-
101 sourness
s.1 acedía, el sabor ácido y agrio; agrio, agrura.2 acrimonia, la aspereza o desabrimiento en el genio o en las palabra3 sabor agrio, acidez. -
102 tartness
s.1 agrura, acedía, sabor ácido o agrio.2 acrimonia, aspereza o desabrimiento en el genio o en las expresiones. -
103 aegrimonia
aegrĭmōnĭa, ae, f. [aeger; as acrimonia from acer]. Only of the mind, sorrow, anxiety, trouble, etc.:aliquem aegrimoniā afficere,
Plaut. Stich. 3, 1, 5:dum abscedat a me haec aegrimonia,
id. Rud. 4, 4, 146: ferrem graviter, si novae aegrimoniae locus esset, * Cic. Att. 12, 38, 2:tristis,
Hor. Epod. 17, 73:deformis,
id. ib. 13, 18:vetus,
Plin. 28, 8, 27, § 103. (For its distinction from aerumna, v. that word.) -
104 articulus
artĭcŭlus, i, m. dim. [2. artus], a small member connecting various parts of the body, a joint, knot, knuckle.I.A.. Lit.:B.nodi corporum, qui vocantur articuli,
Plin. 11, 37, 88, § 217:hominis digiti articulos habent ternos, pollex binos,
id. 11, 43, 99, § 244:summus caudae articulus,
id. 8, 41, 63, § 153 al.:crura sine nodis articulisque,
Caes. B. G. 6, 27:ipso in articulo, quo jungitur capiti cervix,
Liv. 27, 49:auxerat articulos macies,
i. e. had made more joints, had made the bones visible, Ov. M. 8, 807:articulorum dolores habere,
i. e. gouty pains, Cic. Att. 1, 5 fin.; cf. Cels. 5, 18: postquam illi justa cheragra Contudit articulos, * Hor. S. 2, 7, 16; cf. Pers. 5, 58:gladiatorem vehementis impetus excipit adversarii mollis articulus,
Quint. 2, 12, 2.—Hence, molli articulo tractare aliquem, to touch one gently, softly, Quint. 11, 2, 70.—Of plants:ineunte vere in iis (vitibus), quae relicta sunt, exsistit, tamquam ad articulos sarmentorum, ea quae gemma dicitur,
Cic. Sen. 15, 53; Plin. 16, 24, 36, § 88:ante quam seges in articulum eat,
Col. 2, 11, 9; so Plin. 18, 17, 45, § 159. —Of mountains, a hill connecting several larger mountains:montium articuli,
Plin. 37, 13, 77, § 201.—With an extension of the idea, a limb, member, in gen. (cf. 2. artus), * Lucr. 3, 697.—Hence also for a finger, Prop. 2, 34, 80; so Ov. H. 10, 140; id. P. 2, 3, 18:II.quot manus atteruntur, ut unus niteat articulus!
Plin. 2, 63, 63, § 158:ab eo missus est articulus manūs,
Vulg. Dan. 5, 24:aspiciebat articulos manūs,
ib. ib. 5, 5: erexit me super articulos manuum mearum, on the fingers or palms of my hands, ib. ib. 10, 10. —Trop.A.Of discourse, a member, part, division: articulus dicitur, cum singula verba intervallis distinguuntur caesā oratione, hoc modo: acrimoniā, voce, vultu adversarios perterruisti, Auct. ad Her. 4, 19: continuatio verborum soluta multo est aptior atque jucundior, si est articulis membrisque (kommasi kai kôlois) distincta, quam si continuata ac producta, Cic. de Or. 3, 48, 186: (genus orationis) fluctuans et dissolutum eo quod sine nervis et articulis fluctuat huc et illuc, Auct. ad Her. 4, 11.—B.Hence,
a short clause, Dig. 36, 1, 27;also,
a single word, ib. 35, 1, 4:articulus Est praesentis temporis demonstrationem continet,
ib. 34, 2, 35:hoc articulo Quisque omnes significantur,
