Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ăd-aestŭo

  • 1 aestuo

    aestŭo, āre, āvi, ātum - intr. - [st1]1 [-] brûler, être brûlant, être échauffé, avoir chaud.    - aestuat aer, Prop.: l'air est brûlant.    - dum scribilitae aestuant, Plaut.: pendant que les tourtes sont chaudes. [st1]2 [-] au fig. brûler (d'amour, de jalousie...); se passionner.    - desiderio alicujus aestuare, Cic. Fam. 7: brûler d'impatience de revoir qqn.    - aestuare invidiā, Sall. C. 23: brûler de jalousie.    - rex Odrysius in illa aestuat, Ov. M. 6: le roi Odrysius brûle d'amour pour elle.    - minari aestuat, Claud.: il brûle d'aller porter la menace. [st1]3 [-] bouillonner, être agité, fermenter.    - aestuantia vina, Pall.: vins qui fermentent.    - gurges aestuat, Virg.: le gouffre bouillonne. [st1]4 [-] au fig. être agité, se tourmenter, s'inquiéter, être inquiet; flotter, hésiter, être irrésolu, être incertain.    - aestuat dubitatione, Cic.: il flottait incertain.    - aestuatum est... quisnam modis... Arn.: on se demanda comment...
    * * *
    aestŭo, āre, āvi, ātum - intr. - [st1]1 [-] brûler, être brûlant, être échauffé, avoir chaud.    - aestuat aer, Prop.: l'air est brûlant.    - dum scribilitae aestuant, Plaut.: pendant que les tourtes sont chaudes. [st1]2 [-] au fig. brûler (d'amour, de jalousie...); se passionner.    - desiderio alicujus aestuare, Cic. Fam. 7: brûler d'impatience de revoir qqn.    - aestuare invidiā, Sall. C. 23: brûler de jalousie.    - rex Odrysius in illa aestuat, Ov. M. 6: le roi Odrysius brûle d'amour pour elle.    - minari aestuat, Claud.: il brûle d'aller porter la menace. [st1]3 [-] bouillonner, être agité, fermenter.    - aestuantia vina, Pall.: vins qui fermentent.    - gurges aestuat, Virg.: le gouffre bouillonne. [st1]4 [-] au fig. être agité, se tourmenter, s'inquiéter, être inquiet; flotter, hésiter, être irrésolu, être incertain.    - aestuat dubitatione, Cic.: il flottait incertain.    - aestuatum est... quisnam modis... Arn.: on se demanda comment...
    * * *
        AEstuo, aestuas, aestuare, AEstu feruere. Iuuenal. Cic. Avoir grand chauld, et comme estouffer de chauld.
    \
        AEstuare. Virg. Rendre ou jecter une vapeur ou fumee chaulde.
    \
        AEstuare desyderio. Cic. Ardoir, ou Brusler de desir.
    \
        Dies aestuat. Lucan. Le jour est fort chauld.
    \
        Mare aestuat, Id est agitatur. Curtius. La mer est esmeue.
    \
        Ventus aestuat in eum locum. Sueton. Le vent s'engouffre et s'entonne en ce lieu là.
    \
        AEstuare. Cic. Estre en angoisse et fort perturbé.
    \
        AEstuat in aurum. Claud. Il brusle apres l'or, Il ard d'avarice.
    \
        Lenius aestuare. Ouid. Aimer moins ardemment.
    \
        AEstuat dubitatione. Cic. Il est en si grand doubte et perplexité, qu'il ne scait qu'il doibt faire, Il est en transè.
    \
        AEstuare inuidia. Sallust. Estre fort hay.

