-
121 təmiz
1) чистый, опрятный, аккуратный; 2) незапятнанный, беспорочный, платонический; 3) чисто, опрятно, аккуратно; təmizə çıxarmaq оправдать, реабилитировать; təmizə çıxmaq оправдаться, реабилитироваться. -
122 tərəf
сторона. tərəf durmaq (saxlamaq, tutmaq, çıxmaq) быть пристрастным, быть на чьей-либо стороне, лицеприятствовать. -
123 ümid
надежда, чаяние, упование. ümid bağlamaq надеяться, возлагать надежду, рассчитывать (на кого, на что); ümid bəsləmək уповать, питать надежду; ümid olmaq (eləmək, etmək) уповать, надеяться, рассчитывать (на кого); ümidi boşa çıxmaq терять надежду; разочаровываться; ümidi kəsilmək лишаться надежды, отчаиваться; ümidini boşa çıxarmaq разочаровать (кого); ümidini kəsmək (üzmək) терять надежду; махнуть рукой (на что-либо). -
124 üstünə
1) на. kitabı stolun üstünə qoy положи книгу на стол; 2) на чье-нибудь имя; qonşum ərizəni sədrin üstünə göndərdi мой сосед послал заявление на имя председателя; üstünə ayaqlanmaq нанести обиду, нападать, наступать (на кого); üstünə atmaq 1) швырнуть, бросить кому-нибудь в лицо; 2) возложить свою работу (обязанность, вину) на кого-нибудь другого; üstünə düşmək 1) наступать, нападать, набрасываться (на кого-либо); 2) не оставлять в покое; придираться (к кому); 3) настойчиво добиваться (чего); üstünə getmək пойти (с жалобой, претензией к кому-нибудь); üstünə gəlmək прибавлять; üstünə sürmək наехать; üstünə tökülmək напасть, наброситься на кого-нибудь целой массой; üstünə çıxmaq наткнуться на что-нибудь; случайно застать. -
125 üz
1) лицо; 2) лицевая сторона; 3) поверхность; 4) обивка (мебели); 5) мат. грань. üz bağlamaq образоваться сливкам (на молоке); üz vermək 1) оказать ласковый прием; 2) случиться, приключиться; üz vurmaq настойчиво просить; приставать с просьбой, с требованием; üz qoymaq направиться; üz döndərmək изменить (кому); отречься, отвернуться (от кого); üz görmək относиться к кому-то благоприятно, помогать, поддерживать, ублажать; üz göstərmək потрафлять; üz tutmaq обращаться (к кому); üz çevirmək 1) обращаться к кому-нибудь с просьбой; 2) отвернуться, отворачиваться; üz çəkmək обвивать, облицовывать; üzdən baxmaq просмотреть наскоро, поверхностно; üzdən iraq минуй нас! не дай бог!; üzə vurmaq сказать в лицо обвиняя в чем-то; üzə qabarmaq дерзить, отвечать дерзостью; üzə dirənmək уличать в глаза; изобличать в лицо; üzə durmaq восстать, протестовать, быть непослушным, непокорным; üzə düşmək 1) упорствовать, противиться; 2) обнаружиться, выявиться; üzə salmamaq 1) не раскрывать, не оглашать секрета; 2) делать вид, будто не замечаешь, не видишь или не слышишь; üzə çıxmaq 1) подняться на поверхность (о жидкости); 2) обнаруживаться, появиться на людях, явиться к властям; легализироваться; üzü ağ olmaq оправдать доверие, ожидания; быть достойным похвалы, одобрения; üzü bərk olmaq быть упрямым, быть стойким, выносливым; üzü açılmaq становиться развязным, беззастенчивым, непослушным; üzü gülmək просиять, повеселеть; üzü danlamaq быть укоряемым, упрекаемым; üzü üstə лицом вниз, ниц; üzündən gəlməmək стесняться, почувствовать неловкость, считать неудобным; üzünə baxmamaq плохо принимать, не обращать внимания; üzünə qabarmaq дерзко отвечать, дерзить; üzünə dik baxmaq смотреть в упор (на кого); üzünə durmaq 1) уличать кого-то в глаза; 2) говорить дерзости, грубости; üzünə gəlmək попрекать (кого); üzünə salmaq действовать, поступать нагло, нахально; üzünə söz gəlmək подвергаться выговору, замечанию, упреку; получить выговор, замечание; üzünü ağartmaq переписать набело, начисто; üzünü ağ eləmək (etmək) своими действиями прославит (кого); заслужить одобрение, похвалу; üzünü almaq снять верхний слой; üzünü açmaq испортить (морально) заставить дерзить; üzünü yazmaq переписывать; üzünü köçürmək (götürmək) списывать; копировать, снимать копию, срисовывать; üzünü malalamaq 1) замазывать, заштукатуривать; 2) см. üstünü malalamaq (2); üzünü mürdəşir yusun чтоб ты издох; üzünün suyu tökülmək стать бесстыжим, нахальным, потерять стыд, обнаглеть; üzünü çıxarmaq см. üzünü köçürmək. -
126 üz-üzə
лицом к лицу. üz-üzə gəlmək (çıxmaq) встретиться. -
127 üzüqara
осрамившийся, посрамленный, виноватый. üzüqara çıxmaq оказаться посрамленным, опозоренным; üzüqara olmaq быть виноватым. -
128 var-yox
1) все, что имеется; все, что есть; все состояние; все имущество; 2) всего-навсего. Var-yoxdan çıxartmaq разорять, разорить (кого); var-yoxuna çıxmaq разбазаривать все имущество; onun var-yox bir qızı var у него всего-навсего одна дочь.
