Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

ìmputo

  • 1 imputo

    imputo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] porter en compte, compter, imputer. [st2]2 [-] mettre en ligne de compte, faire valoir, se faire un mérite de, vanter. [st2]3 [-] donner, accorder. [st2]4 [-] imputer, attribuer (reprocher de ou louer de). [st2]5 [-] imposer, taxer.
    * * *
    imputo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] porter en compte, compter, imputer. [st2]2 [-] mettre en ligne de compte, faire valoir, se faire un mérite de, vanter. [st2]3 [-] donner, accorder. [st2]4 [-] imputer, attribuer (reprocher de ou louer de). [st2]5 [-] imposer, taxer.
    * * *
        Imputo, imputas, pen. corr. imputare. Quintil. Reprocher, Imputer.
    \
        Imputare aliquid alteri. Plin. iunior. Luy donner le blasme de quelque chose, Luy mettre sus qu'il est cause de quelque meschanceté.
    \
        Imputare. Senec. Compter.
    \
        Longe plus imputant seminis iacti, quam quod seuerint. Colum. Ils comptent plus de grain à leur maistre, qu'ils n'en ont semé.
    \
        Imputare ciuitati terna millia. Plin. iun. Coucher en despense.

    Dictionarium latinogallicum > imputo

  • 2 imputo

    imputo imputo, avi, atum, are вменять, вменять в вину

    Латинско-русский словарь > imputo

  • 3 imputo

    imputo imputo, avi, atum, are приписывать, вменять в вину

    Латинско-русский словарь > imputo

  • 4 imputo

    impŭto ( inp-), āvi, ātum, 1, v. a. [inputo], to bring into the reckoning, enter into the account, to reckon, charge (not ante-Aug.; cf. deputo).
    I.
    Lit.:

    vilici servi longe plus imputant seminis jacti quam quod severint,

    Col. 1, 7 fin.:

    sumptus alicui... viatica et vecturas,

    Dig. 17, 2, 52, § 15:

    in quartam hereditatis imputantur res, quas jure hereditario capit,

    ib. 35, 2, 90:

    haec in numerum trium tutelarum,

    ib. 23, 2, 61.—
    II.
    Trop., to enter into the account, to reckon, attribute as a merit or a fault to one's self or another; to make a boast of, to credit to, to charge, ascribe, impute to (for the Ciceron. assignare, ascribere): fatum dies imputat, Sen. de Ira, 3, 42; cf. Mart. 5, 20, 13:

    hoc non imputo in solutum,

    Sen. Ep. 8 fin.:

    gaudent muneribus, sed nec data imputant, nec acceptis obligantur,

    Tac. G. 21:

    noli imputare vanum beneficium mihi,

    Phaedr. 1, 22, 8; cf. Sen. Tranq. 6:

    huic (Masinissae) imputari victum Hannibalem, huic captum Syphacem, huic Carthaginem deletam,

    Just. 38, 6:

    alii transeunt quaedam imputantque quod transeant,

    Plin. Ep. 8, 21, 4; cf. Suet. Tib. 53:

    ipsum sibi eripere tot beneficiorum occasiones, tam numerosam obligandi imputandique materiam,

    Plin. Pan. 39, 3; so absol.:

    cum quidam crimen ultro faterentur, nonnulli etiam imputarent,

    made a merit of it, Suet. Ner. 36: saevit enim natumque objectat et imputat illis, charges upon them ( his son ' s fate), Ov. M. 2, 400:

    mortem senioribus imputat annis,

    id. ib. 15, 470:

    rebellandi tempus Atheniensibus,

    Vell. 2, 23, 4:

    an ei caedes imputanda sit, a quo jurgium coepit?

    Quint. 5, 10, 72:

    suum exsilium rei publicae imputaturus,

    Sen. Ep. 86:

    prospera omnes sibi vindicant, adversa uni imputantur,

    Tac. Agr. 27:

    alicui moras belli aut causas rebellandi,

    id. ib. 34; id. H. 4, 14 fin.:

    culpam nostram illi,

    Plin. 18, 1, 1, § 2:

    et tibi scilicet, qui requisisti, imputabis, si digna ne epistula quidem videbuntur,

    Plin. Ep. 6, 20 fin.:

    sibi imputent cur minus idoneum fidejussorem acceperint,

    Dig. 42, 7, 1:

    imputet ipse deus nectar mihi, fiet acetum,

    may assign, give, Mart. 12, 48, 13:

    otia parva nobis,

    id. 4, 83, 2:

    hoc solum erit certamen, quis mihi plurimum imputet,

    Tac. H. 1, 38.