    Dictionarium latinogallicum > aestuo

  • 2 aestuo

    aestuo aestuo, avi, atum, are пылать, полыхать

    Латинско-русский словарь > aestuo

  • 3 aestuo

    aestuo aestuo, avi, atum, are вспыхивать

    Латинско-русский словарь > aestuo

  • 4 aestuo

    aestuo, āvi, ātum, āre (aestus), infolge heftiger innerer Hitze wallen, brausen, I) v. Feuer u. seiner Wirkung: a) v. Feuer, auflodern, aufbrausen, aestuat ignis, Verg. u. Ov. – b) v. der Wirkung des Feuers, von Sachen = vor Hitze wallen, strudeln, kochen, heiß-, schwül sein, dum scribilitae aestuant, Plaut.: ventis pulsa aestuat arbor, erhitzt sich, Lucr.: exustus ager morientibus aestuat herbis, Verg.: nebulā ingens specus aestuat atrā, Verg.: tempus, quo torridus aestuat aër, Prop.: sole aestuante, Col. – v. leb. Wesen = Hitze empfinden, Hitze haben, erhitzt-, heiß sein, vor Hitze glühen (Ggstz. algere), algendo, aestuando, Cic.: sub pondere aestuat arboreo, Ov.: si dixeris »aestuo«, sudat, Iuven.: boves si aestuaverint, Col. – II) v. Flüssigkeiten u. dgl., 1) eig.: a) v. der Wasserflut, wallen u. branden, schäumend wogen, gurges aestuat, Verg.: Maura semper aestuat unda, Hor. – im Bilde, quasi aestuantis (wie Ebbe u. Flut auf- u. niedersteigenden) animae iter, Gell.: confertis aestuat in foribus, von einer wogenden Menschenmenge, Prud. – b) v. gärenden Flüssigkeiten, gären, interea teneris tepefactis in ossibus umor aestuat, Verg.: vina aestuantia, Pallad.: stomachus frequenter aestuans erat, stieß auf, Plin. ep. 6, 16, 19 ed. Keil (vulg. interaestuans). – 2) übtr., vom Gemüte: a) leidenschaftlich aufgeregt wogen, in leidenschaftli cher-, heftiger Bewegung sein, weder ein noch aus wissen, nicht zur Ruhe kommen können, (s. Oud. Schol. in Cic. ep. p. 169), ut desiderio te nostri aestuare putarem, Cic.: nobilitas invidiā aestuabat, Sall.: Domitianus aestuabat ingenti invidiā, kochte furchtbar vor Grimm, Plin. ep.: aestuat ingens uno in corde pudor mixtoque insania luctu, Verg. – bes. vor Liebe, rex in illa aestuat, glüht von Liebe zu ihr, Ov. met. 6, 490: aestuet ut nostro madidus conviva ministro, Mart. 9, 22, 11. – u. vor Begierde, aestuat in aurum, brennt vor Gier nach G., Claud. Eutr. 1, 191: m. folg. Infin., stabulis minari aestuat, Claud. III. cons. Hon. 82. – b) in sorglicher Unruhe auf- u. niederwogen, verlegen hin- u. herschwanken, in ängstlicher Besorgnis-, sorglicher Unruhe sein (s. Benecke Iustin, 1, 10, 15), magnis aerumnarum procellis aestuat, Apul.: aestuabat dubitatione, Cic.: in eo aestuavi diu, dabei habe ich mir lange den Kopf zerbrochen, Cic. ad Att. 7, 13 a, 1 (5) M.: sic anceps inter utrumque animus aestuat, Quint.: unpers. m. folg. indir. Fragesatz, aestuatum est in conciliis deorum, quisnam modis etc., Arnob. 5, 11 in.

