Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

ădultĕrĭo

  • 1 Qui sine peccāto est vestrum, primus in illam lapidem mittat

    Кто из вас без греха, пусть первым бросит в нее камень.
    Евангелие от Иоанна, 8.3-7: Adducunt autem scribae et phari-saei mulierem in adulterio deprehensam, et statuerunt eam in medio et dixerunt ei: Magister, haec mulier modo deprehensa est in adulterio. In lege autem Moyses mandavit nobis hujusmodi lapidare. Tu ergo quid dicis? Hoc autem dicebant tentantes eum, ut possent accusare eum. Jesus autem inclinans se deorsum digito scribebat in terra. Cum ergo perseverarent interrogantes eum, erexit se et dixit eis: Qui sine peccato est Vestrum, primus in illam la-pidem mittat. "Тут книжники и фарисеи привели к нему женщину и, поставив ее посреди, сказали ему: Учитель! эта женщина взята в прелюбодеянии. А Моисей в законе заповедал нам побивать таких камнями: Ты что скажешь? Говорили же это, искушая его, чтобы найти что-нибудь к обвинению его. Но Иисус, наклонившись низко, писал перстом на земле, не обращая на них внимания. Когда же продолжали спрашивать его, он, восклонившись, сказал им: Кто из вас без греха, первый брось на нее камень".
    Я храню у себя многозначительную фотографию, полученную мною от кого-то неизвестного ранним утром в день окончания дела, по которому подсудимые, уже после произнесения приговора, заявили, что "грех их", и просили разрешения вступить в брак. Фотография снята с картины, изображающей Христа, указывающего на плачущую у его ног блудницу, со словами "qui sine peccato est vestrum, primus m illam lapidem mittat". (А. Ф. Кони, Новый суд.)
    Петрашевец Ипполит Дебу вспоминал как их друг-литератор рассказывал на пятницах в Коломне "Историю одной женщины" - таков был подзаголовок романа [ роман Ф. М. Достоевского "Неточка Незванова". - авт. ], - притом гораздо полнее, чем она была напечатана: "Помню с каким живым человеческим чувством относился он тогда к тому общественному "проценту", олицетворением которого явилась у него впоследствии Сонечка Мармеладова (не без влияния, конечно, учения Фурье)". Очевидно с этой темой связан один из сохранившихся вариантов "Неточки Незвановой": " У тебя осталась моя гравюра "Христос и та женщина" Синьоля. [ Эмиль Синьоль - французский живописец XIX в., известный картинами на исторические темы. - авт. ] Там есть надпись: Qui sine peccato est vestrum, primus in illam lapidem mittat. Бедная, бедная моя! Ты ли та грешница?" (Л. П. Гроссман, Достоевский.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Qui sine peccāto est vestrum, primus in illam lapidem mittat

  • 2 cognosco

    cōgnōsco, novi, nitum, ere [ co- + (g)nosco]
    1) познавать, узнавать, постигать, знакомиться (в pf. знать) (naturam rerum Lcr; miserias sociorum C)
    c. aliquid ex (или ab) aliquo C etc. — узнать что-л. от кого-л.
    cognito L — узнав, получив известие
    homo cognitā virtute C — человек, известный (своей) добродетелью
    aliquid dignum cognitū T — что-л. достойное ознакомления (достопримечательное)
    2) вести разведку, разведывать, обследовать ( regiones Cs)
    non c. (sc. aliquem) eundem esse Ter — не узнавать кого-л.
    vereor, ne me, quum domum revertero, praeter canem cognoscat nemo Vr — боюсь, что меня, когда возвращусь домой, никто, кроме пса, не узнает
    4) юр. вести следствие, расследовать, разбирать (causam, de agro Campano C)
    Verres adesse jubebat, Verres cognoscebat, Verres judicabat C — Веррес вызывал на суд, Веррес вёл следствие, Веррес (же) чинил суд
    5) вступать в половую связь (virum cognovit virgo O; c. uxorem alicujus adulterio Just)

