-
1 hir
hir or ir, indecl. n. [from cheir, like heres from chêros, and hiems from cheima, cheimôn], a hand: quibu' vinum Defusum e pleno siet, ir siphove, cui nil Dempsit, i. e. the palm of the hand, used in tasting wine, Lucil. ap. Cic. Fin. 2, 8, 23; cf. Charis. p. 12 P.; Prisc. p. 648 ib.; 698 ib. -
2 HIRÐ
f. a king’s or earl’s bodyguard; the king’s men (hann hefir á hirð um sik sem konungr).* * *f. [akin to A. S. hyred; cp. also Engl. hire], a king’s or earl’s body-guard, the king’s men of olden times: for the hirð, their rights, duties, statutes, see the Laws and Sagas passim; among the Laws, specially the Hirðskrá, N. G. L. ii. 390–450, Sks. ch. 24 sqq.; among the Sagas, the Fms. and Hkr. passim, Eg. ch. 5, 8, Fagrsk. ch. 5, the poem of Hornklofi, and 216, Ó. H. ch. 200 sqq., passim: hann hefir ok hirð um sik sem konungr, Eg. 47; ok hafði sína hirð hvárr þeirra, Fms. vi. 185; þá skipar hann hirðinni í eina fylking (opp. to bændr), Hkr. i. 155.COMPDS: hirðardómr, hirðbiskup, hirðbróðir, hirðbúnaðr, hirðdrengr, hirðhestr, hirðkona, hirðlið, hirðlög, hirðmaðr, hirðmannseiðr, hirðmannalúðr, hirðmannanafn, hirðmannastefna, hirðmær, hirðpallr, hirðprestr, hirðprúðr, hirðprýði, hirðriddari, hirðsiðir, hirðskip, Hirðskrá, hirðstefna, hirðstjóri, hirðstjórn, hirðstofa, hirðsveinn, hirðsveit, hirðvist. -
3 HIRÐA
(-rða, -rðr), v.1) to keep in a box or chest (Ásgerðr hirði slœðurnar, þar sem áðr vóru);2) hirða hey, to gather in hay;3) to hide, conceal;4) to mind, care for (aldregi hirði ek þat);hirða eigi um e-t, not to care about (þeir hirðu ekki um líf sitt);hirð eigi, hirðit eigi, do not seek (hirð eigi þú at hopa á hæl!).* * *ð, mod. t, (Fms. vii. 290), to herd, tend, keep; hirða fé, to herd sheep, Grág. i. 401.2. to keep in a box, chest; þá hirði Ásgerðr slæðurnar, Eg. 703; hann tekr burt örina ok hirðir hana svá búna, Fms. xi. 64; ok hirt (imperat.) þat í glerkeri, Pr. 472.3. hirða hey, to gather in hay, Eb. 150, 152, Gullþ. 20, Sks. 325.4. to keep safe, hide, conceal; ok er hann (Eliah) nú hirðr öðrum mönnum ( hidden from them), Ver. 29; hirða höfuð, to hide one’s head, Grett. (in a verse); þeir vissu eigi hvar Guð hirði andir þeirra, 623. 60; h. sik í djúpum, of fishes, Sks. 47, 49: reflex. to lock oneself up, hide oneself, gangit upp í turn minn ok hirðisk þar, Bær. 2, Fas. i. 8; var hann nú hirðr ( save) fyrir öllum úfriði, Fms. xi. 322; hirðir ok haldnir, safe and sound, Karl. 3.II. to mind, care for; eigi hirði ek at lifa, Stj. 168; þótt þeir hirði þat eigi, even though they care not for it, Grág. i. 468; aldregi hirði ek þat, Hrafn. 19; þeir einir munu vera at ek hirði aldri þótt drepisk, Nj. 85; h. um e-t, to care about; ok hirtu ekki um líf sitt, Fms. iv. 147, vii. 290, ix. 243, Ó. H. 114, Þiðr. 142.2. imperat. with a neg. and an infin. do not! Lat. noli! hirð eigi þú at hræðask! 656 C. 37; hirð eigi þú at þræta, noli contendere, Skálda 164: hirðit eigi ér at hafa íllmælgi, 623. 30; hirð eigi þú at hopa á hæl, Hvítanessgoði! Nj. 170; hirðit eigi at óttask, Stj. 220 passim: esp. in poetry with a neg. suff., hirðattu, Korm. ch. 26; hirða-þú, Gkv. 2. 28, 31, Am. 38; hirðum-at fælask, let us not shudder, Fas. i. 519 (in a verse). -
4 hirðir
(-is, -ar), m. herdsman, shepherd; pastor.* * *m. [Ulf. hairdeis = ποιμήν; A. S. hyrde; Engl. herd; Dan. hyrde; Swed. herde; Germ. hirt]:—a herd, herdsman, shepherd, Gþl. 400, Grág. ii. 224, Barl. 35, Bs. ii. 91, Stj. 106 (hirðanna, gen. pl.); eccl., Hom., Mar., Bs., Stj. passim, as also N. T. in mod. usage; hirðir is used in a sacred and metaph. sense, smali or smala-maðr only in the proper sense; eg em góðr hirðir, John x. 14; heilagir hirðar, Stj. 9. hirðis-lauss, adj. shepherdless; sauðir h., Stj. 603. hirðis-ligr, adj. pastoral, Stj. 235. hirðis-nafn, n. a shepherd’s name, Bs. i. 280. hirðis-rismál, n. a shepherd’s rising time, a term for day-break; er sól er í miðju austri, i. e. six o’clock, Grág. ii. 224, cp. Hrafn. 20. -
