-
1 zabrać
глаг.• брать• взимать• взять• возыметь• восхищать• забирать• забрать• занимать• лишать• лишить• нанимать• отнимать• принимать• принять• простужать• снимать• убрать• уносить• устранять* * *zab|rać\zabraćiorę, \zabraćierze, \zabraćrany сов. 1. забрать, взять;2. отнять; забрать; \zabrać dużo czasu komuś отнять (занять) у кого-л. много времени; ● \zabrać głos выступить, взять слово; высказаться+1. wziąć 2. pozbawić, odebrać
* * *zabiorę, zabierze, zabrany сов.1) забра́ть, взять2) отня́ть; забра́тьzabrać dużo czasu komuś — отня́ть (заня́ть) у кого́-л. мно́го вре́мени
•Syn: -
2 zabrać
(-biorę, -bierzesz); vb; od zabierać* * *pf.- biorę -bierzesz -brał zob. zabierać.pf.zob. zabierać się.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zabrać
-
3 zabrać*
zabrać* pf: zabrać tajemnicę do grobu ein Geheimnis mit ins Grab nehmen; -
4 zabrać
-
5 zabrać
1. confisquer2. dépouiller3. emporter4. enlever5. occuper6. soustraire7. ôter -
6 zabrać
vt pf→ zabierać -
7 zabrać
trealamh -
8 zabrać
[забрачь]v.dk -
9 zabrać
забрати, взяти -
10 zabrać
zabierać -
11 zabrać
ter -
12 zabrać się
сов.zabrać się się czyimś samochodem — подсе́сть к кому́-л. в маши́ну
zabrać się się z wycieczką — присоедини́ться к экску́рсии
3) уйти́, убра́ться posp.zabrać się się z domu — уйти́ из до́ма
Syn: -
13 zabrać\ się
сов. 1. do kogo-czego взяться, приняться за кого-что; приступить к чему;2. z kim присоединиться к кому, отправиться с кем; \zabrać\ się się czyimś samochodem подсесть к кому-л. в машину;\zabrać\ się się z wycieczką присоединиться к экскурсии;
3. уйти, убраться posp.;\zabrać\ się się z domu уйти из дома+1. wziąć się, rozpocząć, zacząć
-
14 zabrać za·brać
-biorę, -bierzesz1. vb1) (odbierać, wziąć ze sobą) to take2) [czas] to take (up)2.zabrać się vr pf (pojechać z kimś) -
15 zabrać głos
вы́ступить, взять сло́во; вы́сказаться -
16 zabrać się do rzeczy
= wziąć się do rzeczy -
17 zabrać się
vr perfto get a lift from sb (pot)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zabrać się
-
18 zabrać się
[забрачь шіе]v.dk -
19 zabrać amulet
забрать амулетOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zabrać amulet
-
20 zabrać broń
забрать оружиеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zabrać broń
См. также в других словарях:
zabrac — ZABRÁC s.n. (înv.) 1. Mustrare aspră; ocară. 2. Încercare grea; primejdie. – et. nec. cf. rus. z a b r a k. Trimis de spall, 27.02.2002. Sursa: DEX 98 ZABRÁC, zabrácuri, s.n. (din sl. zazrakŭ [din zazrjeti = a certa]) … Dicționar Român
zabrać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zabierać;{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wojna [choroba, śmierć] {{/stl 7}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}zabrała {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabrać — dk IX, zabraćbiorę, zabraćbierzesz, zabraćbierz, zabraćał, zabraćany zabierać ndk I, zabraćam, zabraćasz, zabraćają, zabraćaj, zabraćał, zabraćany 1. «pozbawić kogoś czegoś, odebrać coś komuś, wziąć coś sobie» Zabrać koleżance książkę. Złodzieje… … Słownik języka polskiego
zabrać — euf. Wojna, choroba, śmierć itp. kogoś zabrała «ktoś zginął na wojnie, ktoś umarł»: Ofensywa niemiecka na Verdun w czasie I wojny zabrała wszystkich mężczyzn w rodzinie Dominique. Trzech synów zginęło w bitwie, pradziadek zmarł kilka lat po… … Słownik frazeologiczny
zabrać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zabierać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zabrać się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIb, zabrać siębiorę się, zabrać siębierze się, zabrać siębierz się, pot. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabrać [wziąć] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}(ze sobą) do grobu {{/stl 13}}{{stl 7}} mieć jakiś sekret, tajemnicę i umrzeć, nie wyjawiwszy go (jej) nikomu i nie pozostawiwszy żadnej możliwości jej poznania; dochować, nie zdradzić swej tajemnicy : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabrać się — euf. Zabrać się (z tego świata) «umrzeć»: (...) tak szybko zabrał się z tego świata... Roz bezp 1999. Zabierać się do czegoś jak pies do jeża zob. pies 24 … Słownik frazeologiczny
zabierać się – zabrać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przystępować do robienia czegoś; zaczynać, rozpoczynać robienie czegoś; brać się za coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabierać się do pracy. Nie mogę zabrać się do pisania pracy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabierać – zabrać głos — {{/stl 13}}{{stl 7}} publicznie wyrażać, wypowiadać swoje zdanie, przemawiać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na wstępie zabrał głos przewodniczący. Nie zabierać głosu w dyskusji. Zabrać głos w polemice prasowej. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brać – wziąć [zabierać – zabrać] kuper [tyłek] w garść [w troki] — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} opuszczać jakieś miejsce, pomieszczenie, wynosić się, odchodzić skądś; zabierać się, zbierać się skądś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wziął kuper w garść i więcej się nie pokazywał. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wziąć się [zabrać się] do pióra — {{/stl 13}}{{stl 7}} zostać pisarzem, zacząć pisać zawodowo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wziął się do pióra jeszcze w czasie studiów. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
