-
141 ♦ truth
♦ truth /tru:ɵ/n.1 [uc] verità; (il) vero: I told you the truth, ti ho detto la verità; There is an element of truth in your story, c'è del vero nel tuo racconto; the truths of religion, le verità della fede; le verità rivelate; home truths, verità sgradevoli, la dura verità ( sul proprio conto); the honest (o the plain) truth, la pura verità; the naked truth, la nuda verità; the whole truth, tutta la verità; to speak (o to tell) the truth, dire la verità; to distort the truth, falsare la verità; to face the truth, guardare in faccia la realtà; to stretch the truth, forzare la verità; svisare i fatti; to uncover the truth, scoprire la verità2 [u] veridicità; l'esser veritiero; sincerità; lealtà3 [u] (mecc.) posizione giusta; centro: The wheel is out of truth, la ruota è fuori centro (o è scentrata)● (polit.) Truth and Reconciliation Commission, Commissione per la verità e la riconciliazione (istituita in Sud Africa per investigare sui reati commessi durante l'apartheid) □ truth drug (o truth serum), siero della verità □ Truth or Dare (o Consequences), il gioco della verità □ (mat.) truth table, tavola di verità □ (mat.) truth value, valore di verità □ (lett.) in truth, invero; veramente; infatti □ to tell the truth (o truth to tell), a dire il vero □ to tell sb. a few home truths, dire il fatto suo a q.; dirne quattro a q. □ (fig.) to be truth itself, essere la bocca della verità □ (fig.) to be the gospel truth, essere la pura verità; essere vangelo.
См. также в других словарях:
proprio — / prɔprjo/ (pop. propio) [dal lat. proprius, prob. dalla locuz. pro privo a titolo privato, personale ]. ■ agg. 1. [riferito a un sogg. di 3a persona, in sostituzione del possessivo: ha intestato il libretto a nome p. ; sono riusciti con le p.… … Enciclopedia Italiana
vero — vé·ro agg., s.m. I. agg. FO I 1. che corrisponde alla realtà, alla verità: una notizia, un affermazione, una storia vera | anche preceduto da proprio con valore raff.: è proprio vera questa storia? | è vero?, non è vero?, vero?, per chiedere… … Dizionario italiano
vero — {{hw}}{{vero}}{{/hw}}A agg. 1 Che possiede in misura totale e in modo incontestabile le caratteristiche proprie del suo essere, della sua natura e sim.: quello è il mio vero padre; il vero colpevole sono io. 2 Effettivo, reale: il vero motivo di… … Enciclopedia di italiano
vero — A agg. 1. reale, concreto (est.), toccabile (fig.), tangibile (fig.), positivo, storico □ veridico, veritiero, verace (lett.), effettivo, attendibile, credibile, certo, sacrosanto (est.) CONTR. apparente, fittizio, posticcio, nominale, irreale … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
proprio — A agg. 1. appartenente, inerente, rispettivo □ caratteristico, tipico, specifico, intrinseco, peculiare, precipuo, personale, esclusivo, distintivo, targato (fig.), speciale, particolare, rappresentativo CONTR. generale, comune, aspecifico,… … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
Facciamo finta che sia vero — Facciamo finta che sia vero … Википедия
OSIRIS — Iovis fil. ex Niobe Phoronei filia. Argivis imperavit: sed subditis subiratus fratri Aegialeo regnum tradidit, profectus in Aegyptum est, quam legibus egregiis instructam, Rex tenuit. Iûs maritus, quae et Isis dicta, varias artes Aegyptios docuit … Hofmann J. Lexicon universale
già — avv. [lat. iam ]. 1. a. [davanti a un verbo o a una locuz. in funz. di predicato, indica che, nel momento in cui si parla, un fatto è ormai compiuto o è accaduto da poco, oppure rafforza l idea del tempo trascorso, spec. con riferimento a un… … Enciclopedia Italiana
BERNOULLI Johannes — Iacobi Frater natus initiô anni 1667. die 27. Iulii, post stadium Philosophicum seliciter decursum studium Medicum tamquam suum ἔργον complexus fuit: Interea temporis ad imitationem Fratris universam Mathesin, ceu studium utilisimum ad Medicinam … Hofmann J. Lexicon universale
VINDEX — memoratus in Legg XII. Tabb. Assiduo. Vindex. assiduus. esto. quisquis. volet. vindex. esto. teste Festô, ab eo, quod vindicat, quo minus is, qui prensus est, ab aliquo teneatur. Hinc in Glossis Philoxeni, Vindex Gap desc: Hebrew itaque speciatim … Hofmann J. Lexicon universale
VITRAGO — nomen herbae, quae helxine alias, teste Oribasiô: quod vitro herbae similis sit, vel simili virtute praedita. Sunt tamen qui Vitrariam vocent, ut Apuleius et Vitreolam, quia apta sit, vitreis vasis abstergendis. Quam ob causam et Urceolaris dicta … Hofmann J. Lexicon universale