Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

í+góðri+hirðu

  • 1 hir

    hir or ir, indecl. n. [from cheir, like heres from chêros, and hiems from cheima, cheimôn], a hand: quibu' vinum Defusum e pleno siet, ir siphove, cui nil Dempsit, i. e. the palm of the hand, used in tasting wine, Lucil. ap. Cic. Fin. 2, 8, 23; cf. Charis. p. 12 P.; Prisc. p. 648 ib.; 698 ib.

    Lewis & Short latin dictionary > hir

  • 2 HIRÐ

    f. a king’s or earl’s bodyguard; the king’s men (hann hefir á hirð um sik sem konungr).
    * * *
    f. [akin to A. S. hyred; cp. also Engl. hire], a king’s or earl’s body-guard, the king’s men of olden times: for the hirð, their rights, duties, statutes, see the Laws and Sagas passim; among the Laws, specially the Hirðskrá, N. G. L. ii. 390–450, Sks. ch. 24 sqq.; among the Sagas, the Fms. and Hkr. passim, Eg. ch. 5, 8, Fagrsk. ch. 5, the poem of Hornklofi, and 216, Ó. H. ch. 200 sqq., passim: hann hefir ok hirð um sik sem konungr, Eg. 47; ok hafði sína hirð hvárr þeirra, Fms. vi. 185; þá skipar hann hirðinni í eina fylking (opp. to bændr), Hkr. i. 155.
    COMPDS: hirðardómr, hirðbiskup, hirðbróðir, hirðbúnaðr, hirðdrengr, hirðhestr, hirðkona, hirðlið, hirðlög, hirðmaðr, hirðmannseiðr, hirðmannalúðr, hirðmannanafn, hirðmannastefna, hirðmær, hirðpallr, hirðprestr, hirðprúðr, hirðprýði, hirðriddari, hirðsiðir, hirðskip, Hirðskrá, hirðstefna, hirðstjóri, hirðstjórn, hirðstofa, hirðsveinn, hirðsveit, hirðvist.

    Íslensk-ensk orðabók > HIRÐ

  • 3 HIRÐA

    (-rða, -rðr), v.
    1) to keep in a box or chest (Ásgerðr hirði slœðurnar, þar sem áðr vóru);
    2) hirða hey, to gather in hay;
    3) to hide, conceal;
    4) to mind, care for (aldregi hirði ek þat);
    hirða eigi um e-t, not to care about (þeir hirðu ekki um líf sitt);
    hirð eigi, hirðit eigi, do not seek (hirð eigi þú at hopa á hæl!).
    * * *
    ð, mod. t, (Fms. vii. 290), to herd, tend, keep; hirða fé, to herd sheep, Grág. i. 401.
    2. to keep in a box, chest; þá hirði Ásgerðr slæðurnar, Eg. 703; hann tekr burt örina ok hirðir hana svá búna, Fms. xi. 64; ok hirt (imperat.) þat í glerkeri, Pr. 472.
    3. hirða hey, to gather in hay, Eb. 150, 152, Gullþ. 20, Sks. 325.
    4. to keep safe, hide, conceal; ok er hann (Eliah) nú hirðr öðrum mönnum ( hidden from them), Ver. 29; hirða höfuð, to hide one’s head, Grett. (in a verse); þeir vissu eigi hvar Guð hirði andir þeirra, 623. 60; h. sik í djúpum, of fishes, Sks. 47, 49: reflex. to lock oneself up, hide oneself, gangit upp í turn minn ok hirðisk þar, Bær. 2, Fas. i. 8; var hann nú hirðr ( save) fyrir öllum úfriði, Fms. xi. 322; hirðir ok haldnir, safe and sound, Karl. 3.
    II. to mind, care for; eigi hirði ek at lifa, Stj. 168; þótt þeir hirði þat eigi, even though they care not for it, Grág. i. 468; aldregi hirði ek þat, Hrafn. 19; þeir einir munu vera at ek hirði aldri þótt drepisk, Nj. 85; h. um e-t, to care about; ok hirtu ekki um líf sitt, Fms. iv. 147, vii. 290, ix. 243, Ó. H. 114, Þiðr. 142.
    2. imperat. with a neg. and an infin. do not! Lat. noli! hirð eigi þú at hræðask! 656 C. 37; hirð eigi þú at þræta, noli contendere, Skálda 164: hirðit eigi ér at hafa íllmælgi, 623. 30; hirð eigi þú at hopa á hæl, Hvítanessgoði! Nj. 170; hirðit eigi at óttask, Stj. 220 passim: esp. in poetry with a neg. suff., hirðattu, Korm. ch. 26; hirða-þú, Gkv. 2. 28, 31, Am. 38; hirðum-at fælask, let us not shudder, Fas. i. 519 (in a verse).