    lateinisch-deutsches > aestuo

  • 5 aestuo

    aestuo, āvi, ātum, āre (aestus), infolge heftiger innerer Hitze wallen, brausen, I) v. Feuer u. seiner Wirkung: a) v. Feuer, auflodern, aufbrausen, aestuat ignis, Verg. u. Ov. – b) v. der Wirkung des Feuers, von Sachen = vor Hitze wallen, strudeln, kochen, heiß-, schwül sein, dum scribilitae aestuant, Plaut.: ventis pulsa aestuat arbor, erhitzt sich, Lucr.: exustus ager morientibus aestuat herbis, Verg.: nebulā ingens specus aestuat atrā, Verg.: tempus, quo torridus aestuat aër, Prop.: sole aestuante, Col. – v. leb. Wesen = Hitze empfinden, Hitze haben, erhitzt-, heiß sein, vor Hitze glühen (Ggstz. algere), algendo, aestuando, Cic.: sub pondere aestuat arboreo, Ov.: si dixeris »aestuo«, sudat, Iuven.: boves si aestuaverint, Col. – II) v. Flüssigkeiten u. dgl., 1) eig.: a) v. der Wasserflut, wallen u. branden, schäumend wogen, gurges aestuat, Verg.: Maura semper aestuat unda, Hor. – im Bilde, quasi aestuantis (wie Ebbe u. Flut auf- u. niedersteigenden) animae iter, Gell.: confertis aestuat in foribus, von einer wogenden Menschenmenge, Prud. – b) v. gärenden Flüssigkeiten, gären, interea teneris tepefactis in ossibus umor aestuat, Verg.: vina aestuantia, Pallad.: stomachus frequenter aestuans erat, stieß auf, Plin. ep. 6, 16, 19 ed. Keil (vulg. interaestuans). – 2) übtr., vom Gemüte: a) leidenschaftlich aufgeregt wogen, in leidenschaftli-
    ————
    cher-, heftiger Bewegung sein, weder ein noch aus wissen, nicht zur Ruhe kommen können, (s. Oud. Schol. in Cic. ep. p. 169), ut desiderio te nostri aestuare putarem, Cic.: nobilitas invidiā aestuabat, Sall.: Domitianus aestuabat ingenti invidiā, kochte furchtbar vor Grimm, Plin. ep.: aestuat ingens uno in corde pudor mixtoque insania luctu, Verg. – bes. vor Liebe, rex in illa aestuat, glüht von Liebe zu ihr, Ov. met. 6, 490: aestuet ut nostro madidus conviva ministro, Mart. 9, 22, 11. – u. vor Begierde, aestuat in aurum, brennt vor Gier nach G., Claud. Eutr. 1, 191: m. folg. Infin., stabulis minari aestuat, Claud. III. cons. Hon. 82. – b) in sorglicher Unruhe auf- u. niederwogen, verlegen hin- u. herschwanken, in ängstlicher Besorgnis-, sorglicher Unruhe sein (s. Benecke Iustin, 1, 10, 15), magnis aerumnarum procellis aestuat, Apul.: aestuabat dubitatione, Cic.: in eo aestuavi diu, dabei habe ich mir lange den Kopf zerbrochen, Cic. ad Att. 7, 13 a, 1 (5) M.: sic anceps inter utrumque animus aestuat, Quint.: unpers. m. folg. indir. Fragesatz, aestuatum est in conciliis deorum, quisnam modis etc., Arnob. 5, 11 in.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aestuo

  • 6 aestuō

        aestuō āvī, ātus, āre    [aestus], of fire, to rage, burn: Aestuat ignis, V. — To be warm, be hot, burn, glow: ager aestuat herbis, V.: erudire iuventutem algendo, aestuando: sub pondere, O.— Of the sea, to rise in waves, surge: Maura semper unda, H.: gurges, seethes, V.; cf. nebulā specus, i. e. smokes, V.—To undulate, swell, be tossed, heave: in ossibus umor, V.—Fig., of passion, to burn, be excited, be inflamed: aestuare illi, qui dederant pecuniam: quae cum aestuans agitaret, S.: in corde pudor, V.: rex in illā Aestuat, for her, O.— To waver, vacillate, hesitate, be in doubt: dubitatione: Aestuat et vitae disconvenit, H.
    * * *
    aestuare, aestuavi, aestuatus V INTRANS
    boil, seethe, foam; billow roll in waves; be agitated/hot; burn; waver

    Latin-English dictionary > aestuō

  • 7 aestuo

    aestŭo, āvi, ātum, 1, v. n. [aestus], to be in agilation or in violent commotion, to move to and fro, to rage, to toss, to boil up.
    I.
    Lit.
    A.
    Of fire, to rage, burn:

    aestuat ut clausis rapidus fornacibus ignis,

    as the fire heaves and roars in the closed furnaces, Verg. G. 4, 263:

    tectus magis aestuat ignis,

    Ov. M. 4, 64.—Hence,
    2.
    Of the effect of fire, to be warm or hot, to burn, glow; both objectively, I am warm (Fr. je suis chaud), and subjectively, it is warm to me, I feel warm (Fr. j'ai chaud).
    a.
    Object.: nunc dum occasio est, dum scribilitae aestuant ( while the cakes are warm) occurrite, Plaut. Poen. prol. 43; Verg. G. 1, 107:

    torridus aestuat aër,

    glows, Prop. 3, 24, 3; Luc. 1, 16. —
    b.
    Subject., to feel warmth or heat (weaker than sudare, to sweat, and opp. algere, to be cold, to feel cold;

    v. Doed. Syn. 3, 89): Lycurgi leges erudiunt juventutem esuriendo, sitiendo, algendo, aestuando,

    Cic. Tusc. 2, 14, 34:

    ille cum aestuaret, umbram secutus est,

    id. Ac. 2, 22:

    sub pondere,

    Ov. M. 12, 514; Juv. 3, 103.—
    B.
    Of the undulating, heaving motion of the sea, to rise in waves or billows (cf. aestus):