    Lewis & Short latin dictionary > imputo

  • 5 imputo

    imputo, 1, account, reckon; lay to the charge of, R. 4:4 ff.; 5:13; [2 T. 4:16]; Philem. 18.*

    English-Latin new dictionary > imputo

  • 6 imputo

    im-puto, āvī, ātum, āre (in u. puto, rechnen), anrechnen, in Rechnung bringen, I) eig. u. meton.: 1) eig.: plus imputant seminis iacti, quam quod severint, Colum.: sumptus alci, ICt.: hoc non imputo in solutum, rechne ich nicht als Zahlung an, Sen. ep. 8, 10. – 2) meton. = jmdm. etwas schenken, widmen, alci nectar, alci otia, Mart. – II) übtr., jmdm. od. sich etw. als Verdienst od. Schuld anrechnen, a) als Verdienst anrechnen, in Rechnung bringen, sich ein Verdienst aus etw. machen, officia alci, Sen.: alci beneficium, Phaedr.: quis mihi plurimum imputet, wer mich am meisten sich verpflichtet, Tac.: imputant, quod transeant, Plin. ep.: hoc quod secundum posuit nemo alius pro beneficio imputavit, Sen. contr. 9, 24, 11. – b) jmdm. als Schuld zurechnen, zuschreiben, beilegen, auf ihn schieben, ihm Schuld geben, alci natum, Ov.: culpam, Plin.: caedem, Quint.: fugam innocentiae, Curt.: aliquid tempori, Curt.: tibi imputabis, si etc., Plin. ep.

    lateinisch-deutsches > imputo

  • 7 imputo

    im-puto, āvī, ātum, āre (in u. puto, rechnen), anrechnen, in Rechnung bringen, I) eig. u. meton.: 1) eig.: plus imputant seminis iacti, quam quod severint, Colum.: sumptus alci, ICt.: hoc non imputo in solutum, rechne ich nicht als Zahlung an, Sen. ep. 8, 10. – 2) meton. = jmdm. etwas schenken, widmen, alci nectar, alci otia, Mart. – II) übtr., jmdm. od. sich etw. als Verdienst od. Schuld anrechnen, a) als Verdienst anrechnen, in Rechnung bringen, sich ein Verdienst aus etw. machen, officia alci, Sen.: alci beneficium, Phaedr.: quis mihi plurimum imputet, wer mich am meisten sich verpflichtet, Tac.: imputant, quod transeant, Plin. ep.: hoc quod secundum posuit nemo alius pro beneficio imputavit, Sen. contr. 9, 24, 11. – b) jmdm. als Schuld zurechnen, zuschreiben, beilegen, auf ihn schieben, ihm Schuld geben, alci natum, Ov.: culpam, Plin.: caedem, Quint.: fugam innocentiae, Curt.: aliquid tempori, Curt.: tibi imputabis, si etc., Plin. ep.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > imputo

  • 8 imputo

    im-puto, āvī, ātum, āre
    1) зачислять, засчитывать, ставить в счёт (i. alicui tria milia Dig)
    i. aliquid in solutum Sen — засчитывать что-л. в счёт платежа
    2) дарить, посвящать ( alicui otia M)
    3) приписывать ( alicui culpam PM caedem Q); вменять в вину (alicui aliquid C, Sen etc.); ставить (вменять) в заслугу ( beneficium Ph)
    mortem senioribus annis i. Oумирать от старости

    Латинско-русский словарь > imputo

  • 9 imputo

    imputare, imputavi, imputatus V
    impute, charge; ascribe

    Latin-English dictionary > imputo

  • 10 imputo

    to lay to a charge, enter in an account, impute to.

    Latin-English dictionary of medieval > imputo

  • 11 imputo

    Словарь корней и производных форм языка Эсперанто с переводом на русский язык > imputo

  • 12 imputo

    imputation

    Dictionnaire espéranto-français > imputo

  • 13 imputo

    imputation

    Esperanto-English dictionary > imputo

  • 14 imputō (inp-)

        imputō (inp-) āvī, ātus, āre    [1 in+puto], to reckon, attribute, make account of, charge, ascribe, impute: data (munera), Ta.: beneficium mihi, Ph.: natum imputat illis, (the fate of) his son, O.: exercitui moras belli, Ta.