    Латинско-русский словарь > cognosco

  • 3 concipere

    1) пустить корни: radicem conc. (1. 3 § 3 D. 47, 7). 2) словами выражать, составлять, edictum (1. 1 § 1 D. 13, 6), instrumentum (1. 8 D. 1, 5), libellos (1. 9 § 5 D. 48, 19. 1. 1 § 4 D 49, 1);

    causam conditionaliter conc. (1. 17 § 3 D. 35, 1); (1. 16 D. 28, 3);

    conditiones in non faciendo conceptae (1. 7 pr. D. 35, 1); в особ. обозн. а) составление иска, возражения, при соблюдении предписанных форм и обрядов: formula in jus - in factum concepta (Gai. IV, 45. 46. 60. 131);

    ita concipi exceptionem (Gai. IV, 119);

    actionem conc. in bonum et aequum (1. 8 D. 4, 5), in dolum (1. 9 3 1 D. 27, 6), poenae nomine (1. 9 § 8 D. 42, 5);

    replicationem in factum conc. (1. 15 pr. D. 35, 2);

    b) точное определение слов, произносившихся при заключении договора (стипуляции) (1. 14 § 2. 3 D. 34, 5. 1. 71 D. 45, 1);

    concipere относится также к другим соглашениям, conc. pure in diem, inutiliter (1. 4 § 3 D. 2, 14. 1. 45 D. 24, 3. 1. 16 § 5 D. 46, 1);

    verborum obligatio inter absentes concepta (§ 12. J. 3, 19);

    obligationem conc. in futurum (1. 35 D. 5, 1. 1. 1 § 1 D. 20, 1); (1. 17 § 5. 1. 56 § 1 D. 2, 14);

    solutionem conc. in diem (1. 1 § 2 D. 2, 13);

    doli mali mentionem in rem conc. (1. 5 pr. D. 7, 9).

    3) найти, отыскать: res furtiua concepta apud aliquem (§ 4 J. 4, 1); (Gai. III, 186. J. cit.). 4) заключать, ex (некоторые читают sex) verbis concipi (1. 29 § 1 D. 28, 2). 5) наполнять: imbribus concipi cisternas (1. 1 § 4 D. 43, 22). 6) зачать (1. 5 § 2. 1. 11. 18 D. 1, 5. 1. 11 § 2. 3. D. 6, 2. 14 § 1 D. 21, 1), filios filiasve conc. atque edere (1. 220 § 3 D. 50, 16);

    filius ex adulterio conceptus (I. 1 § 9 D. 37, 10)

    7) сделать, привести, fraude creditorum conceptum (1. 32 pr. D. 16, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > concipere

  • 4 dimissoriae litterae

    = apostoli s. 2. (tit. D. 49, 6. 1. 106 D. 50, 16). Dimittere 1) отсылать, отпускать, выгонять, dimitt. uxorem in adulterio dedeprehensam, mulier repudio dimissa (1. 37 § 1 D. 4, 4. 1. 14 § 2 D. 40, 9);

    legatum dimit. de provincia (1. 10 § 1 D. 1, 16), ab exercitu dimitti (1. 2 D. 3, 2).

    2) увольнять, отсылать, dimitt. custodiam (1. 10. 12 pr. 1. 14 § 2 D. 48, 3), damnatos (1. 31 pr. D. 48, 19);

    maritus, qui - adulterum dimisit (1. 29 pr. D. 48, 5), filium potestute dimitt. (1. 28 D. 1, 7);

    filium a semet dimitt., противоп. habere secum (1. 8 D. 35, 1);

    incertum dimitt. interrogatorem (1. 11 § 7 D. 11,1); оставлять, отказываться от, dimitt. possessionem (1. 18 § 1. 1. 38 pr. D. 41, 2), pignus, ius pignoris (1. 15 § 4. 5 D. 42, 1. 1. 158 D. 50, 17), освобождать должника от обязательства (напр. от уплаты денег), dimitt. debitorem (l. 4 pr. D 50, 9. cf. 1. 19 D. 4, 3);

    libertus, qui operarum obligatione dimissus est (1. 41 D. 38, 1); удовлетворять верителя (1. 16 D. 20, 4. cf. 1. 1 D 20, 5. 1. 10 § 1. 1. 15. 16 D. 42, 8);

    dimitt. creditorem ex pecunia (1. 72 D. 31), nummis (1. 38 pr. D. 32), pretio accepto (1. 7 § 1 D. 27, 10), ex fructibus (1. 28 D. 23, 4).