    Íslensk-ensk orðabók > HIRÐA

  • 4 hirðir

    (-is, -ar), m. herdsman, shepherd; pastor.
    * * *
    m. [Ulf. hairdeis = ποιμήν; A. S. hyrde; Engl. herd; Dan. hyrde; Swed. herde; Germ. hirt]:—a herd, herdsman, shepherd, Gþl. 400, Grág. ii. 224, Barl. 35, Bs. ii. 91, Stj. 106 (hirðanna, gen. pl.); eccl., Hom., Mar., Bs., Stj. passim, as also N. T. in mod. usage; hirðir is used in a sacred and metaph. sense, smali or smala-maðr only in the proper sense; eg em góðr hirðir, John x. 14; heilagir hirðar, Stj. 9. hirðis-lauss, adj. shepherdless; sauðir h., Stj. 603. hirðis-ligr, adj. pastoral, Stj. 235. hirðis-nafn, n. a shepherd’s name, Bs. i. 280. hirðis-rismál, n. a shepherd’s rising time, a term for day-break; er sól er í miðju austri, i. e. six o’clock, Grág. ii. 224, cp. Hrafn. 20.

    Íslensk-ensk orðabók > hirðir

  • 5 hirð-lög

    n. pl. the laws and statutes of the king’s men, their community, fellowship, Fms. v. 52; taka e-n í hirðlög, Ó. H. 204; ganga í h., Eg. 29, 112; vera í or segja sik ór hirðlögum, N. G. L. ii. 437.

    Íslensk-ensk orðabók > hirð-lög

  • 6 hirð-maðr

    m. a king’s man, Hirðskrá, Fms., Eg., Sks. passim, Ó. H. ch. 70, 113, Har. S. Harðr. ch. 110, Hkr. Ó. T. ch. 90, Lv. p. 112 (far þú á fund Eyjólfs Guðmunds sonar, vinar míns ok hirðmanns), Nj. ch. 3, Fbr.

    Íslensk-ensk orðabók > hirð-maðr

  • 7 hirð-stjóri

    a, m. the captain of the king’s men, Fms. iv. 364, ix. 250, 496, Gþl. 58, Eg. 280, Hirðskrá ch. 8, 24; in Eg. 280 used in a peculiar and Engl. sense; in Icel. the governor was, from the 14th to the 16th century, called hirðstjóri, Ann., Espol. passim.

    Íslensk-ensk orðabók > hirð-stjóri

  • 8 hirðar-dómr

    m. a king’s court; synja eiði eptir hirðardómi, N. G. L. ii. 437.

    Íslensk-ensk orðabók > hirðar-dómr

  • 9 hirð-bróðir

    m. a comrade among king’s men, El. 14, Barl. 94, Hirðskrá ch. 41.

    Íslensk-ensk orðabók > hirð-bróðir

  • 10 hirði-

    a prefix, tending, keeping, wearing, in poët. compds, hirði-áss, -bil, -dís, -draugr, -nauma, -njótr, -sága, -sif, -týr, -þollr, all epithets in poetical circumlocutions of men and women.

    Íslensk-ensk orðabók > hirði-

  • 11 hirð-mær

    f. = hirðkona, Art., Karl.