    Latin-English dictionary > imputō (inp-)

  • 15 acumulo

    imputo

    Dizionario Aragonés - Castellán > acumulo

  • 16 acumuló

    imputó

    Dizionario Aragonés - Castellán > acumuló

  • 17 imputation

    imputo

    Dictionnaire français-espéranto > imputation

  • 18 inputo

    impŭto ( inp-), āvi, ātum, 1, v. a. [inputo], to bring into the reckoning, enter into the account, to reckon, charge (not ante-Aug.; cf. deputo).
    I.
    Lit.:

    vilici servi longe plus imputant seminis jacti quam quod severint,

    Col. 1, 7 fin.:

    sumptus alicui... viatica et vecturas,

    Dig. 17, 2, 52, § 15:

    in quartam hereditatis imputantur res, quas jure hereditario capit,

    ib. 35, 2, 90:

    haec in numerum trium tutelarum,

    ib. 23, 2, 61.—
    II.
    Trop., to enter into the account, to reckon, attribute as a merit or a fault to one's self or another; to make a boast of, to credit to, to charge, ascribe, impute to (for the Ciceron. assignare, ascribere): fatum dies imputat, Sen. de Ira, 3, 42; cf. Mart. 5, 20, 13:

    hoc non imputo in solutum,

    Sen. Ep. 8 fin.:

    gaudent muneribus, sed nec data imputant, nec acceptis obligantur,

    Tac. G. 21:

    noli imputare vanum beneficium mihi,

    Phaedr. 1, 22, 8; cf. Sen. Tranq. 6:

    huic (Masinissae) imputari victum Hannibalem, huic captum Syphacem, huic Carthaginem deletam,

    Just. 38, 6:

    alii transeunt quaedam imputantque quod transeant,

    Plin. Ep. 8, 21, 4; cf. Suet. Tib. 53:

    ipsum sibi eripere tot beneficiorum occasiones, tam numerosam obligandi imputandique materiam,

    Plin. Pan. 39, 3; so absol.:

    cum quidam crimen ultro faterentur, nonnulli etiam imputarent,

    made a merit of it, Suet. Ner. 36: saevit enim natumque objectat et imputat illis, charges upon them ( his son ' s fate), Ov. M. 2, 400:

    mortem senioribus imputat annis,

    id. ib. 15, 470:

    rebellandi tempus Atheniensibus,

    Vell. 2, 23, 4:

    an ei caedes imputanda sit, a quo jurgium coepit?

    Quint. 5, 10, 72:

    suum exsilium rei publicae imputaturus,

    Sen. Ep. 86:

    prospera omnes sibi vindicant, adversa uni imputantur,

    Tac. Agr. 27:

    alicui moras belli aut causas rebellandi,

    id. ib. 34; id. H. 4, 14 fin.:

    culpam nostram illi,

    Plin. 18, 1, 1, § 2:

    et tibi scilicet, qui requisisti, imputabis, si digna ne epistula quidem videbuntur,

    Plin. Ep. 6, 20 fin.:

    sibi imputent cur minus idoneum fidejussorem acceperint,

    Dig. 42, 7, 1:

    imputet ipse deus nectar mihi, fiet acetum,

    may assign, give, Mart. 12, 48, 13:

    otia parva nobis,

    id. 4, 83, 2:

    hoc solum erit certamen, quis mihi plurimum imputet,

    Tac. H. 1, 38.

