-
1 wyrwać
глаг.• выдернуть• вырвать• вырывать• вытягивать• выхватить• выхватывать• извлекать• поднимать• похищать• прерывать• рвать* * *1) pot. wyrwać (poderwać) разг. подцепить, снять2) wyrwać вырвать, выхватитьznaleźć (czas) разг. вырвать (время)zwymiotować разг. вырвать (стошнить)* * *wyrw|ać\wyrwaćie, \wyrwaćij, \wyrwaćany сов. 1. вырвать;2. разг. (pomknąć) вырваться, помчаться;● \wyrwać z kontekstu вырвать из контекста; \wyrwać ze snu внезапно разбудить;
\wyrwać kogoś śmierci спасти кому-л. жизнь (кого-л. от смерти);\wyrwać ucznia (do tablicy) разг. вызвать ученика (к доске)
* * *wyrwie, wyrwij, wyrwany сов.1) вы́рвать2) разг. ( pomknąć) вы́рваться, помча́ться•- wyrwać ze snu
- wyrwać kogoś śmierci
- wyrwać ucznia
- wyrwać ucznia do tablicy -
2 wyrwać ucznia
= wyrwać ucznia do tablicy разг. вы́звать ученика́ (к доске́) -
3 wyrwać ucznia do tablicy
= wyrwać ucznia -
4 wyrwać\ się
wyrwa|ć sięсов. 1. вырваться;2. z czym разг. выскочить с чем, ляпнуть что;\wyrwać\ sięło się niechcący нечаянно сорвалось с языка;
3. (gdzieś) вырваться (na krótko);\wyrwać\ się się na godzinkę z pracy вырваться на часок с работы;
\wyrwać\ się się na parę dni na wieś выбраться на несколько дней в деревню+2, 3. wyskoczyć
-
5 wyrwać się
сов.1) вы́рватьсяwyrwało się niechcący — неча́янно сорвало́сь с языка́
wyrwać się się na godzinkę z pracy — вы́рваться на часо́к с рабо́ты
wyrwać się się na parę dni na wieś — вы́браться на не́сколько дней в дере́вню
Syn: -
6 wyrwać kogoś śmierci
спасти́ кому́-л. жизнь (кого́-л. от сме́рти) -
7 wyrwać z kontekstu
вы́рвать из конте́кста -
8 wyrwać ze snu
внеза́пно разбуди́ть -
9 wyrwać broń
вырвать оружиеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wyrwać broń
-
10 wyrwać miecz
вырвать шпажникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wyrwać miecz
-
11 wyrwać serce
вырвать сердцеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wyrwać serce
-
12 wyrwać większość
вырвать большинствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wyrwać większość
-
13 wyrwać ząb
вырвать зуб -
14 вырвать
-
15 strzelić
глаг.• выстрелить• стрельнуть• стрелять* * *strzel|ić\strzelićony сов. 1. выстрелить;\strzelić do kogoś, czegoś выстрелить (стрельнуть pot.) в кого-л., во что-л.;\strzelić sobie w łeb разг. пустить себе пулю в лоб; \strzelić niecelnie промахнуться;
2. (wyrwać się w górę) взметнуться, взвиться;\strzelićił płomień взметнулось пламя;
3. (szybko urosnąć) быстро вырасти, вытянуться;4. спорт. ударить (по воротам); забросить (мяч, шайбу);\strzelić
gola (bramkę) а) забить гол;б) (w hokeju) забросить шайбу;\strzelić kosza забросить мяч в корзину;
5. горн. взорвать;● \strzelić byka дать маху, ошибиться; \strzelić głupstwo сморозить (ляпнуть) глупость; \strzelić w gębę (w pysk, w ucho) прост. смазать (дать) по морде (по физиономии, по уху); \strzelićiło do głowy разг. взбрело на ум
* * *strzelony сов.1) вы́стрелитьstrzelić do kogoś, czegoś — вы́стрелить (стрельну́ть pot.) в кого́-л., во что́-л.