    Íslensk-ensk orðabók > hirð-mær

  • 12 hirð-stjórn

    f. the dignity of hirðstjóri. Fms. ix. 250; in Icel. sense, Ann. passim, Dipl. ii. 15.

    Íslensk-ensk orðabók > hirð-stjórn

  • 13 hirð-sveinn

    m. = hirðdrengr, Stj. 482.

    Íslensk-ensk orðabók > hirð-sveinn

  • 14 hirðligr

    a. belonging to the king’s men, courtly (hirðlig málsnild).

    Íslensk-ensk orðabók > hirðligr

  • 15 hirðlög

    n. pl. laws and statutes of the king’s men, their community or fellowship (taka e-n í hirðlög).

    Íslensk-ensk orðabók > hirðlög

  • 16 hir

    wr. hi-ir; hir "to squeeze, tighten"

    Pennsylvania sumerian dictionary > hir

  • 17 hır çıkarmak

    v. kick up a row

    Turkish-English dictionary > hır çıkarmak

  • 18 hirðingi

    Bedouin

    Faroese-English dictionary > hirðingi

  • 19 hir

    born, borned, borned, borning

    Indonesia-Inggris kamus > hir

  • 20 hirð-biskup

    m. a king’s bishop, Fms. i. 229.

    Íslensk-ensk orðabók > hirð-biskup

См. также в других словарях:

  • Hir (disambiguation) — Hir is a gender neutral pronoun.Hir may also refer to: * Hir Vijay Suri (17th century), Indian Jain * Ieuan Brydydd Hir (15th century), Welsh language poet * Rhun Hir ap Maelgwn (circa 492 586), king of Gwyneddee also* Her * Hur * Le Hir * Ynys… …   Wikipedia

  • Hír Televízió — Senderlogo Allgemeine Informationen Empfang: Kabel Satellit …   Deutsch Wikipedia

  • hir — s. v. informaţie, ştire, veste. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  hir s.n. – Ştire, veste, noutate. – var. hiriu. Mag. hir (DAR). În Trans. – Der. hireş, adj. (faimos, celebru), din mag. hires. Trimis de blaurb, 25.11.2007. Sursa:… …   Dicționar Român

  • hir — hȋr m <N mn hírovi> DEFINICIJA čin obijesti, nenadani prohtjev, nepredvidiva promjena [hir prirode; prolazni hir]; kapric ETIMOLOGIJA *xyra: bolest (rus. dijal. xirij: slab, bolestan, polj. dijal. chyać: bolovati) …   Hrvatski jezični portal

  • hir´sute|ness — hir|sute «HUR soot», adjective. 1. covered with hairs; hairy; shaggy; rough. 2. Biology. covered with long, stiff hairs. ╂[< Latin hirsūtus] –hir´sute|ly, adverb. –hir´sute|ness, noun …   Useful english dictionary

  • hir´sute|ly — hir|sute «HUR soot», adjective. 1. covered with hairs; hairy; shaggy; rough. 2. Biology. covered with long, stiff hairs. ╂[< Latin hirsūtus] –hir´sute|ly, adverb. –hir´sute|ness, noun …   Useful english dictionary

  • hir|sute — «HUR soot», adjective. 1. covered with hairs; hairy; shaggy; rough. 2. Biology. covered with long, stiff hairs. ╂[< Latin hirsūtus] –hir´sute|ly, adverb. –hir´sute|ness, noun …   Useful english dictionary

  • Hir — Hir, pron. [Obs.] See {Here}, pron. Chaucer. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Hir Vijay Suri — (Shri Hirvijay Suri) was a prominent saint of the Jain sect during the times of Akbar (around 1600 A.D).There are lot of records of his teachings in Jainism and its profound impact on Akbar the great.King Akbar had given up non vegetarian food… …   Wikipedia

  • HIR — fil. Caleb, filii Iephone, 1. Par. c. 4. v. 15 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • hîr — m 〈N mn hírovi〉 čin obijesti, nenadani prohtjev, nepredvidiva promjena; kapric [∼ prirode; prolazni ∼] …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»