(zdradzić)

См. также в других словарях:

• zdradzać się – zdradzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o małżonkach, osobach związanych uczuciowo: zdradzać siebie wzajemnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaczęli się zdradzać zaraz po ślubie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zdradzać — ndk I, zdradzaćam, zdradzaćasz, zdradzaćają, zdradzaćaj, zdradzaćał, zdradzaćany zdradzić dk VIa, zdradzaćdzę, zdradzaćdzisz, zdradź, zdradzaćdził, zdradzaćdzony 1. «przechodzić na stronę nieprzyjaciela, wydawać kogoś, coś wrogowi» Zdradzać… …   Słownik języka polskiego

• zdradzać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zdradzaćam, zdradzaća, zdradzaćają, zdradzaćany {{/stl 8}}– zdradzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zdradzaćdzę, zdradzaćdzi, zdradź, zdradzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wsypać — dk IX, wsypaćpię, wsypaćpiesz, wsyp, wsypaćał, wsypaćany wsypywać ndk VIIIa, wsypaćpuję, wsypaćpujesz, wsypaćpuj, wsypaćywał, wsypaćywany 1. «sypiąc umieścić coś w czymś, wrzucić coś sypkiego do wnętrza czegoś; nasypać» Wsypać węgiel do pieca.… …   Słownik języka polskiego

• wydać — dk I, wydaćdam, wydaćdasz, wydaćdadzą, wydaćdaj, wydaćdał, wydaćdany wydawać ndk IX, wydaćdaję, wydaćdajesz, wydaćwaj, wydaćwał, wydaćany 1. «wyłożyć, wydatkować pieniądze na coś, zapłacić za coś» Wydać całą pensję. Wydawać pieniądze na… …   Słownik języka polskiego

• piszczeć — ndk VIIb, piszczećczę, piszczećczysz, piszcz, piszczećczał, piszczećczeli pisnąć dk Va, piszczećnę, piśniesz, piśnij, piszczećnął, piszczećnęła, piszczećnęli, piszczećnąwszy 1. «wydawać ostry, cienki, przenikliwy głos, dźwięk; odzywać się… …   Słownik języka polskiego

• tajemnica — ż II, DCMs. tajemnicacy; lm D. tajemnicaic 1. «rzecz (sprawa, fakt, wiadomość), której nie należy rozgłaszać, która nie powinna wyjść na jaw, sekret; określona przez przepisy prawne wiadomość, której poznanie lub ujawnienie jest zakazane przez… …   Słownik języka polskiego

• wkopać — dk IX, wkopaćpię, wkopaćpiesz, wkop, wkopaćał, wkopaćany wkopywać ndk VIIIa, wkopaćpuję, wkopaćpujesz, wkopaćpuj, wkopaćywał, wkopaćywany 1. «kopiąc wpuścić w głąb, zagłębić w ziemi» Wkopać słup, pal w ziemię. 2. pot. «zdradzić, wydać; wsypać»… …   Słownik języka polskiego

• wygadać — dk I, wygadaćam, wygadaćasz, wygadaćają, wygadaćaj, wygadaćał, wygadaćany 1. pot. «mówiąc wyznać coś komuś, naopowiadać» Wygadała wszystko, co ją dręczyło. Wygadał, co miał na sercu. 2. pot. «wyjawić, powiedzieć coś niepotrzebnie, zdradzić… …   Słownik języka polskiego

• wysypać — dk IX, wysypaćpię, wysypaćpiesz, wysypaćsyp, wysypaćał, wysypaćany wysypywać ndk VIIIa, wysypaćpuję, wysypaćpujesz, wysypaćpuj, wysypaćywał, wysypaćywany 1. «sypiąc usunąć coś z wnętrza czegoś; sypiąc umieścić coś gdzieś, w czymś» Wysypać piasek… …   Słownik języka polskiego

• зрадить — здрадить предать , часто в зап. русск. грам. конца ХV в. (Срезн. I, 997), также зрадца, здрадца изменник . Заимств. из польск. zdradzic, *zdradzca (соврем. zdrajca), чеш. zraditi, zradce, которые калькируют ср. в. н. ver râten, ver ræter. Ср.… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера