(występować)

См. также в других словарях:

• występować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, występowaćpuję, występowaćpuje {{/stl 8}}– wystąpić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, występowaćpię, występowaćpi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wychodzić, wysuwać się naprzód z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• występować — Wystąpić z podniesioną, otwartą przyłbicą zob. przyłbica. Występować z czyjegoś ramienia zob. ramię 2 …   Słownik frazeologiczny

• występować na estradzie — {{/stl 13}}{{stl 7}} być artystą (piosenkarzem, pieśniarzem, śpiewakiem, aktorem) estradowym, niezwiązanym z teatrem, operą, operetką; zajmować się rozrywką {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• występować — → wystąpić …   Słownik języka polskiego

• wystąpić — dk VIa, wystąpićpię, wystąpićpisz, wystąpićstąp, wystąpićpił występować ndk IV, wystąpićpuję, wystąpićpujesz, wystąpićpuj, wystąpićował 1. «wyjść przed linię jakiejś grupy osób, poza obręb czegoś, postąpić naprzód» Wystąpić z szeregu, z tłumu.… …   Słownik języka polskiego

• bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… …   Słownik języka polskiego

• stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… …   Słownik języka polskiego

• ramię — 1. Czekać na kogoś z otwartymi ramionami «czekać na kogoś z niecierpliwością, pragnąć czyjegoś przybycia»: Ojciec, już dobrze podpity i rozparty w krześle, czekał na niego z otwartymi ramionami. Wyślinił, wycałował, pomazał łzami. J. Komolka,… …   Słownik frazeologiczny

• atakować — ndk IV, atakowaćkuję, atakowaćkujesz, atakowaćkuj, atakowaćował, atakowaćowany 1. «działać przeciw siłom nieprzyjacielskim w sposób zorganizowany, nagły, zaczepny» Atakować nieprzyjaciela, twierdzę. 2. «gwałtownie napadać, nacierać» Atakujący… …   Słownik języka polskiego

• napastować — I ndk IV, napastowaćtuję, napastowaćtujesz, napastowaćtuj, napastowaćował, napastowaćowany 1. «występować (słownie) przeciw komuś; zwalczać, prześladować kogoś» Napastować przeciwników. Napastować kogoś w prasie, na zebraniach. 2. «narzucać komuś …   Słownik języka polskiego

• obrona — ż IV, CMs. obronanie zwykle blm 1. «odpieranie napaści, zwykle z bronią w ręku; bronienie kogoś lub czegoś albo bronienie się» Obrona miasta. Stawać, występować, zginąć w obronie kogoś lub czegoś. Oddać życie w obronie ojczyzny. 2. «ten kto broni …   Słownik języka polskiego