ib. 28, 5, 29.—In gram. the pronn. hic and quis, Varr. L. L. 8, § 45 Müll.; the article, Quint. 1, 4, 19.—Of time.1.A point of time, a moment:2.commoditatis omnes articulos scio,
Plaut. Men. 1, 2, 31.—With tempus:qui hunc in summas angustias adductum putaret, ut eum suis conditionibus in ipso articulo temporis astringeret,
at the most critical moment, Cic. Quinct. 5, 19:in ipsis quos dixi temporum articulis,
Plin. 2, 97, 99, § 216: si de singulis articulis [p. 168] temporum deliberabimus, August. ap. Suet. Claud. 4;also without tempus: in ipso articulo,
at the fit moment, at the nick of time, Ter. Ad. 2, 2, 21.—With dies:in articulo diei illius ingressus est,
on that very day, Vulg. Gen. 7, 13.—And with res:in articulo rerum,
Curt. 3, 5; also in articulo, instantly, immediately, = statim, Cod. Just. 1, 33, 3.—Hence with the idea extended,A space, division of time:C.hi cardines singulis articulis dividuntur,
Plin. 18, 25, 59, § 222:octo articuli lunae,
id. 18, 35, 79, § 350: articulus austrinus, i. e. in which auster blows, id. 17, 2, 2, § 11.—Of other abstract things, part, division, point: per eosdem articulos (i.e. per easdem honorum partes) et gradus producere, August. ap. Suet. Claud. 4:stationes in mediis latitudinum articulis, quae vocant ecliptica,
Plin. 2, 15, 13, § 68; Dig. 1, 3, 12:ventum est ergo ad ipsum articulum causae, i. e. ventum ad rei cardinem,
the turning-point, Arn. 7, p. 243. -
105 castimonia
castīmōnĭa, ae, f. ( castĭmōnĭ-nium, i, n., App. M. 11. p. 266, 9; cf. castimonium hagneia, Gloss. Philox.) [castus, like acrimonia, aegrimonia, etc.].* I.Ingen., purity of morals, morality, Cic. Cael. 5, 11. —II.Esp., purity, such as is requisite for religious services (abstaining from sexual intercourse, from delicate food, etc.), purity, chastity, abstinence (rare but class.):quae sacra per summam castimoniam virorum ac mulierum fiant, eadem per istius stuprum ac flagitium esse violata,
Cic. Verr. 2, 4, 45, § 102 Zumpt: caste jubet lex adire ad deos; animo videlicet, in quo sunt omnia;nec tollit castimoniam corporis,
id. Leg. 2, 10, 24:decem dierum,
Liv. 39, 9, 4:superstitio castimoniarum,
Plin. 31, 8, 44. §96: inanima,
abstinence from animal food, App. M. 11, p. 272, 29. -
106 castimoninium
castīmōnĭa, ae, f. ( castĭmōnĭ-nium, i, n., App. M. 11. p. 266, 9; cf. castimonium hagneia, Gloss. Philox.) [castus, like acrimonia, aegrimonia, etc.].* I.Ingen., purity of morals, morality, Cic. Cael. 5, 11. —II.Esp., purity, such as is requisite for religious services (abstaining from sexual intercourse, from delicate food, etc.), purity, chastity, abstinence (rare but class.):quae sacra per summam castimoniam virorum ac mulierum fiant, eadem per istius stuprum ac flagitium esse violata,
Cic. Verr. 2, 4, 45, § 102 Zumpt: caste jubet lex adire ad deos; animo videlicet, in quo sunt omnia;nec tollit castimoniam corporis,
id. Leg. 2, 10, 24:decem dierum,
Liv. 39, 9, 4:superstitio castimoniarum,
Plin. 31, 8, 44. §96: inanima,
abstinence from animal food, App. M. 11, p. 272, 29. -
107 iners
ĭners, ertis (abl. inerti, Plin. 16, 43, 83, § 227:II. A.inerte,
Ov. P. 1, 5, 8; 1, 10, 14), adj. [2. in-ars], unskilled in any art or trade, without skill, unskilful (class.): ut perhibetur iners, ars in quo non erit ulla, Lucil. ap. Serv. ad Verg. A. 4, 158:artes, quibus qui carebant, inertes a majoribus nominabantur,
Cic. Fin. 2, 34, 115: versus, artless ( = sine arte et gravitate facti), Hor. A. P. 445.—In partic., = iners dicendi, arte dicendi carens:homo non inertissimus,
Cic. Div. in Caecil. 21, 67. —Of living beings:B.linguā factiosi, inertes operā,
Plaut. Bacch. 3, 6, 13: silvicolae homines bellique inertes, Naev. ap. Macr. S. 6, 5, § 9:gerro, iners, etc.,
Ter. Heaut. 5, 4, 10:vicissent inprobos boni fortes inertes,
Cic. Sest. 19, 43:senectus,
id. de Sen. 11, 36:homo inertior, ignavior proferri non potest,
id. Verr. 2, 2, 78, § 192:pecus,
Verg. A. 4, 158; cf.:fera membris,
Plin. 8, 21, 32, § 77.—Of inanim. and abstr. things:inertissimum et desidiosissimum otium,
Cic. Agr. 2, 33:inertissima segnitia,
id. Fin. 1, 2, 5:ignavum et iners genus interrogationis,
empty, idle, id. Fat. 13, 29:aquae,
stagnant waters, Ov. H. 18, 121:stomachus,
i. e. without digestion, id. P. 1, 10, 14:glaebae,
that bear nothing, without cultivation, Verg. G. 1, 94:terra,
motionless, immovable, Hor. C. 3, 4, 45:horae,
leisure hours, id. S. 2, 6, 61:tempus,
Ov. P. 1, 15, 44:Brutus castigator lacrimarum atque inertium querellarum,
Liv. 1, 59, 4.— Of food, without flavor, insipid:caro,
Hor. S. 2, 4, 41:blitum iners videtur, ac sine sapore, aut acrimonia ulla,
Plin. 20, 22, 93, § 252:sal,
id. 31, 7, 39, § 82: [p. 941] vita, inactive, quiet, Tib. 1, 1, 5. — Poet., causative, rendering idle or inactive:frigus,
Ov. M. 8, 790:somni,
id. Am. 2, 10, 19. — Hence, adv.: ĭnerter, and sup. inertissime, Charis. 165 P. -
108 inerter
ĭners, ertis (abl. inerti, Plin. 16, 43, 83, § 227:II. A.inerte,
Ov. P. 1, 5, 8; 1, 10, 14), adj. [2. in-ars], unskilled in any art or trade, without skill, unskilful (class.): ut perhibetur iners, ars in quo non erit ulla, Lucil. ap. Serv. ad Verg. A. 4, 158:artes, quibus qui carebant, inertes a majoribus nominabantur,
Cic. Fin. 2, 34, 115: versus, artless ( = sine arte et gravitate facti), Hor. A. P. 445.—In partic., = iners dicendi, arte dicendi carens:homo non inertissimus,
Cic. Div. in Caecil. 21, 67. —Of living beings:B.linguā factiosi, inertes operā,
Plaut. Bacch. 3, 6, 13: silvicolae homines bellique inertes, Naev. ap. Macr. S. 6, 5, § 9:gerro, iners, etc.,
Ter. Heaut. 5, 4, 10:vicissent inprobos boni fortes inertes,
Cic. Sest. 19, 43:senectus,
id. de Sen. 11, 36:homo inertior, ignavior proferri non potest,
id. Verr. 2, 2, 78, § 192:pecus,
Verg. A. 4, 158; cf.:fera membris,
Plin. 8, 21, 32, § 77.—Of inanim. and abstr. things:inertissimum et desidiosissimum otium,
Cic. Agr. 2, 33:inertissima segnitia,
id. Fin. 1, 2, 5:ignavum et iners genus interrogationis,
empty, idle, id. Fat. 13, 29:aquae,
stagnant waters, Ov. H. 18, 121:stomachus,
i. e. without digestion, id. P. 1, 10, 14:glaebae,
that bear nothing, without cultivation, Verg. G. 1, 94:terra,
motionless, immovable, Hor. C. 3, 4, 45:horae,
leisure hours, id. S. 2, 6, 61:tempus,
Ov. P. 1, 15, 44:Brutus castigator lacrimarum atque inertium querellarum,
Liv. 1, 59, 4.— Of food, without flavor, insipid:caro,
Hor. S. 2, 4, 41:blitum iners videtur, ac sine sapore, aut acrimonia ulla,
Plin. 20, 22, 93, § 252:sal,
id. 31, 7, 39, § 82: [p. 941] vita, inactive, quiet, Tib. 1, 1, 5. — Poet., causative, rendering idle or inactive:frigus,
Ov. M. 8, 790:somni,
id. Am. 2, 10, 19. — Hence, adv.: ĭnerter, and sup. inertissime, Charis. 165 P. -
109 mitigo
mītĭgo, āvi, ātum, 1, v. a. [mitis-ago], to make mild, soft, or tender, make ripe or mellow; to make tame, to tame (class.).I.Lit.:II.cum aestivā maturitate alia mitigaverit, alia torruerit,
Cic. Rep. 4, 1, 6 (cited ap. Non. 343, 21):mitiget auctumnus, quod maturaverit aestas,
Aus. Idyll. 8: cibum, to make soft or tender, to soften by boiling or roasting, Cic. N. D. 2, 60, 151.—Comically: misero mihi mitigabat sandalio caput, mellowed, broke, Turp. ap. Non. l. l.:hic, qui dura sedens porrecto saxa leone Mitigat,
i. e. makes soft for sitting on by spreading over them a lion's skin, Mart. 9, 44, 2:Indus agros, laetificat et mitigat,
to make fruitful, Cic. N. D. 2, 52, 130:vina diluendo,
Plin. 14, 22, 29, § 149:silvestres arbores,
id. 17, 10, 12, § 66:amaritudinem frugum,
to soften, mitigate, id. 18, 16, 40, § 141:cervicum duritias,
id. 20, 22, 92, § 250:rabiem suum,
id. 10, 63, 83, § 182:pilos,
to thin, id. 35, 6, 19, § 37:animal,
to tame, Sen. Ben. 1, 3:valetudinem temperantia,
to mitigate, Plin. Ep. 1, 12, 9.—Trop., to make mild or gentle, to pacify, soothe, calm, assuage, appease, mitigate:animum alicujus,
Cic. Balb. 26, 57:te aetas mitigabit,
id. Mur. 31, 65:iras,
Ov. Tr. 4, 6, 15:querimonias, Col. praef.: tristitiam ac severitatem,
Cic. de Or. 2, 58, 236; cf.:acerbam severitatem condimentis humanitatis,
id. Q. Fr. 1, 1, 7:dolores,
id. Att. 3, 15, 2:labores,
id. de Or. 3, 4, 14:aliquem pecuniā,
Tac. H. 1, 66:temporum atrocitatem,
Suet. Tib. 48:acrimonia mitigabitur laude,
Auct. Her. 4, 37, 50: aures, to soothe with explanatory representations, Quint. 12, 1, 14:metus,
id. 12, 2, 28:feritatem animalium,
Plin. 24, 17, 102, § 167: alicui aliquem, to reconcile:Hannibalem Romanis,
Just. 31, 4, 4; cf.:vix revocanti patri mitigatus est,
id. 9, 7, 6.—Hence, mītĭganter, adv., in a soothing manner; in order to soothe, Cael. Aur. Tard. 5, 1, 13; 4, 3, 62; id. Acut. 1, 11, 76. -
110 sanctimonia
sanctĭmōnĭa, ae, f. [sanctus; cf.: acrimonia, parsimonia, etc.], sacredness, sanctity, moral purity, virtuousness, chastity, etc. (rare but class.):ad deorum religionem et sanctimoniam demigrasse,
Cic. Rab. Perd. 10, 30:habere domum clausam pudori et sanctimoniae, patentem cupiditati et voluptatibus,
id. Quint. 30, 93:summa sanctimonia,
id. ib. 17, 55:priscae sanctimoniae virgo,
Tac. A. 3, 69 fin.; cf. id. ib. 2, 86:femina sanctimoniā insignis,
id. ib. 12, 6:nuptiarum,
Auct. Her. 4, 33, 44:sine quā nemo videbit Deum,
Vulg. Heb. 12, 14. [p. 1626] -
111 ACRIMONY
[N]ACRIMONIA (-AE) (F)AMARITUDO (-DINIS) (F)FEL (FELLIS) (N) -
112 PUNGENCY
[N]SAL (SALIS) (MN)VIRUS (-I) (N)ACRIMONIA (-AE) (F)ACRITUDO (-INIS) (F)ACROR (-ORIS) (M) -
113 SHARPNESS
[N]ACIES (-EI) (F)ACERBITAS (-ATIS) (F)ACRIMONIA (-AE) (F)SUBTILITAS (-ATIS) (F)PERSPICACITAS (-ATIS) (F)ACERTAS (-ATIS) (F)ACRITAS (-ATIS) (F)SUPTILITAS (-ATIS) (F) -
114 acredine
f.1) (acidità) терпкость; кислота2) (acrimonia) язвительность, резкость, колкость, ехидство (n.)criticare con acredine — зло (резко) раскритиковать (colloq. раздолбать)
-
115 едкий
acute\едкий ое вещество corrosivo\едкийость aciditateacrimonia. -
116 острога
gaffalancea\острога конечный acuminatepunctute\острогасюжетный фильм film de action\острогата acutessaacumineacuitateacrimoniasalargutiaburla(н-р, зрения)acuitate\острогаумие acuminesalastutia\острогаумный argutefaceteingeniose\острогаумное замечание argutia. -
117 язва
ulcere\язва енный ulcerose\язваительность acrimonia\язваительный aculeate, acrimoniose, acerbe.
См. также в других словарях:
acrimônia — s. f. 1. Sabor acre; acidez. 2. [Figurado] Má vontade; aspereza, azedume. ‣ Etimologia: latim acrimonia, ae ♦ Grafia em Portugal: acrimónia … Dicionário da Língua Portuguesa
acrimónia — s. f. 1. Sabor acre; acidez. 2. [Figurado] Má vontade; aspereza, azedume. ‣ Etimologia: latim acrimonia, ae ♦ Grafia no Brasil: acrimônia … Dicionário da Língua Portuguesa
acrimonia — /akri mɔnja/ s.f. [dal lat. acrimonia, der. di acer acre ]. [carattere di ciò che, o di chi, è acre] ▶◀ e ◀▶ [➨ acredine (2)] … Enciclopedia Italiana
acrimonia — (Del lat. acrimonĭa). 1. f. Aspereza de las cosas, especialmente al gusto o al olfato. 2. Agudeza del dolor. 3. Aspereza o desabrimiento en el carácter o en el trato … Diccionario de la lengua española
acrimonia — calidad de amargo, áspero o agudo. Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010 … Diccionario médico
acrimonia — sustantivo femenino 1. Uso/registro: elevado. Acritud … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
acrimonia — ► sustantivo femenino 1 Presencia de sabor y olor áspero, fuerte y picante: ■ le repugnaba la acrimonia del barrio de los curtidores. SINÓNIMO acritud 2 Condición de los humores acres. 3 MEDICINA Agudeza del dolor. 4 Actitud áspera y malhumorada … Enciclopedia Universal
acrimonia — {{#}}{{LM A00588}}{{〓}} {{SynA00601}} {{[}}acrimonia{{]}} ‹a·cri·mo·nia› {{《}}▍ s.f.{{》}} Mordacidad o brusquedad en las palabras o en el carácter: • Sus críticas estaban llenas de acrimonia.{{○}} {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín acrimonia.… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
acrimonia — a·cri·mò·nia s.f. 1. OB sapore acre, acidità 2. CO asprezza astiosa, acredine, livore: rispondere con acrimonia, discutere con troppa acrimonia Sinonimi: acidità, acredine, astio, astiosità, livore. Contrari: affabilità, dolcezza. {{line}}… … Dizionario italiano
acrimonia — In ancient humoral pathology, a sharp, pungent, disease provoking humor. [L. pungency] … Medical dictionary
acrimònia — a|cri|mò|ni|a Mot Esdrúixol Nom femení … Diccionari Català-Català