    3) покончить (1. 3 C. 7,51);

    legatis dimissis = solutis (1, 6 pr. D. 29, 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > dimissoriae litterae

  • 5 dimissorii libelli

    = apostoli s. 2. (tit. D. 49, 6. 1. 106 D. 50, 16). Dimittere 1) отсылать, отпускать, выгонять, dimitt. uxorem in adulterio dedeprehensam, mulier repudio dimissa (1. 37 § 1 D. 4, 4. 1. 14 § 2 D. 40, 9);

    legatum dimit. de provincia (1. 10 § 1 D. 1, 16), ab exercitu dimitti (1. 2 D. 3, 2).

    2) увольнять, отсылать, dimitt. custodiam (1. 10. 12 pr. 1. 14 § 2 D. 48, 3), damnatos (1. 31 pr. D. 48, 19);

    maritus, qui - adulterum dimisit (1. 29 pr. D. 48, 5), filium potestute dimitt. (1. 28 D. 1, 7);

    filium a semet dimitt., противоп. habere secum (1. 8 D. 35, 1);

    incertum dimitt. interrogatorem (1. 11 § 7 D. 11,1); оставлять, отказываться от, dimitt. possessionem (1. 18 § 1. 1. 38 pr. D. 41, 2), pignus, ius pignoris (1. 15 § 4. 5 D. 42, 1. 1. 158 D. 50, 17), освобождать должника от обязательства (напр. от уплаты денег), dimitt. debitorem (l. 4 pr. D 50, 9. cf. 1. 19 D. 4, 3);

    libertus, qui operarum obligatione dimissus est (1. 41 D. 38, 1); удовлетворять верителя (1. 16 D. 20, 4. cf. 1. 1 D 20, 5. 1. 10 § 1. 1. 15. 16 D. 42, 8);

    dimitt. creditorem ex pecunia (1. 72 D. 31), nummis (1. 38 pr. D. 32), pretio accepto (1. 7 § 1 D. 27, 10), ex fructibus (1. 28 D. 23, 4).

    3) покончить (1. 3 C. 7,51);

    legatis dimissis = solutis (1, 6 pr. D. 29, 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > dimissorii libelli

  • 6 excusare

    1) извинять, оправдывать: а) сложить с кого вину, освободить от наказания: excusatum esse прот. teneri (1. 27 § 29 D. 9, 2. 1. 14 pr. D. 48, 10);

    tenebitur, nec ignorantia eius erit excusata (1. 19 § 1 D. 19, 2); (1. 12 D. 48, 8);

    doli non capaces etc. excusati sunt (1. 3 § 1 D. 47, 12), excusata ignorantia, inopia (1. 8 § 8 D. 17, 1); (1. 2 § l D. 18, 6); (1. 22 D. 34, 9): (1. 15 § 3 D. 48, 10);

    incestum excusari solet sexu vel aetate (1. 38 § 7 D. 48, 5);

    excusari maiore poena (1. 68 D. 23, 2);

    excusatio, извинение, mulieres in adulterio commisso nullam habere possunt excusationem (1. 38 § 4. D. 48, 5), aetas excusationem meretur (1. 1 § 32 D. 29, 5); (1. 37 § 1 D. 4, 4);

    vani timoris excusatio non est (1. 184 D. 50, 17);

    excusabilis, извинительный;

    excusabili necessitate impediri (1. 6 C. 10, 63);

    b) извинять кого по поводу должности;

    se excusare, отказаться от чего;

    excusatio, отказ, увольнение;

    excusatio munerum (tit. D. 50, 5);

    munera talia, ut neque aetas ea excuset, neque numerus liberorum (l. 6 § 4 eod.);

    excusari a civilibus muneribus (1. 17 pr. D. 50, 1), a dicendo testimonio (1. 1 § 1 D. 22, 5), a compromisso (1. 16 § 1 D. 4, 8);