См. также в других словарях:
çıxmaq — f. 1. Bir yerdən (binadan, otaqdan və s. dən) kənar olmaq, içəridən dışarıya varmaq, getmək, xaric olmaq. Evdən çıxmaq. Kabinetdən çıxmaq. – Çay hazır olanadək mən özümə əlcəklər alım, – deyib Sona otaqdan çıxdı. N. N.. 2. Bir yerə getməyə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üz — is. 1. İnsan başının qabaq hissəsi; surət, sifət, çöhrə, sima. Üzünün ifadəsi. Qəşəng üz. – Mərcan bəy diqqətlə Kərbəlayı Qubadın üzünə baxır. Ü. H.. <Qızın> yumru, gözəl üzü və yanaqları açıq sərin havada qızarmışdı. M. İ.. // Heyvan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
itmək — f. 1. Yoxa çıxmaq, qeyb olmaq. <Koroğlu:> Nigar, Düratın itməyi; Yandırır məni, yandırır. «Koroğlu». // Azmaq, azıb qalmaq, başqa yerə düşmək. <Səriyyə və uşaqlar> bu qarışıqlığın, bu qaynar bataqlığın içində itməkdən qorxaraq, bərk… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iş — is. 1. Fəaliyyət, çalışma, zəhmət, əmək. Əqli iş. Fiziki iş. İş görmək. Elmi iş. İşlə məşğul olmaq. – İş insanın cövhəridir. (Ata. sözü). İş rəncbərin, güc öküzün, yer özününkü; Bəyzadələri, xanları neylərdin, ilahi! M. Ə. S.. İş nə qədər qızğın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öz — əvəz. 1. Şəxsinə, özünə aid olan, xas olan, mənsub olan. Öz kitabı. Öz şeyi. Öz yerindən durmaq. Öz vətəninə qayıtmaq. Öz fikrində qalmaq. – Birdən <İskəndərin> tərlan qanadlı xəyalı uçub, öz vətəninə – doğma Azərbaycan elinə getdi. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yol — is. 1. Gediş gəliş və nəqliyyat işləməsi üçün zolaq şəklində ayrılmış yer. Kəndarası yol. Bu yol haraya gedir? Avtomobil yolu. Şose yolu. – <Yusif şah> əmr elədi ki, hər yerdə yollar təmir olunsun və lazım məqamlarda və mənzillərdə körpülər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göy — 1. is. 1. Yer üzünün üzərində mavi bir qübbə kimi görünən fəza, boşluq. Göydə buludlar üzür. Göydə ulduzlar sayrışır. Bu vaxt göydə bulud göründü. // Yer üzünü əhatə edən kainat boşluğu; ənginlik, hava. Bu halda sərayi şahibən göyə bir fişəng… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hal — 1. is. <ər.> 1. Hər hansı bir səbəbdən, şəraitdən doğan vəziyyət, keyfiyyət. Xəstənin halı yaxşıdır. – Hicrin edibdi könlümü bərbad, ağlaram; Çoxlar tutar bu halıma irad, ağlaram. Natəvan. <Ceyranın> keçmiş halı ilə indiki halını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zahir — is. <ər.> 1. Açıq, aşkar, aydın, meydanda olan (batin müqabili). Mən bir Fərhad, sən bir şirindəhansan; Dərdin zahir, amma özün nəhansan. M. P. V.. Zahirdi qəmzənin cigər sökməyi; Can atmağı, nahaq qanlar tökməyi. Q. Z.. 2. Xarici görünüş,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
