-
1 detta
[d̥εʰt:a]vi dett, datt, duttum, dottiðпадать; шлёпатьсяláta e-ð detta niður — а) ронять что-л.; б) терять что-л.; в) прекращать что-л.
◊detta ofan á e-ð — натолкнуться на что-л., неожиданно найти что-л.
hann er ekki af baki dottinn — он не теряется, он выпутывается из затруднений
-
2 dár
I)n. scoff;draga dár at e-m, to make game or jest of one, to ridicule one; cf. dára.a., scarcely used except in the neut., ‘dátt,’1) e-m verðr dátt við e-t, one is startled at a thing (við þau tíðendi varð honum svá dátt, sem hann væri steini lostinn);2) e-m verðr dátt um e-t, one is pleased with a thing; svá var dátt með þeim, at, they were on such friendly terms that; gera sér dátt við en, to be very familiar with one; þá var nú í dátt efni komit, they had come to be good friends.* * *adj. [dá], scarcely used except in the neut. dátt, in various phrases; e-m verð dátt (or dátt um e-t), numbness comes to one, one is benumbed, 623, 10; við þau tíðendi varð honum svá d. sem hanu væri steini lostinn, at those tidings he was as ‘dumbfounded’ as if he had been struck by a stone, Bs. i. 471.β. in phrases denoting a charm or fascination exercised over another, always of uncertain and fugitive nature (cp. dá, ð); göra sér dátt við e-n (v. dá-leikar), to become, very familiar with one, Korm. 38: svá var dátt með þeim at …, they so charmed one another that …, Ni. 151; þá var nú í dátt efni komit, i. e. they came to be close friends, Sd. 138; varð mönnum dátt um þat, people were much charmed by it, Bjarn. g. 20, cp. Hm. 50.γ. dár gleymsku-svefn, a benumbing sleep of forgetfulness, Pass. 4. 11. -
3 DÁR
I)n. scoff;draga dár at e-m, to make game or jest of one, to ridicule one; cf. dára.a., scarcely used except in the neut., ‘dátt,’1) e-m verðr dátt við e-t, one is startled at a thing (við þau tíðendi varð honum svá dátt, sem hann væri steini lostinn);2) e-m verðr dátt um e-t, one is pleased with a thing; svá var dátt með þeim, at, they were on such friendly terms that; gera sér dátt við en, to be very familiar with one; þá var nú í dátt efni komit, they had come to be good friends.* * *n. scoff; in the allit. phrase, draga d. at e-m, to make game of one, Hkr. iii. 203; gys og dár, Pass. 14. 2. -
4 í
[i:, i]I praep в;1. (D)3) в др. знач.:2. (A)í kvöld, í kveld — сегодня вечером
3) в др. знач.:◊í burt, í braut, í brott — прочь
IIadv: -
5 ósvift
a. n., see ‘úsvift’.* * *n. adj., qs. of-svift; e-m verðr ósvift, to be stunted; þeim varð ósvift við þessa sýn. Fbr. 79; honum varð mjök ó. við óp þetta, Fb. i. 417 (vsvipt); en við þessi tiðendi varð honum svá ó., at hann mátti langa stund ekki mæla, Bs. i. 472; hinum varð svá ó. (dátt, Bs. i, l. c.) sem hann væri steini lostinn, Sturl. i. 211. -
6 drjúpa
[d̥rju:pʰa]vi drýp, draup, drupum, dropið1) капать, сочиться2) пропускать воду, течь◊það datt hvorki af honum né draup — он был совершенно спокоен, он сидел совсем тихо
-
7 HLÆJA
* * *(hlæ; hló, hlógum; hleginn), v.1) to laugh;hlæja hátt, to laugh loud;hlæja at e-u, to laugh at;þau tíðendi, er þeim hló hugr við, that gladdened their hearts;2) hlæja e-n, to laugh at, deride one.* * *pres. hlær, pl. hlægjum; pret. hló (qs. hlóg), 2nd pers. hlótt, mod. hlóst; pl. hlógu, mod. hlóu; pret. subj. hlægi; imperat. hlæ, hlaeðu; part. hleginn; [Ulf. hlahjan; A. S. hlihan; Engl. laugh; Hel. hlahan; O. H. G. hlahhan; old Frank, hlaka; Germ. lachen; Dan. le]:—to laugh, Hðm. 20, Skv. 3. 30, Am. 61, Akv. 24; h. hátt, to laugh loud, Skv. 2. 15; Grímr var ekki kátr, ok aldri hló hann síðan Helgi var fallinn, Dropl. 27; Grímr skelldi upp ok hló, 31; hví hlóttu nú? Fms. vi. 390; hló Vigfúss at? Halli mælti, þat er vani þeirra feðga at hlæja, þá er vígahugr er á þeim, Glúm. 367; hón hlaer við hvert orð, Nj. 18; h. dátt, to laugh heartily; skelli-hlægja, to roar with laughter; h. hlátr, Hildigunnr hló kalda-hlátr, Nj.: phrases, þá hló marmennill, then the merman laughed, of a sudden, unreasonable burst of laughter, Fas. Hálfs. S. ch. 7, Ísl. Þjóðs. i. 133: as also Merlin (1869), ch. 23; hugr hlaer, one’s heart laughs; at minn hugr hlægja við honum, Fas. i. 195; hlær mér þess hugr, Fms. xi. 96; þau tíðendi er þeim hló hugr við, ix. 494, v. l.; löngum hlaer lítið vit, long laugh, little wit; hleginn, laughed at, Niðrst. 6.2. with prep.; hlæja at e-u, to laugh at a thing; Hrútr hló at ok gékk í braut, Nj. 10; allt fólk hló at þeim, Fms. ix. 494, Glúm. 366, passim (at-hlægi).II. metaph. of a country, the hills are said to laugh in welcoming a guest and to droop at his going away; Drúpir Höfði, dauðr er Þengill, hlægja hlíðir við Hallsteini, Landn. (in a verse); Há þóttu mér hlaegja … of Noreg allan | klif meðan Ólafr lifði, Sighvat: the blunt edge is said to laugh in one’s face, síðan tók ek hein ór pússi mínum ok reið ek í eggina, svá at exin var svá slæ, at hón hló móti mér áðr en við skildum, Sturl. ii. 62. -
8 dauðaskellr
m. death-blow; á næsta dag eptir datt honum skellr, he was surprised by death.
См. также в других словарях:
Bauer (der) — 1. Armer Bauern Kälber und reicher Herren Töchter werden nicht alt. – Kirchhofer, 347. 2. Auch der Bauer isst nicht ungesalzen. Was ihm indess von seinem Schulzen, Landrath oder Pfarrer vorgepredigt wird, ist in der Regel nicht mit attischem… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Ásatrúarfélagið — Formation 1972 Type Icelandic Ásatrú (Heathenism) Location … Wikipedia