-
1 Adon
Adōn, ōnis m. Vr, PM etc. = Adonis -
2 Adon
Adōn, s. Adōnis.
-
3 Ădōn
Ădōn, ōnis, m. = Adonis. -
4 Adon
Adōn, s. Adonis. -
5 Adonis
Adōnis, nidis, Dat. nidi, Akk. nidem u. nin, Vok. Adoni, m. (Ἄδωνις) u. Adōn, ōnis, m. (Ἄδων), I) Sohn des Cinyras, Königs von Cypern, und der Metharme, wegen seiner außerordentlichen Schönheit von Venus geliebt, wurde von einem wilden Eber, den Mars (nach andern Diana) aus Eifersucht gegen ihn schickte, auf der Jagd zerrissen, aber von Venus in eine Blume verwandelt, die den Namen Adonium führte, und jährlich an seinem Sterbetage von ihr beklagt; Sinnbild der sterbenden u. wiederauflebenden Natur, Ov. met. 10, 503 sqq. Cic. de nat. deor. 3, 59. Amm. 22, 9, 15, bes. Macr. sat. 1, 21 (nach dem Adon bei den Phöniziern u. Assyriern Sonnengott war). – Adonis horti, κηποι Ἀδώνιδος, eine Anlage von Pflanzungen, die schnell aufblühen, aber ebensoschnell auch wieder eingehen, Plin. 19, 49. – II) ein Fisch = exocoetus, Plin. 9, 70. – ⇒ Nom.————————Adōnis, Verg. ecl. 10, 18. Ov. met. 10, 532. Hygin. fab. 58. Myth. Lat. 2, 128: Genet. Adonidis, Prisc. 6, 67: Dat. Adonidi, Cic. de nat. deor. 3, 59: Akk. Adonidem, Claud. nupt. Hon. et. Mar. fesc. 1, 16. Vulg. Ezech. 8, 14: Akk. Adonin, Auson. edyll. 6, 58. Macr. sat. 1, 21, 1 sqq. Grat. cyn. 66: Vok. Adoni, Ov. met. 10, 543 u.a.: Nom. Adōn, Varr. sat. Men. 540. Mythogr. Lat. 1, 200 u.a.: Genet. Adonis, Plin. 19, 49. Macr. sat. 1, 21, 1. Apul. met. 2, 26. Arnob. 7, 33: Dat. Adoni, Serv. Verg. ecl. 8, 37: Akk. Adonem, Prop. 2, 13, 53. Arnob. 4, 27. Mythogr. Lat. 1, 200. Anthol. Lat. 220, 6 (706, 6): Abl. Adone, Lact. 1, 17, 9. Apul. met. 8, 25. Mythogr. Lat. 3, 11, 17. Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 856 f. -
6 Adonis
Adōnis, nidis, Dat. nidi, Akk. nidem u. nin, Vok. Adoni, m. (Ἄδωνις) u. Adōn, ōnis, m. (Ἄδων), I) Sohn des Cinyras, Königs von Cypern, und der Metharme, wegen seiner außerordentlichen Schönheit von Venus geliebt, wurde von einem wilden Eber, den Mars (nach andern Diana) aus Eifersucht gegen ihn schickte, auf der Jagd zerrissen, aber von Venus in eine Blume verwandelt, die den Namen Adonium führte, und jährlich an seinem Sterbetage von ihr beklagt; Sinnbild der sterbenden u. wiederauflebenden Natur, Ov. met. 10, 503 sqq. Cic. de nat. deor. 3, 59. Amm. 22, 9, 15, bes. Macr. sat. 1, 21 (nach dem Adon bei den Phöniziern u. Assyriern Sonnengott war). – Adonis horti, κηποι Ἀδώνιδος, eine Anlage von Pflanzungen, die schnell aufblühen, aber ebensoschnell auch wieder eingehen, Plin. 19, 49. – II) ein Fisch = exocoetus, Plin. 9, 70. – / Nom.
