-
1 brûle-gueule
m. (de brûle) (pl. brûle-gueules) разг. къса лула. -
2 brûle-parfum
m. (de brûle et parfum) (pl. brûle-parfums) мангалче за горене на благовония. -
3 brûle-pourpoint
(а) loc. adv. (de brûler et pourpoint) 1. ост. отблизо, от упор; 2. внезапно, неочаквано. -
4 brûle-tout
m. inv. (de brûler et tout) свещник за угарки. -
5 brûler
v. (probabl. altér. de l'a. fr. usler, lat. ustulare, sous l'infl. de l'a. fr. bruir) I. v.tr. 1. горя, изгарям; обгарям; brûler des mouvaises herbes изгарям плевели; brûler vif qqn. изгарям някого жив; brûler du charbon горя въглища; brûler de l'électricité горя (харча) ток; brûler une verrue изгарям брадавица; 2. паря, опарвам, попарвам; 3. пропускам, не спирам; brûler l'arrêt пропускам спирка (преминавам, без да спра (за автобус)); brûler un feu rouge преминавам на червено; 4. изсушавам, изгарям (за растение); 5. преварявам; brûler de l'eau-de-vie преварявам (пека) ракия; 6. зем. прегарям, изтощавам почвата (от прекомерно торене или от култури, които изсмукват хранителните Ј сокове); 7. раздразвам; la fumée brûle les yeux димът дразни очите; 8. разг., в съчет. brûler qqn. убивам някого с огнестрелно оръжие; II. v.intr. 1. горя; изгарям; загарям; le bois brûle bien дървото гори добре; le rôti a brûlé печеното изгоря; brûler de soif прен. изгарям от жажда; brûler d'envie изгарям от желание; 2. пека; le soleil brûle très fort слънцето пече много силно; 3. ост., в съчет. brûler pour qqn. влюбен съм в някого; 4. tu brûles! горещо! (в игрите за откриване на предмет, когато човек е близо до целта); se brûler v. pron. изгарям се (си), опарвам се (си); se brûler avec de l'eau bouillante изгарям се с вряла вода. Ќ brûler а petit feu разг. пека се на бавен огън (на голямо изпитание съм); se brûler la cervelle пръскам си черепа с огнестрелно оръжие; brûler la chandelle par les deux bouts прахосвам парите си (здравето си); brûler une étape отминавам набързо, не спирам; brûler la leçon разг. бягам от урок, от час; brûler le pavé тичам много бързо; brûler les planches театр. играя с жар; brûler la politesse а qqn. разг. напускам някого без да му се обадя, без да му кажа сбогом; brûler ses vaisseaux разг. правя решителна крачка, след която връщане няма; l'argent lui brûle les doigts той не може да спести пари. -
6 cerveau
m. (lat. cerebellum, de cerebrum) (pl. cerveaux) 1. анат. главен мозък; 2. прен. глава, ум, разум; cerveau brûlé луда глава; cerveau creux вятърничав ум; fuite de cerveaux изтичане на висококвалифицирани специалисти в чужбина. Ќ rhume de cerveau хрема; transport au cerveau апоплектичен удар; être pris du cerveau хремав съм; avoir le cerveau malade душевно болен съм, луд съм; cerveau électronique кибернетичен мозък, център. -
7 chaleur
f. (lat. calos, accus. calorem) 1. топлина, жега, горещина; la chaleur brûle les plantes горещината изгаря растенията; les grandes chaleurs големите горещини; 2. повишена температура, огън; la chaleur de la fièvre огънят на треската; 3. прен. разгар; dans la chaleur de la querelle в разгара на скарването; 4. буйност; 5. жар, ревност; chaleur humaine симпатия. Ќ être en chaleur разгонвам се ( за женски животни). Ќ Ant. froid; froideur, indifférence. -
8 imbrûlé,
e adj. et m. (de in- et brûlé) недоизгорял. -
9 nidoreux,
se adj. (lat. nidorosus, de nidor "odeur de mets qui brûle") мед. загнил, вонящ; който мирише на развалени яйца, на гнило. -
10 torchon
m. (de torcher) 1. парцал; 2. худ. papier torchon специална грапава рисувателна хартия за акварел или за гваш; 3. прен., разг. лош, долнопробен текст, писание. Ќ le torchon brûle има неразбирателство ( между двама). -
11 tôt
adv. (probabl. lat. pop. °tostum, neutre adv. de tostus "grillé, brûlé", de torrere, par une metaph. semlable aux emplois fig. de brûler, griller (une étape)) рано, скоро; très, trop tôt много рано; beaucoup plus tôt много отдавна; mon travail sera terminé dans quinze jours au plus tôt ще свърша работата си най-малко за петнадесет дни; se lever tôt ставам рано ( по навик). Ќ au plus tôt незабавно; tôt ou tard рано или късно.