    Lewis & Short latin dictionary > inputo

  • 19 apportion

    tr[ə'pɔːʃən]
    1 repartir, distribuir
    \
    SMALLIDIOMATIC EXPRESSION/SMALL
    to apportion blame to somebody echar la culpa a alguien
    apportion [ə'porʃən] vt
    : distribuir, repartir
    v.
    prorratear v.
    ratear v.
    ə'pɔːrʃən, ə'pɔːʃən
    transitive verb \<\<duties/time\>\> distribuir*; \<\<costs/sum\>\> prorratear, repartir

    the blame was apportioned to them both equallyse los culpó or se les imputó la culpa a ambos por partes iguales

    [ǝ'pɔːʃǝn]
    VT [+ resources etc] repartir, distribuir; [+ blame] asignar
    * * *
    [ə'pɔːrʃən, ə'pɔːʃən]
    transitive verb \<\<duties/time\>\> distribuir*; \<\<costs/sum\>\> prorratear, repartir

    the blame was apportioned to them both equallyse los culpó or se les imputó la culpa a ambos por partes iguales

    English-spanish dictionary > apportion

  • 20 imputatus

    [st1]1 [-] imputātus, a, um: part. passé de imputo; mis en ligne de compte. [st1]2 [-] imputātus, a, um: - [abcl][b]a - non taillé, non élagué. - [abcl]b - Fest. non purifié.[/b]
    * * *
    [st1]1 [-] imputātus, a, um: part. passé de imputo; mis en ligne de compte. [st1]2 [-] imputātus, a, um: - [abcl][b]a - non taillé, non élagué. - [abcl]b - Fest. non purifié.[/b]
    * * *
        Imputatus, pen. prod. Adiectiuum, Quod non est putatum, hoc est purgatum, et proprie de vineis dicitur. Plin. Qui ne sont point taillees.

    Dictionarium latinogallicum > imputatus

См. также в других словарях:

  • Corrupción urbanística en España — Saltar a navegación, búsqueda La corrupción urbanística es el abuso del poder de los cargos públicos vinculado a la especulación inmobiliaria y el incumplimiento de las normativas urbanísticas y medioambientales con objeto enriquecimiento ilícito …   Wikipedia Español

  • Vuelo 3142 de LAPA — Boeing 737 200 sinies …   Wikipedia Español

  • Gonzalo Tirado — Gonzalo Tirado, es un banquero venezolano, presidente de UnoValores Casa de Bolsa en Venezuela. En agosto de 2005, tras completar la compra del Banco Galicia en Venezuela, abre sus puertas el Stanford Bank Banco Comercial, encabezado por Gonzalo… …   Wikipedia Español

  • Incendio de Guadalajara de 2005 — Existen desacuerdos sobre la neutralidad en el punto de vista de la versión actual de este artículo o sección. En la página de discusión puedes consultar el debate al respecto. Incendio de Guadalajara de 2005 …   Wikipedia Español

  • República Cromañón — Puesto situado a metros de República Cromañón, con fotos de las numerosas víctimas …   Wikipedia Español

  • Rumbo Propio — Saltar a navegación, búsqueda Rumbo Propio es un movimiento autonomista liberal y zuliano (Venezuela) que propugna los principios de gobierno limitado, mercados libres e instituciones sociales separadas del Estado.[1] El movimiento Rumbo Propio… …   Wikipedia Español

  • Caso Brugal — es un caso en el que se investigan delitos de soborno, extorsión y tráfico de influencias en la adjudicación de contratos públicos en concursos de gestión de los servicios de recogida de basuras en varias localidades gobernadas por el Partido… …   Wikipedia Español

  • imputare — im·pu·tà·re v.tr. (io ìmputo, rar. impùto) CO 1a. attribuire un fatto a qcn. o a qcs., spec. a titolo di colpa, di biasimo: imputare al comandante la sconfitta, imputare al caso, alla distrazione Sinonimi: addebitare, addossare, ascrivere. 1b.… …   Dizionario italiano

  • imputare — {{hw}}{{imputare}}{{/hw}}v. tr.  (io imputo , raro imputo ) 1 (dir.) Promuovere l azione penale contro qlcu. | (est.) Contestare un imputazione: imputare qlcu. di omicidio. 2 (est.) Considerare responsabile: imputare qlcu. del fallimento; SIN.… …   Enciclopedia di italiano

  • imputare — v. tr. [dal lat. impŭtare, propr. mettere in conto ] (io ìmputo, ecc., meno com. impùto, ecc.). 1. [ritenere qualcosa colpa di qualcun altro, con la prep. a del secondo arg.: i. l incidente a distrazione ] ▶◀ addebitare, addossare, ascrivere,… …   Enciclopedia Italiana

  • импутабельность — (imputabilitas, лат. imputo засчитывать, вменять в вину) см. Вменяемость …   Большой медицинский словарь

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»