-
1 zużyta twarz
преждевре́менно постаре́вшее лицо́ -
2 zużyty
zużyt|y1. использованный;2. (zniszczony) изношенный; 3. тех. сработанный;\zużytyа para мятый пар; ● \zużytyа twarz преждевременно постаревшее лицо
* * *1) испо́льзованный2) ( zniszczony) изно́шенный3) тех. срабо́танныйzużyta para — мя́тый пар
• -
3 część
f masz. деталь; часть; элемент część mocująca крепёжная деталь część składowa элемент, составная часть część stała глухая часть część toczna тело качения część zamienna заменяемая деталь, сменная деталь część zapasowa запчасть; запасная деталь część znormalizowana стандартная деталь część zunifikowana унифицированная деталь część zużyta изношенная детальKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > część
См. также в других словарях:
łysa guma — Zużyta opona samochodowa Eng. A worn out automotive tire … Słownik Polskiego slangu
łysa opona — Zużyta opona samochodowa Eng. A worn out automotive tire … Słownik Polskiego slangu
Cold stamping — Schemat aplikacji folii cold stamping 1. Podłoże drukowe 2. Aplikacja kleju 3. Folia Cold Stamping 4. Naświetlanie UV 5. Zużyta folia Cold Stamping 6. Druk uszlachetniony folią Cold stamping, also known as press working[1], is a manufacturing… … Wikipedia
gruchot — m IV, Ms. gruchotocie 1. D. u zwykle blm «silny łoskot, odgłos spadających, uderzających o coś przedmiotów» Coś spada z gruchotem. 2. D. a; lm M. y pot. «rzecz zniszczona, zużyta, stara» Z auta zrobił się już gruchot. 3. DB. a; lm M. y, DB. ów… … Słownik języka polskiego
podmiana — ż IV, CMs. podmiananie; lm D. podmianamian pot. «ukryta, nieuczciwa zamiana» Podmiana części nowej na zużytą … Słownik języka polskiego
regenerat — m IV, D. u, Ms. regeneratacie; lm M. y 1. biol. «odtworzona przez regenerację część ciała, narządu, tkanki itp.» 2. techn. «nowa lub naprawiona część maszyny, przyrządu itp., zastępująca część zużytą lub uszkodzoną» 3. techn. «produkt plastyczny… … Słownik języka polskiego
robocizna — ż IV, CMs. robociznaiźnie, blm «włożona, wkładana w coś praca, zwłaszcza fizyczna, zużyta na coś praca; koszt pracy» Tania, droga, własna robocizna. Koszt robocizny … Słownik języka polskiego
samopowtarzalny — ∆ wojsk. Broń samopowtarzalna «rodzaj broni samoczynnej, w której podczas strzału część energii gazów prochowych zostaje zużyta do przygotowania strzału następnego, wymagającego od strzelca jedynie ponownego naciśnięcia spustu» … Słownik języka polskiego
śmieć — I m I, D. śmiecia; lm M. śmieci a. śmiecie, D. śmieci częściej w lm «rzecz wyrzucona, zniszczona, zużyta, bezużyteczna, zepsuta, zwłaszcza resztka czegoś, pozostałość, odpadek» Kupa śmieci. Kosz do śmieci. Zamieść, wynieść, uprzątnąć śmieci.… … Słownik języka polskiego
zużyć — dk Xa, zużyćżyję, zużyćżyjesz, zużyćżyj, zużyćżył, zużyćżyty, zużyćżywszy zużywać ndk I, zużyćam, zużyćasz, zużyćają, zużyćaj, zużyćał, zużyćany 1. «zniszczyć coś lub wyczerpać zasób czegoś przez dłuższe używanie» Zużyć zapas węgla. Zużyć deski… … Słownik języka polskiego
zużyty — zużytyyci imiesł. bierny czas. zużyć (p.) zużyty w użyciu przym. «zmęczony, wyczerpany, wyniszczony fizycznie lub psychicznie; świadczący o czyimś zmęczeniu, wyczerpaniu, wyniszczeniu» Zużyta twarz … Słownik języka polskiego