См. также в других словарях:
brûle-parfum — [ brylparfœ̃ ] n. m. • 1785; de brûler et parfum ♦ Cassolette à parfums. ⇒ encensoir. Des brûle parfums. ● brûle parfum, brûle parfums nom masculin ou brûle parfums nom masculin invariable Récipient qui permet à des substances aromatiques, en se… … Encyclopédie Universelle
brûle-parfums — ● brûle parfum, brûle parfums nom masculin ou brûle parfums nom masculin invariable Récipient qui permet à des substances aromatiques, en se consumant, d exhaler leur parfum. ● brûle parfum, brûle parfums (difficultés) nom masculin ou brûle… … Encyclopédie Universelle
Brule, Wisconsin — Town Location of Brule, Wisconsin Coordinate … Wikipedia
brûle-gueule — [ brylgɶl ] n. m. • 1735; de brûler et gueule ♦ Pipe à tuyau très court. ⇒ bouffarde. « une petite pipe courte et brune, de celles qu on appelle “brûle gueule” » (A. Daudet). Des brûle gueules ou des brûle gueule. ● brûle gueule nom masculin… … Encyclopédie Universelle
Brulé — Brûlé Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Brûlé peut désigner : une brûlure les Brûlés, une des principales bandes sioux lakota Ce dit de quelqu un de vraiment fatigué. Sommaire 1… … Wikipédia en Français
Brule — ist der Name mehrerer Orte in den Vereinigten Staaten: Brule (Louisiana) Brule (Nebraska) Brule (Wisconsin) Brulé bezeichnet: Brulé, ein nordamerikanischer Indianerstamm Brulé oder Brûlé ist der Familienname folgender Personen: Étienne Brûlé… … Deutsch Wikipedia
Brule — may refer to: * Brulé, a branch of the Sioux tribe * Brule, a Native American World Beat band * Brûlé, Alberta * Brule, Wisconsin * Brule, Nebraska * Brûlé Lake, Alberta, Canada * Brule River, forming a portion of the boundary between Michigan… … Wikipedia
brûle-pourpoint (à) — ⇒BRÛLE POURPOINT (À), loc. adv. A. Vx [Sens spatial] De très près, à bout portant : • 1. C est une effroyable et admirable chose qu un incendie vu à brûle pourpoint. HUGO, Le Rhin, 1842, p. 150. B. Usuel [Sens temporel] À l improviste,… … Encyclopédie Universelle
brûle-bout — ⇒BRÛLE BOUT, subst. masc. Bougeoir qui permet de brûler entièrement les bouts de bougies. Synon. brûle tout (cf. J. HUMBERT, Nouv. gloss. genevois, 1852, p. 68). Prononc. et Orth. :Dernière transcr. dans DG : brul bou; en vers le . Plur. inv.… … Encyclopédie Universelle
brûlé — brûlé, ée (bru lé, lée) part. passé. 1° Consumé par le feu. Les villes brûlées par les barbares. Fig. Animé. Brûlé du désir de rentrer dans sa patrie. • Brûlé de plus de feux...., RAC. Andr. I, 4. Un cerveau brûlé, une cervelle brûlée,… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
brûle-tout — ⇒BRÛLE TOUT, subst. masc. Synon. de brûle bout : • 1. ... [retirer des lanternes] les bouts de bougie qui peuvent être utilisés grâce au brûle tout. J. RICHEPIN, Le Pavé, 1883, p. 71. P. métaph. [En parlant d un caractère passionné; cf. brise… … Encyclopédie Universelle