-
1 zaorać
глаг.• вспахать• вспахивать• запахать• запахивать• пахать• распахать* * *вспахать, запахатьwrzasnąć заорать* * *zao|rać\zaoraćrze, \zaoraćrany сов. вспахать; запахать;\zaorać pole вспахать иоле; \zaorać ścieżkę запахать тропу
+ zorać* * *zaorze, zaorany сов.вспаха́ть; запаха́тьzaorać pole — вспаха́ть по́ле
zaorać ścieżkę — запаха́ть тропу́
Syn: -
2 zaorać
(-am, -asz); vt perfto plough (BRIT), to plow (US)* * *pf.- orzę -orzesz zob. zaorywać.pf. zob. zaorywać się.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaorać
-
3 zaorać
-
4 zaorać
-
5 zaorać
labourer -
6 zaorać
céachta -
7 zaorać
[заорачь]v.dkзорати, заорати ( ziemię) -
8 zaorać
arti -
9 zaorać
араць -
10 zaorać
араць -
11 zaorać
заорати -
12 zaorać
= orać -
13 zaorać
1 aráro2 sudsod -
14 zaorać
revolvidas -
15 zaorać
οργώνω -
16 zaorać się
-
17 zaorać\ się
сов. разг. (совсем) заработаться+zapracować się, zaharować się
-
18 zaorać step
вспахать степьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zaorać step
-
19 заорать
-
20 запахать
См. также в других словарях:
zaorać — dk IX, zaoraćorzę, zaoraćorzesz, zaoraćorz, zaoraćał, zaoraćany zaorywać ndk VIIIa, zaoraćruję, zaoraćrujesz, zaoraćruj, zaoraćywał, zaoraćywany, rzad. I, zaoraćam, zaoraćasz, zaoraćają, zaoraćaj «orząc uprawić rolę; zorać» Zaorać pole pod… … Słownik języka polskiego
zaorać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zaorywać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaorywać się– zaorać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wgłębiać się w coś, utykać w czymś głęboko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziób samolotu głęboko zaorał się w ziemi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaorywać — → zaorać … Słownik języka polskiego
zaorywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zaorywaćruję, zaorywaćruje, zaorywaćany {{/stl 8}}– zaorać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, zaorywaćorzę, zaorywaćorze, zaorywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} orząc, spulchniać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poorać — dk IX, poorzę, poorzesz, poorz, poorany 1. «zorać w wielu miejscach, zorać wszystko, skończyć oranie; zaorać» Poorać pola przed siewem. Poorać i obsiać ugory. Pola były dopiero gdzieniegdzie poorane. przen. «porysować, poryć, porobić na czymś… … Słownik języka polskiego
ściernisko — n II, N. ścierniskokiem; lm D. ścierniskoisk 1. «pole po skoszeniu rosnących na nim roślin, głównie zbóż, z pozostawionymi dolnymi częściami roślin; rżysko» Zbierać kłosy na ściernisku. Zaorać ściernisko. 2. rzad. → ścierń w zn. 1 … Słownik języka polskiego
worać — dk IX, worzę, worzesz, worz, woraćał, woraćany worywać ndk VIIIa, woraćruję, woraćrujesz, woraćruj, woraćywał, woraćywany, rzad. «orząc, wprowadzić coś (np. nawóz) w głąb gleby; przyorać» Worać głęboko obornik. worać się 1. «zaorać dla siebie… … Słownik języka polskiego
zaorany — zaoranyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zaorać (p.) zaorany w użyciu przym., pot. «ciężko pracujący, nie mający ani chwili wolnej; zapracowany, zaharowany» … Słownik języka polskiego
zorać — dk IX, zorzę, zorzesz, zorz, zorał, zorany rzad. zorywać ndk VIIIa, zoraćruję, zoraćrujesz, zoraćruj, zoraćywał, zoraćywany «zaorać wszystko, zakończyć orkę» Zorać ugór. Zorać pole traktorem, końmi. Zorać glebę pod żyto. przen. «porobić bruzdy,… … Słownik języka polskiego
żytnisko — n II, N. żytniskokiem; lm D. żytniskonisk «ściernisko po skoszonym życie; pole, z którego zostało sprzątnięte żyto; pole, na którym w poprzednim roku było uprawiane żyto» Zaorać żytnisko … Słownik języka polskiego