5 hirð-lög
n. pl. the laws and statutes of the king’s men, their community, fellowship, Fms. v. 52; taka e-n í hirðlög, Ó. H. 204; ganga í h., Eg. 29, 112; vera í or segja sik ór hirðlögum, N. G. L. ii. 437. -
6 hirð-maðr
m. a king’s man, Hirðskrá, Fms., Eg., Sks. passim, Ó. H. ch. 70, 113, Har. S. Harðr. ch. 110, Hkr. Ó. T. ch. 90, Lv. p. 112 (far þú á fund Eyjólfs Guðmunds sonar, vinar míns ok hirðmanns), Nj. ch. 3, Fbr. -
7 hirð-stjóri
a, m. the captain of the king’s men, Fms. iv. 364, ix. 250, 496, Gþl. 58, Eg. 280, Hirðskrá ch. 8, 24; in Eg. 280 used in a peculiar and Engl. sense; in Icel. the governor was, from the 14th to the 16th century, called hirðstjóri, Ann., Espol. passim. -
8 hirðar-dómr
m. a king’s court; synja eiði eptir hirðardómi, N. G. L. ii. 437. -
9 hirð-bróðir
m. a comrade among king’s men, El. 14, Barl. 94, Hirðskrá ch. 41. -
10 hirði-
a prefix, tending, keeping, wearing, in poët. compds, hirði-áss, -bil, -dís, -draugr, -nauma, -njótr, -sága, -sif, -týr, -þollr, all epithets in poetical circumlocutions of men and women. -
11 hirð-mær
f. = hirðkona, Art., Karl. -
12 hirð-stjórn
f. the dignity of hirðstjóri. Fms. ix. 250; in Icel. sense, Ann. passim, Dipl. ii. 15. -
13 hirð-sveinn
m. = hirðdrengr, Stj. 482. -
14 hirðligr
a. belonging to the king’s men, courtly (hirðlig málsnild). -
15 hirðlög
n. pl. laws and statutes of the king’s men, their community or fellowship (taka e-n í hirðlög). -
16 hir
wr. hi-ir; hir "to squeeze, tighten" -
17 hır çıkarmak
v. kick up a row -
18 hirðingi
Bedouin -
19 hir
born, borned, borned, borning -
20 hirð-biskup
m. a king’s bishop, Fms. i. 229.
См. также в других словарях:
Hir (disambiguation) — Hir is a gender neutral pronoun.Hir may also refer to: * Hir Vijay Suri (17th century), Indian Jain * Ieuan Brydydd Hir (15th century), Welsh language poet * Rhun Hir ap Maelgwn (circa 492 586), king of Gwyneddee also* Her * Hur * Le Hir * Ynys… … Wikipedia
Hír Televízió — Senderlogo Allgemeine Informationen Empfang: Kabel Satellit … Deutsch Wikipedia
hir — s. v. informaţie, ştire, veste. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime hir s.n. – Ştire, veste, noutate. – var. hiriu. Mag. hir (DAR). În Trans. – Der. hireş, adj. (faimos, celebru), din mag. hires. Trimis de blaurb, 25.11.2007. Sursa:… … Dicționar Român
hir — hȋr m <N mn hírovi> DEFINICIJA čin obijesti, nenadani prohtjev, nepredvidiva promjena [hir prirode; prolazni hir]; kapric ETIMOLOGIJA *xyra: bolest (rus. dijal. xirij: slab, bolestan, polj. dijal. chyać: bolovati) … Hrvatski jezični portal
hir´sute|ness — hir|sute «HUR soot», adjective. 1. covered with hairs; hairy; shaggy; rough. 2. Biology. covered with long, stiff hairs. ╂[< Latin hirsūtus] –hir´sute|ly, adverb. –hir´sute|ness, noun … Useful english dictionary
hir´sute|ly — hir|sute «HUR soot», adjective. 1. covered with hairs; hairy; shaggy; rough. 2. Biology. covered with long, stiff hairs. ╂[< Latin hirsūtus] –hir´sute|ly, adverb. –hir´sute|ness, noun … Useful english dictionary
hir|sute — «HUR soot», adjective. 1. covered with hairs; hairy; shaggy; rough. 2. Biology. covered with long, stiff hairs. ╂[< Latin hirsūtus] –hir´sute|ly, adverb. –hir´sute|ness, noun … Useful english dictionary
Hir — Hir, pron. [Obs.] See {Here}, pron. Chaucer. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Hir Vijay Suri — (Shri Hirvijay Suri) was a prominent saint of the Jain sect during the times of Akbar (around 1600 A.D).There are lot of records of his teachings in Jainism and its profound impact on Akbar the great.King Akbar had given up non vegetarian food… … Wikipedia
HIR — fil. Caleb, filii Iephone, 1. Par. c. 4. v. 15 … Hofmann J. Lexicon universale
hîr — m 〈N mn hírovi〉 čin obijesti, nenadani prohtjev, nepredvidiva promjena; kapric [∼ prirode; prolazni ∼] … Veliki rječnik hrvatskoga jezika