strzelić sobie w łeb — разг. пусти́ть себе́ пу́лю в лоб
strzelić niecelnie — промахну́ться
2) ( wyrwać się w górę) взметну́ться, взви́тьсяstrzelił płomień — взметну́лось пла́мя
3) ( szybko urosnąć) бы́стро вы́расти, вы́тянуться5) горн. взорва́ть•- strzelić głupstwo
- strzelić w gębę
- strzelić w pysk
- strzelić w ucho
- strzeliło do głowy -
16 wydrzeć
глаг.• вырвать* * *wyd|rzeć\wydrzećrę, \wydrzećrze, \wydrzećrzyj, \wydrzećarł, \wydrzećarty сов. вырвать; выдрать;\wydrzeć kartkę z notesu вырвать страницу (листок) из блокнота;
\wydrzeć komuś z rąk вырвать (выхватить|y кого-л. из рук+* * *wydrę, wydrze, wydrzyj, wydarł, wydarty сов.вы́рвать; вы́дратьwydrzeć kartkę z notesu — вы́рвать страни́цу (листо́к) из блокно́та
wydrzeć komuś z rąk — вы́рвать (вы́хватить) у кого́-л. из рук
Syn: -
17 wyszarpnąć
wyszarpn|ąć\wyszarpnąćięty сов. вырвать, выхватить+wyszarpać, wyrwać, wydrzeć
* * *wyszarpnięty сов.вы́рвать, вы́хватитьSyn: -
18 włosy z głowy
рвать на себе́ во́лосы; ср. wyrwać -
19 wydrzeć się
-
20 wyrywać
глаг.• выдергивать• вырвать• вырывать• вытягивать• выхватывать• извлекать• собираться* * *1) pot. wyrywać (podrywać) разг. клеить, снимать2) wyrywać вырывать, выхватыватьznajdować (czas) вырывать (время)ryć вырывать (рыть)wymiotować вырывать (тошнить)* * *wyrywa|ć\wyrywaćny несов. 1. вырывать;2. разг. (gnać; umykać) мчаться, нестись; удирать; ● \wyrywać sobie, włosy z głowy рвать на себе волосы; ср. wyrwać* * *wyrywany несов.1) вырыва́ть2) разг. (gnać; umykać) мча́ться, нести́сь; удира́ть•- włosy z głowy
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wyrwać — coś (kogoś) komuś z paszczy zob. paszcza 3. Wyrwać coś z korzeniami zob. korzeń 1. Wyrwać kogoś z czyichś rąk zob. ręka 49. Wyrwać komuś stołek spod tyłka zob. stołek 4. Wyrywać (sobie) włosy z głowy zob. włosy 1 … Słownik frazeologiczny
wyrwać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wyrywać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wyrwać II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIb, wyrwaćrwę, wyrwaćrwie, wyrwaćrwij, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zdobyć, uzyskać, wytrzasnąć :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrwać — dk IX, wyrwaćrwę, wyrwaćrwiesz, wyrwaćrwij, wyrwaćrwał, wyrwaćrwany wyrywać ndk I, wyrwaćam, wyrwaćasz, wyrwaćają, wyrwaćaj, wyrwaćał, wyrwaćany 1. «rwąc wyciągnąć, wydrzeć coś z czegoś, siłą wydobyć, wydostać skądś; wyszarpnąć» Wyrwać coś komuś… … Słownik języka polskiego
wyrwać się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyrywać się{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyskoczyć [wyrwać się] jak filip z konopi {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrwać się — 1. Dusza, serce wyrywa się (komuś) do czegoś, do kogoś, ku czemuś, ku komuś «ktoś mocno pragnie czegoś, kogoś, bardzo tęskni za czymś, za kimś»: Ot, choćby taki Pacanów! Tyle się nawybrzydzałem na to miasteczko. Że małe, że odbite od świata, że… … Słownik frazeologiczny
wyrywać się – wyrwać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uwalniać się, wydostawać się skądś siłą, często w dramatycznych okolicznościach; próbować oddalić się od kogoś, przez kogo jest się trzymanym, więzionym : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyskoczyć [wyrwać się] jak filip z konopi — {{/stl 13}}{{stl 7}} zrobić nagle (zwłaszcza powiedzieć) coś nieodpowiedniego, niestosownego, głupiego w danej sytuacji, w danym momencie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś wyskoczył, wyrwał się ze swoim pytaniem jak filip z konopi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrywać — → wyrwać … Słownik języka polskiego
wyrywać — Wyrwać coś (kogoś) komuś z paszczy zob. paszcza 3. Wyrwać coś z korzeniami zob. korzeń 1. Wyrwać kogoś z czyichś rąk zob. ręka 49. Wyrwać komuś stołek spod tyłka zob. stołek 4. Wyrywać (sobie) włosy z głowy zob. włosy 1 … Słownik frazeologiczny
filip — Wyrwać się, wyskoczyć jak filip z konopi «odezwać się nie w porę, powiedzieć coś niewłaściwego, niestosownego»: (...) wyrwawszy się jak filip z konopi, wyłożył im pospiesznie własną hipotezę wypadków, podpartą solidnymi obliczeniami. S. Lem,… … Słownik frazeologiczny
konopie — Wyrwać się, wyskoczyć jak filip z konopi zob. filip … Słownik frazeologiczny