-
7 Adonis
Ădōnis, nis or nĭdis, m., = Adônis and Adôn (nom. Adon, Venant. Carm. 7, 12 and 18; gen. Adonis, Plin. 19, 4, 19, § 49; dat. Adonidi, Cic. N. D. 3, 23; acc. Adonidem, Claud. Nupt. Hon. et Mar. 16:I.Adonim,
Prop. 3, 5, 37, acc. to Müller, Adonem:Adonem,
Serv. ad Verg. E. 10, 18; Arnob. 4, p. 184; voc. Adoni, Ov. Met. 10, 542; abl. Adone, App. M. 8, p. 213).A son of Cinyras, king of Cyprus, beloved by Venus on account of his extraordinary beauty; he was torn in pieces in the chase by a wild boar, which Mars (acc. to some, Diana) sent against him out of jealousy, but was changed by Venus to a flower, which bore the name Adonium, and was yearly bewailed by her on the anniversary of his death, Ov. M. 10, 503 sq.; Macr. S. 1, 21; Serv. ad Verg. E. 8, 37; cf. with 10, 18, and Adonia: Adonis horti, Gr. kêpoi Adônidos, pots of lettuce and other plants, which blossom quick, but wither as soon, Plin. 19, 4, 19, § 49; cf. Böttig. Sab. 1, 264.—II.A name of the Sun-god among the Assyrians and Phœnicians, Macr. S. 1, 21.—III.A name of a fish, i. q. exocoetus, Plin. 9, 19, 34, § 70. -
8 Adoneus
-
9 Adonis [2]
Adōnis, Verg. ecl. 10, 18. Ov. met. 10, 532. Hygin. fab. 58. Myth. Lat. 2, 128: Genet. Adonidis, Prisc. 6, 67: Dat. Adonidi, Cic. de nat. deor. 3, 59: Akk. Adonidem, Claud. nupt. Hon. et. Mar. fesc. 1, 16. Vulg. Ezech. 8, 14: Akk. Adonin, Auson. edyll. 6, 58. Macr. sat. 1, 21, 1 sqq. Grat. cyn. 66: Vok. Adoni, Ov. met. 10, 543 u.a.: Nom. Adōn, Varr. sat. Men. 540. Mythogr. Lat. 1, 200 u.a.: Genet. Adonis, Plin. 19, 49. Macr. sat. 1, 21, 1. Apul. met. 2, 26. Arnob. 7, 33: Dat. Adoni, Serv. Verg. ecl. 8, 37: Akk. Adonem, Prop. 2, 13, 53. Arnob. 4, 27. Mythogr. Lat. 1, 200. Anthol. Lat. 220, 6 (706, 6): Abl. Adone, Lact. 1, 17, 9. Apul. met. 8, 25. Mythogr. Lat. 3, 11, 17. Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 856 f.
-
10 cruentus
cruentus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (cruor), blutig, I) im allg.: a) dem Stoffe nach, blutend, von Flüssigkeiten = mit Blut vermischt, caro, Cels.: guttae imbrium quasi cruentae, Cic.: vomica, quo cruentior, eo melior est, Cels. – b) der Farbe nach, blutrot, myrta, Verg. georg. 1, 306. – II) im üblen Sinne, durch Verwundung, durch Mord blutig, 1) eig.: a) übh., blutig = mit Blut befleckt od. bespritzt, od. besudelt, blutbefleckt, blutbespritzt, gladius, Cic.: vestis, Quint.: castra cr. et maculata, blutbefleckte u. mordbesudelte, Tac.: cos (durch die damit zu neuem Gebrauche geschärften blutigen Geschosse), Hor. – cr. hostis, der blutbespritzte, Hor. carm. 1, 2, 39 (vgl. unten no. 2): hostia, Lampr.: P. Clodii cadaver, Cic.: cruentus sanguine civium Romanorum, Cic.: Adon cruentus cecĭdit olim, Varro fr. – b) prägn., blutig = mit Verwundung, mit Blutvergießen, mit Mord verbunden, Blut kostend, Blutvergießen herbeiführend, victoria, Sall.: annus, Sall.: epistula, Blutbrief, Blutbefehl, Tac.: adulatio, zu Blutvergießen verführende, Plin. ep.: non aliud bellum cruentius caede clarissimorum virorum fuit, Vell.: ille dies cruentissimus Romano nomini, Vell. – neutr. plur. subst., gaudens Bellona cruentis (blutige Auftritte), Hor. sat. 2, 3, 223. – 2) übtr.: a) verwundend, dens (Zahn des Neides), Hor. ep. 2, 1, 150. – b) blutbegierig, blutdürstig, grausam, hostis, Sen. ad Marc. 20, 3 (vgl. oben no. 1): Achilles cruentior bello, Ov.: ira, Hor.
