docendi, Quint. 2, 3, 2. – m. Acc., im Passiv mit Nom., si a Polyaeno geometrica discere maluisset, quam illum etiam ipsum dedocere, Cic.: cum aut docendus is (iudex) est aut dedocendus, Cic.: ut coërcendi magis quam dedocendi esse videantur, Cic. – m. dopp. Acc., moneo, regnorum gaudia temet dedoceas, Stat. Theb. 2, 408 sq.: quem cum illa femina rogasset, ut dignaretur dedocere me mala, Augustin. conf. 3, 12. – mit folg. Infin., virtus populum falsis dedocet uti vocibus, Hor. carm. 2, 2, 20: u. im Passiv mit folg. Nom. u. Infin., cum a Zenone fortis esse didicisset, a dolore dedoctus est, Cic. Tusc. 2, 60.
См. также в других словарях:
Jan Ozer — is the owner of Doceo Publishing, located in Galax, Virginia. Ozer has written more than 10 books related to the video world and is considered an expert in the field of video and compression techniques. [cite… … Wikipedia
Plates-formes sous licence propriétaire — Les plates formes de formation sous licence propriétaire sont ici classées par ordre alphabétique. Les références redirigent vers le site internet de la société. Il existe plusieurs types de plateforme: les sociétés qui développent la plateforme… … Wikipédia en Français
List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… … Wikipedia
Write-only documentation — (WOD) is a tongue in cheek term for documentation that is [http://www.doceo.co.uk/reflection/2006/10/on write only documents.htm written to satisfy a process] but never read subsequent to its writing. Derogatory termWhile write only documentation … Wikipedia
Elaborierter Code — Dieser Artikel oder Abschnitt ist nicht hinreichend mit Belegen (Literatur, Webseiten oder Einzelnachweisen) versehen. Die fraglichen Angaben werden daher möglicherweise demnächst gelöscht. Hilf Wikipedia, indem du die Angaben recherchierst und… … Deutsch Wikipedia
Sprachbarriere — Dieser Artikel oder Abschnitt ist nicht hinreichend mit Belegen (Literatur, Webseiten oder Einzelnachweisen) versehen. Die fraglichen Angaben werden daher möglicherweise demnächst gelöscht. Hilf Wikipedia, indem du die Angaben recherchierst und… … Deutsch Wikipedia
Learning management system — Pour les articles homonymes, voir LMS. Article principal : Technologies de l information et de la communication pour l éducation. Un Learning Management System (LMS) ou Learning Support System (LSS) est un système logiciel web développé pour … Wikipédia en Français
B-learning — Saltar a navegación, búsqueda El B Learning (formación combinada, del inglés blended learning) consiste en un proceso docente semipresencial; esto significa que un curso dictado en este formato incluirá tanto clases presenciales como actividades… … Wikipedia Español
Liberius — Pope Liberius † Catholic Encyclopedia ► Pope Liberius (Reigned 352 66) Pope Julius died on 12 April, according to the Liberian Catalogue , and Liberius was consecrated on 22 May. As this was not a Sunday, 17 May was probably the… … Catholic encyclopedia
Pope Liberius — Pope Liberius † Catholic Encyclopedia ► Pope Liberius (Reigned 352 66) Pope Julius died on 12 April, according to the Liberian Catalogue , and Liberius was consecrated on 22 May. As this was not a Sunday, 17 May was probably the… … Catholic encyclopedia
dek̂-1 — dek̂ 1 English meaning: to take, *offer a sacrifice, observe a custom Deutsche Übersetzung: “nehmen, aufnehmen”, daher “begrũßen, Ehre erweisen”. Aus the meaning “annehmen, gern aufnehmen” fließt die meaning “gut passend, geeignet,… … Proto-Indo-European etymological dictionary