    Maura unda,

    Hor. C. 2, 6, 4:

    gurges,

    Verg. A. 6, 296.—
    C.
    Of other things, to have an undulating, waving motion, to be tossed, to heave:

    in ossibus umor,

    Verg. G. 4, 308:

    ventis pulsa aestuat arbor,

    Lucr. 5, 1097; Gell. 17, 11, 5. —Of an agitated crowd, Prud. 11, 228.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of the passions, love, desire, envy, jealousy, etc., to burn with desire, to be in violent, passionate excitement, to be agitated or excited, to be inflamed:

    quod ubi auditum est, aestuare (hist. inf.) illi, qui dederant pecuniam,

    Cic. Verr. 2, 2, 23:

    quae cum dies noctesque aestuans agitaret,

    Sall. J. 93:

    desiderio alicujus,

    Cic. Fam. 7, 18:

    invidiā,

    Sall. C. 23:

    ingens in corde pudor,

    Verg. A. 12, 666:

    at rex Odrysius in illa Aestuat,

    Ov. M. 6, 490 (cf. uri in id. ib. 7, 22;

    and ardere in id,

    ib. 9, 724); Mart. 9, 23:

    aestuat (Alexander) infelix angusto limite mundi (the figure is derived from the swelling and raging of the sea when confined),

    Juv. 10, 169; so Luc. 6, 63.—
    B.
    Esp. in prose, to waver, to vacillate, to hesitate, to be uncertain or in doubt, to be undecided:

    dubitatione,

    Cic. Verr. 2, 2, 30: quod petiit, spernit; repetit quod nuper omisit;

    Aestuat et vitae disconvenit ordine toto,

    Hor. Ep. 1, 1, 99:

    sic anceps inter utramque animus aestuat,

    Quint. 10, 7, 33; Suet. Claud. 4:

    aestuante rege,

    Just. 1, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > aestuo

  • 8 aestuo

    āvī, ātum, āre [ aestus ]
    1) пылать, полыхать, вспыхивать, разгораться (ignis aestuat V, O)
    ventis puisa aestuat arbor Lcr — дерево, раскачиваемое ветром, нагревается ( от трения ветвей)
    2) быть обуреваемым (страстью), волноваться, метаться, быть вне себя
    ae. in aliquo O — пылать любовью к кому-л.
    3) бурлить, кипеть, клокотать, бить ключом, волноваться (gurges, unda aestuat V, H)
    5) гореть, ощущать жар, страдать от жары
    homo aestuans C — человек, изнывающий от жары

    Латинско-русский словарь > aestuo

  • 9 ex-aestuō

        ex-aestuō āvī, ātus, āre,    to boil up, foam up, ferment: exaestuat mare, L.: unda ima verticibus, V.: mens irā, V.: ignis (amoris), O.

    Latin-English dictionary > ex-aestuō

  • 10 in-aestuō

        in-aestuō —, —, āre,    to boil in, rage within: inaestuat praecordiis bilis, H.

    Latin-English dictionary > in-aestuō

  • 11 aestuans

    aestuans, antis part. prés. de aestuo; qui fermente, bouillonnant, écumant.
    * * *
    aestuans, antis part. prés. de aestuo; qui fermente, bouillonnant, écumant.
    * * *
        AEstuans animus. Catul. Perplex, Perturbé, Qui ne scait qu'il doibt faire, Qui est en transè.

    Dictionarium latinogallicum > aestuans

  • 12 abaestuo

    ab-aestuo, —, —, āre
    свисать обильными гроздьями, пышно разрастаться ( vitis abaestuat uvis Eccl)

    Латинско-русский словарь > abaestuo

  • 13 adaestuo

    ad-aestuo, —, —, āre
    бурно течь, бурлить, вскипая нахлынуть ( amnis adaestuat St)

    Латинско-русский словарь > adaestuo

  • 14 exaestuo

    ex-aestuo, āvī, ātum, āre
    1) волноваться, приходить в волнение, бурлить, бушевать, клокотать (mare exaestuat L; Aetna a fundo exaestuat imo V)
    2) нагреваться, становиться горячим, раскаляться ( torrente calore solis Just)
    3) вскипать, вздыматься, кипя выступать наружу ( bitumen e terrā exaestuat Just)
    4) разгорячаться, вспыхивать ( irā V)
    5) извергать, выбрасывать ( largos aestūs Lcr)

    Латинско-русский словарь > exaestuo

  • 15 inaestuo

    in-aestuo, —, —, āre
    закипеть, зашуметь, взволноваться H, Boët

    Латинско-русский словарь > inaestuo

  • 16 interaestuo

    inter-aestuo, —, —, āre
    1) временами вздуваться, быть подверженным пучению ( stomachus interaestuans PJ)

    Латинско-русский словарь > interaestuo

  • 17 adaestuo

    ad-aestuo, āre, daherbrausen, squamisque incisus adaestuat amnis, Stat. Theb. 5, 517.

    lateinisch-deutsches > adaestuo

  • 18 aestuabundus

    aestuābundus, a, um (aestuo), aufbrausend, Pallad. 11, 17, 2.

    lateinisch-deutsches > aestuabundus

  • 19 aestuatio

    aestuātio, ōnis, f. (aestuo), die »wogende Bewegung«; dah. übtr. = die Unruhe des Gemütes, Plur. = beunruhigende, sorgliche Gedanken, Cassiod. hist. eccl. 6, 1.

    lateinisch-deutsches > aestuatio

  • 20 aestuor

    aestuor, ātus sum, ārī (spät. Nbf. v. aestuo), Hitze empfinden, v. Pers., Vulg. Sirach 51, 6. – übtr., in sorglicher Unruhe sein, inter has sollicitudines graviter aestuatus, Cassiod. div. litt. 8, 3.

    lateinisch-deutsches > aestuor

См. также в других словарях:

  • river — river1 riverless, adj. riverlike, adj. /riv euhr/, n. 1. a natural stream of water of fairly large size flowing in a definite course or channel or series of diverging and converging channels. 2. a similar stream of something other than water: a… …   Universalium

  • ԱՄԲՈԽԻՄ — (եցայ.) NBH 1 0057 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 9c, 10c, 11c, 12c կ.ձ. ταράσσομαι turbor, κυμαίνομαι fluctuo, aestuo Խռովիլ. վրդովիլ. աղմկիլ. ծփիլ. յուզիլ. խառնակիլ, տակնուվրայ ըլլալ. ... *Ծով՝ ջուրս հոսանաց բազմաց ըմպելով՝… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԵՌԱՄ — (ացի կամ ացայ, ացեալ. կամ եռեալ.) NBH 1 0661 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 11c, 13c չ. ζέω, ἑκζέω ferveo, efferveo, ebullio, aestuo Յեռ՝ այսինքն յեռանդն հարկանիլ. ի ջերմութենէ յուզիլ. պղպջել. պճպճեալ, էփիլ,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՈԽ — (ի, կամ ոյ. մանաւանդ՝ Ոխք, ոխից.) NBH 2 0505 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 12c, 13c, 14c գ. ՈԽ մանաւանդ՝ ՈԽՔ. μῆνις, μήνος ira permanens, odium, inimicitia. բայիւ μηνίω, μηνιάω (յորմէ լտ. minor, է սպառնալ). ἑγκοτέω… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՏՈՐՈՄԻՄ — (եցայ.) NBH 2 0890 Chronological Sequence: Early classical, 10c, 12c ձ. φλεγμαίνω ardeo, aestuo, tumeo, intumesco. Ուռնուլ, այտնուլ մարմնոյ ախտացելոյ ջերմութեամբ արեան, կամ օտար տապով. *Նմանեցաւ ջրգողելոյ, որ ուռուցեալ տորոմեալ իցէ: Այտուցեալ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՏՕԹԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 2 0901 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical չ. καυσόομαι aestuo calore. Տօթով տոչորիլ, տօթակէզ լինել. շողէն երիլ մրկիլ. ... *Գնասցո՛ւք ʼի գիշերի, զի մի՛ տօթասցուք. Վրք. հց. ՟Ը: Իսկ Առակ. ՟Ի՟Է. 13. *Ձիւնաբեր ամարայնի… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • Muss — 1. Das Muss ist ein schlimmes Essen. Lat.: Aut servias, ut servus, aut fugias, ut cervus. (Chaos, 973.) 2. Der Muss ist ein grosser Herr. (Niederösterreich.) 3. Der Muss ist eine harte Nuss. – Körte, 4350; Gaal, 1169. In Mecklenburg: Mutt is n… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»