-
11 Adonis
[st1]1 [-] Ădōnis, is (ĭdis), m. ou Ădōn, ōnis, m.: - [abcl][b]a - Adonis (un beau jeune homme aimé de Vénus). - [abcl]b - l'Adonis (un fleuve de Phénicie).[/b] - [gr]gr. Ἄδωνις, ιδος (Ἄδων). - voir la déclinaison - voir hors site Adonis. [st1]2 [-] ădōnis, m.: Plin. une sorte de poisson. -
12 cruentus
cruentus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (cruor), blutig, I) im allg.: a) dem Stoffe nach, blutend, von Flüssigkeiten = mit Blut vermischt, caro, Cels.: guttae imbrium quasi cruentae, Cic.: vomica, quo cruentior, eo melior est, Cels. – b) der Farbe nach, blutrot, myrta, Verg. georg. 1, 306. – II) im üblen Sinne, durch Verwundung, durch Mord blutig, 1) eig.: a) übh., blutig = mit Blut befleckt od. bespritzt, od. besudelt, blutbefleckt, blutbespritzt, gladius, Cic.: vestis, Quint.: castra cr. et maculata, blutbefleckte u. mordbesudelte, Tac.: cos (durch die damit zu neuem Gebrauche geschärften blutigen Geschosse), Hor. – cr. hostis, der blutbespritzte, Hor. carm. 1, 2, 39 (vgl. unten no. 2): hostia, Lampr.: P. Clodii cadaver, Cic.: cruentus sanguine civium Romanorum, Cic.: Adon cruentus cecĭdit olim, Varro fr. – b) prägn., blutig = mit Verwundung, mit Blutvergießen, mit Mord verbunden, Blut kostend, Blutvergießen herbeiführend, victoria, Sall.: annus, Sall.: epistula, Blutbrief, Blutbefehl, Tac.: adulatio, zu Blutvergießen verführende, Plin. ep.: non aliud bellum cruentius caede clarissimorum virorum fuit, Vell.: ille dies cruentissimus Romano nomini, Vell. – neutr. plur. subst., gaudens Bellona cruentis (blutige Auftritte), Hor. sat. 2, 3, 223. – 2) übtr.: a) verwundend, dens (Zahn des Neides), Hor. ep. 2, 1, 150. – b) blutbegierig, blutdürstig,————grausam, hostis, Sen. ad Marc. 20, 3 (vgl. oben no. 1): Achilles cruentior bello, Ov.: ira, Hor.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cruentus
См. также в других словарях:
adon — n. m. (Québec) Fam. Coïncidence; chance, occasion favorable. || Loc. adj. D adon: se dit d une chose qui tombe à propos, qui convient; se dit d une personne qui est d un abord facile, aimable. I. ⇒ADON1, subst. masc. Canadianisme 1. Don, bonne… … Encyclopédie Universelle
adon — adon·i·din; adon·in; adon·i·tol; adon·ic; adon·is; … English syllables
Adon — puede referirse a: Adon, comuna de Loiret, Francia. Adon, personaje de Street Fighter. Esta página de desambiguación cataloga artículos relacionados con el mismo título. Si llegaste aquí a través de … Wikipedia Español
Adon — (hebr.), Herr; daher Adonai, d.i. nach Einigen: mein Herr, nach Andern die alte Pluralform, in der Anrede an Gott von den Juden. (deshalb Adonaisten) stets statt Jehovah gebraucht … Pierer's Universal-Lexikon
ADON — Cynarae, regis Cypriorum, et Myrrhae fil. Boccatius. Item nomen loci. Vide Addon … Hofmann J. Lexicon universale
Adon — Ȃdon (Ȃdo) (799 874) DEFINICIJA franački kroničar, u djelu Kronika o sedam razdoblja svijeta dao mnogo podataka o Južnim Slavenima … Hrvatski jezični portal
Adon — Pour les articles homonymes, voir Adon (homonymie). 47° 45′ 50″ N 2° 47′ 47″ E … Wikipédia en Français
Adon — For other uses, see Adon (disambiguation). In Ancient Semitic religion, specifically Canaanite religion, the term Adon (ʾdwn, Hebrew אדון, from a triliteral hollow root D I N or D W N, cognate with Akkadian adannu mighty [citation needed]),… … Wikipedia
Adon — (PR Ado, Adonille, Adonis) • Adon, fondateur de l abbaye de Jouarre (Seine et Marne), au VIIème siècle. • Adon, né en Gâtinais en 799, curé de Saint Romain à Lyon, archevêque de Vienne, en Dauphiné, en 859, mort en 874. Auteur d une Chronique… … Dictionnaire des saints
Adon — Provenance. Vient de l étymologie sémitique adôn Signifie: seigneur Se fête le 24 août ou le 16 décembre. Histoire. Frère de saont Ouen, évêque de Rouen au VIIème siècle, saint Adon est le fondateur d un monastère à Jouarre, près de Meaux. On le… … Dictionnaire des prénoms français, arabes et bretons
adon — (entrée créée par le supplément) (a don) s. m. S est dit pour Adonis. • Ce bel Adon était le nain du roi, LA FONT. Joc.. HISTORIQUE XVIe s. • En beauté c est un Adon ; En amour un Cupidon, DE BRACH Oeuvr. t. II, p. 46 … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré