-
1 RÍFA
* * *I)f. rent, rift, chink, fissure.(að), v. to sew up loosely (Styrr var rifaðr í hóð).* * *ríf, reif, reift, reif, pl. rifu; subj. rifi; part. rifinn; imperat. ríf, rífðu; when in the sense to pick, scratch, it is also spelt and sounded hrífa, q. v.: [Engl. rive; Dan. rive]:—to rive, tear; þeir létu dýr ok hrafna rífa hræin, Hkr. i. 39; vætt klæði mín, rifit ok únýtt með öllu, Fms. i. 264; var þar hverr fiskr ór roði rifinn, Eb. 276; þeir reyttu ok rifu, Fms. ii. 161; rífa hold af beinum, Magn. 531; þeir rifu af ræfrit af selinu, Ld. 280; rífa klæði af sér, Ó. H. 236: rífa ofan, to pull down, Nj. 279; rífa niðr, id., Grett. 50 new Ed.; rífa í sundr, to rive asunder, Boll. 350, Nj. 279; rífa e-n kvikan í sundr, to tear asunder alive, Fms. ix. 261; at sól rifi í sundr ( rived) nýja timbr-veggi, i. 291.2. to rend; klukka rifin, a cracked bell, Pm. 81:—impers. to be rent, ok reif seglit (acc.), Fms. ix. 387; ok reif ór æsunum, Edda 71:—rífa aptr, to rip up; Þórólfr vildi eigi at aptr væri rifit sárit, Eb. 244.B. usually spelt hrífa, to pick; fóru ungmenni tvau at hrífa mosa, to pick moss, Bs. i. 329: rífa upp, to pull up (a thing by the roots), pick up; rífa upp hrís (also rífa hrís), to pull up shrubs for fuel, Grág. ii. 263, 288.2. to scratch; þeir hrífa upp í höfuð sér ok reyta sik, scratched their heads, Fms. v. 161; bíta mann eðr hrífa, Grág. ii. 133: hann lét hrífa sér með kömbum, Fb. i. 212; hann vaknar ok hrífr í augun, rubs his eyes, Fb. ii. 96.3. to grasp; akkerin hrífa við, Ld. 76; þá hrífu við akkerin, Fms. x. 136, v. l.; ok hreif þegar við, it took effect, Bs. i. 197; hann brýtr upp gólfit ok hrífr þar ok rannsakar snæblandna mold, 198; see the references under hrífa. -
2 rífa
[ri:va]ríf, reif, rifum, rifið1. vt1) рвать, разрывать2)rífa e-n í sig — (убить и) сожрать кого-л.; перен. изничтожить кого-л.
3) царапать, скрести4) вырывать, выхватыватьrífa e-ð út úr höndunum á e-m — выхватывать что-л. у кого-л. из рук
5)□2.: rífa sig áfram быстро пробиться [выбиться]; rífa sig upp1) открываться ( о ране)2) зарабатывать много денег, богатеть3) петь [кричать] очень громко, надрываться5) разгорячиться, возбудиться3. rífastспорить, ругаться -
3 rifa
* * *I)f. rent, rift, chink, fissure.(að), v. to sew up loosely (Styrr var rifaðr í hóð).* * *1.u, f. [Scot. rive], a rift, rent, cleft, fissure, Sks. 210, freq. in mod. usage; bjarg-rifa, kletta-rifa, also a rift in a wall between two planks.2.að, [Scot. riv; Engl. rivet], to tack together, sew loosely together; Styrr var rifaðr í húð, Ísl. ii. 296, Glúm. 382 (of a corpse); hann varð djöfulóðr ok var rifaðr í húð innan, Orkn. 202 (of a madman).2. rifa saman, to stitch together; hann vill rifa saman munninn, rifaði (Ob., rifjaði Kb. wrongly) hann saman varrarnar ok reif ór æsunum, Edda i. 346. -
4 þrifa
(þríf; þreif, þrifum; þrifinn), v.1) to catch, grasp, to take hold of suddenly (þrífa e-n, eptir e-m, í e-n, til e-s); þrífa á e-m, to lay hands on;2) refl., þrífast, to thrive (hann bað bann illa fara ok aldri þrífa).* * * -
5 rifa
[rɪ:va]I. f rifu, rifurщель, трещина, прорехаII. vt rifaði1)rifa e-ð saman — сшивать что-л.
2)rifa segl — мор. зарифливать парус, брать рифы у паруса
-
6 ÞRÍFA
(þríf; þreif, þrifum; þrifinn), v.1) to catch, grasp, to take hold of suddenly (þrífa e-n, eptir e-m, í e-n, til e-s); þrífa á e-m, to lay hands on;2) refl., þrífast, to thrive (hann bað bann illa fara ok aldri þrífa).* * *pres. þríf; pret. þreif, þreift, þreif; pl. þrifu; part. þrifinn:—to clutch, grip, grasp, to take hold of suddenly or violently; hann þreif upp spjót, Nj. 8; hann þreif til hennar, Eg. 193; Hallfreðr þreif til hans ok keyrði undir sik, Fms. ii. 60; hann þreif til Þorsteins, Fs. (begin.); hann finnr barnit, þrífr upp síðan ok kastar í stakk sinn, Finnb. 214; hann þreif í feldinn stundar-fast, Grett. 114, 118; þrifu þeir þjóðgóðan, Am. 61; hann þreif um fótinn, Fms. viii. 368, v. l.; hann þrífr í tána, Hrafn. 15; þars vér á Þjaza þrifum, Ls. 51, 52, and passim.B. Prob. an altogether different word, arrd only used in the reflex. form, þrífask, þreifsk, þrifisk:—to thrive; hann bað hann ílla fara ok aldri þrífask, Nj. 19; engi fylkis-konungr þreifsk í landinu né annat stórmenni, Ld. (begin.); þá þrífsk hann ekki til skriðsins, Stj. 98; í hans kyni mundi allar þjóðir arf taka ok þrífask, be saved, Post. (Unger) 305, and passim in old and mod. usage. -
7 þrífa
v (acc) (þríf, þreif, þrifum, þrifið)1. popadnout, lapnout, uchvátitþrífa bókina af henni (grípa, hrifsa)2. čistit, uklízet, uklidit -
8 þrifa
-
9 rífa e-n niður
плохо отзываться (о ком-л.), поносить (кого-л.) -
10 þrífa
-
11 þrifa-maðr
m. a thrifty, well-to-do person, Ísl. ii. 13. -
12 rífa
-
13 rífa, tæta
-
14 rifa
f (-u, -ur)prasklina, podélný otvor -
15 rífa sig áfram
см. rífa -
16 rífa sig upp
см. rífa -
17 rífa upp
-
18 þrifa til
очищать, приводить в порядок -
19 þrifa-legr
adj. (-lega, adv.), cleanly. -
20 rifa, gat
См. также в других словарях:
Rifa — Saltar a navegación, búsqueda Una rifa es una competición en la que la gente compra boletos numerados. Las rifas son, a menudo, celebradas para reunir fondos y sufragar algún evento u obra de caridad. La celebración de una rifa implica que un… … Wikipedia Español
rifa — sustantivo femenino 1. Área: juegos Sorteo por medio de papeletas numeradas: Dame más papeletas para la rifa. 2. Lugar donde se celebra una rifa o sorteo: Hay una rifa en la feria … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Rifa — steht für: ar Rifa, Region in Bahrain Rifa (Gemeinde Gaschurn), Gemeindeteil von Gaschurn im Montafon, Vorarlberg sowie: Rifampicin, Handelsname Red imported fire ant, englische Bezeichnung der Roten Feuerameise … Deutsch Wikipedia
Rifa b&b — (Гаэта,Италия) Категория отеля: Адрес: via flacca km 21,500, 04024 Гаэта, Италия … Каталог отелей
rifa — s. f. 1. Sorteio de objetos por meio de bilhetes numerados. 2. [Antigo] Caminho íngreme e alcantilado … Dicionário da Língua Portuguesa
rifa — *rifa germ., Substantiv: nhd. Reff ( Neutrum) (2); ne. reef (Neutrum); Rekontruktionsbasis: an., ae.; Etymologie: s. ing. *reip , Verb, Substant … Germanisches Wörterbuch
rifa — (De la onomat. rif). 1. f. Juego que consiste en sortear algo entre varias personas. 2. Contienda, pendencia, enemistad … Diccionario de la lengua española
Rifa'ee — var. Rufai … Useful english dictionary
Rifāʿ, Ar- — ▪ Bahrain also spelled Rifaʿa municipality in the state and emirate of Bahrain, on north central Bahrain island, in the Persian Gulf. It is on the north rim of the island s central depression, site of the country s chief oil fields. The… … Universalium
Rifa'i — The Rifa i (also Rufa i) are a Sufi order most commonly found in the Arab Middle East but also in Turkey and the Balkans. It was founded by Ahmed ar Rifa i.HistoryThe order has a marked presence in Syria and Egypt and plays a noticeable role in… … Wikipedia
rifa — ► sustantivo femenino 1 JUEGOS Sorteo de una cosa entre varias personas por medio de papeletas numeradas, resultando ganadora aquella cuyo número coincide con el que se extrae de un bombo: ■ ha comprado unos números para una rifa de un coche; en… … Enciclopedia Universal