    excusatio, se excusare - относительно отказа от должности опекуна (tit. J. 1, 25. D. 27, 1. C. 5, 62 - 68); (1. 11 § 2 D. 4, 4. 1. 16 D. 27, 1), a tutela (1. 11. 21. 25. 27. 46 eod.), ex tutela (1. 45 § 1 eod.);

    habere ius excusationis (1. 26 eod);

    tutelam excusationis iure suscipere nolle (1. 28 pr. D. 26, 2); (1. 20 pr. D. 49, 1);

    partis bonorum se excus., отказаться от управления известною частью имущества малолетнего (1. 111 D. 30).

    2) приводить что-нибудь в извинение: iustam causam litteris excus. (1. 6§ 9 D. 28, 3). 3) защищать: innocentiam excusantem audiri aequum est (1. 33 § 2 D. 3, 3);

    exc. sententiam magistri (I. 19 § 2 D. 4, 8).

    4) исключать (1. l § 3 D. 3, 1. 1. 11 D. 50, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > excusare

  • 7 noctu

    ночью, deprehensus fur (1. 4 § D. 9, 2);

    in adulterio (1. 4 C. 9, 9);

    nox = noctu (L. XII. tab. VII. 11).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > noctu

См. также в других словарях:

  • adulterio — sustantivo masculino 1. Relación sexual voluntaria entre una persona casada y otra que no es su cónyuge: El adulterio probado es causa de separación legal …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • adulterio — /adul tɛrjo/ (ant. adultero, avolterio e avoltero) s.m. [dal lat. adulterium, der. di adulterare ]. (giur.) [delitto contro il matrimonio, consistente nell unione sessuale di uno dei coniugi con persona diversa dal coniuge] ▶◀ Ⓖ infedeltà,… …   Enciclopedia Italiana

  • adultério — s. m. 1. Violação da fidelidade conjugal. 2. Falsificação, adulteração.   ‣ Etimologia: latim adulterium, ii …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • adulterio — (Del lat. adulterĭum). 1. m. Ayuntamiento carnal voluntario entre persona casada y otra de distinto sexo que no sea su cónyuge. 2. ant. Falsificación, fraude …   Diccionario de la lengua española

  • Adulterio — El adulterio (del latín adulterium) se refiere a la unión sexual de dos personas cuando uno o ambos están casados con otra persona. Litografía publicada en Londres alrededor de 1860, que muestra a una pareja japonesa durante un …   Wikipedia Español

  • adulterio — ► sustantivo masculino Relación sexual que una persona casada mantiene voluntariamente con otra que no sea su cónyuge: ■ el adulterio y el amancebamiento ya no constituyen delito. SINÓNIMO infidelidad * * * adulterio (del lat. «adulterĭum») m.… …   Enciclopedia Universal

  • adulterio — s m Acto de tener una persona casada relaciones sexuales con alguien que no es su cónyuge: cometer adulterio, Sus leyes prohíben el adulterio , El adulterio es causal de divorcio …   Español en México

  • adulterio — {{#}}{{LM A00866}}{{〓}} {{SynA00882}} {{[}}adulterio{{]}} ‹a·dul·te·rio› {{《}}▍ s.m.{{》}} Relación sexual mantenida voluntariamente con una persona distinta de aquella con la que se está legalmente casado: • Cuando descubrió que su marido estaba… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • adulterio — a·dul·tè·rio s.m. CO infedeltà sessuale di una persona coniugata: commettere adulterio, essere condannato per adulterio | OB estens., tradimento | fornicazione {{line}} {{/line}} VARIANTI: 2adultero. DATA: fine XIII sec. ETIMO: dal lat.… …   Dizionario italiano

  • Adulterio a la española — Título Adulterio a la española Ficha técnica Dirección Arturo Marcos Guion Arturo Marcos Luís Lucas F …   Wikipedia Español

  • Adulterio nacional — Título Adulterio nacional Ficha técnica Dirección Francisco Lara Polop Guion Antonio de Jaén Francisco Lara Polop …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»